Xi Aquilae

De Wikipedia
Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
Ficha d'oxetu celesteXi Aquilae
estrella[1], near-IR source (en) Traducir[1] y UV-emission source (en) Traducir[1]
Datos d'observación
Ascensión reuta (α) 298,5620063246 °[2]
Declinación (δ) 8,46145428836 °[2]
Distancia a la Tierra 57,083 pc
Magnitú aparente (V) 4,707 (banda V)
Magnitú absoluta 0,63[4]
Constelación Aquila (es) Traducir
Velocidá de rotación 3,43 km/s[5]
Velocidá radial −41,66 km/s[6]
Parallax 17,5183 mas[2]
Carauterístiques físiques
Radiu 12 Radius solars [7]
Diámetru 14 000 000 km [8]
Masa 2,2 M☉[7]
Gravedá superficial 460 cm/s²[9]
Tipu espectral G9.5IIIb[10]
Otros nomes
Cambiar los datos en Wikidata

Coordenaes: Sky map 19h 54m 14.882s, 8° 27′ 41.235″

Xi Aquilae (ξ Aql / 59 Aquilae / HD 188310) ye una estrella de magnitú aparente +4,72[11] asitiada na constelación del Águila. En 2008 anuncióse'l descubrimientu d'un planeta estrasolar n'órbita alredor d'esta estrella.[12]

Asitiada a unos 184 años lluz del Sistema Solar, Xi Aquilae ye una xigante mariella de tipu espectral G9IIIb con una temperatura superficial de 4780 K. Tien un radiu 12 vegaes más grande que'l radiu solar y una lluminosidá 69 vegaes mayor que la del Sol.[12] Ye una estrella de carauterístiques físiques iguales a les d'Altais (γ Draconis) o γ Piscium, magar s'atopa a casi'l doble de distancia qu'éstes.

Xi Aquilae exhibe una metalicidá claramente inferior a la del Sol ([Fe/H] = -0,32). Con una masa de 2,2 de mases solares, tien una edá envalorada de 4680 ± 2190 millones d'años[13] y nel so interior tien llugar la fusión nuclear del heliu en carbonu. Enantes d'evolucionar escontra una estrella xigante foi una estrella blancu-azulada de la secuencia principal de tipu B9.[14] Paez ser cromosféricamente inactiva.[12]

Sistema planetariu[editar | editar la fonte]

El planeta, denomináu Xi Aquilae b, ta asitiáu a 0,68 UA de la estrella —daqué menos de la distancia que dixebra Venus del Sol—, completando una órbita cada 136,75 díes. La so masa ye de siquier 2,8 vegaes la masa de Xúpiter.[15] Ente los planetes descubiertos orbitando alredor d'una estrella evolucionada, ye'l que tien el periodu orbital más curtiu. Foi detectáu por espectroscopia Doppler dende'l Observatoriu Astrofísicu de Okayama en Xapón.[12]

Acompañante
(N'orde dende la estrella) 		Masa
(MJ) 		Periodu orbital
(díes) 		Semiexe mayor
(UA) 		Escentricidá
Xi Aquilae b > 2,8 136,75 (± 0,25) 0,68 0

Ver tamién[editar | editar la fonte]

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Afirmao en: SIMBAD.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Afirmao en: Gaia EDR3. Stated in source according to: SIMBAD. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 3 avientu 2020.
  3. ↑ Ulrich Bastian (2000). «Catálogo Tycho-2». Astronomy and Astrophysics:  páxs. 27–30. 
  4. ↑ Eiji Kambe (25 xunu 2008). «Planetary Companions around Three Intermediate-Mass G and K Giants: 18 Delphini, ξ Aquilae, and HD 81688». Publications of the Astronomical Society of Japan (3):  páxs. 539-550. doi:10.1093/PASJ/60.3.539. 
  5. ↑ Pablo Mauas (26 xineru 2015). «Stellar parameters and chemical abundances of 223 evolved stars with and without planets» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics. doi:10.1051/0004-6361/201424474. 
  6. ↑ Afirmao en: Gaia DR2. Stated in source according to: SIMBAD. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 25 abril 2018.
  7. ↑ 7,0 7,1 Eiji Kambe (25 xunu 2008). «Planetary Companions around Three Intermediate-Mass G and K Giants: 18 Delphini, ξ Aquilae, and HD 81688». Publications of the Astronomical Society of Japan (3):  páxs. 539-550. doi:10.1093/PASJ/60.3.539. 
  8. ↑ Gerard T. van Belle (20 avientu 2017). «Fundamental Parameters of 87 Stars from the Navy Precision Optical Interferometer» (n'inglés). The Astronomical Journal (1). doi:10.3847/1538-3881/AA9D8B. 
  9. ↑ J. Maldonado (xunu 2013). «The metallicity signature of evolved stars with planets» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics:  páxs. 84–84. doi:10.1051/0004-6361/201321082. 
  10. ↑ «The Perkins catalog of revised MK types for the cooler stars» (n'inglés). The Astrophysical Journal Supplement Series:  páxs. 245–266. ochobre 1989. doi:10.1086/191373. 
  11. ↑ Ksi Aquilae (SIMBAD)
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 Sato, Bun'ei; Izumiura, Hideyuki; Toyota, Eri; Kambe, Eiji; Ikoma, Masahiro; Omiya, Masashi; Masuda, Seiji; Takeda, Yoichi; Murata, Daisuke; Itoh, Yoichi; Ando, Hiroyasu; Yoshida, Michitoshi; Kokubo, Eiichiro; Ida, Shigeru (2008). «Planetary Companions around Three Intermediate-Mass G and K Giants: 18 Del, xi Aql, and HD 81688». Publications of the Astronomical Society of Japan 60 (3). 539-550. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2008PASJ...60..539S&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  13. ↑ Soubiran, C.; Bienaymé, O.; Mishenina, T. V.; Kovtyukh, V. V. (2008). «Vertical distribution of Galactic disk stars. IV. AMR and AVR from clump giants». Astronomy and Astrophysics 480 (1). pp. 91-101 (Tabla consultada en CDS). http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2008A%26A...480...91S&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  14. ↑ Xi Aquilae (Stars, Jim Kaler)
  15. ↑ Ksi Aquilae (The Estrasolar Planets Encyclopaedia)

Coordenaes: Sky map 19h 54m 14.882s, 8° 27′ 41.235″

Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Xi_Aquilae&oldid=3816716»