Saltar al conteníu

Strix uralensis

De Wikipedia
Strix uralensis
Estáu de caltenimientu
Esmolición menor (LC)
Esmolición menor (IUCN 3.1)[1]
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Clas: Aves
Orde: Strigiformes
Familia: Strigidae
Xéneru: Strix
Especie: S. uralensis
Pallas, 1771
Distribución
Subespecies
ver testu
Consultes
[editar datos en Wikidata]

Strix uralensis[2][3] ye una especie d'ave ave de presa nocherniega de la familia Strigidae. Ye similar al cárabo común, habita nos montes fondos del nordés d'Europa y el norte d'Asia. La especie nun ta amenazada.

Descripción

[editar | editar la fonte]

El tamañu ye d'unos 60 cm de llongura con un valumbu de 105 a 116 cm. El so pesu bazcuya ente 500 y 1300 g. Anque nun hai dimorfismu sexual aparente, el machu ye llixeramente más pequeñu y un pocu más llixeru que la fema.[4] Esta especie recuerda'l cárabo común (Strix aluco) colos colores distintivos bien variables, pero la so cola ye más llarga, los discos faciales son más claros y los güeyos más pequeños. Los adultos faen una muda completa d'abril a agostu, ente que la muda de los mozos ye parcial y preséntase de xunu a setiembre.

Ecoloxía y comportamientu

[editar | editar la fonte]

La so dieta consiste principalmente en royedores, musarañes del xéneru Sorex. Ye abondosu nos llugares onde estes preses son numberoses. Coles mesmes prinda páxaros (mierlos, palombos y glayos ya inclusive gallo lira) y anfibios. Nel centru de Suecia, el mure de tierra y el topín de campu son la presa principal de dos de la subespecies.

Comportamientu

[editar | editar la fonte]

Ye un pocu agresivu y medrosu, puede atacar a les aves de presa y ye entá más agresivu contra l'home al defender a les sos críes. En casu de falta d'alimentos sobremanera pel hibiernu, nun duldar n'averase a les viviendes humanes.

Reproducción

[editar | editar la fonte]
Güevu de Strix uralensis
Exemplar de Strix uralensis

El Strix uralensis instala'l so nial en buecos d'árboles o en niales abandonaos d'aves de presa n'altores d'ente 4 y 20 m. Tamién puede añerar nes cañes grandes, nos resquiebros de les roques o nel suelu ente los raigaños. Reproduzse una sola cría per añu de 3 a 4 güevos, que'l so tamañu ye de 47,1 - 54,7 mm x 39,0 - 44,0 mm³. La fema guara sola los güevos mientres 27 a 29 díes,[4] mientres el machu caza pa l'alimentación. Los pitucos altriciales desenvolver nos siguientes 35-40 díes, el machu sigue cazando, pero ye la fema la que s'encarga de distribuyir comida a los pichones. Los mozos abandonen el nial nun mes, pero nun volar bien hasta los cinco selmanes, volviendo de xemes en cuando a dormir. Empiecen a camudar a los 45 díes. N'años con baxes densidaes de preses, l'uxu uralense nun se reproduz. La so llonxevidá ye de 15 años n'estáu selvaxe y hasta 25 años en cautiverio.

Distribución y hábitat

[editar | editar la fonte]

Distribución xeográfica

[editar | editar la fonte]

El Strix uralensis vive en Eurasia, nos países escandinavos, n'Europa Central y Europa del Norte.

Vive nos trupos montes de les llanures y montes, especialmente en zones riques en royedores, la so principal fonte d'alimentu.

Subespecies

[editar | editar la fonte]
Strix uralensis nel zoolóxicu de Norfolk, Inglaterra

Reconocer dende 10 a 11 subespecies:[5]

  • Strix uralensis daurica, (Stegmann, 1929)
  • Strix uralensis davidi, (Sharpe, 1875)
  • Strix uralensis fuscescens, (Temminck & Schlegel, 1850)
  • Strix uralensis hondoensis, (Clark, 1907)
  • Strix uralensis japonica, (Clark, 1907)
  • Strix uralensis liturata, (Lindroth, 1788)
  • Strix uralensis macroura, (Wolf, 1810)
  • Strix uralensis yenisseensis, (Buturlín de 1915)
  • Strix uralensis momiyamae, (Taka-Tsukasa, 1931)
  • Strix uralensis nikolskii, (Buturlín, 1907)
  • Strix uralensis uralensis, (Pallas, 1771)

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. BirdLife International (2013). «Strix uralensis» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2013.2. Consultáu'l 26 de setiembre de 2014.
  2. Bernis, F; De Juana, E; Del Hoyo, J; Fernández-Cruz, M; Ferrer, X; Sáez-Royuela, R; Sargatal, J. «Nombres en castellano de las aves del mundo recomendados por la Sociedad Española de Ornitología (Quinta parte: Strigiformes, Caprimulgiformes y Apodiformes)». Ardeola. Handbook of the Birds of the World (Madrid: SEO/BirdLife) 47 (1):  páxs. 123-130. ISSN 0570-7358. https://www.seo.org/wp-content/uploads/tmp/docs/vol_47_1_quinto.pdf.  Consultáu'l .
  3. Cárabo Uralense (Strix uralensis) Pallas, 1771 en Avibase.
  4. 4,0 4,1 «Ural Owl Strix uralensis [Pallas, 1771(inglés). BirdFacts. British Trust for Ornithology (BTO). Consultáu'l 6 de xunu de 2012.
  5. Sistema Integráu d'Información Taxonómica. «Strix uralensis (TSN 555433)» (inglés). Consultáu'l 6 de xunu de 2012.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]