Saltar al conteníu

Signifer

De Wikipedia
Esti artículu ye parte de la serie:
Exércitu de la Roma Antigua (portal)
753 BC – AD 476
Historia
Exércitu romanu (tipos d'unidaes y rangos, llexones, auxiliaries, xenerales)
Marina romana (flotes, almirantes)
Historia de les campañes
Llistes de guerres y batalles
Condecoraciones y castigos
Historia de la teunoloxía
Inxeniería militar (castra, máquines d'asediu, aros, víes)
Historia política
Estratexes y táutiques
Táutiques d'infantería
Fronteres y fortificaciones (limes, Muralla d'Adrianu)
Cambiar los datos en Wikidata

El signifer yera, nes unidades d'infantería del exércitu romanu un suboficial encargáu de llevar el signum o enseña de cada centuria.

La so categoría yera la de miles principalis y yera escoyíu pol so valor, dominiu del oficiu militar y honradez. Ello ye que tamién se-y encomendaba la custodia de la caxa d'aforros de la so centuria, que, xunida a les del restu de les centuries, custodiábase nel aedes o capiella de los principia del campamentu de la unidá, capiella na que s'atopaben los estandartes de cada llexón o cohorte auxiliar cuando nun salíen les tropes a campu.

Dientro de cada centuria, el signifer dependía del centurio al traviés del optio. Podía ascender a optio o bien, nes llexones a aquilifer o portador del aquila, la principal enseña de la unidá, o a imaginifer, portador del retratu del emperador, y nes unidaes auxiliares a vexillarius o portador del vexillum o bandera de la unidá.

Los signiferes namás desapaecieron cola disolución del exércitu romanu, nel sieglu V n'occidente, y baxo Xustinianu n'oriente.

Equipamientu

[editar | editar la fonte]

Un signifer utilizaba un equipu asemeyáu al d'otros soldaos, mas estremábase d'ellos en dalgunos detáis, y asina'l so equipu nel Altu Imperiu constaba de:

Epitafiu de Pintaius Pedicili F, que foi signifer de la Cohors V Asturum escontra'l sieglu I.
  • el signum o estandarte de la centuria, que taba formáu por un asta de madera decorada con discos metálicos o phalerae, que podíen indicar bien el númberu de la centuria de la cohorte -d'ún a seyes- bien les condecoraciones coleutives opteníes pola centuria, un cartel nel qu'indicaba la unidá a la que pertenecía -p. ex.- COH IV PRAET, LEG XX VV, COH V AST-, y remataba nuna llanza nes unidaes auxiliares o nuna mano abierta o signum nes llexones y cohortes pretorianes.
  • un yelmu recubiertu con una pelleyu de animal tottémicu como'l llobu -lo más corriente- un osu, un raposu o un lleón -animal d'Hércules-, y esti tipi de casci yera específicu de los signiferes
  • un subarmalis de cueru
  • una lorica hamata de fierro
  • un gladius cola so vaina a la derecha
  • brachae o pantalones de llana
  • caligae o botes claveteaes na suela


Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Bibliografía

[editar | editar la fonte]
  • Y. Le Bohec, El ejército romano: instrumento para la conquista de un imperio, Ed. Ariel, Barcelona, 2004, ISBN 84-344-6723-2 978-84-344-6723-1
  • A. Goldsworthy, El ejército romano, Ed. Akal, Madrid 2005, ISBN 84-460-2234-6, 978-84-460-2234-6


Referencies

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]