Walter Centeno
Walter Centeno Corea (6 d'ochobre de 1974, Palmar), conocíu deportivamente como Paté, ye un ex-futbolista y entrenador costarricense. Anguaño dirixe al Municipal Grecia, de la Primer División de Costa Rica.
Como xugador desempeñó la demarcación de mediocentro ofensivu y empezó la so carrera nes categoríes inferiores del Deportivo Saprissa. Poco dempués salió en condición de préstamu a Belén y debutó profesionalmente el 4 de febreru de 1995. La so regularidá dexó-y tornar al equipu saprissista y consolidó la so posición na alliniación titular, conquistando dos títulos nacionales y el Tornéu Grandes de Centroamérica en 1998. Tres seis años nel club, Centeno foi ficháu pol AEK Atenes F.C. de Grecia, onde solamente apostó la temporada 2002-03. Retornó al Saprissa y el so apurra foi fundamental na consecución de siete campeonatos costarricenses, una Copa Interclubes de la UNCAF y una Copa de Campeones de la Concacaf. En 2005 apostó la Copa Mundial de Clubes, competencia na cual salió cola medaya del tercer llugar, siendo'l so equipu l'únicu conxuntu centroamericanu en llograr esa posición. Vistió la camiseta morada por nueve años consecutivos y decidió rematar el so periodu como futbolista'l 20 de xunetu de 2012.
Foi internacional absolutu cola seleición costarricense dende setiembre de 1995 hasta payares de 2009. Estadísticamente foi'l xugador con más participaciones clase A con 135, nes cualos anotó 23 goles. Llogró en tres veces ser campeón de la Copa de Naciones de la UNCAF, foi parte de les nómines qu'apostaron tres ediciones de la Copa América y apaeció en cinco competencies de la Copa Oru de la Concacaf. Tuvo en tres proceso eliminatorios escontra la Copa del Mundu, y destácase la so presentación nos mundiales de 2002 y 2006.
En función como entrenador, debutó'l 29 d'agostu de 2015 col Puntarenas Fútbol Club, tando nel cargu hasta febreru de 2016. A mediaos d'esi añu, foi presentáu como l'estratega del Municipal Grecia, pa la temporada 2016-17 de la Lliga d'Ascensu costarricense. El so primer títulu consiguir na competencia de Clausura 2017 y llogró un cupu p'apostar la final de promoción pal so equipu. El 28 de mayu de 2017, ganó la última serie sobre Jicaral Sercoba y coronó al so club per primer vegada na categoría.
Trayeutoria
[editar | editar la fonte]Como xugador
[editar | editar la fonte]Belén F.C.
[editar | editar la fonte]El so entamu na Primer División tener con Belén pocu dempués de ser cedíu en condición de préstamu pol Deportivo Saprissa. Proveniente de Palmar Sur y con tan solo 20 años, debutó'l 4 de febreru de 1995, nel compromisu del so equipu ante Alajuelense nel Estadiu Morera Sotu, onde'l marcador terminaría con cifres de 4-1 a favor de los rivales. Nesi partíu entró de cambéu por Alejandro Sequeira. Darréu, les sos dotes col balón y la visión que trescalaba nel terrén de xuegu facer dueñu de la titularidá del so conxuntu, hasta la temporada 1995-96. En total contabilizó 52 alcuentros y anotó tres goles, siendo'l primeru d'ellos el 3 de setiembre de 1995 frente a Turrialba nel trunfu de 2-1. Nesta etapa como xugador de Belén llogró'l títulu de la Copa de Costa Rica, llamáu nesi momentu Copa Federación 1996.
Deportivo Saprissa
[editar | editar la fonte]Pal final d'esi añu futbolísticu, el bon nivel de Centeno na cancha valdría-y por que el Deportivo Saprissa acabara col préstamu del xugador con Belén. Como mediocentro, compartió'l vestuariu con figures na so demarcación como Juan Carlos Arguedas, Óscar Ramírez y Roy Myers.
Vistiendo la camiseta morada, na temporada 1996-97, Walter xugó 41 de los 46 alcuentros del equipu, anotando tres goles y sirviendo cuatro asistencies a gol. Per otru llau, los tibaseños facer col segundu llugar dempués de la perda frente a Alajuelense na final.
Cola dorsal númberu «8» y so la direición téunica d'Alexandre Guimarães, el so club salió campeón en dos temporaes consecutives, correspondientes a los periodos de 1997-98 y 1998-99. El 23 de setiembre de 1998, coronóse ganador de la rexón en venciendo na final al Municipal de Guatemala, pol Tornéu Grandes de Centroamérica.
AEK Atenes F.C.
[editar | editar la fonte]El mediocampista dio'l saltu al balompié européu y robló pal AEK Atenes de Grecia a mediaos de 2002. Nesti equipu, Centeno llogró un llabor que solo cuatro xugadores pertenecientes al fútbol costarricense llograren na hestoria, que foi anota-y un gol al consideráu «Meyor club del mundu» de la dómina, el Real Madrid. Nesa oportunidá, l'alcuentru realizó'l 22 d'ochobre de 2002 nel Estadiu Santiago Bernabéu, onde'l marcador foi d'empate a dos tantos. Poco dempués, Walter concretaría otru gol sobre'l Roma d'Italia en condición de visitante nel Estadiu Olímpicu. D'alcuerdu a los resultaos llograes pol so conxuntu, dexó-yos avanzar como terceru del grupu C de la Lliga de Campeones de la UEFA escontra la Copa de la confederación, escenariu onde los griegos quedaron esaniciaos n'octavos de final pol Málaga. Una vegada rematada la temporada 2002-03, el xugador decidió volver a Costa Rica pa incorporase al Saprissa.
Deportivo Saprissa
[editar | editar la fonte]Na primer fecha del Tornéu d'Apertura de la temporada 2003-04, desenvuelta'l 17 d'agostu, los moraos visitaron l'Estadiu Allen Riggioni pa tener como adversariu a Carmelita. Por causa de la fuerte agua qu'afectó l'escenariu deportivu, l'alcuentru foi suspendíu polos árbitros antes d'empecipiar el segundu tiempu, polo que'l marcador quedó igualáu a un tanto.[2] En paralelu col certame nacional, el so club tamién apostó la Copa Interclubes de la UNCAF, competencia que tuvo'l so empiezu na fase de grupos nel mes d'ochobre. Los saprissistas superaron esta etapa como líderes dempués del trés victories consecutives sobre los rivales como'l Real Estelí de Nicaragua, FAS d'El Salvador y Diriangén nicaragüense. La semifinal tuvo como sede en territoriu estauxunidense, específicamente en Los Angeles Memorial Coliseum, el 19 d'avientu. Nesa ocasión, el so grupu enfrentó'l clásicu contra Alajuelense y el gol del so compañeru Gerald Drummond foi indispensable nes aspiraciones al títulu rexonal. Dos díes depués, nel mesmu escenariu deportivu, llevar a cabu la final ante'l Comunicaciones de Guatemala. Centeno celebró'l cetru tres el trunfu con cifres de 2-3. Per otru llau, los tibaseños axudicar col primer sitiu de la tabla d'Apertura, pa quedar campeón con 57 puntos.
El 17 de marzu de 2004 empezó la Copa de Campeones de la Concacaf, na instancia de los cuartos de final. El compromisu d'ida foi nel Estadiu Ricardo Saprissa ante'l Pachuca de Méxicu. Los tantos de Wilson Muñoz y Álvaro Saborío adelantraron al so conxuntu nel marcador por que esti concluyera 2-0. El xuegu de vuelta foi una selmana dempués nel Estadiu Hidalgo. Les cifres fueron de perda 2-0, igualando la resultancia agregada. Por cuenta de esta situación, los penaltis fueron riquíos pa definir al clasificáu y los moraos avanzaron pola victoria 0-3 nesti tipu de definiciones. El 14 d'abril foi l'alcuentru d'ida de les semifinales, frente al Chicago Fire d'Estaos Xuníos. La resultancia foi de 2-0 a favor de los tibaseños. A pesar de la derrota 2-1 nel Soldier Field, el Saprissa foi'l que terminó avanzando pol global de 2-3. El 5 de mayu dio la final d'ida nel estadiu de los moraos, contra Alajuelense, que acabó banciada a un gol. El 12 de mayu, el so club tuvo la peor gana frente a los manudos nel Estadiu Morera Sotu, con marcador de 4-0. Con esto'l so conxuntu quedó subcampeón de la competencia continental. Pal Tornéu de Clausura 2004, el so equipu quedó nel segundu puestu con 47 puntos, dos menos que l'Herediano. Poro, el 16 de mayu foi la ida de la final nacional pol títulu, en condición de visitante. La igualdá a una anotación definió esta primer serie. Cuatro díes dempués desenvolvióse la vuelta como llocal. El trunfu de 2-1 aseguró'l campeonatu númberu «23» de los saprissistas. Centeno foi clave nesi añu al apurrir diez goles.
El formatu de lliga costarricense camudó a partir de la temporada 2004-05. La xornada 1 del Tornéu d'Apertura desenvolvióse'l 21 d'agostu nel Estadiu Ricardo Saprissa, onde'l so club recibió a Ramonense. Los monarques de la pasada campaña empecipiaron con bon ritmu tres los goles d'Alonso Solís y Walter Centeno, na victoria de 2-0.[3] Na vigesimotercera edición de la Copa Interclubes de la UNCAF, el so grupu foi instauráu automáticamente na segunda ronda de la competencia, enfrentando la serie de visita recíproca al Real Estelí de Nicaragua. El 20 d'ochobre foi la ida en territoriu nicaragüense, y el marcador de 0-1 favoreció al Saprissa, quien darréu confirmaría'l so pase a la siguiente ronda tres el trunfu con cifres de goliada 4-0, esto una selmana dempués. La ronda final foi d'un solu grupu, compartíu col Olimpia d'Hondures, el FAS d'El Salvador y el Municipal de Guatemala, onde tolos xuegos tuvieron como sede'l Estadiu Cemento Progreso. Estadísticamente, los saprissistas llograron una victoria, un empate y una derrota, p'atropar 4 puntos y llograr el segundu llugar de la tabla, per debaxo de los guatemalianos, quedando subcampeones. Al términu de les 16 feches del tornéu nacional, el so equipu clasificó a la siguiente fase como líder del grupu B con 30 puntos. La ida de les semifinales foi'l 15 d'avientu, de clásicu ante Alajuelense nel Estadiu Morera Sotu. El marcador foi d'empate 1-1. La vuelta foi'l 19 d'avientu como llocal, y la resultancia foi nuevamente igualáu 1-1. Por causa de esto, los penaltis decidieron el partíu y les cifres de 4-3 favorecieron a los tibaseños. El 23 d'avientu foi la final d'ida contra'l Pérez Zeledón en condición de visita, escenariu onde se presentó l'empate ensin anotaciones. Una selmana dempués foi la vuelta nel Estadiu Ricardo Saprissa, y la perda de 0-1 dio'l títulu d'Apertura a los generaleños.
El 9 de marzu de 2005 empecipió oficialmente la Copa de Campeones de la Concacaf, nes series de cuartos de final. El so equipu foi empareyáu col Kansas City Wizards y la ida foi nel Arrowhead Stadium. Walter encaró esti compromisu y el marcador foi d'igualdá 0-0. El 16 de marzu foi la vuelta n'Estadiu Ricardo Saprissa, onde los moraos tuvieron cerca de ser esaniciaos pol gol del rival José Burciaga al minutu 79'. Sicasí, antes de rematáu l'alcuentru, el futbolista Gerald Drummond marcó'l gol del empate pa forzar el partíu a la prórroga. En seis minutos del primer tiempu extra, el mesmu Drummond fixo'l tantu de la victoria definitiva 2-1. El 7 d'abril foi la semifinal d'ida en condición de llocal, contra'l Monterrey de Méxicu. Nesta oportunidá, la resultancia foi banciáu a dos anotaciones. Una selmana dempués, nel Estadiu Teunolóxicu, el so club volvería empatar, siendo de cifres 1-1. El so grupu avanzó a la otra instancia en venciendo 3-5 nos penaltis. La final d'ida tuvo llugar el 4 de mayu en «La Cueva» ante'l Pumas de la UNAM, igualmente mexicanu. Los goles de Christian Bolaños y Gabriel Badilla dieron la victoria de 2-0. El 11 de mayu foi l'últimu compromisu del tornéu nel Estadiu Olímpicu Universitariu, y a pesar de la derrota 2-1, los moraos coronáronse campeones del área per tercer vegada na so hestoria. Amás, esti títulu significó la clasificación del Saprissa al Mundial de Clubes de la FIFA n'avientu d'esi añu.
Na competencia nacional, correspondiente a la Clausura 2005, los tibaseños acabaron como líderes del grupu A con 28 puntos, distribuyíos en siete victories, la mesma cantidá n'empates y dos ganes. Poro, avanzaron a la etapa eliminatoria. El trunfu con cifres globales de 2-1 en semifinales sobre'l Cartaginés dexó a los saprissistas clasificar a la última ronda. El 8 de mayu foi la ida de la final contra Alajuelense nel Estadiu Morera Sotu. Nesti compromisu dio la discutiniu por cuenta de que'l delanteru rival Alejandro Alpízar rompió por fuercia la ñariz del defensor moráu Ronald González, y esti momentu foi'l que precedió'l gol del manudu Pablo Izaguirre al zarru del oldeo. La vuelta foi'l 16 de mayu nel Estadiu Ricardo Saprissa, onde la igualdá a dos tantos foi insuficiente pola resultancia global de 2-3 que favoreció a los adversarios.
La Copa Interclubes de la UNCAF 2005 empezó'l 29 de xunetu pa los moraos. Nesta oportunidá, el contrincante foi'l FAS d'El Salvador en condición de visita. El marcador foi de victoria 0-2. El 3 d'agostu foi la vuelta de llocal, onde l'empate ensin anotaciones prevaleció al términu de los 90' minutos. Cola resultancia agregada, los moraos avanzaron nel tornéu rexonal. El 20 de setiembre foi la ida de los cuartos de final contra'l Marathón d'Hondures, partíu nel que les cifres fueron de goliada 4-0. Una selmana dempués, el mesmu marcador repitiríase a favor de los rivales, polo que la serie definir nos penaltis. El conxuntu tibaseño clasificó a la siguiente instancia tres el trunfu de 5-4. Sicasí, la derrota 1-3 y la igualdá 1-1 ante'l Olimpia hondureñu dexaron ensin posibilidaes d'optar pol títulu. Los xuegos pol tercer llugar desenvolver a finales de payares frente al Pérez Zeledón, que los sos resultancies fueron de 2-0 pa cada escuadra na so localía. Nuevamente los penaltis fueron riquíos pa decidir al ganador, siendo Saprissa el ganador con marcador de 5-3.
La histórica participación de los moraos nel Mundial de Clubes de la FIFA, con sede en Xapón, empezó oficialmente'l 12 d'avientu de 2005. Nesa fecha los saprissistas enfrentaron al Sydney d'Australia nel Estadiu Toyota. Por entemediu de l'anotación del so compañeru Christian Bolaños al minutu 47', fizo que los tibaseños trunfaren con marcador de 0-1. Trés díes depués, nel Estadiu Internacional de Yokohama, el so club tuvo como rival al campeón européu Liverpool, d'Inglaterra. A pesar de los esfuercios por tratar de superar la serie, l'equipu moráu viose ganáu con cifres de 0-3. El 18 d'avientu, nel mesmu escenariu deportivu, llevar a cabu'l xuegu pol tercer llugar de la competencia, contra'l Al-Ittihad d'Arabia Saudita. La primer parte xugar a un ritmu bien lentu y la primer ocasión foi pal conxuntu asiáticu, cuando a los cinco minutos Adnan Falatah disparó al arcu pero'l balón estrellar contra la defensa. Unos minutos dempués, Mohamed Kallon intentar, causando que l'arqueru José Francisco Porres refugara'l balón colos puños. D'esa xugada'l conxuntu centroamericanu tuvo un contraataque que terminaría en gol del potente delanteru Álvaro Saborío, que depués d'un pase de Christian Bolaños definió ante la oposición de Osama Al Harbi, poniendo'l transitoriu 1-0 a los 13' minutos. Depués d'un pase de Mohammed Noor, el delanteru sierraleonés consiguiría la transitoria igualdá al minutu 28'. Tamién pudo poner en ventaya al so equipu con un fenomenal tiru llibre que se pegó nun poste. Na segunda metá, el partíu siguió de la mesma forma que nel primer tiempu. Al minutu 53', Ronald González cometió-y una falta nel área al únicu delanteru del equipu saudín, falta que Joseph-Désiré Job camudaría por gol, poniendo al so equipu enriba nel marcador per primer vegada. A cinco minutos del final, l'arqueru comételu penalti a González y Saborío nun falló y empató el partíu. Rónald Gómez a un minutu del final executó un magníficu tiru llibre, que-y costó la espulsión a Hamad Al Montashari, dándo-y la victoria y el tercer puestu al equipu costarricense.
Nel Tornéu d'Apertura de la temporada 2005-06, el Saprissa consolidó'l lideralgu del grupu B con 37 puntos, y aseguró el pase a la ronda eliminatoria. Les semifinales desenvolver n'avientu contra'l Puntarenas, onde la ida favoreció al rival con marcador de 2-0, ente que la vuelta foi de remontada pa los moraos, con cifres de 4-1. Pocos díes antes de concluyíu'l mes, diéronse les finales ante'l Pérez Zeledón, que concluyeron n'igualdá a un tanto. Los penaltis fueron riquíos pa determinar el ganador del títulu, siendo'l conxuntu moráu'l vencedor.
La Copa de Campeones de la Concacaf 2006 pal grupu tibaseño inauguróse'l 23 de febreru, fecha de la ida de los cuartos de final contra Los Angeles Galaxy d'Estaos Xuníos, nel Home Depot Center. L'empate ensin goles prevaleció al términu de los 90' minutos. El 8 de marzu foi la vuelta nel Estadiu Ricardo Saprissa, escenariu nel cual los saprissistas trunfaron con cifres de 3-2. La semifinal d'ida tuvo llugar nel Estadiu Nemesio Díez ante'l Deportivo Toluca de Méxicu. El doblete del rival Carlos Esquivel definió la resultancia 2-0 a favor de los mexicanos. A pesar de la victoria 3-2 nel compromisu de vuelta, los tibaseños quedaron esaniciaos del certame pol marcador amestáu de 3-4.
Tocantes a la situación nel Tornéu de Clausura 2006, el so equipu avanzó a la siguiente fase n'asegurando'l segundu llugar del grupu A, con diez victories, trés empates y la mesma cantidá en perdes. Les semifinales fueron a principios d'abril ante'l Brujo, onde la ida y vuelta terminaron a favor de los moraos, con cifres de 0-1 y 2-1, respeutivamente. El 17 d'abril foi la final d'ida contra Alajuelense, llugar onde se presentó la igualdá de 1-1. La vuelta foi'l 23 d'abril en condición de llocal, que remató cola victoria de 2-1 pal so club. Magar ser campeón de dambes competencies, nun se tuvo la necesidá d'apostar una final nacional pol títulu. Per otru llau, la institución morada consiguió estrellar númberu «24» na so hestoria y un nuevu títulu pa Centeno.
El 6 d'agostu de 2006 llevar a cabu'l primer partíu del tornéu de lliga costarricense, na visita al Estadiu Ebal Rodríguez pa tener al Santos de Guápiles como'l contrincante nesa oportunidá. Los tantos d'Andrés Núñez, Alejandro Alpízar y Walter Centeno fueron abondos na victoria de 1-3. El 23 d'agostu foi la inauguración de la Copa Interclubes de la UNCAF, onde'l so club enfrentó al Real Estelí de Nicaragua nel Estadiu Independencia, pola ida de los octavos de final. A pesar de tar en desventaxa nel marcador dende'l minutu 22', el so equipu llogró un sistema ofensivu pa oldear les cifres definitives a un gol. El 29 d'agostu foi la vuelta nel Estadiu Ricardo Saprissa, y la única anotación de Centeno valió'l cupu a la siguiente ronda. El 26 de setiembre, nel mesmu escenariu deportivu, realizóse'l compromisu d'ida de los cuartos de final contra'l Victoria hondureñu. Per otru llau, el tantu de Gabriel Badilla sirvió pa tener la ventaya momentanea na serie. Sicasí, la vuelta desenvuelta'l 5 d'ochobre nel Estadiu Nilmo Edwards, los adversarios remontaríen la situación con resultancia de 2-0, polo que'l conxuntu moráu quedó esaniciáu de la competencia. Al términu de la lliga nacional, los saprissistas acabaron como líderes del grupu B con ventinueve punto. En cuartos de final, la so agrupación venció a San Carlos, en semifinales al Puntarenas y nes finales a Alajuelense, pa coronase campeón de l'Apertura.
Nel Tornéu de Clausura 2007, el so equipu consolidó'l primer llugar del grupu A con 32 puntos y avanzó a la etapa eliminatoria onde venció al Brujo en cuartos de final, al Herediano en semifinales por aciu los penaltis, y a Alajuelense na última instancia. Nel mes de mayu, el so grupu quedó campeón nuevamente y nun hubo necesidá de final nacional en conquistando'l títulu de la competición anterior.
El xugador participó nel certame rexonal de la Copa Interclubes de la UNCAF 2007, nel cual el so equipu foi allugáu na ronda de los octavos de final. El 8 d'agostu foi'l primer compromisu nel Estadiu Ricardo Saprissa, contra'l conxuntu d'Once Municipal salvadoreñu. Nesa oportunidá, Centeno algamó una anotación al minutu 64' na victoria con cifres de goliada 5-2. La ventaya llograda foi debidamente curiada una selmana dempués, na vuelta efectuada nel Estadiu Simeón Magaña, escenariu nel que los moraos perdieron de manera afecha 1-0, pero avanzando a la siguiente fase pola resultancia agregáu. El 19 de setiembre foi la ida de los cuartos de final, frente al tamién costarricense Puntarenas, nel Estadiu "Lito" Pérez. Walter fixo'l tantu transitoriu de 0-1, pero los rivales terminaron igualando'l partíu. La vuelta foi'l 26 de setiembre en condición de llocal y les cifres de 2-1 favorecieron a los saprissistas pa siguir nel tornéu. Les semifinales desenvolver a finales d'ochobre y principios de payares, teniendo como adversariu a Alajuelense. Na ida presentóse la victoria de 1-0, con anotación del so compañeru Alonso Solís, ente que na vuelta nel Estadiu Morera Sotu prevaleció l'empate 1-1. El 28 de payares tuvo llugar la final de día ante'l Motagua d'Hondures, na cual los tibaseños igualaron a un gol. El 5 d'avientu realizó la vuelta nel Estadiu Tiburcio Carías, y la perda de 1-0 axudicó al so club como subcampeón.
Con al respective de lo socedío nel Campeonatu d'Iviernu 2007, el mediocampista foi parte nel llogru del lideralgu del grupu B con ventinueve punto. Les semifinales fueron de clásicu contra Alajuelense, ganando la ida 1-0 y empatando la vuelta 1-1. El 19 d'avientu foi la final de día frente al Herediano, escenariu onde'l so club llogró'l trunfu de 2-0, ente que la vuelta efectuóse'l 23 d'avientu y la igualdá a dos tantos dio-y el títulu «26» a los moraos.
El 13 de marzu de 2008 empezó oficialmente la Copa de Campeones de la Concacaf na so etapa de cuartos de final. El so equipu enfrentó, nel Estadiu Olímpicu Andrés Quintana Roo, al conxuntu del Atlante de Méxicu el partíu d'ida. El mediocentro marcó'l gol de la ventaya transitoria de 0-1, sicasí los rivales remontaríen el marcador por que esti rematara 2-1. La vuelta apostóse'l 20 de marzu nel Estadiu Ricardo Saprissa, onde los moraos ganaron con cifres de 3-0. El 2 d'abril foi la ida de la competencia continental, ante'l Houston Dynamo d'Estaos Xuníos en Robertson Stadium. L'empate ensin anotaciones prevaleció al términu del tiempu regular. Una selmana posterior, na vuelta como llocal, el so conxuntu trunfó con un 3-0 indiscutible pa clasificar a la última instancia. La final d'ida tuvo llugar el 23 d'abril contra'l Pachuca mexicanu, onde la resultancia foi banciáu a un gol. Pa la vuelta nel Estadiu Hidalgo el 30 d'abril, los tibaseños perdieron este oldeo 2-1, quedando subcampeones de la confederación.
Per otru llau, nel Campeonatu de Branu 2008, los saprissistas avanzaron ensin problemes a la siguiente ronda como líderes del grupu A con trenta puntos. En semifinales vencieron al Brujo y nes finales a Alajuelense, pa llograr estrellar númberu «27» de la institución.
La primer fecha del Campeonatu d'Iviernu 2008 empezó'l 27 de xunetu, onde'l so club recibió al Puntarenas nel Estadiu Ricardo Saprissa. El marcador terminó en victoria con cifres de 3-0. El 16 de setiembre dio entamu'l nuevu formatu del tornéu de la confederación, la Lliga de Campeones de la Concacaf, na cual los moraos enfrentaron al D.C. United d'Estaos Xuníos nel R.F.K. Memorial Stadium. Centeno marcó un gol al minutu 32' y dio una asistencia al so compañeru Jairo Arrieta por qu'asitiara el 0-2 final. El 23 de setiembre completó 70' minutos d'aición na perda con goliada 4-0 contra Cruz Azul de Méxicu. El mediocampista nun foi convocáu nos xuegos frente al Marathón d'Hondures y de nuevu ante los estauxunidenses, onde los marcadores fueron de victoria 2-1 y empate 2-2, respeutivamente. El 29 d'ochobre asistió a Alejandro Alpízar nel gol del trunfu 1-0 sobre'l conxuntu mexicanu. Na última fecha del 5 de payares, los tibaseños salieron derrotaos 2-0 contra los hondureños. D'alcuerdu al rendimientu llográu nel grupu A, el so club quedó nel tercer llugar con diez puntos, igualáu cola Cruz Azul, pero'l criteriu de gol estrema foi'l determinante por que'l so grupu tuviera ensin opciones d'entrar a la ronda eliminatoria. Per otru llau, na lliga nacional, el so equipu foi líder del grupu A con ventinueve unidaes. En semifinales, Walter tuvo presente en superar esta serie ante'l Pérez Zeledón con cifres globales de 5-3. El 17 d'avientu efectuóse la final d'ida, de clásicu contra Alajuelense nel Estadiu Morera Sotu. El so grupu terminó esti xuegu cola perda de 2-0. Trés díes depués foi la vuelta nel Estadiu Ricardo Saprissa, escenariu onde se dio la remontada del so club con resultancia de 3-0, coronándose campeón por vigesimoctava ocasión na hestoria.
Nel Campeonatu de Branu 2009, el primer sitiu del grupu B axudicó un pase a la siguiente ronda al so conxuntu. Sicasí, la derrota en semifinales contra Liberia Mio dexó a los moraos ensin la posibilidá d'optar pol títulu per sesta vegada consecutiva.
Al entamu del Campeonatu d'Iviernu 2009, Centeno nun vio aición por cuenta de deberes internacionales cola so seleición. El 19 d'agostu dio entamu la Lliga de Campeones de la Concacaf, onde'l so equipu enfrentó al Cruz Azul de Méxicu en condición de visitante. El xugador participó 74' minutos, recibió tarxeta mariella y el marcador terminó en derrota 2-0. El 25 d'agostu marcó un gol na victoria 3-1 de llocal sobre'l Puertu Ricu Islanders. Na tercer fecha del certame continental del 16 de setiembre, Walter completó la totalidá de los minutos y la resultancia foi de perda 0-1 contra'l Columbus Crew d'Estaos Xuníos. Trés díes depués debutó oficialmente na lliga local, frente al Cartaginés nel Estadiu Ricardo Saprissa. Nesa oportunidá entró de relevu por Manfred Russell nel empate ensin anotaciones. Na competencia del área, el so club rexistró dos igualdad consecutives contra los puertorriqueños y estauxunidenses, amás de la derrota 1-2 ante los mexicanos. Con esto, el so grupu quedó fora d'avanzar a la ronda eliminatoria. Según el rendimientu de los moraos nel tornéu nacional, este allugó-yos nel cuartu sitiu del grupu A con venticuatro punto, y polo tanto ensin posibilidaes d'optar pola segunda fase. Estadísticamente, el mediocentro tuvo siete guardes y marcó dos goles.
Pal Campeonatu de Branu 2010, el futbolista nuevamente foi constante en cada partíu. Debutó'l 17 de xineru, na igualdá ensin goles ante Ramonense nel Estadiu Guillermo Vargas. Anotó'l so primer gol nel xuegu correspondiente a la décima xornada, na victoria 0-2 sobre'l Santos de Guápiles. El so equipu foi líder del grupu A con 35 puntos. El 28 d'abril tuvo llugar la semifinal d'ida en condición de visita frente a los guapileños, nel que'l so club ganó de manera afecha 0-1. Esta ventaya foi caltenida por aciu l'empate na vuelta. El 10 de mayu foi la final d'ida nel Estadiu Carlos Ugalde contra San Carlos. Centeno completó la totalidá de los minutos nel trunfu de 2-4. Cinco díes posteriores foi la vuelta nel Estadiu Saprissa Aymá, escenariu onde se presentó la victoria de 3-0. Con esto los moraos fixeron acreedores d'estrellar númberu «29».
El 25 de xunetu dio entamu'l Campeonatu d'Iviernu 2010 onde'l so equipu, como visitante nel Estadiu Carlos Ugalde, enfrentó al conxuntu de San Carlos. El mediocampista foi titular, recibió tarxeta mariella al minutu 41' y el marcador concluyó en perda de 1-0. Na Lliga de Campeones de la Concacaf, los saprissistas avanzaron a la ronda eliminatoria nel segundu llugar del grupu C con diez puntos, por detrás del líder Monterrey y percima del Marathón y del Seattle Sounders. Nel certame local, Centeno contabilizó trelce guardes, anotó tres goles y salió espulsáu una vegada por doble acumuladura de tarxetes. Per otru llau, el so grupu tuvo unu de los sos peores rendimientos al quedar postreru del grupu A.
Na fecha inaugural del Campeonatu de Branu 2011, desenvuelta'l 9 de xineru, Walter debutó de bona manera al anotar el primer gol del transitoriu 1-0 sobre San Carlos nel Estadiu Ricardo Saprissa, depués los sos compañeros Alejandro Sequeira y Alonso Solís marcaron los tantos del trunfu 3-0. El 24 de febreru foi la ida de los cuartos de final del tornéu de Concacaf, en condición de llocal frente al Olimpia d'Hondures. Centeno algamó la totalidá de los minutos na victoria afecha de 1-0. La vuelta apostóse'l 3 de marzu nel Estadiu Nacional de Tegucigalpa, onde les cifres de 1-2 favorecieron a los tibaseños pa siguir a la siguiente ronda. El 15 de marzu efectuóse la ida de les semifinales, como visitante nel Rio Tintu Stadium contra'l Real Salt Lake. El mediocampista foi parte na perda de 2-0. A pesar de llograr la victoria 2-1 na vuelta, los moraos quedaron esaniciaos pola mor de la resultancia agregada. Na lliga nacional, el so club foi líder del grupu A y ganó al Santos de Guápiles en cuartos de final. Sicasí, el so conxuntu foi ganáu por San Carlos en semifinales.
El so debú nel Campeonatu d'Iviernu 2011 producir na segunda fecha del 4 d'agostu, nel clásicu frente a Alajuelense nel Estadiu Morera Sotu. Nesa oportunidá, Centeno salió espulsáu por tarxeta colorada direuta al minutu 63' y el so club llogró l'empate a un gol al zarru del oldeo, por entemediu del so compañeru José Mena. Tornó de la so sanción de dos xuegos el 21 d'agostu, y anotó de tiru llibre sobre'l Cartaginés na derrota 2-1. Na fase regular de la competencia, algamó trece aparición, marcó cuatro tantos y dio cinco asistencies. Per otru llau, el so equipu avanzó a la siguiente ronda como terceru con 35 puntos. El 27 de payares desenvolvióse la semifinal d'ida nel Estadiu Ricardo Saprissa frente a los liguistas, onde'l marcador de 0-1 favoreció a los rivales. El 4 d'avientu foi la vuelta en condición de visita, xuegu que remató con empate 2-2. Debíu al resultáu amestáu de 3-2, el so grupu foi esaniciáu.
El Campeonatu de Branu 2012 foi de bastante productividá pal xugador, yá que llogró la cifra de doce asistencies y anotó un gol, específicamente'l 5 de febreru na sesta fecha frente a Pérez Zeledón. El so conxuntu quedar nel tercer allugamientu con 36 puntos. Les semifinales llevar a cabu contra'l Santos de Guápiles a finales d'abril y principios de mayu, onde dambos cotejos remataron con victories de 1-0 pa cada escuadra. Sicasí, el criteriu de ventaya deportiva favoreció a los rivales pa siguir a la última instancia.
El 23 de mayu de 2012, en conferencia de prensa dada n'hores de la tarde, Centeno anunció'l so retiru oficial del fútbol dempués de quince años de carrera nel club.[4] El so partíu de despidida tener el 20 de xunetu nel Estadiu Ricardo Saprissa, oldeo que protagonizaron los equipos del Deportivo Saprissa y la Seleición de Costa Rica de diez años tras. Vistiendo la camiseta del combináu costarricense pal primer tiempu, Walter anotó un gol dende fora del área al minutu 17', por entemediu d'una asistencia de Wilmer López. Na segunda metá representó al conxuntu moráu, y foi parte na aición del tantu de Daniel Colindres pa la igualdá de 1-1. A falta de cinco minutos del zarru se pausó l'alcuentru, pa homenaxar al xugador onde'l so dorsal númberu «8» foi retirada y colgada nel recintu deportivu.[5] Estadísticamente apostó 502 partíos en Primer División, consiguió 92 anotaciones y vio la tarxeta colorada en 14 ocasiones.[6]
Bayamón FC
[editar | editar la fonte]Tres casi un añu fora de les canches, el mediocampista fichó pol Bayamón de Puertu Ricu el 23 d'abril de 2013.[7] Foi xugador ocasional del equipu y tuvo un curtiu pasu al ver aición en trés partíos internacionales de la edición 2013 del Campeonatu de Clubes de la Unión Caribeña de Fútbol.[8]
Calteniendo esa mesma condición d'esporádicu, el mediocentro volvió xugar a partir del 10 de mayu de 2016, nel conxuntu de Gallada de la Lliga Nacional de Fútbol Aficionao (LINAFA).[9]
Como entrenador
[editar | editar la fonte]Puntarenas F.C.
[editar | editar la fonte]Dempués del so retiru, empezó los sos estudios na Federación Costarricense de Fútbol pa llograr llicenciar clase A d'entrenador, que concluyó satisfactoriamente. El 22 de xunu de 2015, Centeno foi presentáu oficialmente como'l nuevu estratega del Puntarenas Fútbol Club, onde escoyó a los sos excompañeros d'equipu Alonso Solís y José Luis López como los sos ayudantes de campu. Amás, robló pol periodu d'una temporada.[10]
Na primer fecha del Tornéu d'Apertura 2015 de Segunda División, desenvuelta a mediaos d'agostu, el so conxuntu empobináu tuvo la xornada llibre pola cantidá impar de clubes participantes del grupu A.[11] En dos xornaes consecutives, los organizadores de la competencia inhabilitaron a los naranxes d'apostar los sos xuegos, por problemes cola Caxa Costarricense de Seguru Social.[12] Depués d'un arreglu cola institución gubernamental, Walter tuvo'l so debú como direutor téunicu'l 29 d'agostu, nel compromisu del so grupu ante Mocedá Escazuceña nel Estadiu "Lito" Pérez. Nesa oportunidá, les cifres de 3-1 dieron la primer victoria a los porteños. Al términu de la fase regular, Centeno tuvo presente en catorce partíos, ganó seis, empató cuatro y perdió na mesma cantidá, esto ensin cuntar los alcuentros que nun llogró dirixir, pa un total de ventidós punto y polo tanto en zona de clasificación. Sicasí, el so equipu foi sancionáu con tres puntos menos por cuenta de la non alliniación de xugadores Sub-21, polo que baxó un puestu de la tabla y quedó fora de la etapa eliminatoria. El 10 de payares arrenunció del so puestu yá que nun diba cuntar más colos sos asistentes pal siguiente campeonatu, pero la dirigencia convenciólu de siguir al mandu del club.[13]
El conxuntu chuchequero nuevamente quedó llibre na xornada inaugural del Tornéu de Clausura 2016, polo qu'empezó a apostar los sos partíos dende la segunda fecha. Centeno dirixó al so equipu'l 23 de xineru na victoria 3-2 de llocal sobre'l Municipal Grecia. La derrota de 3-0 ante Jicaral provocó la rescisión de Walter del club, esto'l 2 de febreru.[14][15]
El 3 de xunu de 2016, la dirigencia del Deportivo Saprissa anunció la incorporación de Centeno al equipu, p'asumir un cargu na comisión téunica.[16][17]
Municipal Grecia
[editar | editar la fonte]A partir del 8 de xunu de 2016, confirmóse oficialmente la nueva alministración del Municipal Grecia, conformada polos ex-xugadores saprissistas Walter Centeno, Allan Alemán, José Luis López, Randall Porres y Fernando Paniagua, sumáu al sofitu del anterior dirixente herediano Cristian González.[18][19] Centeno foi ratificáu como l'entrenador el 29 de xunu.[20]
Debutó'l 7 d'agostu con victoria de goliada 5-1 sobre Aserrí, nel entamu del Tornéu d'Apertura 2016. Walter consolidó a un grupu que lideró'l grupu B por aciu quince xuegos apostaos, de los cualos ganó diez, empató dos y perdió trés, pa llograr un total de ventinueve punto. El 12 de payares foi la ida de los cuartos de final, na que'l so equipu enfrentó al Uruguay de Coronado nel Estadiu El Llabrador, onde'l marcador foi banciáu ensin anotaciones. Pa la vuelta del 20 de payares nel Estadiu Allen Riggioni, el so club cayó con cifres de 1-2, quedando esaniciáu del certame.
Nel Tornéu de Clausura 2017 contabilizó quince alcuentros empobinaos de la fase regular, con siete victories, trés empates y cinco pérdida, pa llograr venticuatro punto y asitiar al so equipu na tercer posición del grupu B. El 9 d'abril desenvolvióse la ida de los cuartos de final ante AS Puma Generaleña nel Estadiu Allen Riggioni. Con determinación, los sos xugadores salieron gananciosos con marcador de 3-2. Una selmana dempués, na visita al Estadiu Municipal de Pérez Zeledón, el so grupu nuevamente llogró la victoria, esta vegada con cifres de 2-4, pa un agregáu de 4-7. La semifinal d'ida efectuóse'l 23 d'abril, como llocal contra'l conxuntu de Turrialba, escenariu onde l'empate prevaleció al términu de los 90' minutos. El 30 d'abril foi la vuelta nel Estadiu Rafael Ángel Camacho y per segunda ocasión consecutiva presentóse la igualdá a un gol, polo que la serie llevar hasta los llanzamientos dende'l puntu de penalti. Los griegos fueron el trunfadores nesti tipu de definición. El so club apostó la final de día frente a Jicaral, el 7 de mayu en condición de llocal. El tantu del so futbolista Jeremy Araya y el doblete d'Albert Villalobos fueron fundamentales pa la resultancia de 3-2 a favor del so grupu. La ventaya foi curiada de la meyor forma na vuelta del 14 de mayu, na Cancha de l'Asociación Cívica Jicaraleña, n'empatando a dos anotaciones. Con esto los sos empobinaos facer col títulu de la competencia, y un espaciu pa enfrentar la eliminatoria de promoción. El 21 de mayu foi la ida como visitante ante l'equipu ganador de l'Apertura 2016, que foi Jicaral. A pesar de perder 2-0 de manera transitoria, el so futbolista Albert Villalobos consiguió'l gol del descuentu 2-1 pa caltener les aspiraciones del so club nel xuegu. El 28 de mayu, los helénicos remontaríen la resultancia nel compromisu de vuelta, colos trés tantos de la victoria 3-0. D'esta manera Grecia xubió a la Primer División dempués de dieciocho años de ser fundáu.
El so debú nel Tornéu d'Apertura 2017 de la máxima categoría producióse'l 30 de xunetu nel Estadiu Nacional, escenariu nel que'l so conxuntu fungió como llocal contra Alajuelense. Centeno caltuvo un sistema de marcáu calter ofensivu y de numberoses ocasiones al marcu contrariu, sicasí los rivales aprovecharon les sos opciones pa liquidar el xuegu con cifres de 0-3.[21][22] La primer victoria pal so club dio una selmana dempués, na visita al Estadiu "Coyella" Fonseca frente a Guadalupe. Los sos empobinaos Luis Hernández y Johnny Woodly abrieron la cuenta histórica d'anotaciones de Grecia, pal 0-3 final.[23][24][25]
Clubes
[editar | editar la fonte]Como xugador
[editar | editar la fonte]Club | País | Añu |
---|---|---|
Deportivo Saprissa | Costa Rica | 1992 - 1994 |
Belén F.C. (Préstamu) | Costa Rica | 1995 - 1996 |
Deportivo Saprissa | Costa Rica | 1996 - 2002 |
AEK Atenes F.C. | Grecia | 2002 - 2003 |
Deportivo Saprissa | Costa Rica | 2003 - 2012 |
Bayamón FC | Puertu Ricu | 2013 |
Como entrenador
[editar | editar la fonte]Club | País | Añu |
---|---|---|
Puntarenas F.C. | Costa Rica | 2015 - 2016 |
Municipal Grecia | Costa Rica | 2016 - Actualidá |
Vida privada
[editar | editar la fonte]Nel añu 2006 protagonizó un comercial de la marca Pepsi llamáu «El fútbol llatino ye un baille», xunto a otros xugadores tales como Ronaldinho y Lionel Messi.
En setiembre de 2012 fixo una campaña publicitaria xunto a la modelu Kathryn Arbenz de la marca Halls, nes que'l ex-futbolista salió en delles valles publicitaries nes principales autopistes del país costarricense, cola frase «Non. miento si digo que soi'l meyor xugador del país».[26]
Estadístiques
[editar | editar la fonte]Como xugador
[editar | editar la fonte]Participaciones internacionales
[editar | editar la fonte]Competición | Sede | Resultancia |
---|---|---|
Xuegos Centroamericanos y del Caribe 1993 | Puertu Ricu | Campeón |
Preolímpicu de Concacaf 1996 | Canadá | Tercer llugar |
Copa de Naciones UNCAF 1999 | Costa Rica | Campeón |
Copa d'Oru de la Concacaf 2000 | Estaos Xuníos | Cuartos de final |
Copa de Naciones UNCAF 2001 | Hondures | Subcampeón |
Copa América 2001 | Colombia | Cuartos de final |
Copa d'Oru de la Concacaf 2002 | Estaos Xuníos | Subcampeón |
Copa Mundial de 2002 | Corea del Sur Xapón |
Fase de grupos |
Copa de Naciones UNCAF 2003 | Panamá | Campeón |
Copa d'Oru de la Concacaf 2003 | Estaos Xuníos | Cuartu llugar |
Copa América 2004 | Perú | Cuartos de final |
Copa Mundial de Clubes de 2005 | Xapón | Tercer llugar |
Copa Mundial de 2006 | Alemaña | Fase de grupos |
Copa de Naciones UNCAF 2007 | El Salvador | Campeón |
Copa d'Oru de la Concacaf 2007 | Estaos Xuníos | Cuartos de final |
Copa d'Oru de la Concacaf 2009 | Estaos Xuníos | Semifinales |
Goles internacionales
[editar | editar la fonte]Núm. | Fecha | Llugar | Rival | Gol | Resultancia | Competición |
---|---|---|---|---|---|---|
24 de febreru de 1999 | Estadiu Ricardo Saprissa, San José, Costa Rica | Xamaica | Amistosu | |||
25 de payares de 1999 | Estadiu Morera Sotu, Alajuela, Costa Rica | Eslovaquia | Amistosu | |||
1 de xunetu de 2000 | Estadiu Morera Sotu, Alajuela, Costa Rica | Panamá | Amistosu | |||
30 de mayu de 2001 | Estadiu Olímpicu Metropolitanu, San Pedro Sula, Hondures | Panamá | Copa de Naciones UNCAF 2001 | |||
3 de xunu de 2001 | Estadiu Olímpicu Metropolitanu, San Pedro Sula, Hondures | El Salvador | Copa de Naciones UNCAF 2001 | |||
26 de xineru de 2002 | Miami Orange Bowl, Florida, Estaos Xuníos | Haití | Copa d'Oru de la Concacaf 2002 | |||
9 de mayu de 2002 | Estadiu Ricardo Saprissa, San José, Costa Rica | Colombia | Amistosu | |||
13 de febreru de 2003 | Estadiu Rommel Fernández, Panamá, Panamá | Guatemala | Copa de Naciones UNCAF 2003 | |||
16 de xunetu de 2003 | Gillette Stadium, Massachusetts, Estaos Xuníos | Cuba | Copa d'Oru de la Concacaf 2003 | |||
19 de xunetu de 2003 | Gillette Stadium, Massachusetts, Estaos Xuníos | El Salvador | Copa d'Oru de la Concacaf 2003 | |||
19 de xunetu de 2003 | Gillette Stadium, Massachusetts, Estaos Xuníos | El Salvador | Copa d'Oru de la Concacaf 2003 | |||
19 de xunetu de 2003 | Gillette Stadium, Massachusetts, Estaos Xuníos | El Salvador | Copa d'Oru de la Concacaf 2003 | |||
12 de xineru de 2005 | Estadiu Ricardo Saprissa, San José, Costa Rica | Haití | Amistosu | |||
3 de setiembre de 2005 | Estadiu Rommel Fernández, Panamá, Panamá | Panamá | Eliminatoria del Mundial 2006 | |||
7 de setiembre de 2005 | Estadiu Ricardo Saprissa, San José, Costa Rica | Trinidá y Tobagu | Eliminatoria del Mundial 2006 | |||
6 de xunu de 2007 | Miami Orange Bowl, Florida, Estaos Xuníos | Canadá | Copa d'Oru de la Concacaf 2007 | |||
9 de xunu de 2007 | Miami Orange Bowl, Florida, Estaos Xuníos | Haití | Copa d'Oru de la Concacaf 2007 | |||
11 de xunu de 2007 | Miami Orange Bowl, Florida, Estaos Xuníos | Guadalupe | Copa d'Oru de la Concacaf 2007 | |||
17 d'ochobre de 2007 | Estadiu Ricardo Saprissa, San José, Costa Rica | Haití | Amistosu | |||
11 d'ochobre de 2008 | Estadiu André Kamperveen, Paramaribu, Surinam | Surinam | Eliminatoria al Mundial 2010 | |||
1 d'abril de 2009 | Estadiu Ricardo Saprissa, San José, Costa Rica | El Salvador | Eliminatoria al Mundial 2010 | |||
10 de xunetu de 2009 | FIU Stadium, Florida, Estaos Xuníos | Canadá | Copa d'Oru de la Concacaf 2009 | |||
10 d'ochobre de 2009 | Estadiu Ricardo Saprissa, San José, Costa Rica | Trinidá y Tobagu | Eliminatoria al Mundial 2010 | |||
18 de payares de 2009 | Estadiu Centenariu, Montevidéu, Uruguái | Uruguái | Repechaje al Mundial 2010 |
Como entrenador
[editar | editar la fonte]Rendimientu
[editar | editar la fonte]Datos actualizaos al postreru partíu dirixíu'l 22 de payares de 2017.
Equipu | rowspan=2!
width=150|País |
Fecha d'entamu | rowspan=2!
width=100|Fecha de fin |
Historial | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Partíos | Ganaos | Empataos | Perdíos | Ganaos (%) | Goles a favor | Goles en
contra |
+/- | ||||
Puntarenas F.C. | Costa Rica | 22/06/2015 | 02/02/2016 | 16 | 7 | 4 | 5 | 43.75 | 27 | 25 | +2 |
Municipal Grecia | Costa Rica | 29/06/2016 | Actualidá | 66 | 29 | 16 | 17 | 43.94 | 122 | 92 | +30 |
Total | 78 | 36 | 20 | 22 | 46.15 | 149 | 117 | +32 |
Palmarés
[editar | editar la fonte]Como xugador
[editar | editar la fonte]Campeonatos nacionales
[editar | editar la fonte]Títulu | Club | País | Añu |
---|---|---|---|
Copa de Costa Rica | Belén F.C. | Costa Rica | 1996 |
Primer División | Deportivo Saprissa | Costa Rica | 1998 |
Primer División | Deportivo Saprissa | Costa Rica | 1999 |
Primer División | Deportivo Saprissa | Costa Rica | 2004 |
Primer División | Deportivo Saprissa | Costa Rica | 2006 |
Primer División | Deportivo Saprissa | Costa Rica | 2007 |
Primer División Iviernu | Deportivo Saprissa | Costa Rica | 2007 |
Primer División Branu | Deportivo Saprissa | Costa Rica | 2008 |
Primer División Iviernu | Deportivo Saprissa | Costa Rica | 2008 |
Primer División Branu | Deportivo Saprissa | Costa Rica | 2010 |
Campeonatos internacionales
[editar | editar la fonte]Títulu | Club | Llugar | Añu |
---|---|---|---|
Xuegos Centroamericanos y del Caribe | Seleición Sub-21 de Costa Rica | Puertu Ricu | 1993 |
Tornéu Grandes de Centroamérica | Deportivo Saprissa | Guatemala | 1998 |
Copa de Naciones de la UNCAF | Seleición de Costa Rica | Costa Rica | 1999 |
Copa de Naciones de la UNCAF | Seleición de Costa Rica | Panamá | 2003 |
Copa Interclubes de la UNCAF | Deportivo Saprissa | Estaos Xuníos | 2003 |
Copa de Campeones de la Concacaf | Deportivo Saprissa | Méxicu | 2005 |
Copa de Naciones de la UNCAF | Seleición de Costa Rica | El Salvador | 2007 |
Gallardones individuales
[editar | editar la fonte]Distinción | Añu |
---|---|
Meyor xugador del Campeonatu de Branu 2009[27] | 2009 |
Meyor xugador del Campeonatu de Branu 2010[28] | 2010 |
Como entrenador
[editar | editar la fonte]Campeonatu nacionales
[editar | editar la fonte]Títulu | Club | País | Añu |
---|---|---|---|
Segunda División | Municipal Grecia | Costa Rica | 2017 |
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Afirmao en: FBref. ID de jugador de FBref: f614cac2. Apaez como: Walter Centeno. Llingua de la obra o nome: distintes llingües.
- ↑ Raquel Gólcher (18 d'agostu de 2003). «Carmelita 1 - Saprissa 1 (Marcador parcial)». La Nación. Consultáu'l 14 de marzu de 2017.
- ↑ Redaición (23 d'agostu de 2004). «Futbol nacional: Fiches de los partíos». La Nación. Consultáu'l 14 de marzu de 2017.
- ↑ Johan Umaña (23 de mayu de 2012). «Walter Centeno anuncia'l so retiru del futbol nacional». La Nación. Consultáu'l 31 de mayu de 2017.
- ↑ Juan José Herrera (21 de xunetu de 2012). «Paté dexó-y un última alcordanza a l'afición». La Nación. Consultáu'l 31 de mayu de 2017.
- ↑ Juan Esteban Chacón (20 de xunetu de 2012). «sos-amigos/ “Paté” Centeno despidir de l'afición xunto colos sos amigos». CrHoy.com. Consultáu'l 31 de mayu de 2017.
- ↑ Gabriel Vargas (23 d'abril de 2013). «puertu ricu/VZYBNYX555AQFIK5BL5GJD7RTU/story/ Walter Centeno torna al fútbol col Bayamón F. C. de Puertu Ricu». La Nación. Consultáu'l 31 de mayu de 2017.
- ↑ http://www.nacion.com/puro-deporte/futbol-internacional/walter-centenu-remato-el so-curtiu-travesia-en puertu ricu/PYX6DX4MMBFC5IT2UD2T5WZC3Y/story/
- ↑ Redaición (10 de mayu de 2016). «Costa rica/seleccion-nacional-10/20799-pate-centenu-vuelve-al-futbol-con-equipu-de-linafa 'Paté' Centeno vuelve al fútbol con equipu de LINAFA». Everardo Ferrera. Consultáu'l 31 de mayu de 2017.
- ↑ Daniel Jiménez (22 de xunu de 2015). «Wálter Centeno va dirixir a Puntarenas; Alonso Solís y José Luis López van ser asistentes y xugadores». La Nación. Consultáu'l 30 de mayu de 2017.
- ↑ Miguel Calderón (16 d'agostu de 2015). «Nuevos inquilinos de la Segunda División debuten con bravura». La Nación. Consultáu'l 30 de mayu de 2017.
- ↑ Daniel Jiménez (26 d'agostu de 2015). «Wálter Paté Centeno: 'Entrenamos cola fe que nos digan qu'hai partíu'». La Nación. Consultáu'l 30 de mayu de 2017.
- ↑ «Walter Centeno arrenuncia como estratega porteño». Primero en Deportes (10 de payares de 2015). Consultáu'l 30 de mayu de 2017.
- ↑ Esteban Valverde (2 de febreru de 2016). «Segunda_Division_0_1540246067.html Wálter Centeno yá nun ye'l téunicu de Puntarenas F.C.». La Nación. Consultáu'l 30 de mayu de 2017.
- ↑ Francisco Sanabria (2 de febreru de 2016). «Walter Centeno ye otru téunicu separáu». La Prensa Llibre. Consultáu'l 30 de mayu de 2017.
- ↑ Adrián Mendoza (3 de xunu de 2016). «Walter Centeno torna al Deportivo Saprissa». CrHoy.com. Consultáu'l 30 de mayu de 2017.
- ↑ Adrián Galeano (4 de xunu de 2016). «Paté Centeno: “Regresu a casa”». La Prensa Llibre. Consultáu'l 30 de mayu de 2017.
- ↑ Wender Ramírez (8 de xunu de 2016). «mandu-del municipal-grecia/ Ex-xugadores del Saprissa asumen el mandu del Municipal Grecia». MarioSegura.com. Consultáu'l 30 de mayu de 2017.
- ↑ Alonso Chacón (9 de xunu de 2016). «municipal-grecia/ “Paté” Centeno y ex-xugadores de Saprissa nuevos alministradores del Municipal Grecia». BS Noticies. Consultáu'l 30 de mayu de 2017.
- ↑ Cristian Bermúdez (29 de xunu de 2016). «Walter ‘Paté' Centeno ye'l nuevu DT de Grecia». Pulgando El Güeyu. Consultáu'l 30 de mayu de 2017.
- ↑ Kenneth Hernández Goches (30 de xunetu de 2017). «Alajuelense unvió-y un mensaxe a la Grecia del Paté: xugar bonitu nun algamar». La Nación. Consultáu'l 30 de xunetu de 2017.
- ↑ Redaición (30 de xunetu de 2017). «Alajuelense dio-y un amargosu recibimientu a Grecia na Primer División». Teletica. Archiváu dende l'orixinal, el 2017-07-31. Consultáu'l 30 de xunetu de 2017.
- ↑ Redaición (6 d'agostu de 2017). «Grecia de Wálter 'Paté' Centeno golia 0-3 a Guadalupe apegada al xuegu guapu». La Nación. Consultáu'l 11 d'agostu de 2017.
- ↑ Redaición (6 d'agostu de 2017). «Grecia de Paté Centeno golia a Guadalupe». Teletica. Archiváu dende l'orixinal, el 12 d'agostu de 2017. Consultáu'l 11 d'agostu de 2017.
- ↑ Gabriel Vargas (6 d'agostu de 2017). «Grecia selló con goliada ante Guadalupe FC el so primer trunfu en Primer». TicoDeporte. Archiváu dende l'orixinal, el 2017-08-12. Consultáu'l 11 d'agostu de 2017.
- ↑ http://www.aldia.cr/ad_ee/2012/setiembre/04/deportes3308019.html
- ↑ «Walter Centeno escoyíu meyor xugador del Campeonatu Nacional». Yuku (5 de xunu de 2009). Consultáu'l 29 de mayu de 2017.
- ↑ José Pablo Molina Salas (26 de mayu de 2010). «meyores-del branu-scotiabank-2010&catid=6:noticies&Itemid=40 Los Meyores del Branu Scotiabank 2010». UNAFUT. Consultáu'l 29 de mayu de 2017.
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]- Ficha de Walter Centeno na FIFA
- Walter Centeno na BDFA (castellán)
- Walter Centeno en Soccerway (n'inglés)
- Walter Centeno en Transfermarkt (n'inglés)
- Walter Centeno en National-Football-Teams (n'inglés)
- Walter Centeno en worldfootball.net