Tachyphonus cristatus

De Wikipedia

Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu.

Tachyphonus cristatus
Estáu de caltenimientu
Esmolición menor (LC)
Esmolición menor (IUCN 3.1)[1]
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Clas: Aves
Orde: Passeriformes
Familia: Thraupidae
Xéneru: Tachyphonus
Especie: T. cristatus
(Linnaeus, 1766)
Subespecies
9 a 10, vease testu.
Sinonimia
Tanagra cristata[2]
Lanio cristatus[3]
Tachyphonus nattereri[4][5]
Consultes
[editar datos en Wikidata]

Tachyphonus cristatus, tamién denomináu fruteru de cresta acoloratada, tangara crestiflama (Ecuador), parlotero crestado (Colombia) o tiê-galu (Brasil,[2] ye una especie d'ave paseriforme pertenceciente al xéneru Tachyphonus qu'integra la familia Thraupidae. Ye nativu d'América del Sur.

Tachyphonus cristatus (enriba); ilustración de Smit, 1885.

Descripción[editar | editar la fonte]

En permediu mide 15 cm de llargor y pesa 19 g. El plumaxe del machu ye negru con cresta de color anaranxáu acoloratáu; la parte baxa del llombu y el centru del gargüelu son de color ante o leonado; coberteras y so les ales con pintes blanques; picu negru con base platiada. La fema ye de color canela o castañal ablonda, con corona y mexella abuxaes, gargüelu blancuciu a ante abuxao; partes inferiores color ante ocráceo brillante; picu gris.[6][7]
Los machos recoyíos de la subespecie T. c. nattereri escarecen del parche color ante o leonado nel centru del gargüelu.[7]

Distribución y hábitat[editar | editar la fonte]

Alcuéntrase en Bolivia, Brasil, Colombia, Ecuador, Guayana francesa, Guyana, Perú, Surinam y Venezuela.[1]
Vive nos estratos mediu y alto del monte de les tierres baxes y llanures aluviales, con menor frecuencia nos cantos de los montes, montes secundarios y árboles en pequeñes escamplaes axacentes,[8] per debaxo de los 1.400 m d'altitú.[9]

Comportamientu[editar | editar la fonte]

Vive en pareya que xeneralmente busca alimentu na copa de los árboles a un bonu altor, revolviendo viviegamente la xamasca; típicamente acompaña bandaes mistes d'otros tangaras, furnáridos y otres aves.[10]

Alimentación[editar | editar la fonte]

Aliméntase principalmente d'inseutos, pero tamién consume frutos y granes.[11]

Reproducción[editar | editar la fonte]

Mientres la temporada d'apareyamientu, el machu suelen exhibir ante la fema les sos coberteras subalares y la so cresta.[11] Constrúi un nial en forma de cesta pequeña nel sotobosque.[8] La fema pon dos güevos.[11]

Vocalización[editar | editar la fonte]

Vocaliza pocu; al deslocarse da un “zip” finu, dacuando repitíu.[10]

Sistemática[editar | editar la fonte]

Descripción orixinal[editar | editar la fonte]

La especie T. cristatus describióse per primer vegada pol naturalista suecu Carolus Linnaeus en 1766 sol nome científicu Tanagra cristata; llocalidá tipo «Cayenne, Guayana francesa»[12]

Taxonomía[editar | editar la fonte]

Dato xenéticos indiquen qu'esta especie ye hermana de Tachyphonus rufiventer y que Tachyphonus luctuosus ye hermana de dambes. La presente especie exhibe marcantes variaciones xeográfiques de plumaxe, coles llendes raciales ruinamente definíos. El taxón nattereri, con plumaxe del machu bien distinguida, podría representar una especie separada pero usualmente ye considerada como una subespecie del presente o como una aberración de madeirae; un espécime de fema que pensó sese de nattereri foi dempués reasignado a madeirae (el recién “descubrimientu” d'un espécime adicional, presumiblemente de nattereri, puede elucidar esta cuestión). El rangu taxonómicu de l'aisllada subespecie litoránea oriental brunneus tamién merez investigación. Dada la cantidá y complexidá de les variaciones ente estes especies, y al fechu de que, per otra parte, les diferencies ente delles subespecies paecen triviales, una revisión taxonómica completa paez garantizada.[12]
El Comité Brasilanu de Rexistros Ornitolóxicos (CBRO) na so Edición 2014 de la Llista d'Aves de Brasil arrexunta a la presente especie nel xéneru Lanio, sol nome científicu Lanio cristatus y alza al rangu d'especie a la subespecie T. cristatus nattereri sol nome Lanio nattereri.[3]

Subespecies[editar | editar la fonte]

Según la clasificación Clements Checklist 6.8[13] reconócense 9 subespecies, cola so correspondiente distribución xeográfica:[12]

La clasificación del Congresu Ornitolóxicu Internacional (IOC) tamién inclúi una 10a subespecie:[14]

  • Tachyphonus cristatus orinocensis (Zimmer & Phelps, Sr, 1945) - estremu este de Colombia y sur y sureste de Venezuela (norte y este d'Amazones y oeste de Bolívar al este hasta los ríos Paragua y Caroní).

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. 1,0 1,1 BirdLife International (2012). «Tachyphonus cristatus» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2014.2. Consultáu'l 9 d'agostu de 2014.
  2. 2,0 2,1 Fruteru de Cresta Acoloratada (Tachyphonus cristatus) (Linnaeus, 1766) en Avibase. Consultada'l 9 d'agostu de 2014.
  3. 3,0 3,1 Comitê Brasileiro de Rexistros Ornitolóxicos (2014) Llistes das aves do Brasil. 11ª Edição, 1/1/2014 (en português). Disponible en Llista das Aves do Brasil Consultáu'l 9 d'agostu de 2014; p. 37.
  4. BirdLife International (2012) Species factsheet: NR Tachyphonus nattereri. Consultáu'l 22 d'ochobre de 2012.
  5. Tachyphonus cristatus nattereri Pelzeln, 1870; ITIS.
  6. Tachyphonus cristatus, Identification; NeotropicalBirds, TheCornellLab of Ornitholgy.
  7. 7,0 7,1 Ridgely, Robert S. & Guy Tudor (1989) The Birds of South America: Volume 1: The Oscine Passerines 325, pl.19. University of Texas Press.
  8. 8,0 8,1 Tiê-galu en WikiAves.
  9. Tachyphonus cristatus - Distribution; NeotropicalBirds, The CornellLab of Ornithology.
  10. 10,0 10,1 Ridgely, Robert, Tachyphonus cristatus, p. 284, en Gwyne, John, Ridgely, Robert, Tudor, Guy & Argel, Martha, 2010. Aves do Brasil Vol.1 Pantanal e Cerrado. Editora Horizonte. ISBN 978-85-88031-29-6
  11. 11,0 11,1 11,2 Tachyphonus cristatus; NeotropicalBirds, TheCornellLab of Ornithology.
  12. 12,0 12,1 12,2 Flame-crested Tanager (Tachyphonus cristatus) en IBC - The Internet Bird Collection. Consultada'l 11 d'agostu de 2014.
  13. Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, B.L. Sullivan, C. L. Wood, and D. Roberson. 2013. The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 6.8. Downloaded from Downloadable checklist|Clements Checklist 6.8
  14. Gill, F & D Donsker (Eds). 2014. IOC World Bird List (v 4.3). doi:10.14344/IOC.ML.4.3. Disponible en IOC – World Birds names - Tanagers, flowerpiercers & tanager-finches. Consultada'l 10 d'agostu de 2014.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]