Nelly Roussel

Nelly Roussel
Vida
Nacimientu	París, 5 de xineru de 1878
Nacionalidá	Francia
Muerte	París, 18 d'avientu de 1922 (44 años)
Sepultura	Cementeriu de Père-Lachaise Grave of Nel-Godet (en)
Causa de la muerte	tuberculosis
Familia
Casada con	Henri Godet
Estudios
Llingües falaes	francés
Oficiu	activista polos derechos de les muyeres, anarquista
Miembru de	masonería

Nelly Roussel (5 de xineru de 1878, París – 18 d'avientu de 1922, París) foi una llibrepensadora, anarquista y feminista francesa. Como defensora del neomalthusianismo y del feminismu, abogó pol control de la natalidá n'Europa frente a otres posiciones en pro de les muyeres y la maternidá nel marcu del sistema capitalista européu.

Biografía

Primeros años

Roussel nació en Francia, fía de Louise Nel Roussel y de Léon Roussel. Na so obra nun menta a so padre en detalle, quien morrió en 1894. Al pocu tiempu de finar el so proxenitor, so madre volvió contraer matrimoniu con Antonin Montupet. Roussel tamién tenía una hermana nacida en 1880, Andrée Roussel.

Activismu y rellaciones personales

Nelly Roussel en 1896.

Roussel convertióse na primer vocera feminista a favor del control de la natalidá n'Europa. Yera defensora del neomalthusianismu. Los siguidores d'esti movimientu, lideráu por Paul Robin, creíen que'l control de la natalidá yera la respuesta pa prevenir un desastre natural, la probitú y el sufrimientu, polo que proponíen controlar la crecedera de la población de manera artificial. Roussel espublizó los sos mensaxes sobre'l control de la natalidá, la maternidá, el rol de la muyer nel sistema capitalista y los derechos de la muyer nel llar, al traviés de conferencies, periodismu y teatru. Nun discursu que dio'l 9 d'abril de 1904, Roussel defendió que la so intención yera lluchar pola "llibertá en, pa, o de la maternidá". Cuntó con sofitu, pero la resistencia política al so mensaxe dexó entever perceiciones conservadores sobre temes de xéneru ente los franceses. Roussel foi una activista política.

La Primer Guerra Mundial dexó un millón ochocientos mil muertos en Francia, polo que'l gobiernu conservador llanzara una campaña pa incrementar la población, llegando a aprobar en 1920 una llei que castigaba l'enguizamientu al albuertu y la propaganda anticonceutiva. Nelly Roussel respondió convocando a una fuelga de banduyos »: non más neños « pal capitalismu, que fai carne del trabayu y qu'esplota la carne pa quitar la sede la so prestar ». Roussel añadió, « la maternidá nun ye noble nin consciente, nun ye duce nin deseyada; consiguida por instintu y sufierta por necesidá, nun ye más qu'una función animal o una prueba doliosa ».

Roussel casóse con Henri Godet, bien arreyáu na organización del so trabayu, magar nun la acompañaba nos sos viaxes. Anque munchos de los sos discursos aluden a la so falta de deséu por tener fíos y a midíes actives pa prevenir la maternidá, Roussel tuvo trés fíos: Mireille, una neña nacida en 1899, André, un varón nacíu en 1901 y que'l so nome rinde homenaxe a la so hermana, y Marcel, nacíu en 1904. El so primer fíu, André, morrió pocu dempués de nacer, en 1902, lo que sumió a Roussel nuna fonda depresión. Cuando se dio cuenta de que taba embarazada del so tercer fíu, poner en contautu con un médicu pa prevenir o amenorgar el dolor del partu. Magar l'anestesia pal trabayu de partu nun taba encamentada y nun s'enseñaba na dómina, Roussel dio col Dr. Lucas, quien taba dispuestu a trabayar con ella. Roussel nun sabía, sicasí, que los métodos de Lucas causaren la muerte a delles muyeres y neños. Magar ello, Roussel y el so fíu sobrevivieron, lo que reafitó'l so convencimientu en que la ciencia y la sociedá podíen crear un partu ensin dolor, lliberando a les muyeres d'embaranzos ensin deseyar, y faciendo de la maternidá daqué más amenu. Roussel tuvo medianamente arreyada na crianza de los sos fíos, delegando munches xeres nos sos padres y na so hermana.

Últimos años y muerte

Roussel finó por causa de la tuberculosis cuatro años dempués de terminar la Primer Guerra Mundial. Foi bien activa na so llucha por da-y a les muyeres control sobre los sos cuerpos y sobre la so sexualidá. La so posición radical sobre los derechos de la muyer nun tuvo reconocencia hasta pasaos setenta y cinco años de la so muerte. Roussel formó parte de la primer fola del feminismu y faló sobre tarrezas d'interés públicu pero tamién del ámbitu domésticu. Les sos escritures caltener na Biblioteca Marguerite Durand.

Foi empecipiada na masonería na "Grande Loge Symbolique Ecossaise", una ordenanza llibertaria conocida por ser de les primeres n'almitir muyeres na Francia del sieglu XIX.

Publicaciones

Roussel contribuyó a la so causa con un ensayu tituláu -y Néo-malthusisme est-il moral?

Coles mesmes, escribió un bon númberu de llibros, dalgunos de los cualos publicáronse de forma póstuma:

• Pourquoi elles vont à l'église: comédie nun acte, Paroles de combat et de paix, Quelques discours (1903), *Quelques

llances rompues pour nos libertés (1910), *Paroles de combat et d'espoir (1919), * Ma forêt (1920), * Trois conférences (1930, póstumu), * Derniers combats (1932, póstumu), * L'eternelle sacrifiée (1979, póstumu).

Enllaces esternos

• Obres de, o tocante a, Nelly Roussel en biblioteques (catálogu WorldCat)
• Dalgunos de los sos testos dixitalizaos (francés)

• Datos: Q3337936
• Multimedia: Nelly Roussel