Saltar al conteníu

Ducaos ernestinos

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Los ducaos ernestinos en Turinxa dende 1825

Los ducaos ernestinos yeren un conxuntu d'antiguos ducaos asitiaos nel actual estáu federáu alemán de Turinxa. Estos pequeños estaos, dalgunos de los cualos permanecieron independientes hasta la unificación de 1918, fueron gobernaos por duques de la llinia ernestina de la casa de Wettin. Del inicial landgraviato de Turinxa fuéronse fraccionando y dacuando reunificando a lo llargo de los sieglos XVII, XVIII y XIX. Tamién llamaos ducaos saxones (la casa de Wettin provenía del ducáu de Saxonia), xunto colos Estaos de les cases Schwarzburg y Reuss, formaron en Turinxa un complexu treme de microestados conocíos polo xeneral como Estaos turingios.

Historia xeneral

[editar | editar la fonte]

En 1574 Juan Federico I, el Magnánimo estremó'l landgraviato de Turinxa ente los sos dos fíos: Juan Federico II gobernó dende Gotha y el segundu, Juan Guillermo, dende Weimar. A la muerte del primeru en 1566, Juan Guillermo pretendió controlar tol territoriu pero los fíos de Juan Federico reclamaron los sos derechos. En 1572, por aciu l'alcuerdu llamáu la división de Erfurt, formáronse los primeros ducaos: el de Saxonia-Coburgu pal fíu mayor, Juan Casimiro, y el de Saxonia-Eisenach pal so hermanu menor, Juan Ernesto II. Juan Guillermo quedar col de Saxonia-Weimar, qu'entendía tamién los territorios d'Altenburgu, Gotha y Meiningen. Un añu dempués, al morrer Juan Guillermo, el so primoxénitu Federico Guillermu I recibió tolos sos territorios col títulu de duque de Saxonia-Altenburgu sacante Saxonia-Weimar que pasó al fíu menor Xuan II.

La llinia primoxénita de Xuan II, encarnada en Guillermu IV el Grande, gobernó'l grupu de ducaos de Weimar-Eisenach-Jena hasta 1918, cuando pasron a formar parte del estáu de Turinxa.

La segunda llinia d'Ernesto I el Piadosu, qu'en 1672 unificara'l restu de los ducaos, esperimentó nueves subdivisiones. En 1680 los fíos d'Ernesto I partieron el ducáu de la siguiente forma:

Escudu de los Wettin ernestinos.

D'esta forma, nel momentu de la unión col estáu de Turinxa en 1918 había cuatro ducaos independientes: Gran Ducáu de Saxonia-Weimar-Eisenach, Ducáu de Saxonia-Coburgu-Gotha, Ducáu de Saxonia-Meiningen y Ducáu de Saxonia-Altenburgu.

Anque la so importancia política dientro del Imperiu alemán ye menor, les cases ducales d'estos territorios dieron, per mediu de matrimoniu o eleición, cases reales a diverses monarquíes europees que'l so tronu taba vacante: Inglaterra, Bélxica, Portugal o Bulgaria.

Ducaos ernestinos

[editar | editar la fonte]

Pueden arrexuntase en cuatro conxuntos de ducaos que desenvuelven una hestoria paralela y dacuando coincidente.

Weimar-Eisenach-Jena

[editar | editar la fonte]

Coburgu-Gotha

[editar | editar la fonte]

Altenburgu

[editar | editar la fonte]

Meiningen-Hildburghausen

[editar | editar la fonte]

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Bibliografía

[editar | editar la fonte]