Ana de Skalon

De Wikipedia
Ana de Skalon
Vida
Nacimientu Buenos Aires, 12 d'agostu de 1953[1]
Nacionalidá Bandera d'Arxentina Arxentina
Muerte L'Habana, 17 de febreru de 2006[1] (52 años)
Causa de la muerte cáncanu de mama
Fíos/es 1
Oficiu direutora de cine, socióloga
IMDb nm0211644
Cambiar los datos en Wikidata

Ana de Skalon (12 d'agostu de 1953, Buenos Aires – 17 de febreru de 2006, L'Habana)[2] foi una direutor y productora cinematográfica arxentina.[3]

Biografía[editar | editar la fonte]

Fía de madre montenegrina y padre rusu, creció ente una comunidá d'inmigrantes na capital arxentina. A los 19 años casóse col so noviu de la infancia, Andrés Serbin, con quien tuvo a la so fía Sofía.[2]En concluyendo los sos estudios secundarios nel colexu Llingües Vives y cursar dos años de traductorado d'inglés, viose forzada a exiliase en Venezuela en 1974, en recibiendo amenaces de l'agrupación d'estrema derecha Triple A, venceyaes a la so militancia na Mocedá Peronista. Ente 1977 y 1978 estudió una tecnicatura en recursos audiovisuales nel Institutu Neumann de Caraques. En 1979 partió escontra'l Reinu Xuníu, onde estudió na Universidá de Lancaster, graduándose como llicenciada en Socioloxía y Semioloxía. Trabayó nel Institutu d'Arte Contemporáneo d'esi país y nel reconocíu Canal 4, onde collaboró na realización d'un documental de la BBC sobre música xitana.[2][4]

A empiezos de la década de 1980, participó viviegamente n'organización británica Campaña de Solidaridá con Nicaragua, en defensa de la Revolución Sandinista y nel Comité pa los Derechos Humanos d'El Salvador, intentando convencer a los periodistes que se treslladaren hasta'l llugar de los fechos pa informar lo qu'asocedía. Tres la so graduación universitaria, trabayó como investigadora y productora d'una serie de documentales en países como la mesma Nicaragua o la Xunión Soviética, ente otros.[2]

En 1991 fundó la so productora televisiva Sur Producciones, al traviés de la cual realizó una serie de documentales sobre Llatinoamérica, África y Asia. En 1992 realizó una de les primeres entrevistes televisives a Hugo Chávez, quien s'atopaba en prisión pola so participación nel intentu de golpe d'Estáu de febreru d'esi añu.[2]

La so obra más destacada como productora, el documental Evita, una tumba ensin paz, foi xestada ente 1995 y 1997. Cuntó cola direición de Tristán Bauer y el guión de Miguel Bonasso, quien fora'l so segundu home. En 2003 foi designada direutora de noticies y non ficción de Canal 7. Al añu siguiente tuvo de faer frente a un conflictu gremial tres les reformes entamaes na programación de dichu mediu.[3]Tamién en 2004, foi designada como parte del direutoriu de la canal Telesur. Caltener en dambos cargos hasta'l so fallecimientu, poco tiempu dempués.[4]

Enfermedá y muerte[editar | editar la fonte]

A mediaos de los años 1990 foi-y detectáu cáncer de mama, siendo operada en Londres. Sicasí, a fines de 2002 la enfermedá estendióse faciendo metástasis nos güesos. Finó en L'Habana a empiezos de 2006, onde taba recibiendo tratamientos médicos.[3]Foi soterrada nel Campusantu Británicu de Buenos Aires.[2]

Delles publicaciones[editar | editar la fonte]

Llibros[editar | editar la fonte]

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. ↑ 1,0 1,1 Afirmao en: filmportal.de. Identificador Filmportal: 880b5252ff2544b98801e3a9c4ca38c7. Apaez como: Ana de Skalon. Data de consulta: 9 ochobre 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Jon Snow (9 de marzu de 2006). «Obituary. Ana de Skalon» (inglés). The Guardian. Consultáu'l 1 de mayu de 2013.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Ricardo Marín (19 de febreru de 2006). «Morrió en Cuba Ana de Skalon». La Nación. Consultáu'l 1 de mayu de 2013.
  4. ↑ 4,0 4,1 «Una muyer que nun baxaba los brazos». Páxina 12 (18 de febreru de 2006). Consultáu'l 1 de mayu de 2013.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Ana_de_Skalon&oldid=3840534»