Aaru
El campu o marisma (sx.t en singular) de Aaru (Iaru, Aalu, Yaar o Yalu) yera'l llugar paradisiacu onde reinaba Osiris, y morada tamién de Ra Hor-Ajti, Seth y otros dioses importantes, según la mitoloxía exipcia.
El Aaru foi asitiáu orixinalmente nos Testos de les Pirámides próxima al campu o marisma de les ufriendes o bendiciones (sx.t-Htp), o dientro de la mesma (según otres tradiciones), que yera alcontrada na rexón del norte, onde les estrelles imperecederas o circumpolares. “Pon la to morada na Campu de les Ufriendes, ente les estrelles imperecederas (Pyr. 749c-y)". Darréu alcontróse nel nordeste y tamién nel noroeste, y descríbese como un campu eternamente fértil o una serie d'islles cubiertes de cañes (un campu de Xuncos), similar al terrenal delta del Nilu: una zona de caza y pesca ideal. El llugar onde moraba Osiris tamién foi denomináu, dacuando, Campu d'Ufriendes, Sejet Hetep (sx.t-Htp) n'exipciu antiguu.
Solamente a los espíritus que los sos actos pasaos terrenales (conciencia y moralidá, representaos pol corazón) pesaben igual que'l Maat (l'harmonía cósmica, representada simbólicamente por una pluma) yéra-yos dexáu empezar un llargu y peligrosu viaxe al Aaru, pa esfrutar placenteramente por tola eternidá.
Pero la vida nueva qu'empieza dempués d'un xuiciu favorable nun ye, de primeres, meyor o más espiritual que la vida na tierra. El xustu sigue siendo un caminante nun viaxe llargo y difícil pa llograr algamar la felicidá y seguridá nos fértiles campos d'Aaru.
Nesti viaxe taba espuestu a múltiples peligros y, pa evitalos, l'espíritu del difuntu dependía de la enerxía y conocencies qu'adquiriera na vida pasada, y de les pallabres máxiques rexistraes nel llibru de los muertos.
Amás precisaba l'ayuda proporcionada polos parientes y amigos qu'entá vivíen na Tierra, pos yeren ellos los qu'aseguraben el caltenimientu del so cadabre por qu'él pudiera volver y utilizalo como tumba indestruyible, llar y abrigu del so Ka, precisando alimentu y bebida pal so sustentu, rezos y sacrificios pa la so salvación, y perseverar la so alcordanza inscribiendo nos murios de la tumba, o escribiendo en rollos de papiru, capítulos del llibru de los muertos, introducíos ente los vendajes del so cuerpu momificado.
Ver tamién[editar | editar la fonte]
Bibliografía[editar | editar la fonte]
- Budge, E. A. Wallis (2007). El llibru exipciu de los muertos. Málaga: Editorial Siriu. ISBN 9788478085323.
- Lara Peinado, Federico (2009). Llibro de los Muertos. Quinta edición. Madrid: Editorial Tecnos. ISBN 9788430948048.
Referencies[editar | editar la fonte]
Enllaces esternos[editar | editar la fonte]
Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Aaru.
