Tariego de Cerrato
 | Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
 Tariego de Cerrato | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
| Alministración | |||
| País |  España | ||
| Autonomía |  Castiella y Lleón | ||
| Provincia |  provincia de Palencia | ||
| Tipu d'entidá | conceyu d'España | ||
Alcaldesa de Tariego de Cerrato (es)  | María Isabel González Soler | ||
| Nome oficial | Tariego de Cerrato (es)[1] | ||
| Códigu postal |
34209 | ||
| Xeografía | |||
| Coordenaes | 41°54′16″N 4°28′48″W / 41.904444444444°N 4.48°O | ||
  Tariego de Cerrato Tariego de Cerrato (España) | |||
| Superficie | 20.68 km² | ||
| Altitú | 750 m | ||
| Demografía | |||
| Población |
483 hab. (2023) - 255 homes (2019) - 226 muyeres (2019) | ||
| Porcentaxe |
0% de provincia de Palencia 0.02% de Castiella y Lleón 0% de España | ||
| Densidá | 23,36 hab/km² | ||
| tariego.dip-palencia.es | |||
 | |||
.svg){kind=small}
Tariego de Cerrato ye una llocalidá y conceyu español de la contorna d'El Cerrato na provincia de Palencia, comunidá autónoma de Castiella y Llión.
Llocalización y llendes[editar | editar la fonte]
Ta a una distancia de 14 km de Palencia, la capital provincial.
Esti conceyu llinda:
- al norte con Dueñas,
- al sur con Cevico de la Torre
- al nordeste con Hontoria de Cerrato,
- al noroeste con Venta de Baños.
Evolución demográfica[editar | editar la fonte]
| 1900 | 1910 | 1920 | 1930 | 1940 | 1950 | 1960 | 1970 | 1981 | 1991 |
| 747 | 713 | 713 | 762 | 841 | 809 | 798 | 675 | 582 | 535 |
Historia[editar | editar la fonte]
La villa castellana asítiase na fastera d'un cuetu, xunto a la marxe esquierda del ríu Pisuerga, apoderando un vau natural que dexaba'l pasu del ríu en dómina de estiaje. Na so redoma apaecieron gran cantidá de restos arqueolóxicos qu'indiquen que yá tuvo habitáu na Edá del Bronce. En dómina celtibérica esistió un importante pobláu, posiblemente fortificáu, que s'aguantó a la ocupación romana, pa ser más tarde romanizado.
Tres reconquistar d'esti territoriu a finales del sieglu IX, repuéblase'l llugar. Nel añu 917 yá apaez mentáu'l so castiellu, sirvía de sofitu a la cercana fortaleza de Dueñas pa controlar el pasu pol valle del Pisuerga. En 1127, figura como señor de Tariego el conde Pedro González de Lara. Más tarde, ye unu de los varios castiellos apurríos n'arres a Doña Leonor por Alfonsu VIII.
En 1217, muerre'l nuevu rei Enrique I de Castiella en Palencia. El so tutor, Alvaro Núñez de Lara, intenta despintar la noticia escondiendo'l cadabre nel castiellu de Tariego. Enterada Berenguela de Castiella, hermana d'Enrique I y heredera de la corona, abdicó a favor del so fíu Fernandu III, quién finalmente se corona rei na llocalidá d'Autillo de Campos.
D. Alvaro nun reconoz al nuevu rei y realiza diverses correríes, siendo finalmente prindáu y obligáu a apurrir delles fortaleces a la Corona de Castiella, ente elles la de Tariego.
Fernandu IV tres la rebeldía de los infantes Juan y Alfonso de la Cerda, concede en 1300 al conceyu de Palencia, el señoríu de la villa y el castiellu de Tariego, yá que mientres la guerra tomaren pal rei la fortaleza.
- Torre óptica, vista Noroeste
A finales del primer terciu del sieglu XV, 1430, el rei Xuan II da a Pedro d'Acuña, primer conde de Buendía, el señoríu de Tariego y la villa de Dueñas. A cambéu'l conceyu de Palencia recibe la llocalidá de Parés de Monte. Tando en poder de la familia Acuña ye conquistáu, en 1521, poles fuercies comuñeres na Guerra de les Comunidaes de Castiella. A mediaos del sieglu XVI siguía en poder de los Buendía. En 1591 cuenta con 81 vecinos pecheros na llocalidá.
Col nome de "Tariego de Riopisuerga" apaez na documentación de 1751, figurando como señoríu de los duques de Medinacelli.
Mientres la Guerra de la Independencia , la villa foi atacada en delles ocasiones poles tropes franceses acantonaes na zona al considerar que sirvía de sofitu a los guerrilleros qu'asaltaben los convóis de suministros del camín Real a Burgos.
El so históricu castiellu asitiar a la salida de la población, a la derecha, sobre un pequeñu cuetu. A mediaos del sieglu XIX entá yeren visibles les sos ruines, de les que güei nun queda nada. Tamién sumió por completu tou restu de les antigües muralles que defendíen la llocalidá.
Mientres la segunda guerra carlista, llevantóse una torre pa telégrafu ópticu. Primeramente empezóse a construyir nel allugamientu del castiellu, anque dempués camudóse al so allugamientu actual, na cuesta de la Butrera, al ser un puntu más eleváu que'l primeru. Formaba parte d'una de les llinies telegráfiques concebíes pa dexar comunicar les provincies vasques con Madrid, tresmitiendo, por aciu señales óptiques, noticies sobre'l desenvolvimientu de la guerra. Fueron llevantaes, remanaes y controlaes pol exércitu isabelín.
- Torre óptica, vista Sur
Toles torres teníen una construcción similar: forma prismática, planta cuadrada de siete metros de llau y tres pisos d'altor. Na parte inferior sobre una base de sillería ábrense delles ventanes fusileras encuadraes en lladriyu. Les plantes cimeres tán construyíes tamién con lladriyu, disponiendo d'una gran ventana en cada fachada.
L'accesu dende l'esterior hasta'l primer pisu realizar por mediu d'una escalera de mano. Nel interior una escalera empotrada na esquina Sureste dexaba la comunicación ente les distintes plantes y cola azotea, llugar onde taba instaláu'l telégrafu, que comunicaba visualmente en dambes direiciones colos dos torres más próximes, les de Villamediana y Dueñas.
Güei l'estáu que presenta la torre ye bien llamentable. Atópase sedada verticalmente nes fachaes Norte y Sur por cuenta de un llixeru fundimientu de parte de la base.
La ilesia parroquial, dedicada a San Miguel, ye d'estilu góticu. Llevantar nel sieglu XVI sobre una más antigua que taba so la abvocación de Santa María. Mientres la Guerra de la Independencia foi amburada poles tropes franceses.
Patrimoniu[editar | editar la fonte]
- Ilesia de San Miguel
- En piedra, del sieglu XVI, d'una sola nave.
- Conxuntu urbanu
- Arquiteutura tradicional y cais estreches.
Turismu[editar | editar la fonte]
Tariego ye bien conocíu polos sos mesones. Bien visitáu polos palentinos pola so cercanía a la capital, ye bien encamentáu pa toos aquellos que quieran esfrutar de la típica comida castellana, tanto tradicional como innovadora.
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ Afirmao en: Llista de Conceyos y los sos Códigos por Provincies a 1 de xineru de 2019. Data d'espublización: 8 febreru 2019. Editorial: Institutu Nacional d'Estadística.
Enllaces esternos[editar | editar la fonte]
Datos: Q1798769
Multimedia: Tariego de Cerrato