Rosalyn C. Koo

De Wikipedia
Rosalyn C. Koo
Vida
Nacimientu Shanghai, 1929
Nacionalidá Bandera de la República Popular China República Popular China
Muerte San Mateo, 30 de xineru de 2021 (91/92 años)
Estudios
Estudios Universidá de California en Berkeley
Oficiu arquiteuta
Cambiar los datos en Wikidata

Rosalyn C. Koo (1929, Shanghai – 30 de xineru de 2021, San Mateo) foi la vicepresidenta executiva de MBT Associates, una compañía d'arquiteutura que tuvo nuna llista de la década de 1980 de les 500 empreses con más rápida crecedera n'Estaos Xuníos. Dempués del so retiru, Koo volvióse filántropa y activista social. Trabayó n'organizaciones ensin fines d'arriquecimientu qu'ayuden a persones de la tercer edá, como la Autoayuda pa les Persones Mayores, en California, y aquelles qu'ayuden a neñes de China a llograr una educación, al traviés d'organizaciones como The 1990 Institute y All-China Women's Federation. Koo recibió numberosos honores y nel 2007 foi escoyida pa ser parte del Salón de la Fama de la Muyer en 2007.

Biografía[editar | editar la fonte]

Rosalyn Chin-Ming Chen [1] nació en 1929, en Shanghai, China.[2] Dempués de completar los sos estudios na Escuela McTyeire, Rosalyn camudar a los Estaos Xuníos en 1947 y asistió al Colexu Mills.[3] Depués decidió estudiar na Universidá de California Berkeley[4] y ganó una llicenciatura en Ciencies Económiques en 1953.[1] En 1957, cuando algamó la so residencia permanente, Chen casóse.[5]

En 1958,[4] Koo ingresó a la Compañía d'Arquiteutura llamada MBT Associates, que quedaba nel Área de la Badea de San Francisco, la compañía foi fundada en 1954.[6] Rosalyn foi Direutora Financiera y foi la única direutora de la compañía que nun yera arquiteuta. La empresa especializar n'edificios comerciales y en proyeutos de llaboratoriu. En 1983, la firma tuvo na llista de les 500 empreses con mayor crecedera d'Estaos Xuníos pola revista Inc. a pesar de que'l sector taba en cayente pa esi tiempu según l'Institutu Americanu d'Arquiteutura.[7] La compañía tuvo dellos veceros, ente ellos: Allergan, Genentech, Merck, la Universidá de Stanford, Universidá de California San Diego, Universidá de California San Francisco, la Universidá de Virginia y la Universidá de Washington,[6] dellos d'esos proyeutos fueron premiaos, como'l Centru Beckman de Medicina Molecular y Xenética na Universidá de Standford, el Centru Internacional Teunolóxicu de Genencor en Palo Alto, California y el Llaboratoriu "Y" de la Compañía d'Investigación de Chevron en Richmond, California.[8] Dempués de 30 años de trabayar en MTB, Koo retírase.

En 1978, Rosalyn torna a China per primer vegada y entra en contautu col antiguu direutor del colexu onde ella estudió. Koo taba segura de qu'atoparíen inversionistas estranxeros qu'ayudaren al desenvolvimientu del colexu si'l direutor llograra convencer al Gobiernu en volver el colexu una escuela puramente pa neñes. A mediaos de 1984, la escuela foi declarada como una escuela pa neñes y una asociación d'alumnos estranxeros tuvieron ayudando monetariamente pa fundar nuevos Llaboratorios de Ciencies.[3] Rosalyn finació programes ufiertaos por The 1990 Institute, qu'ayudaben a les neñes a tener una educación, y prometió sofitar a la Escuela Primaria de 1.000 neñes.[9] Nel añu 2000, Koo percorrió l'oeste de China, visitando les provincies de Gansu, Shanxi y Shaanxi. Hasta'l so regresu, ella y socios del institutu empezaron un Fondu, llamáu "Fondu Dragón", p'ayudar a educar a les muyeres del Oeste de China. Los 3 proyeutos iniciales fueron un Centru d'Entrenamientu pa Muyeres y Neños en Gansu, una Casa Verde en Zhang Xian, y el Programa de Beques "Spring Bud" p'aprovir fondos a escueles primaries de neñes na provincia de Shaanxi. Koo tornaba cada añu a midida que les neñes progresaben y llueu estendió la beca pa sofitar tamién a escueles secundaries.[10] En 2008, tres el terremotu na provincia de Sichuan, Koo estendió la so ayuda pa incluyir moces de la provincia de Sichuan. Depués de que dellos edificios escolares fueron destruyíos, Koo acomuñar con Jennifer Devlin de EHDD en San Francisco, pa construyir una escuela sísmicamente segura pa reemplazar a les 3 que fueren estropiaes pol terremotu. Trabayando con socios locales construyeron la escuela y apurrieron información pa nuevos códigos chinos de construcción y sísmica pa garantizar la seguridá.[2] A mediaos de 2012, cola visita añal de Koo, ayudara a más de 1000 neñes na provincia de Shaanxi y 168 d'elles siguieren los estudios universitarios.[11]

En 1986, xunir a la xunta d'un programa social en San Francisco llamáu "Self Help for the Elderly" (Autoayuda pa les Persones Mayores) y asistió a la organización con estratexes de planificación y financiamiento[12] pa espandir los sos servicios. Primeramente, la organización ayudaba namái a señores d'ascendencia asiática y aprovía cursos de llinguaxes, comida, y servicios p'ayudar a los sos veceros a caltener la so independencia y el so bienestar.[13] En 2007, Koo foi escoyida pa ser parte del Salón de la Fama de Muyeres.[14] En 2015, la organización tenía 12 centros activistes y Koo yera la Presidenta de la Organización. Tuvo abogando pola construcción d'un centru pa 1.000 persones na Ciudá de San Mateo, quien se veríen afeutaos pol zarru de les sos instalaciones actuales.[13]

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. ↑ 1,0 1,1 University of California, Berkeley, 1953, p. 40.
  2. ↑ 2,0 2,1 Pro Bono: Village Green. Washington, DC: Architect Magacín. 2 de mayu de 2011. http://www.architectmagazine.com/practice/pro-bonu/pro-bonu-village-green_o. Consultáu'l 7 d'ochobre de 2015. 
  3. ↑ 3,0 3,1 Wheeler, 2012, p. 54.
  4. ↑ 4,0 4,1 «Rosalyn Koo». San Francisco, California: 1990 Institute. Consultáu'l 7 d'ochobre de 2015.
  5. ↑ páx. B16. Washington, DC: Government Printing Office (24 May 1957). Consultáu'l 7 d'ochobre de 2015. «Chen (Koo), Rosalyn Chin-Ming»
  6. ↑ 6,0 6,1 «Perkins+Will Acquires MBT Architecture». San Francisco, California: California Construction (xineru de 2006). Consultáu'l 8 d'ochobre de 2015.
  7. ↑ But Will They Still Love Your Tomorrow?. Inc. Magacín. 1 de xineru de 1984. http://www.inc.com/magazine/19840101/2630.html. Consultáu'l 7 d'ochobre de 2015. 
  8. ↑ «R&D Magacín's Laboratory of the Year Winners». R&D Magacín (23 de marzu de 2014). Consultáu'l 8 d'ochobre de 2015.
  9. ↑ Wheeler, 2012, p. 103.
  10. ↑ Wheeler, 2012, p. 67.
  11. ↑ ACWF Leaders Meet with 1990 Institute Founder Rosalyn Koo. Women of China. 23 d'ochobre de 2012. http://www.womenofchina.cn/womenofchina/html1/news/leaders/14/6032-1.htm. Consultáu'l 8 d'ochobre de 2015. 
  12. ↑ «Tribute to Legends». San Francisco CA: Self Help for the Elderly (2006). Consultáu'l 7 d'ochobre de 2015.
  13. ↑ 13,0 13,1 San Mateo's Self-Help for the Elderly may need new home. San Mateo CA: Daily Journal. 23 de febreru de 2015. http://www.smdailyjournal.com/articles/lnews/2015-02-23/san-mateos-self-help-for-the-elderly-may-need-new-home/1776425138847.html. Consultáu'l 7 d'ochobre de 2015. 
  14. ↑ 14 to join Women's Hall of Fame. San Mateo CA: Inside Bay Area. 23 de febreru de 2007. http://www.insidebayarea.com/sanmateocountytimes/localnews/ci_5287887. Consultáu'l 8 d'ochobre de 2015. 

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Rosalyn_C._Koo&oldid=4133364»