Saltar al conteníu

Toxostoma longirostre

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia

Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu.

Toxostoma longirostre
Estáu de caltenimientu
Esmolición menor (LC)
Esmolición menor (IUCN 3.1)[1]
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Clas: Aves
Orde: Passeriformes
Familia: Mimidae
Xéneru: Toxostoma
Especie: T. lonxirostre
(Lafresnaye, 1838)
Distribución
Consultes
[editar datos en Wikidata]

'''Toxostoma lonxirostre,[2] tamién conocíu como cuitlacoche picu llargu,[3][4] ye una especie d'ave paseriforme de la familia Mimidae. Distribúise nel sur de Texas y el nordeste de Méxicu.

Taxonomía

[editar | editar la fonte]

Hai dos subespecies reconocíes, T. l. lonxirostre, acoloratáu brillante na parte cimera, dende'l sureste de San Luis Potosí y el norte de Veracruz al sur, y T. l. senetti, más gris percima, dende'l norte de Veracruz.[5]

Descripción

[editar | editar la fonte]
En Texas

El cuitlacoche piquilargo ye delgáu y de cola llarga, con un permediu de 26,5 a 29 cm de llargor[5] y alredor de 70 g de pesu.[6] Los adultos son de color marrón na parte cimera con un tinte acoloratáu más brillosu na grupa y la cola, ye de color ablancazáu na parte inferior con una raya negra en cada llau del gargüelu y rayes negres ​​sobre'l pechu y el banduyu. Tien dos barras pálides nes ales. La cabeza ye de color abuxáu, especialmente na cara. El picu ye negru, abondo llargu y llixeramente curváu escontra baxo, los güeyos son de color naranxa a mariellu.[5][6]

Distribución

[editar | editar la fonte]

Distribúise dende'l sur Texas al traviés de Tamaulipas y l'este de Coahuila a lo llargo de l'aguada atlántica de Méxicu al centru de Veracruz. Presentar en llugares con arbustos o carbes de too tipu.[5]

Comportamientu

[editar | editar la fonte]

Polo xeneral permanez ocultu o cerca del suelu, anque puede cantar dende perchas visibles.[5] Aliméntase sobremanera d'inseutos y frutes,[5] busca inseutos nel suelu dando vueltes energéticamente a les fueyes y otres refugayes.[6]

Reproducción

[editar | editar la fonte]

El nial, en forma de copa avolumada, ye asitiáu en vexetaciones trupes a baxa o mediu altor, fechu de materiales tales como cañes y yerbes. La fema pon ente 2 y 5 güevos de color blancu azuláu con manches de color marrón acoloratáu y gris[5] o blancu verdosu con diminutes manches marrones.[7]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. BirdLife International (2012). «Toxostoma lonxirostre» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2013.2. Consultáu'l 16 de setiembre de 2014.
  2. De Juana, E; Del Hoyo, J; Fernández-Cruz, M; Ferrer, X; Sáez-Royuela, R; Sargatal, J. «Nombres en castellano de las aves del mundo recomendados por la Sociedad Española de Ornitología (Décima parte: Orden Passeriformes, Familias Campephagidae a Turdidae)». Ardeola. Handbook of the Birds of the World (Madrid: SEO/BirdLife) 52 (2):  páxs. 389-398. ISSN 0570-7358. https://www.seo.org/wp-content/uploads/tmp/docs/vol_52_2_decimo.pdf. Consultáu'l 16 de setiembre de 2014. 
  3. «Cuitlacoche Picu Llargu». conabio.gob.mx. Archiváu dende l'orixinal, el 2016-03-04. Consultáu'l 16 de setiembre de 2014.
  4. «Cuitlacoche Piquilargo (Toxostoma lonxirostre) (Lafresnaye, 1838)». avibase. Consultáu'l 16 de setiembre de 2014.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 Howell, Steve N. G. (1995). A Guide to the Birds of Mexico and Northern Central America. Oxford University Press, páx. 600. ISBN 0-19-854012-4.
  6. 6,0 6,1 6,2 Sibley, David Allen (2000). The Sibley Guide to Birds. Alfred Knopf, páx. 412. ISBN 0-679-45122-6.
  7. «Long-billed Thrasher». All About Birds. The Cornell Lab of Ornithology. Consultáu'l 5 d'abril de 2007.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]