Ricinodendron heudelotii

Ricinodendron heudelotii;
Clasificación científica
Reinu:	Plantae
Subreinu:	Tracheobionta
División:	Magnoliophyta
Clas:	Magnoliopsida
Subclas:	Rosidae
Orde:	Malpighiales
Familia:	Euphorbiaceae
Subfamilia:	Crotonoideae
Tribu:	Ricinodendreae
Xéneru:	Ricinodendron; Müll.Arg.
Especie:	R. heudelotii; (Baill.) Heckel
Sinonimia
	Barrettia Sim;
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew	Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online	World Flora online
	[editar datos en Wikidata]

Ricinodendron ye un xéneru monotípicu perteneciente a la familia de les euforbiacees. La so única especie: Ricinodendron heudelotii ye orixinaria d'África.

Descripción[editar | editar la fonte]

Un árbol de rápida crecedera qu'algama los 50 m d'altor por 2,70 m de circunferencia, con tueru rectu y curtiu contrafuerte, alcuéntrase los montes de fueya caduca y secundarios, común en tola zona montiega-sabana semi-seca de la rexón de Senegal a Camerún y Bioko, y al República Democrática d'El Congu, Angola y Tanganyika. L'árbol refaise fácilmente del tocón, y vien pa enriba llibremente nes finques antigües. Nos espacios abiertos de lluz va dar frutos nel séptimu al décimu añu, y la so rapidez de crecedera ye proverbial. Crez bonalmente a partir de granes y, de cutiu caltiénse nel barriu de los poblaos forestales.

Usos[editar | editar la fonte]

Los cazadores reconocen l'árbol como curiosu pa los animales selvaxes que comen los frutos cayíos. Esiste la creencia de que la enfermedá "pescuezu crack 'va tener llugar nuna finca de cacáu si l'árbol ye cortáu. En Gabón los aboríxenes saborguien un pequeñu fungu blancu, Eshira, que crez nos tueros muertos. La madera ye de lluz blanco, fibrosa, nidia, ensin rellumu y perecedera. La densidá ye 0,327.

Maderes

Utilizar pa los tablones aspros y ataúdes. La madera ye bien boyante y utilízase pa la flota de pesca de la rede y les balses de maderes pesaes. El so serrín ye extraordinariamente llixeru y ye afechu pa les petrines de salvamentu. Por cuenta de la so facilidá de trabayu, nellos tállase en fetiche-máscara, cuyares, cuyarones, platos, bandexes, tazones, cuyarones, taburetes, etc. La madera utilizar en Zaire pa faer tambores que se diz que son bien sonoros, y tállase pa faer el tou o les partes de resonancia de los preseos musicales en Nixeria, Gabón y Angola. Na zona del baxu Níxer y Cruz Ríos nel sureste de Nixeria un rexistru tállase fora pa faer un xilófonu xigante llamáu en Mbe: ogbang. Madera d'otros árboles xunir pa dar una variedá de tonos: mankwaro (Mangifera indica, Anacardiaceae) pa les notes altes, ntweno (Sp.?) Pa les notes medies y nkomni (sp.?) Pa les notes graves. La madera encamiéntase anguaño en Ghana pal so usu nel aislamientu y el serrín ye ensin dulda fayadizu paralos cascos. La madera ye indiferente como combustible, yá que se quemar con gran rapidez, pero la ceniza utilizar en Guinea pa la preparación d'un sal vetegal na fabricación de xabón y nel tiñíu indigo,^[1] y en Sierra Lleona utilizar pa la fabricación de xabón. La madera ye quiciabes fayadizu para magaya de papel.

Medicina tradicional

La corteza raigañu utilizar en Nixeria molíes y entemecíes cola pimienta y el sal pal estriñimientu. En Liberia un llicor ye tomada poles muyeres embarazaes pa solliviar dolores y pa prevenir albuertos involuntariu.s Tamién se toma poles muyeres pa matar un viérbene que s'atopa nos intestinos y que-yos torga la reproducción. En Costa de Marfil, una raspia de raigañu en decocción tomar por vía oral y considera un poderosu anti-disentéricu, y el tarmu de corteza tomar por enema pa prevenir l'albuertu. La corteza del tarmu en decocción tamién s'usa pa llavar les llagues encarnes. En Gabón tómase una corteza en decocción mientres la blenorrea, y na El Congu tomar pa la tos, blenorrea, menstruación doliosa y como antídotu de venenu, en lociones y baños pa fortalecer a los neños raquíticos y ñácaros prematuros, y pa solliviar el reumatismu y edemes, y la magaya de la corteza (tamién les fueyes) aplicar a les infeiciones por fungu, a maurecer abscesos, furúnculos y bubas, y la cazumbre espresada se instila nel güeyu pa la filaria y oftalmías.^[2]

Constitución	Cantidá (%)
Agua	3.1 +/- 0.8
Ácidu graso	47.4-55.30
Proteínes	24.3-65.2
Total carbohidratos	5.6-9.3
Digestible carbohydrates	5.6-9.3
Fibres brutes	8.9-9.3
Cenices	10.5-17.8
Nitróxenu	8.6 +/- 0.9
Extratos secos	97.8
pH	7.84
Valor enerxéticu	495 kcal/100g^[3]

Taxonomía[editar | editar la fonte]

Ricinodendron heudelotii foi descritu por (Baill.) Heckel y espublizóse en Annales de l'Institut Botanico-Géologique Colonial de Marseille 5(2): 40. 1898.^[4]

Variedaes

Ricinodendron heudelotii subsp. africanum (Müll.Arg.) J.Léonard
Ricinodendron heudelotii var. tomentellum (Hutch. & Y.A.Bruce) Radcl.-Sm.

Sinonimia

Barrettia avesiga Sim
Jatropha heudelotii Baill.
Ricinodendron heudelotii subsp. heudelotii^[5]^[6]

subsp. africanum (Müll.Arg.) J.Léonard

Ricinodendron africanum Müll.Arg.
Ricinodendron gracilius Mildbr.

var. tomentellum (Hutch. & Y.A.Bruce) Radcl.-Sm.

Ricinodendron schliebenii Mildbr.
Ricinodendron tomentellum Hutch. & Y.A.Bruce

Ver tamién[editar | editar la fonte]

Referencies[editar | editar la fonte]

↑ (Portères FIDE 20)
↑ Ricinodendron heudelotii en Jstor
↑ SCUC, Ndjanssang: Ricinodendron heudelotii, Field Manual for Extension Workers and Farmers, Southampton, UK: Southampton Centre for Underutilised Crops, University of Southampton, http://www.cropsforthefuture.org/publication/Manuals/Ndjanssang%20extension%20manual.pdf
↑ «Ricinodendron heudelotii». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 25 de marzu de 2014.
↑ Ricinodendron heudelotii en PlantList
↑ «Ricinodendron heudelotii». Royal Botanic Gardens, Kew: World Checklist of Selected Plant Families. Consultáu'l 25 de xineru de 2015.

Bibliografía[editar | editar la fonte]

AFPD. 2008. African Flowering Plants Database - Base de Donnees des Plantes a Fleurs D'Afrique.
ORSTOM. 1988. List Vasc. Pl. Gabon Herbier National du Gabon, Yaounde.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

[1] (Portères FIDE 20)

[2] Ricinodendron heudelotii en Jstor

[manual-3] SCUC, Ndjanssang: Ricinodendron heudelotii, Field Manual for Extension Workers and Farmers, Southampton, UK: Southampton Centre for Underutilised Crops, University of Southampton, http://www.cropsforthefuture.org/publication/Manuals/Ndjanssang%20extension%20manual.pdf

[Trop-4] «Ricinodendron heudelotii». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 25 de marzu de 2014.

[5] Ricinodendron heudelotii en PlantList

[Kew-6] «Ricinodendron heudelotii». Royal Botanic Gardens, Kew: World Checklist of Selected Plant Families. Consultáu'l 25 de xineru de 2015.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]