Tierra de Ribadeo

La Tierra de Ribadeo (territoriu de la riba oriental del ríu Eo, ensin venceyamientu dalu cola villa gallega de Ribadeo sacante pol nome y la cercanidá xeográfico) ye'l nome que demientres bona parte de la Edá Media denomó la parte ocidental d'Asturies encluyida nel antiguu conceyu de Castropol, qu'enantábase aprosimadamente ente los ríos Eo y Navia.

Hestóricamente dichu territorio correspondía'l qu'en dómina prerromana y romana acupaben les tribus más nororientales de los pueblos galaicos lucenses, en particular el de los Albiones, Cibarcos y Egobarros.

Anguaño tiende a singularizase esta zona asturiana col nome de Comarca del Navia-Eo.

Arcedianatu de Ribadeo

Esa mesma nomenclatura dio llugar a que l'arcedianatu más occidental de la diócesis d'Uviéu llamárase Arcedianatu de Ribadeo, cuyu ámbetu estrapolose hasta un postreru asorante, yá qu'enantose dende la Sierra de los Ancares, nos confines de les provincies d'anguaño de Lugo y de Llión, fasta'l ríu Nalón, yá nel centru d'Asturies. Según un inventariu diocesanu uvieín efeutuáu en 1382 l'arcedianatu de Ribadeo encluyía los arciprestazgos de Castiel de Navia (Navia de Suarna), Burón (Fonsagrada), Miranda (San Tiso d'Abres), Ribadeo (Castropol), Grandas (Grandas de Salime), Navia de Ḷḷuarca (Navia), Valdés (Trevías), Los Valles (Navelgas), Ḷḷuiña (Ḷḷuarca) y Pravia d'Allende (Pravia fasta'l Nalón; en contraposición a Pravia d'Aquende, que taba na oriella oriental de dichu ríu y pertenecía al deanazgu d'Uviéu); de los cuáles los tres primeros encluyíen un basnetáu del territoriu gallegu de güei, qu'asignárase al obispáu de Lugo nuna igua de les llendes diocesanes efeutuáu a mediaos del sieglu XX.

Bibliografía

• F. JAVIER FERNÁNDEZ CONDE, La Iglesia de Asturias en la Baxa Edad Media. Uviéu, 1987. ISBN 84-600-4912-4

Ver tamién

• Eonaviegu
• Sociedá asturgalaica d'amigos del país

• Datos: Q9087601