Saltar al conteníu

Terciopelu

De Wikipedia
Pieza de terciopelu negru

El terciopelu[1] o velludu[2] ye un tipu de tela velluda na cual los filos distribúyense bien uniformemente, con un pelo curtiu y mestu, dándo-y una nidia sensación bien distintiva. El terciopelu puede faese de cualesquier fibra. Texer nun telar especial que fila dos cachos de terciopelu coles mesmes. Los dos cachos entós dixébrense y los dos llargores de tela asitiar en rodiellos d'allugamientu separaos. El contrapuntu del terciopelu texíu ye'l velur. El terciopelu ye malo de llimpiar, pero anguaño, utilízase la llimpieza en secu o con solventes puros (con 0% d'aceites).

Bien probablemente, l'arte de texer terciopelu tuvo'l so orixe nel Alloñáu Oriente. Les referencies más antigües apaecen escontra finales del sieglu XIII. Sicasí, sábese que los antiguos faraones exipcios usaben texíos bien similares a los actuales terciopelos, dando llugar a referencies de hai más de 3000 años d'esistencia.

Les carauterístiques peculiares del terciopelu, la nidia fondura arrogante del color del tinte qu'exhibía, facer perfectu pa encaxar nos traxes oficiales y colgantes suntuosos. Les teles más magnífiques en dómines medievales yeren los terciopelos italianos. Estos yeren afataos por téuniques tales como variar el color del filo, producir el filo de diversos llargores (filo sobre filo, o filo doble), y entretejiéndolo con seda, llana, con filo ensin cortar, con una base de texíu dorao, etc.

Los oríxenes más tempranos de terciopelos artísticos europeos fueron Lucca, Florencia, Venecia y Xénova; esta postrera sigue produciendo riques teles de terciopelu. L'arte ye adoptáu daqué más alantre polos texedores flamencos, y nel sieglu XVI Bruxes llogró una reputación pa los terciopelos non inferior al de les grandes ciudaes italianes.

El terciopelu yera bien costosu y yera teníu como una de les mercancíes de luxu al igual que la seda. Velvet (inglés), Velluto (italianu), Velours (francés) son dalgunos de los términos unilizados pa definir esti bellu y glamoroso texíu.

Güei día ye consideráu na industria testil como unu de los texíos más complexu de producir. El más mínimu error en cualquier momentu del so llargu procesu va dar llugar a un texíu non comercializable. La razón d'ello ye'l nivel d'esixencia alzáu de los sos consumidores y l'altu preciu tantu del texíu como de los productos terminaos.

Ye un texíu bien utilizáu na llamada alta cordura, apreciáu polos más importantes diseñadores de moda.

Tipos de terciopelos

[editar | editar la fonte]

Elastizados, llisos, gofrados, estampaos, crudu, color, diseños de jacquard, retardantes de fueu, hidropelente, antimancha, etc Tamién esisten los texíos terciopelos con efeutu "epinglè" o "bucle". L'orixe ye francés, anque los más esquisitos prodúcense entá n'Italia y Francia. Güei día ye producíu por bien escases empreses nel mundu. Trátase, probablemente, del texíu más complexo y costosu de toos, tantu na so fabricación, la eleición de materies primes y sobremanera nel so acabáu, que siempres resulta'l gran secretu na producción de terciopelos, pa un resultáu final nidia, d'aspeutu perfectu y refináu.

Materies primes utilizaes

[editar | editar la fonte]

Seda, llinu, llana, algodón, acrílicu, acetato, poliéster, mafosa y munchos otros como por casu les plumes d'ave, destacando les del pescuezu del cisne que son altamente apreciaes n'Asia.

Productores

[editar | editar la fonte]

Mientres el sieglu XX los más importantes productores de terciopelu del mundu fueron Italia, Francia y Alemaña. Pasu ente pasu dende l'añu 2000 esos países tresformáronse principalmente n'importadores de terciopelu. Los nuevos grandes productores mundiales empezaron a ser China, Corea, Turquía y dellos otros países asiáticos. Solo los terciopelos más esquisitos y esclusivos siguen siendo producíos n'Europa. Depués de la crisis económica de los años 2008/2009 subsistieron poques empreses productores de terciopelos nel mundu. Entá ye más ye la falta de maestros especializaos dáu'l natural cambéu xeneracional. Ye por esta razón polo que los especialistes entienden que va ser cada vez más difícil y costosu adquirir esti noble y refináu productu.

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]