Villadepera
Villadepera | |
---|---|
Alministración | |
País | España |
Autonomía | Castiella y Lleón |
Provincia | provincia de Zamora |
Tipu d'entidá | conceyu d'España |
Alcalde de Villadepera (es) | José Ignacio Isidro Isidro |
Nome oficial | Villadepera (es)[1] |
Códigu postal |
49250 |
Xeografía | |
Coordenaes | 41°32′55″N 6°08′00″W / 41.548611111111°N 6.1333333333333°O |
Superficie | 30.11 km² |
Altitú | 738 m[2] |
Llenda con | |
Demografía | |
Población |
180 hab. (2023) - 107 homes (2019) - 91 muyeres (2019) |
Porcentaxe | 0% de provincia de Zamora |
Densidá | 5,98 hab/km² |
Villadepera ye un conceyu y llocalidá española de la provincia de Zamora y de la comunidá autónoma de Castiella y Llión.
Ta asitiáu na zona del ríu Duero onde s'atopen restos d'un antiguu vulcanismu. Por ello, nel so términu municipal esisten agües mineru-melecinales de propiedaes similares a los d'otros puntos cercanos como los d'Alfaraz de Sayago, Almeida de Sayago o Carbellino.
Comunicar col vecín conceyu de Pino del Oro por aciu la ponte de Requejo, unu de los accesos norte del parque natural d'Arribes del Duero.
Xeografía física
[editar | editar la fonte]Allugamientu
[editar | editar la fonte]Villadepera asítiase nel suroeste zamoranu. Mui cerca de la frontera con Portugal. Falta 50 km de Zamora capital. La vía d'accesu ye la ZA-321 que comunica la población pel norte cola contorna de Aliste, y pel sur cola de Sayago.
Pertenez a la contorna de Sayago. Intégrase dientro de la Mancomunidá Sayagua y el partíu xudicial de Zamora.
El so términu municipal atópase dientro del parque natural d'Arribes del Duero, un espaciu natural protexíu de gran curiosu turísticu. La vexetación predominante ye la encina. Tamién pueden alcontrase dellos montes de carbayu. La fauna ye bien abondosa y diversa. Ente les aves destaca pola so singularidá la cigüeña negra.[3]
Noroeste: Salto de Castro | Norte: Pino del Oro | Nordeste: Carbajosa |
Oeste: Villardiegua de la Ribera | Este: Carbajosa | |
Suroeste: Torregamones | Sur: Moralina | Sureste: Salto de Villalcampo |
Historia
[editar | editar la fonte]La llocalidá tendría probablemente un orixe romanu, naciendo en base al tresporte al traviés del cursu fluvial del Duero de la malaquita y la casiterita, especialmente esta postrera, fechu que necesariamente precisaría d'un poblamientu romanu na llocalidá.[4] Asina, la calzada romana que xunía Ledesma y Villadepera asitiaríase, con poques variantes, so l'actual carretera, satisfaciendo una fonte d'esta dómina, Fonte Beber, en dómina romana, les necesidaes de los viandantes de la cercana calzada.
Más tarde, na Edá Media, Villadepera quedó integráu nel Reinu de Llión, siendo repoblada la llocalidá polos sos monarques dientro del contestu de les repoblaciones llevaes a cabu en Sayago.
Darréu, na Edá Moderna, Villadepera tuvo integráu nel partíu de Sayago de la provincia de Zamora, tal que reflexaba en 1773 Tomás López en Mapa de la Provincia de Zamora. Asina, al reestructurase les provincies y crease les actuales en 1833, la llocalidá caltener na provincia zamorana, dientro de la Rexón Lleonesa,[5] integrándose en 1834 nel partíu xudicial de Bermillo de Sayago,[6] dependencia que s'enllargó hasta 1983, cuando foi suprimíu'l mesmu ya integráu nel partíu xudicial de Zamora.[7]
En 1897 foi rematáu'l proyeutu pa construyir la ponte de Requejo, que xuniría Sayago por Villadepera con Aliste, y que debe'l so nome al diputáu Federico Requejo Avedillo, que foi clave en realizar les xestiones por que'l proyeutu pudiera salir alantre. Dichu ponte, empezó a construyise en 1913, siendo rematáu ya inauguráu en 1914.[8]
Patrimoniu
[editar | editar la fonte]La ilesia parroquial de La nuesa Señora de l'Asunción presenta una serie d'agregos y arreglos sobre la fábrica primitiva. Destaca la so entrada d'ampliu arcu y la so torre cuadrangular na que s'abrir una ventana saetera p'allumar la escalera de xubida a la torre. El retablu mayor ye lluminosu, forráu tou él con pan d'oru. Presenta tres cuerpos, que mengüen en riqueza ornamental según xuben. El superior presenta un Calvariu, el del centru, un ánxel con neñu, y l'inferior una fornica pal allugamientu de la Virxe de l'Asunción, patrona de la parroquia, sobre un grupu d'ánxeles. Afaten les cais, grandiosos baxorrelieves representando l'Anunciación, l'adoración de los Reis y la imposición de la casulla a San Ildefonso. El coru ye formosu, como lo ye'l artesonado del altar mayor. Talles interesantes de santos, pola so antigüedá, son: Santa Teresa, de la escuela de Gregorio Fernández, San Andrés, románicu de transición o primer góticu por cuanto'l brazu derechu apaez con dalgún esbozu de movimientu, María Madalena gótica y San Antón.
Nel Barriu Escabadas, al noroeste del pueblu, el señor Pepe Nieto tien un llagar con prensa de viga. D'antiguo prensaba por encargu cobrando un cántaru de vinu, al estilu de la maquila nos molinos.
Na marxe derecha de la ribera, agües embaxo de la llocalidá, y non bien alloñáu a la carretera, llevántase El Molín El Cubu. Ye unu de los dos exemplares d'esti tipu esistente en Sayago.
Ponte de Requejo
[editar | editar la fonte]
La ponte de Requejo o ponte de Pinu construyir pa salvar el pasu del ríu Duero y del so serrapatosu valle, dexando una cómoda y fluyida comunicación ente les llocalidaes zamoranes de Villadepera y Pinu. Enantes esti pasu, que xune les contornes zamoranes de Sayago y Aliste, realizábase en barca al traviés d'una calzada o vía denomada'l Camín de los Arrieros.
Esti viaductu de fierro, proyeutáu a finales del sieglu XIX, el primer estudiu data de 1853, y rematáu a empiezos del s. XX, foi inauguráu en 1914. Foi noticia a nivel nacional pola so depurada téunica, guapura y prestaciones, lo que-y significó ser un verdaderu finxu na evolución histórica de les víes de comunicación de Zamora y d'España.
Más de 100 años dempués, la ponte de Requejo o ponte de Pinu sigue cuntando con una especial aureola, impresa pol so especial calter d'obra arquitectónica singular, amparada principalmente pola espectacularidá del so llixeru y estraordinariu diseñu. Circunstancia que, de la mesma, ye enguizada pola ensin igual singularidá y guapura del so territoriu d'acoyida, el parque natural d'Arribes del Duero.
La so construcción, realizáu conforme al diseñu del inxenieru español José Eugenio Ribera Dutaste, supunxo la superación n'España de los parámetros de lluz y altor de les pontes presistentes, yá que cuntó con 120 y 90 metros respeutivamente.
Demografía
[editar | editar la fonte]Gráfica d'evolución demográfica de Villadepera ente 1900 y 2017 |
Fonte Institutu Nacional d'Estadística d'España - Ellaboración gráfica por Wikipedia. |
Alministración y política
[editar | editar la fonte]Llexislatura | Nome | Partíu |
---|---|---|
1979-1983 | ||
1983-1987 | ||
1987-1991 | ||
1991-1995 | ||
1995-1999 | ||
1999-2003 | José Ignacio Isidro Isidro | PP |
2003-2007 | José Ignacio Isidro Isidro | PP |
2007-2011 | José Ignacio Isidro Isidro | PP |
2011-2015 | José Ignacio Isidro Isidro | PP |
2015-2019 | n/d | n/d |
2019-2023 | n/d | n/d |
2023- | n/d | n/d |
Ver tamién
[editar | editar la fonte]Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Afirmao en: Llista de Conceyos y los sos Códigos por Provincies a 1 de xineru de 2019. Data d'espublización: 8 febreru 2019. Editorial: Institutu Nacional d'Estadística.
- ↑ URL de la referencia: https://www.aemet.es/es/eltiempo/prediccion/municipios/villadepera-id49240.
- ↑ «Llei 5/2002, de 11 d'abril, de Declaración del Parque Natural d'Arribes del Duero (Salamanca-Zamora).» (en castellanu). Boletín Oficial del Estáu. 2002. http://noticias.juridicas.com/base_datos/CCAA/cl-l5-2002.html. Consultáu'l 3 de marzu de 2011.
- ↑ Pueblos_de_Sayago.pdf Valdueza, José Luis, Juan Antonio Panero y Joaquín Sanz-Zuasti. Polos pueblos de Sayago. Páx. 48
- ↑ «Real Decretu de 30 de payares de 1833 sobre la división civil de territoriu español na Península ya islles axacentes en 49 provincies» (castellanu). Gaceta de Madrid.
- ↑ Subdivisión en partíos xudiciales de la nueva división territorial de la Península ya islles axacentes / aprobada por S. M. nel real decretu de 21 d'abril de 1834
- ↑ Real Decretu 529/1983, de 9 de marzu, pol que se determinen los Partíos Xudiciales de cada provincia, a considerar a efeutos de les eleiciones de Diputaos provinciales.
- ↑ viaductu-de-pinu-requejo-sobre-el.html El Viaductu de Pinu – Requejo sobre'l Ríu Duero
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]