Sooretamys angouya

De Wikipedia
Sooretamys angouya
Estáu de caltenimientu
Esmolición menor (LC)
Esmolición menor (IUCN 3.1)[1]
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Subfilu: Vertebrata
Clas: Mammalia
Infraclas: Placentalia
Superorde: Euarchontoglires
Orde: Rodentia
Suborde: Myomorpha
Superfamilia: Muroidea
Familia: Cricetidae
Subfamilia: Sigmodontinae
Tribu: Oryzomyini
Xéneru: Sooretamys
Weksler, Percequillo & Voss, 2006
Especie: Sooretamys angouya
(Fischer, 1814)
Sinonimia
  • Oryzomys angouya Fischer, 1814
  • Oryzomys buccinatus (Olfers, 1818)
  • Oryzomys ratticeps (Hensel, 1872)
Consultes
[editar datos en Wikidata]

El colilargo grande[2] (Sooretamys angouya) ye la única especie qu'integra'l xéneru royedor Sooretamys de la familia Cricetidae. Habita nel centru-este de Suramérica.

Taxonomía[editar | editar la fonte]

Esta especie describióse orixinalmente nel añu 1814 pol zoólogu Johann Fischer von Waldheim sol nome de Oryzomys angouya.[3] Nel añu 2006 los zoólogos Marcelo Weksler, Alexandre Reis Percequillo y Robert S. Voss treslladóse a un xéneru propiu, esto ye, monotípicu, creando pa ello Sooretamys.[4]

Llocalidá tipo

La llocalidá tipo, designada por Musser y otros en base al llugar de captura del neotipo, ye: “Paraxa al este del ríu Paraguái, 2,7 km (per camín) al norte de San Antonio, departamentu de Misiones, Paraguái”.[5]

Distribución xeográfica[editar | editar la fonte]

Ye una especie endémica de les selves del centru-este de Suramérica, nel sureste de Brasil (nos estaos de: Espírito Santo, Rio de Janeiro, São Paulo, Paraná, Santa Catarina y Rio Grande do Sul), nel oriente del Paraguái y nel nordeste de l'Arxentina.[6]

Caltenimientu[editar | editar la fonte]

Esta ye una especie común, anque nun ye prindada en grandes númberos.[7] Según la organización internacional dedicada a la caltenimientu de los recursos naturales Xunión Internacional pal Caltenimientu de la Natura (IUCN), al nun tener mayores peligros y vivir en munches árees protexíes, clasificar como una especie baxu “esmolición menor” na so obra: Llista Colorada d'Especies Amenaciaes.[1]

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. 1,0 1,1 Percequillo, C., Weksler, M., Pardinas, O., D'Elia, G., Teta, P. & Patterson, B. 2008. Sooretamys angouya. The IUCN Red List of Threatened Species. Versión 2015.2. (Consultáu'l 19 de xunetu de 2015).
  2. Chébez, Juan Carlos (2009). Otros que se van. Fauna arxentina amenazada, 1ª (en castellanu), Buenos Aires: Albatros, páx. 552. ISBN 978-950-24-1239-9.
  3. Fischer [Von Waldheim], G. 1813-1814. Zoognosia tabulis synopticis illustrata. Nicolai Sergeidis Vsevolozsky, Moscow, 3 vols [3-1814].
  4. Weksler M., Percequillo A. R. and Voss R. S. (2006). Ten New Genera of Oryzomyine Rodents (Cricetidae: Sigmodontinae) in American Museum Novitates, vol. 3537, American Museum of Natural History.
  5. Musser, G. G., M. D. Carleton, Y. M. Brothers, and A. L. Gardner. 1998b. Systematic studies of oryzomyine rodents (Muridae: Sigmodontinae): Diagnoses and distributions of species formerly assigned to Oryzomys “capito.” Bulletin of the American Museum of Natural History, 236:376 pp.
  6. Musser, G. G. and M. D. Carleton (2005). Superfamily Muroidea. pp. 894–1531 in Mammal Species of the World a Taxonomic and Geographic Reference. D. E. Wilson and D. M. Reeder eds. Johns Hopkins University Press, Baltimore.
  7. Bonvicino, C. R., Lindbergh, S. M. and Maroja, L. S. 2002. Small non-flying mammals from conserved and altered areas of Atlantic Forest and Zarráu: comments on their potential use for monitoring environment. Brazilian Journal of Biology 62(4B): 765-774.