Saltar al conteníu

Socorru Coloráu Internacional

De Wikipedia
Socorru Coloráu Internacional
organización
Historia
Fundación1922
Disolución 1947
Fundador Tercer Internacional
Organigrama
Presidente Julian Marchlewski (es) Traducir
Elena Stásova
Web oficial
Cambiar los datos en Wikidata

El Socorru Coloráu Internacional (SRI) foi un serviciu social internacional entamáu pola Internacional Comunista en 1922. Creada por que funcionara como una Cruz Bermeya internacional ya independiente de cualquier organización o confesión relixosa. El SRI condució campañes de sofitu a los prisioneros comunistes y axuntó sofitu material y humanitariu en situaciones específiques. El SRI taba dirixíu por Clara Zetkin, Elena Stásova y Tina Modotti. Foi eslleíu en 1947.

Filiales nacionales

[editar | editar la fonte]
Carru con publicidá del Socorru Coloráu Internacional nuna cai de Berlín, Alemaña, mientres una concentración de l'Alianza de Combatientes del Frente Coloráu (Roter Frontkämpferbund), organización venceyada al KPD, en 1928

Escontra 1924 la organización tenía filiales nacionales en 19 países. Mientres la so esistencia, les filiales nacionales del Socorru Coloráu Internacional incluyeron[1] [2]

  • Alemaña: Rote Hilfe Deutschlands
  • Austria: Österreichische Rote Hilfe (Socorru Coloráu Austriacu)
  • Bulgaria: Organización de Sofitu de les Víctimes de la Dictadura Capitalista *España:

Socorru Coloráu Internacional

Lliga Pro Lluchadores Escorríos

  • Noruega: Norges Roede Hjelp
  • Países Baxos: Roode Hulp Holland
  • Polonia: El mioędzynarodowa Organizacja Pomocy Rewolucjonistom (MOPR - Comisión de Sofitu de los Prisioneros Políticos)
  • Reinu Xuníu: International Class War Prisoners Aid
  • Suecia: Internationella röda hjälpen – svenska sektionen
  • XRSS: Международная организация помощи борцам революции (MOPR Socorru Coloráu Internacional de los Combatientes de la Revolución)

Socorru Coloráu n'España

[editar | editar la fonte]

El Socorru Coloráu Internacional[3] apaeció n'España como una organización asistencial mientres la revolución d'Asturies en 1934. La organización, qu'incluyía artistes y escritores, foi darréu reformada y espandióse a Barcelona en xineru de 1936 coles mires d'oponese al fascismu en múltiples frentes.

Mientres la Guerra civil española, l'escritor Joaquín Arderíus foi'l presidente de la organización antes de exiliase a Francia y Méxicu. Les sos principales actividaes consistieron n'ayudar a los neños con comida na zona republicana y apurrir biblioteques a los soldaos. Contribuyeron tamién creando 275 hospitales, ambulancies, campañes d'hixene dental, etc. Destaca'l so llabor d'asistencia a los refuxaos que sufrieron la Masacre de la carretera Málaga-Almería, especialmente de Norman Bethune, ciruxanu canadiense especializáu n'afecciones del pulmón, qu'asistió y movió a refuxaos nuna ambulancia del Serviciu Canadiense de Tresfusión de Sangre mientres tres díes y tres nueches de manera ininterrumpida.

Esta organización foi ilegalizada na zona nacional pol Decreto númberu 108[4] de la Xunta de Defensa Nacional; siendo ratificada dicha prohibición pola Llei de Responsabilidaes Polítiques de 1939.

La insinia del Socorru Coloráu consistía nuna S detrás de les rexes d'una prisión. El POUM, un partíu Trotskista n'España, entamó un Socorru Coloráu paralelu n'oposición al Socorru Coloráu Internacional.

Socorru Coloráu n'El Salvador

[editar | editar la fonte]

Amestar Pro-Lluchadores Escorríos foi en principiu conformada por Víctor M. Angulo, quien foi'l so secretariu xeneral. Otros altos oficiales fueron Tomás Coto González, quien fungió como secretariu de dicha Organización; Juan A. Guardado, secretariu de Propaganda, y Rafael Bondanza, secretariu financieru. Esti postreru convertir na mano derecha de Farabundo Marti, asina mesmu tuvo una prominente participación nel llevantamientu salvadoreñu de 1932, tres el cual foi prindáu y depués fusiláu[5]

Notes y referencies

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]