Solanum gilo

Solanum gilo;
Clasificación científica
Reinu:	Plantae
División:	Magnoliophyta
Clas:	Magnoliopsida
Orde:	Solanales
Familia:	Solanaceae
Subfamilia:	Solanoideae
Tribu:	Solaneae
Xéneru:	Solanum
Especie:	S. gilo; Raddi
Consultes
World Flora Online	World Flora online
	[editar datos en Wikidata]

El giló o jiló (Solanum gilo) ye una planta yerbácea añal, de la familia de les solanacees, cultivada predominantemente nel Brasil.

El so frutu ye xeneralmente confundíu con una llegume, tien un sabor amargoso y ye de los alimentos gustu adquiríu a los que ye necesariu acostumase.

Ye orixinariu d'África Occidental, onde entá se cultiva, por casu, en Nixeria.

Ta considerada en The Plant List como un sinónimu de Solanum aethiopicum.^[1]

Carauterístiques[editar | editar la fonte]

Ye'l frutu del arbustu "jiloeiro" ramificáu, que puede algamar 1'5 metros d'altor.Les sos cañes son verdes, cilíndriques y allargaes, les sos fueyes tienen forma "oblonga", recubiertes per pelos, principalmente na parte inferior. Les sos flores son blanques, en grupos de dos o trés, en pequeños recímanos con pedúnculu curtiu. El frutu puede tener tamién forma "oblonga" o casi esférica, dependiendo de la variedá. Tien una coloración verde claru o escura y un pesu d'ente 14 a 17 gramos de media.

Valores Nutricionales[editar | editar la fonte]

El jiló ye d'usu comestible, que se cocina como un vexetal, contién hidratos de carbonu (o carbohidratos) [3 a 6 %], proteínes [1,4 %] y minerales como fierro, calciu, fósforu y vitamines B5 y C.

La vitamina C que contién el Jiló perder na cocción de mesmu, por tantu nun entra a formar parte de los nutrientes reales qu'apurre.

Taxonomía[editar | editar la fonte]

Solanum gilo describióse por Giuseppe Raddi y espublizóse en Atti della Societa dei Naturalisti y Matematici di Modena 18: 31. 1820.^[2]

Etimoloxía

Solanum: nome xenéricu que remanez del vocablu llatín equivalente al griegu στρνχνος (strychnos) pa designar el Solanum nigrum (la "Yerba moro") —y probablemente otres especies del xéneru, incluyida la berenxena^[3]— , yá emplegáu por Pliniu'l Vieyu nel so Historia naturalis (21, 177 y 27, 132) y, enantes, por Aulus Cornelius Celsus en De Re Melecina (II, 33).^[4] Podría ser rellacionáu col Llatín sol. -is, "el sol", por cuenta de que la planta sería mesma de sitios daqué soleyeros.^[5]

gilo: epítetu que deriva de "Jiló" o "Giló" que provién del términu quimbundu njiló

Ver tamién[editar | editar la fonte]

Referencies[editar | editar la fonte]

↑ http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/tro-29600109
↑ «Solanum gilo». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 11 de febreru de 2015.
↑ Mélongène en Lécluse F., Léxique français-grec avec l'explication latine, à l'usage des classes de..., Paris, 1844
↑ F. Gafiot, Dictionnaire Latin-Français, p. 1452 y 1485, Hachette, Paris, 1934.
↑ Solanum en Flora Ibérica, RJB/CSIC, Madrid

[1] ttp://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/tro-29600109

[Trop-2] «Solanum gilo». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 11 de febreru de 2015.

[3] Mélongène en Lécluse F., Léxique français-grec avec l'explication latine, à l'usage des classes de..., Paris, 1844

[4] F. Gafiot, Dictionnaire Latin-Français, p. 1452 y 1485, Hachette, Paris, 1934.

[FLIB-5] Solanum en Flora Ibérica, RJB/CSIC, Madrid

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]