Saltar al conteníu

Sitiu d'Acre

Coordenaes: 32°55′39″N 35°04′54″E / 32.9275°N 35.0817°E / 32.9275; 35.0817
De Wikipedia
Sitiu d'Acre
Parte de Tercer cruzada
Fecha 28 agostu 1189 → xunetu 1191
Llugar Acre
Coordenaes 32°55′39″N 35°04′54″E / 32.9275°N 35.0817°E / 32.9275; 35.0817
Resultáu Victoria decisiva cruciada
Belixerantes
Reinu d'Inglaterra
Reinu de Francia
Sacru Imperiu Romanu Xermánicu
Reinu de Xerusalén
Ayubíes
Comandantes
Ricardu I d'Inglaterra Saladín
[editar datos en Wikidata]

El Sitiu d'Acre foi unu de los primeros enfrentamientos de la Tercer Cruzada, que duró dende'l 28 d'agostu de 1189 hasta'l 12 de xunetu de 1191, y la primer vegada na hestoria que'l rei de Xerusalén viose obligáu personalmente a defender Tierra Santa.

Tamién foi l'eventu más mortíferu de tol periodu de les Cruzaes pa la clase dominante cristiana del este. Sicasí, foi una victoria clave pa los cruzaos y una derrota grave pa Saladino, que tenía la esperanza de destruyir la totalidá del reinu cruzáu.

Fonderada

[editar | editar la fonte]

Dempués que Saladín ganara decisivamente a los cruzaos na batalla de Hattin el 4 de xunetu de 1187, conquistó gran parte del Reinu de Xerusalén ensin gran oposición, ente ellos Acre y la mesma Xerusalén el 2 d'ochobre de 1187.

Los cruzaos namái controlaben Tiru, Trípoli y Antioquía, que Saladino igualmente atacó en 1188, anque ensin ésitu.

Les noticies de la perda de Xerusalén y Palestina causó conmoción a Europa, y hubo llueu una demanda pa una nueva cruzada, convocáu pol papa Gregorio VIII n'ochobre de 1187, y depués siguíu polos sos socesor Clemente III.

En Tiru, Conrado de Montferrato habíase atrincheráu y aguantó col ésitu l'asaltu de Saladino a finales de 1187. El sultán volvió la so atención a otres funciones, pero depués trató d'axustar la rindición de la ciudá por un tratáu, yá que a mediaos de 1188 los primeros refuerzos d'Europa llegaron a Tiru per mar.

So los términos del tratáu, Saladino tendría que lliberar al rei Guido de Lusignan, ente otres coses, a quien prindara na batalla de Hattin. Esto aumentaría'l conflictu ente Guido, que foi culpáu pola catástrofe de Hattin, y Conrado, que defendiera con ésitu Tiro de la invasión posterior.

Guido foi puestu en llibertá y presentóse ante Tiro, pero Conrado nun-y dexó entrar, alegando que taba alministrando hasta que los reis tuvieren de llegar dende l'otru llau del mar pa resolver la socesión. Esto taba acordies cola voluntá de Balduino IV, que yera'l pariente per vía paterna más cercanu de Balduino V. Guido volvió presentase una vegada más en Tiru, cola reina Sibila, la so esposa, qu'ostentaba'l títulu llegal pal reinu, pero foi refugáu de nuevu por Conrado, y estableció el so campamentu fora de les puertes de la ciudá.

A finales de la primavera de 1188, Guillermu II de Sicilia unvió una flota con 200 caballeros. El 6 d'abril de 1189, Ubaldo Lanfranchi, arzobispu de Pisa, llegó con 52 barcos.


Referencies

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]