Casa de conceyu d'Uviéu
Casa de conceyu d'Uviéu | |
---|---|
Casa Conceyu | |
Llocalización | |
País | España |
Autonomía | Principáu d'Asturies |
Provincia | provincia d'Asturies |
Conceyu | Uviéu |
Parroquia | Uviéu |
Ciudá | Uviéu |
Coordenaes | 43°21′38″N 5°50′41″W / 43.3605°N 5.8447°O |
Historia y usu | |
Apertura | 1671 |
Dueñu | Conceyu d'Uviéu |
Usuariu | Conceyu d'Uviéu |
Arquiteutura | |
Arquiteutu/a | Juan de Naveda |
Estilu | arquiteutura barroca |
Pisos | 3 |
La Casa de conceyu d'Uviéu foi proyeutada en 1622 pol arquiteutu Juan de Naveda.
Historia
[editar | editar la fonte]A principios del sieglu XII, debío al pleitu socesoriu ente la reina de Castiella Doña Urraca y el so segundu esposu Alfonsu I d'Aragón, alcontrábase la provincia asturiense en situación caótica. Debío a la ayuda prestada pola Ilesia uvieína a la so causa, Doña Urraca dio en 1112 tou Uviéu a San Salvador. D'esta donación sería artífice l'Obispu Don Pelayu, quien dao que la inestabilidá entá esistía convocó un conceyu na ciudá nel añu 1115 con dellos representantes de distintos conceyos. En 1145 el conceyu viose reforzáu cola confirmación del Fueru de Safagún per parte d'Alfonsu VII, conservándose la versión romance que del Fueru realizó Fernandu IV en 1295. Les disposiciones forales establecíen el cargu de merín, que debía recayer siempres nún vecín de la ciudá y namás podía ser cambiáu pol monarca. Los vecinos yeren vasallos del monarca, estableciéndose la inviolabilidá del domiciliu, la exención del serviciu d'armes y de dar agospiu y alimentu, sacante al rei, asina como la igualdá énte la llei penal de los magnates y vecinos nos sos pleitos propios. El fueru tamién llibraba de les cargues señoriales a los nuevos avecindaos na ciudá, asina como del pagu de portalgos dende la mar hasta Lleón.
Orixinariamente concentrábase l'Ayuntamientu nel adriu de la Ilesia de San Tirso, pa pasar dempués a la sede actual, la casa de conceyu asitiada sobre la Puerta de Cimavilla y qu'aprovecha como soporte la vieya muralla y que foi proyeutada por Juan de Naveda en 1622, data d'aniciu d'unes obres peracabaes en 1671. En 1780 reformóse por Francisco Pruneda.
Colos Decretos de Nueva Planta de 1717 y la formación de la Real Audiencia uniformícense les estructures conceyeres. Los cargos conceyeros sedrán acaparaos pola nobleza, reforzándose'l poder de les oligarquíes llocales. Carlos III reforzará'l centralismu en 1766 con reformes nel réxime llocal, acaparando l'Estáu competencies qu'anteriormente correspondíen al conceyu.
Nel sieglu XIX foi parte fundamental nos cambios políticos d'España: el so xuez José María García del Busto foi ún de los principales cabezaleros de la resistencia frente a la invasión napoleónica. Asinamesmo, el 23 de setiembre de 1812 l'Ayuntamientu d'Uviéu convirtióse en constitucional según lo establecío na Constitución de Cádiz, siendo'l propiu ayuntamientu carbayón ún de los primeros n'eliminar los señoríos o drechu de los señores a nomar los cargos conceyeros y la unificación de los sistemes de provisión común, estableciéndose asina la eleición democrática de los Ayuntamientos. Na alcordanza de los socesos de 1808, na Casa de conceyu atópense delles llábanes conmemoratives del alzamientu uvieín de 1808 escontra los franceses.
L'Ayuntamientu sufrió graves estrozos na Guerra Civil, dientro de lo que foi una destrucción xeneralizada de barrios enteros d'Uviéu. Por mor de la situación de ruina, Uviéu entró dientro del Servicio de Regiones Devastadas. Asina, l'edificiu del conceyu foi remocicáu col amiestu de nuevos elementos, como la torre que güei destaca sobre'l resto del edificiu, pol arquiteutu Gabriel de la Torriente en 1940.
Galería d'imáxenes
[editar | editar la fonte]-
En 1989.
-
En 1991.
-
En 2003.
-
En 2008.
-
En 2010.
-
Soportales.
-
Illumináu.