True at First Light

De Wikipedia
Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
True at First Light
obra escrita
Datos
Autor Ernest Hemingway
Fecha 1999
Xéneru memorias (es) Traducir y literatura de ficción (es) Traducir
Llingua de la obra inglés
Editorial orixinal Charles Scribner's Sons (es) Traducir
País orixinal Bandera de Estaos Xuníos d'América Estaos Xuníos
ISBN ISBN 978-84-08-03119-2
Cambiar los datos en Wikidata

True at First Light ye un llibru editáu por Patrick Hemingway a partir d'un manuscritu escritu pol so padre, Ernest Hemingway, y publicáu de forma póstuma en 1999.

La so trama enceta les vivencies de Ernest mientres el safari que realizó n'África oriental ente 1953 y 1954, entemecíes con elementos ficticios y delles reflexones del autor sobre diverses temes. La revista Look financió la so estancia en territoriu africanu en cuenta de un par d'artículos nos que Hemingway recoyó les sos anécdotes. L'escritor empezó a redactar un manuscritu dempués de tornar del viaxe y, anque tuvo trabayando nél mientres más de dos décades, considerar como «impropiu de publicar» y dexar inconcluso. Dellos años dempués de la so muerte, les obres del escritor fueron axuntaes na Biblioteca John F. Kennedy, incluyíu'l manuscritu del safari. En 1997 Patrick Hemingway empezó a revisar el manuscritu pa la so eventual publicación sol títulu True at First Light y tuvo editando la obra del so padre mientres los siguientes dos años, intentando centrase nos rellatos sobre la delicada situación política na que s'atopaba África nos años 1950 pola mor del imperialismu. Dalgunes de les ediciones más notables de Patrick fueron l'amenorgamientu a la metá del conteníu orixinal y la adición de los elementos ficticios na trama.

Tres la so publicación, anque The New York Times incluyir na so llista de los llibros más vendíos en setiembre de 1999, recibió males crítiques de la prensa, que calificó la so calidá narrativa como «deficiente» en comparanza colos trabayos anteriores de Hemingway. Tuvo una meyor aceptación nel círculu d'académicos responsables del analís de les obres del escritor, quien coincidieron en que se trata d'un llibru complexu ya interesante que bien pue ser consideráu como parte del canon de Hemingway. La edición de Patrick foi oxetu de delles crítiques y dalgunos cuestionaron si sería la voluntá de Ernest ver editáu y publicáu el manuscritu orixinal. Amás de esti llibru, la Fundación revisó pola so cuenta'l testu orixinal y publicó la so propia edición titulada Under Kilimanjaro.

Antecedentes[editar | editar la fonte]

Al fondu'l Kilimanjaro, fotografiáu dende'l parque nacional de Amboseli, en Kenia.

Hemingway tenía deseos de volver a África tres el safari que fizo en 1933 acompañáu de la so segunda esposa, Pauline Pfeiffer. Aquel viaxe inspiráralu pa redactar el rellatu «The Snows of Kilimanjaro», qu'incluyó nel llibru Les verdes llombes d'África.[1] Cuando terminó d'escribir El vieyu y el mar, en 1953, plantegóse seriamente la posibilidá de visitar de nuevu'l continente africanu, namái qu'esta vegada pa visitar al so fíu Patrick que moraba en Tanganica. La revista estauxunidense Look ufiertó financiar una espedición de cuatro meses de duración n'África, destinando 15 000 USD pa gastos del viaxe y 10 000 USD adicionales en cuenta de un artículu nel que tuvieren recoyíes les sos anécdotes sobre la estancia nel territoriu africanu, que tuviera siquier 3500 pallabres d'estensión. La propuesta incluyía la contratación del conocíu fotógrafu Earl Theisen, que yá cuntaba con esperiencia en sesiones fotográfiques pa la industria cinematográfica.[2] Hemingway aportó y dexó Cuba en xunu d'esi añu xunto cola so cuarta esposa, Mary. Dempués de faer una escala temporal n'Europa, la pareya aportó n'agostu a Tanganica provenientes de Venecia.[3] Nesi momentu tenía llugar la rebelión del Mau Mau y, d'alcuerdu a una de les cartes del escritor, cuando llegaron nomar guardabosques honorariu.[4] Philip Percival, que fuera'l guía de Hemingway mientres el safari de 1933, volvió emprestar los sos servicios nesta nueva espedición y llegó pocu dempués que la pareya. El grupu partió de les veres del Salengai —onde Theisen fotografió a Ernest con una menada d'elefantes— y travesó la Güelga de Kimana y el Valle del Rift hasta llegar a la casa de Patrick, allugada na parte central de Tanganica.[5] Dempués de visitalo allegaron a la fastera norte del Kilimanjaro, onde permanecieron los siguientes dos meses. Mientres esti periodu Percival dexó'l grupu y Hemingway tuvo a cargu del campamentu como guarda de cotu con dellos esploradores de la zona. Más tarde dixo habese sentíu arguyosu d'esta responsabilidá y pensó n'escribir un llibru sobre la so esperiencia.[6]

Ficheru:Ernest Hemingway Kenya safari 1954.png
Fotografia de Ernest Hemingway el día en qu'allegó col so fíu y esposa a pescar, en febreru de 1954.

A manera d'agasayo navidiegu pa Mary, el 21 de xineru Hemingway arrendó un vuelu turísticu pa sobrevolar la cuenca del Congo. Dos díes depués, cuando se dirixíen a les cascaes Murchison pa tomar delles fotografíes, l'avión cutió un poste llétricu y cayó. Los pasaxeros solo sufrieron mancaes menores, pero tuvieron qu'acampar esa nueche nel monte mientres esperaben respuesta a la so llamada d'auxiliu. Un avión de pasaxeros sobrevoló'l sitiu del accidente, pero'l so pilotu nun vio señales de vida polo que de forma precipitada dio a conocer per vía telegráfica que Hemingway morriera nel accidente.[6] A otru día fueron acolumbraos por otru pilotu dende una avioneta, que s'ufiertó a llevalos al so campamentu a bordu del de Havilland que tripulaba. Sicasí, mientres el despegue l'avioneta amburóse, cayó y esplotó. Hemingway resultó con múltiples mancaes por causa de esti percance: tuvo una conmoción cerebral, una firida nel cueru cabelludo, una vértebra estrapada, y frayatu de fégadu, bazu y reñón amás de delles quemadures, visión doble y un ruiu intermitente nel so oyíu esquierdu. Tamién se quemar los sos pasaportes, «trenta rollo de película fotográfica, trés pares de lentes bifocales de Ernest, tol dineru y una carta de creitu per valor de 15 000 USD». Treslladar per carretera a Entebbe, onde s'atoparon con periodistes de dellos países que taben cubriendo la supuesta muerte del escritor.[6] Hemingway bromió con ellos xusto dempués d'apaecer nel llugar, y mientres se recuperaba de les sos firíes en Nairobi tuvo lleendo los obituarios que se publicaren hasta entós.[3][7] Foi nesi periodu cuando empezó a redactar l'artículu pa Look, y la revista apurrió-y 20 000 USD más por conteníu esclusivo sobre'l doble incidente na cuenca del Congo. D'alcuerdu al biógrafu Michael Reynolds, l'artículu «tenía venti páxina y foi publicáu en dos exemplares», el primeru de los cualos salió a la venta'l 26 de xineru.[6][8]

Unos díes más tarde l'escritor acompañó al so fíu y a Mary a pescar, como lo teníen contempláu orixinalmente, pero por cuenta de qu'inda nun se recuperaba de les sos firíes nun taba bien convencíu d'ello y amosóse irascible mientres el trayeutu.[3] Pa desdicha de los Hemingway, desamarróse un quema forestal y nel so esfuerciu por escastar les llapaes Ernest quemar en delles partes del cuerpu, incluyíes les piernes y el torso.[9] Un diagnósticu médicu realizáu dempués en Venecia refundió que tenía amás dos discos sedaos, presentaba frayatos del reñón y el fégadu, un costazu disllocáu y una quebra nel craniu.[3] Cuando tornó a Finca Vigía, Cuba, magar que sentíase adolorido, empezó a escribir un llibru sobre'l viaxe a África y llegó a completar un manuscritu inicial de cuasi 800 páxines.[10][11] Magar en setiembre de 1954 amosóse optimista sobre la so recuperación física,[12] tres meses dempués asocedió lo contrario cuando, n'otra carta, manifestó «tar cansáu de sentir dolor [anque] seya un sentimientu innoble».[13] El so estáu de salú empioró a finales de 1955 por cuenta de una enfermedá renal que la caltuvo postráu en cama.[14] Conforme trescurría los tiempu Hemingway empezaba a tener problemes pa recordar tolos detalles del viaxe[15] y, sumáu a que participaba como asesor nel rodaxe de la película El vieyu y el mar (1958), afecha del so llibru homónimu, dexó d'escribir el llibru sobre'l safari[16][17] y guardó el manuscritu ensin terminar nuna caxa fuerte en L'Habana.[18]

Sinopsis[editar | editar la fonte]

True at First Light ta ambientáu na colonia de Kenia mientres la rebelión del Mau Mau, a mediaos del sieglu XX. Patrick Hemingway utiliza la introducción pa describir el comportamientu de les tribus kĩkũyũ y kamba mientres esti periodu d'inestabilidá social y deduz que si los kamba arreyárense nesti sucesu, Ernest y Mary «tuvieren en riesgu de ser asesinaos a machetazos mientres dormíen, polos sirvientes en quien tantu confiaben y a los que se supón que yá conocíen».[19] La trama empieza nel mes d'avientu y ye narrada por Ernest, qu'esplica que la so esposa y él atópense nun campamentu de safari na fastera del Kilimanjaro, onde se caltienen sollertaos por cuenta de que un grupu de rebeldes del Mau-Mau escapó de prisión.

Fotografia de Ernest y Mary Hemingway nel campamentu del safari, en 1953.

A lo llargo del llibru apaecen entemecíos los sucesos asocedíos realmente nel safari con dellos elementos ficticios. Empecipia cuando'l cazador blancu[Nota 1] y líder del campamentu, Philip Percival, dexa al grupu del safari y Ernest queda a cargu como guardabosques auxiliar. A partir d'entós, realiza rondes diaries na reserva de caza y caltién comunicación coles tribus locales, pos la so prioridá ye caltener protexíu'l campamentu y evitar que los ataquen y desaposiar del so alimentu y les sos armes. Nel so llabor ye asistíu por un par d'esploradores africanos —Chungu y Arap Meina— y en dalgún intre pol guardabosques del distritu, G.C —Gin Crazed—. El restu del grupu conformar l'alministrador del campamentu, Keiti; el cocineru Mbebia; los mozos Nguili y Msembi; y Mary.

Na mayor parte de la primer metá del rellatu, Mary acesma a un lleón de melena negra de gran tamañu, que confía cazar pa cuando llegue Navidá. Ernest considera que la so esposa ye incapaz de matar al lleón por cuenta de la so estatura —ye bien baxa como pa percibilo sobre la yerba alto—, la so poca habilidá cola arma y la so falta de valor pa llograr tal cometíu. Poco dempués Ernest conoz a Debba, habitante d'una de les aldegues cercanes al campamentu, quien-y esplica delles práutiques y costumes de la so tribu. El guardabosques auxiliar namorar d'ella y empiecen un amoríu del que son testigos los demás integrantes del campamentu, polo que suelen referise a ella en tonu de chancia como la «segunda esposa» de Ernest.

El lleón finalmente cai abatíu escontra la metá del rellatu, motivu pol cual los aldeanos entamen una ngoma —«danza»—. Mary abandona'l campamentu pocu dempués por cuenta de que contrái disentería, con tal de recibir ayuda médica en Nairobi. Na so ausencia, Ernest matu a un lleopardu y los aldeanos lleven a cabu otra ngoma. Cuando torna, Mary píde-y a los so maríu como regalu de Navidá un percorríu aereu pola cuenca del Congo.

Nos siguientes capítulos, Ernest describe los sos venceyos colos aldeanos y comparte delles anécdotes que tuvo con otros escritores de la dómina como George Orwell y D. H. Lawrence. Tamién aprovecha pa satirizar el rol de la estructura relixosa y trata temes variaes que van dende l'arume de los montes de pinu en Michigan, la naturaleza de los cafés parisinos y l'estilu d'escritura de Georges Simenon.

El llibru termina con una seición destinada a numberar los personaxes del rellatu, según un glosariu suaḥili y les reconocencies del editor.

Publicación[editar | editar la fonte]

Fotografia de Ernest Hemingway colos sos fíos Patrick y Gregory, en Cuba en 1946.

Ye complicáu esclariar la propiedá de los manuscritos de Hemingway, yá que se publicaron dos llibros a partir del testu orixinal: True at First Light editáu por Patrick Hemingway, y Under Kilimanjaro polos académicos Robert Lewis y Robert Fleming.

L'historial de publicación remontar a 1965, cuando Mary creó la Fundación Hemingway pa «promover, asistir y coordinar los estudios y analises académicos rellacionaos colos trabayos y la vida de Ernest Hemingway».[20] Darréu, nos años 1970, donó los testos inconclusos de Ernest a la Biblioteca John F. Kennedy. Un grupu d'espertos de les obres del autor axuntar en 1980 pa evaluar los documentos donaos y como resultancia decidieron establecer la Sociedá Hemingway «que'l so compromisu ye sofitar y fomentar l'estudiu académicu [del escritor]». Cuando Mary finó en 1986, John y Patrick Hemingway pidieron a la Sociedá que s'encargara de la xestión de la Fundación. En 1997 alcordaron que'l llibru sería editáu primeramente por Patrick —True at First Light— y depués revisáu pola Fundación, anque depués la organización llevó a cabu la so propia revisión y edición del manuscritu —Under Kilimanjaro—.[16] Sobre esti postreru, Lewis y Fleming comentaron que «[consiste en] una publicación completa y lo más fiel posible [al testu orixinal de Ernest], ensin posibles aburuyes o especulaciones editoriales, o intentos ensin consensuar de correiciones nel testu».[21]

A principios de los años 1970, la revista Sports Illustrated publicó dellos fragmentos del testu orixinal de Hemingway a manera d'antoloxía.[22] Esti material cuntó cola validación de Mary, y contenía pasaxes que «son un rellatu oxetivu de [cómo se desendolca] un safari de caza» d'acordies con Patrick. Un par de décades más tarde, na cena añal de la Oak Park Hemingway Society, Patrick almitió que la xestión de los manuscritos del so padre fuera «una hestoria más que trabancosa»: p'aportar al testu orixinal del safari yera necesariu solicitar un xuiciu y llegar a un alcuerdu cola Sociedá.[23]

Pal llibru True at First Light, la editorial Scribner's pidió espresamente que'l manuscritu de 200 000 pallabres fuera amenorgáu a 100 000. Patrick trabayó mientres dos años na edición del testu y debió de primeres trescribilo nun mediu electrónicu. Tamién s'encargó de da-y nome a los personaxes, y depués foi esaniciando material que consideró superfluu xunto con descripciones nes que'l so padre faía comentarios despreciatibles de dellos familiares sos y d'otres persones. D'alcuerdu a Patrick, la so intención yera caltener la integridá de la trama ensin que «el llector vease quitáu de la calidá esencial del llibru».[23]

Finalmente foi publicáu'l 7 de xunetu de 1999, con un tiraje inicial de 200 000 exemplares. Como llabor de promoción, Patrick foi convidáu a apaecer nel programa de televisión Today esi mesmu día.[24] Poco dempués, la compañía Book of the Month Club incluyir na so seleición pa suscriptores del mes,[Nota 2] y la revista New Yorker empezó a publicar en fascículos. Vendiéronse tamién los derechos de publicación pa la so traducción al español, danés, francés, alemán, islandés, italianu, noruegu, polacu y suecu.[25] La versión n'español traducida por Fernando González Corugedo y publicada pola editorial Planeta salió esi mesmu añu.[26] Cuasi una década dempués, en 2007, poner a la venta una edición grabada n'audiu.[27]

Xéneru[editar | editar la fonte]

N'África una cosa ye verdá a l'amanecida y ye mentira al mediudía y non te merez más respetu qu'esa llaguna perfeuta bordiada de yerbes que ves al traviés de la llanura de sal xamuscáu pol sol. Travesasti esa llanura pela mañana y sabes qu'ellí nun hai nenguna llaguna. Pero agora ta ellí, absolutamente de verdá, formosa y creíble.
——Epígrafe de True at First Light, escritu por Ernest Hemingway.[28]

La publicación n'inglés de True at First Light apaez col subtítulu «A Fictional Memoir» —«una memoria ficticia»—,[29] y suel ser catalogada nel xéneru de ficción.[19] James Wood, de The New York Times, catalogar como un Llibru de viaxe diariu de viaxe que podía ser consideráu como una novela por cuenta de los sos elementos ficticios.[30] Patrick aportunó en que'l manuscritu del so padre tratar de daqué más qu'un diariu,[19] yá que la so trama reflexa que «la principal cualidá del llibru ye una intriga con un interés románticu». Sintetizó les escenes de caza y procuró centrase naquelles nes que se fala de la situación d'África a mediaos del sieglu XX, p'amosar «el verdaderu venceyu [qu'había] ente la xente [...] nesi continente» y asina respetar la postura de Ernest al momentu d'escribir y que rezaba: «a onde yo voi, tu [el llector] tamién vas».[23] Fleming —unu de los académicos responsables de la edición de Under Kilimanjaro— consideró que'l llabor de Patrick en True at First Light fuera atinada, pos el manuscritu orixinal evidencia la incapacidá de Ernest pa «detener el mecanismu que produz ficción». Na so opinión, el conflictu marital ente los protagonistes representa'l xiru metaficcional» del llibru.[31]

Fleming tamién reparó semeyances ente esti llibru, Les verdes llombes d'África y París yera una fiesta, dambes del mesmu autor. Esti postreru tien la particularidá d'esponer una tema principal entrepoláu con diálogos internos. La única diferencia notable ye que la primera escarez d'un prefaciu que «indique les intenciones del autor o cómo quixo que fora lleíu'l llibru». Probablemente, Hemingway trató a Les verdes llombes d'África como una obra esperimental y a París yera una fiesta como una ficción, d'alcuerdu a la perceición de Fleming.[31] Pa Rose Marie Burwell, autora de Hemingway: The Postwar Years and the Posthumous Novels, Hemingway tuvo d'esfrutar mientres redactaba esa «estraña combinación d'alcordances y de ficción», pos tenía la llibertá d'imaxinase con otra muyer como esposa y dexar de llau la so doctrina protestante.[32]

Temátiques[editar | editar la fonte]

En True at First Light, puede trate a Ernest Hemingway, o siquier el so álter ego, esfrutando de les sos vacaciones n'África. El so comportamientu ye'l de daquién «plácidu, amorosu y maduru» comenenciudu en conocer más sobre los conflictos sociales n'África y la cultura de los nativos que viven cerca del so campamentu, según repararon Fleming y Burwell. La so esposa sicasí ye carauterizada como una muyer «regañona».[31][32]

Burwell y Fleming coincidieron tamién al señalar que l'avieyamientu ye la tema principal qu'enceta la trama, representáu na fascinación que paez tener l'autor por una muyer fértil y más nueva qu'él. La fertilidá ye un símbolu que representa «l'ansiedá que siente un escritor que ta avieyando tocantes a la so habilidá pa escribir»,[31][32] ente que la descripción d'un vieyu elefante simboliza la edá ya improductividá de Hemingway nesi momentu. Pa Burwell foi una bona decisión per parte de Patrick caltener estos simbolismos en True at First Light.[32] Hilary Justice, otra académica de les obres de Hemingway, amestó que'l material fai fincapié nel conceutu del escritor que dexó d'escribir», daqué que na so opinión podría espertar más medranes en Hemingway que'l mesmu avieyamientu. Poro, da señales d'una paradoxa cuando amuesa a «un autor avieyáu que cada vez empieza a tener más dificultaes pa escribir sobre un autor que yá nun escribe».[33] Verdaderamente pa Hemingway siempres-y resultó difícil escribir: revisaba los sos testos delles vegaes y tenía el costume de redactar «un enunciáu verdaderu» y detenese en cada sesión cuando inda nun terminaba d'afigurar lo que quería. Pa Tom Jenks, editor de El xardín del Edén —obra póstuma de Hemingway—, Ernest amosara'l so peor nivel de redaición en True at First Light yá que se presenta como un individuu «que siente llástima de sigo mesmu, ye autoindulgente y se autoelogia» nun testu que nin siquier remató. Dende la so perspeutiva, l'escritor a cencielles redactó'l llibru ensin una direición y la trama escarez de la tensión que sí esiste n'otros trabayos previos como Fiesta. Sicasí, cuntó que Hemingway tenía un bon material pa trabayar nel so manuscritu, y delles estructures temátiques qu'adoptó resulten prometedores.[34]

En términos xenerales, el llibru espón la naturaleza del conflictu africanu a mediaos del sieglu XX, cuando'l colonialismu y l'imperialismu calteníen so amenaza a les tribus africanes y a la vida montesa.[23] Patrick, que vivió delles décades en Tanzania —enantes Tanganica—, amosóse sorprendíu pol grau de perceición qu'amosó'l so padre nel manuscritu en rellación a la situación política africana naquellos tiempos.[23] Otru académicu de Hemingway, Anders Hallengree, reparó delles semeyances temátiques nes obres póstumes del autor, especialmente nos últimos trabayos. Por casu, tantu en True at First Light como en El xardín d'Edén Hemingway utilizó'l conceutu d'una insurrección africana pa desenvolver les trames; «el convencimientu y determinación de los Maji-Maji en El xardín d'Edén corresponder col contestu Mau-Mau kenianu de la novela True at First Light».[35] Nel so reseña publicada en The Hemingway Review, Robert Gadjusek comentó que'l choque de cultures puede reparase «masivamente activu» nel momentu que l'autor esplora les práutiques tribales, y cuando'l cristianismu y l'Islam son yustapuestos a les relixones natives.[36]

Al igual que Les verdes llombes d'África —primer llibru de Hemingway sobre África—, True at First Light contién digresiones y reflexones del autor sobre la esencia que trai la escritura, emprestando especial atención a la manera de redaición de James Joyce y D. H. Lawrence.[31] Patrick argumentó que'l so padre tenía interés na manera de pensar de Lawrence al respective de que cada rexón del mundu «tenía de tener la so propia relixón».[23] En True at First Light, Mary provoca'l desconciertu de los nativos del campamentu cuando intenta decorar un árbol de Navidá lo cual dexa deducir que, pa Hemingway, África escarecía d'una relixón influyente y consolidao y polo tanto podía ser redefinida.[36]

Receición[editar | editar la fonte]

Fotografia na que se repara a Hemingway posando xunto a los restos d'un búfalu cafre n'África, en 1953.

Tres la so publicación, True at First Light tuvo una bona receición en ventes —The New York Times incluyir na so llista de los llibros más vendíos de setiembre de 1999—[37] y, anque en términos xenerales la prensa diolu males reseñes, cuntó con una meyor aceptación nel círculu d'académicos de Hemingway. Ralph Blumenthal, de The New York Times, consideró que nun ye tan bona como les obres autobiográfiques anteriores del mesmu autor y suxurió que Hemingway nun hubiera tao tan seguro de que «la so reputación y últimes pallabres impreses fueren confiaes a cualquier editor, inclusive a unu de los sos fíos». Aldericó tamién los detalles autobiográficos del llibru: la rellación ente Hemingway y Debba; la fonderada de la sesión fotográfica pa Look; el safari; y el doble siniestru n'avión.[22] Más tarde, n'otra reseña publicada pal mesmu periódicu pero escrita por James Wood, remanóse la posibilidá de que Hemingway nin siquier viera'l so manuscritu como una novela, magar que los editores creyeren lo contrario, y sicasí fuera una especie de parodia de les sos obres anteriores.[30]

Christopher Ondaatje, de The Independent, calificó los rellatos africanos de Hemingway como dalgunos de los meyores del so legáu, y al so paecer el manuscritu del safari de la década de 1950 solía ser «pasáu por altu». Criticó a «la industria de Hemingway» y señalar como la responsable de que les últimes obres del escritor tiendan a ser clisaes.[38] Brenda Wineapple, de Nation, amestó qu'anque'l llibru «nun ye particularmente bonu», sí resulta «conmovedor [yá que] recuérdanos l'estilu de redaición de Hemingway nel so puntu más emotivu, sutil y magníficu».[39] Nun comentariu similar, Publishers Weekly cuntó que dexa entever cómo «la maxa del vieyu Hemingway ceguña esporádicamente, como un rescamplu, anque non cola abonda frecuencia».[25] José Antonio Gurpegui, de la revista española El Cultural, atalantó que la obra nun supón una variación sustancial nos estudios de Hemingway, pero lleida col ciñu y añoranza del centenariu, como si atopáramos antigües semeyes de familia perdíes nel desván, pue ser una de les llectures más prestoses».[40]

Pa los académicos de Hemingway, tratar d'una obra complexa ya importante que nun tendría de lleer se de forma superficial. Magar la división d'opiniones, la crítica coincidió en que'l llibru amuesa una faceta más humana y empática de Hemingway, que solía ser acomuñáu cola imaxe del home caucásicu armáu».[41] Na opinión de Fleming, True at First Light puede considerase como parte del canon del escritor, argumentando: «ye un llibru más complexu de lo que paez, y Hemingway merezse más creitu que les evaluaciones que-y dieron na prensa. Los verdaderos analistes qu'estudien les obres finales de Hemingway tendríen de tomar eso en cuenta».[31] De la mesma Gadjusek emponderó la prosa, qu'a la so paecer estremar del estilu convencional de Hemingway amás de comentar que, magar les ediciones que realizó Patrick, el llibru da muestres de cohesión y temes bien estructurados.[36] Anque Burwell tamién tuvo d'alcuerdu polo xeneral col trabayu d'edición, llamentar de dellos conteníos que Patrick omitió del manuscritu yá que consideró que contribuyíen de cierta forma a la trama.[32] Contrariamente, el biógrafu Kennet Lynn refiertó'l llabor de Patrick y sicasí combayó la redaición de Ernest, al atalantar que «ta siendo [nel manuscritu] totalmente honestu» al rellatar les sos alcordances,[42] daqué no que coincidió Gray al dicir que «enfatiza la valentía de Hemingway como escritor».[43] Wood non solo guardo una opinión negativa de la edición, sinón tamién del estilu de Ernest al escribilo;[30] el diariu inglés The Guardian catalogar como'l peor trabayu de Hemingway en tola so trayeutoria.[44]

Discutiniu[editar | editar la fonte]

Dellos analistes y autores criticaron la edición fecha por Patrick del manuscritu orixinal. Nel so reseña titulada «Where's Papa?» —«¿ú pá?»—, Paul Gray señaló que resulta evidente dende'l principiu del llibru la dificultá que pudo tener Patrick, al señalar: «ye difícil topalo [al mio padre] na so quinta obra póstuma».[43] Pa Lynn, Hemingway indignárase» colos sos fíos por non respetar la so valoración del manuscritu, al que calificaba como «impropiu de publicar».[42] Con un argumentu asemeyáu, Burwell punxo en dulda que Hemingway aportara a que'l manuscritu fuera editáu y publicáu, anque tamién tomó en cuenta qu'a otros autores asocedió-yos lo mesmo con obres que dexaron inconclusas y que fueron publicaes de forma póstuma como Chaucer, Shakespeare y Kafka.[32] Hemingway solamente publicó dos noveles nos últimos venti años de la so vida, anque dende la so muerte siguieron distribuyéndose otros trabayos de la so autoría. Yá en 1998 Joan Didion, de The New Yorker, criticara a la familia y les organizaciones responsables d'alministrar el material de Hemingway pola so busca de beneficios económicos a partir de la reputación y obres del afamáu escritor, percima de la fayadiza preservación del so legáu. Pa ella, el manuscritu nun tuvo de ser editáu nin tampoco publicáu pos «publicar un trabayu incompletu significa refugar la idea de que ye responsabilidá del escritor completar la so propia obra».[45]

True at First Light foi publicáu'l mesmu añu en que se conmemoró'l primer centenariu del natalicio de Hemingway, precedíu d'una campaña de mercadéu que foi oxetu de crítiques. Adicionalmente, los fíos de Ernest rexistraron l'apellíu familiar como marca comercial, Hemingway Ltd., y punxeron a la venta dellos oxetos que faíen alusión al estilu de vida de los Hemingway, ente los cualos taben el mueble Thomasville, el sofá Pamplona y la cama Kilimanjaro.[43] Pa Lynn, los artículos disponibles llindar a «cañes de pesca de bon ver, vistimienta de safari y —ensin batura a duldes, nun trunfu p'acobiciar— escopetes».[Nota 3][42][43]

Bibliografía[editar | editar la fonte]

Notes[editar | editar la fonte]

  1. ↑ Conózse-yos coloquialmente como «cazadores blancos» a quien practicaben la cacería mayor de forma profesional n'África mientres el sieglu XX, y que yeren provenientes d'Europa o Estaos Xuníos. N'años más recién denominar «cazadores profesionales». Vease Huntingmag.com. «The Professional Hunters», Petersen's Hunting Magacín.
  2. ↑ Book of the Month Club ye una empresa dedicada a ufiertar una cierta cantidá de llibros en formatu electrónicu a los sos suscriptores, cada mes. La seleición mensual de los llibros ye realizada por un panel de xueces en xunto con dellos suscriptores. Vease la páxina web oficial de la empresa pa más información al respeutu. Consultáu'l 7 de setiembre de 2015.
  3. ↑ Hemingway suicidar tres disparase na cabeza cola so escopeta'l 2 de xunetu de 1961 (Meyers, 1985).

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. ↑ Mellow 1992, pp. 337–340
  2. ↑ Online Archive of California. «Earl Theisen Collection on the History of Motion Pictures» (n'inglés). Consultáu'l 4 de setiembre de 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Mellow 1992, pp. 582–588
  4. ↑ Baker 1981, p. 825
  5. ↑ Baker 1972, pp. 331–333
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Reynolds 2000, pp. 270–276
  7. ↑ Hemingway out of the Jungle; Arm Hurt; He says Luck Holds; Hemingway Quips over his ordeal. 26 de xineru de 1954. http://select.nytimes.com/gst/abstract.html?res=FA071EF93C5Y107B93C4AB178AD85F408585F9&scp=7&sq=ernest+hemingway+africa+plane&st=p. Consultáu'l 28 de marzu de 2011. 
  8. ↑ «Hemingway and the Magacinos». University of South Carolina. Consultáu'l 9 d'abril de 2011.
  9. ↑ Meyers 1985, pp. 505–507
  10. ↑ Baker 1972, pp. 335–336
  11. ↑ Reynolds 2000, p. 366
  12. ↑ Baker 1981, p. 837
  13. ↑ Baker 1981, p. 843
  14. ↑ Baker 1981, p. 851
  15. ↑ Baker 1981, p. 853
  16. ↑ 16,0 16,1 Miller 2006, pp. 78–80
  17. ↑ Baker 1981, p. 868
  18. ↑ Reynolds 2000, p. 354
  19. ↑ 19,0 19,1 19,2 Hemingway, Patrick 1999, p. 9
  20. ↑ «History and Mission». Hemingway Society. Consultáu'l 21 d'ochobre de 2015.
  21. ↑ «An American Literary Treasure». Kent State University Press. Consultáu'l 7 de setiembre de 2015.
  22. ↑ 22,0 22,1 Blumenthal, Ralph. A New Book By Hemingway; Blend of Life and Fiction Tells of African Bride The New York Times. 14 d'agostu de 1998. Consultáu'l 9 de febreru de 2010
  23. ↑ 23,0 23,1 23,2 23,3 23,4 23,5 Seefeldt 1999
  24. ↑ Maryles 1999
  25. ↑ 25,0 25,1 Steinberg 1999
  26. ↑ «Al Romper l'Alba». Google Books. Consultáu'l 28 de xunetu de 2012.
  27. ↑ «Library of Congress Online Catalog». Library of Congress. Consultáu'l 26 de febreru de 2010.
  28. ↑ Hemingway, Ernest 1999
  29. ↑ «True at First Light». Elcultural.com (4 de xunetu de 1999). Consultáu'l 10 de setiembre de 2015.
  30. ↑ 30,0 30,1 30,2 Wood, James (11 de xunetu de 1999). The Lion King. http://www.nytimes.com/books/99/07/11/reviews/990711.11woodlt.html. Consultáu'l 5 de febreru de 2010. 
  31. ↑ 31,0 31,1 31,2 31,3 31,4 31,5 Fleming 1999, pp. 28–30
  32. ↑ 32,0 32,1 32,2 32,3 32,4 32,5 Burwell 1999
  33. ↑ Justice 1999, pp. 39–41
  34. ↑ Jenks 1999
  35. ↑ «A Case of Identity: Ernest Hemingway». Nobelprize.org. Consultáu'l 5 de febreru de 2010.
  36. ↑ 36,0 36,1 36,2 Gadjusek 1999
  37. ↑ Best Sellers Plus. 5 de setiembre de 1999. http://www.nytimes.com/books/99/09/05/bsp/besthardfiction.html. Consultáu'l 24 de marzu de 2011. 
  38. ↑ Ondaatje, Christopher (30 d'ochobre de 2001). Bewitched by Africa's strange beauty. http://www.independent.co.uk/opinion/commentators/christopher-ondaatje--bewitched-by-africas-strange-beauty-633122.html. Consultáu'l 29 de marzu de 2010. 
  39. ↑ Wineapple 1999
  40. ↑ True at First Light. 4 de xunetu de 1999. http://www.elcultural.com/revista/lletres/Al-romper-l'alba/14368. Consultáu'l 14 de setiembre de 2015. 
  41. ↑ del Gizzo 1999
  42. ↑ 42,0 42,1 42,2 Lynn 1999
  43. ↑ 43,0 43,1 43,2 43,3 Gray, Paul (5 de xunetu de 1999). «Where's Papa». Time Magazine 154 (1). http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,991412,00.html. Consultáu'l 13 d'abril de 2010. 
  44. ↑ Campbell, Jim (4 de xunetu de 1999). Rogue Hemingway. http://www.guardian.co.uk/theobserver/1999/jul/04/featuresreview.review10. Consultáu'l 7 de febreru de 2010. 
  45. ↑ Didion, Joan (9 de payares de 1998). «Last Words». The New Yorker. http://www.newyorker.com/archive/1998/11/09/1998_11_09_074_TNY_LIBRY_000016772. Consultáu'l 21 de marzu de 2011. 

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=True_at_First_Light&oldid=4156439»