Ringsted

Ringsted
Alministración
País	Reinu de Dinamarca
Estáu federáu	Dinamarca
Rexón alministrativa	Región de Selandia (es)
Conceyu	Ringsted
Tipu d'entidá	ciudá
Códigu postal	4100
Xeografía
Coordenaes	55°26′28″N 11°47′38″E / 55.441°N 11.794°E
	Ringsted Ringsted (Dinamarca)
Altitú	54 m
Más información
Estaya horaria	UTC+01:00 (horariu estándar); UTC+02:00 (horariu de branu)
	ringsted.dk

Ringsted ye una ciudá de Selandia, en Dinamarca, que cunta con 21.412 habitantes en 2012. Pertenez al conceyu de Ringsted y a la rexón alministrativa de Selandia.

Ringsted ta asitiada nel centru de la isla, a 60 km de Copenḥague, nuna amplia zona agrícola. Foi una importante llocalidá mientres la yera viquinga y la Edá Media. A pesar de ser una de les ciudaes más vieyes de Selandia, nun caltién práuticamente edificios antiguos por cuenta de ser azotada por delles quemes. El so principal patrimoniu ye la ilesia de San Benitu, templu románicu del sieglu XI que foi un tiempu la principal tumba de la nobleza danesa.

Esperimentó una recuperación económica qu'empecipió cola llegada de la industrialización nel sieglu XIX, colo que la so población creció rápido y Ringsted convertir na moderna ciudá que ye agora.

Historia[editar | editar la fonte]

Por cuenta de la so posición central na isla, Ringsted tuvo relevancia tanto política como espiritual na yera viquinga. Foi sitiu d'una asamblea (ting), un llugar importante de cultu de la relixón nórdica y según antigües obres poétiques, foi tamién residencia real.

Cola llegada del cristianismu y d'alcuerdu a la Crónica de Roskilde, l'obispu Sven Normand ordenó nel sieglu XI la construcción d'una ilesia de piedra nel llugar y l'establecimientu d'un monesteriu benedictín de gran tamañu. Nun se sabe cuándo recibió Ringsted los privilexos de ciudá comercial (købstad) —los archivos antiguos quemáronse y la carta más antigua que ratifica esos privilexos data de 1441—, pero dende'l sieglu XI yá s'acuñaben monedes na llocalidá, lo que denota la importancia qu'ésta tenía. Ringsted siguió siendo sede d'una asamblea mientres tola Edá Media y por ello foi xunto con Roskilde —la sede episcopal— la ciudá más importante de Selandia. Equí resolvíense casos que nun fueren solucionaos nes distintes llocalidaes de la isla, y foi una de los trés asamblees daneses que la so función yera reconocer al herederu al tronu danés.

Na ilesia del monesteriu de Ringsted foi soterráu'l príncipe Canutu Lavard, padre del rei Valdemar el Grande. Canutu Lavard foi canonizáu en 1170, lo que causó que la so tumba atraxera pelegrinos mientres tol restu de la Edá Media. El fíu de Valdemar, Canutu VI, foi coronáu na ilesia a finales del sieglu XII. La ilesia sirviría darréu de tumba de dellos reis y otros miembros de la nobleza, colo que'l monesteriu ganó sonadía y riqueza.

Amás de San Benitu, hubo una ilesia parroquial dedicada a San Xuan, que foi baltada en 1571 cuando la parroquia foi treslladada a San Benitu. Tamién esistió l'hospital de San Jorge, dedicáu al cuidu de los malatos, que siguió operando hasta 1631 como asilu de probes.

Escontra'l final de la Edá Media, coincidiendo col alzamientu de Copenḥague como'l nuevu centru políticu y económicu de Selandia y Dinamarca, empezó un periodu de retrocesu pa Ringsted que perduraría hasta'l sieglu XIX. El so monesteriu foi abolíu cola llegada de la reforma luterana, y el comerciu nun pudo espuntar por cuenta de la falta d'accesu al mar. Nel sieglu XVI la ciudá foi destruyida por delles quemes. El rei Cristián III ordenó que los montes del antiguu monesteriu apurrieren madera a los habitantes pa la reconstrucción de la ciudá. L'últimu rei en ser proclamáu pola asamblea de Ringsted foi Cristián IV a finales del sieglu XVI; dende entós l'asamblea, treslladada a la ilesia de San Benitu en 1584, funcionó como un tribunal secundariu hasta 1805, añu en que foi formalmente abolida.

Mientres les guerres contra Suecia, la ciudá foi atacada y escalada. Mientres el pillaje suecu perdióse la coleición de la biblioteca del monesteriu, qu'incluyía dellos miles de llibros antiguos y pervalibles manuscritos medievales islandeses. En 1693 amburáronse los barrios probes y en 1747 amburóse la mayor parte de la ciudá. Pa 1769 Ringsted cuntaba con namái 703 habitantes, siendo una de les ciudaes menos poblaes de Selandia.

La inauguración del ferrocarril a mediaos del sieglu XIX significó l'entamu de meyores tiempos. El ferrocarril xunió Ringsted con Copenhague y Korsør y collo empezó cierta actividá industrial na ciudá. A principios del sieglu XX Ringsted enllazar per tren con Næstved y Køgue, y en 1925 con Frederikssund (esta última llinia, sicasí, namái duró 11 años en funcionamientu). La población creció significativamente (de 3.000 a 6.000 habitantes ente 1900 y 1930) y la industria y l'artesanía apoderaron la economía. Ente les principales industries d'esti periodu destaquen la del fierro, la de maquinaria y alimentos (cárnicos y lácteos). Tamién a principios del sieglu XX establecieron una escuela agropecuaria y un hospital.

Nos años 1970 la población llegó a los 14.000 habitantes. Nesa mesma década Ringsted quedó coneutada a la ruta europea Y20, convirtiéndose nun nuedu de caminos. Al igual que la mayoría de les ciudaes daneses, esa yṕoca tuvo marcada pola medría del comerciu y les actividaes terciaries en desterciu de la industria y l'artesanía, procesu qu'entá sigue.

Llocalidaes hermanes[editar | editar la fonte]

El conceyu de Ringsted reconoz a les siguientes ciudaes hermanes:^[1]

Referencies[editar | editar la fonte]

↑ Páxina oficial del conceyu de Ringsted. «Venskabsbyer» (danés). Archiváu dende l'orixinal, el 26 de payares de 2015. Consultáu'l 2 d'agostu de 2012.

«Departamentu d'Estadística de Dinamarca» (danés). Consultáu'l 19 de xunetu de 2012.
Dean Store Danske. «Ringsted» (danés). Consultáu'l 2 d'agostu de 2012.
Dansk Center for Byhistorie (Centru Danés pa la Historia Urbana). «Danmarks Købstæder: Ringsted » (danés). Consultáu'l 2 d'agostu de 2012.

[1] Páxina oficial del conceyu de Ringsted. «Venskabsbyer» (danés). Archiváu dende l'orixinal, el 26 de payares de 2015. Consultáu'l 2 d'agostu de 2012.

[1]