Restauración Meiji

Restauración Meiji
	reforma (es)
Direición	Imperiu del Xapón
Historia
Orixe del nome	Dómina Meiji
Participación empresarial
Formáu por	Abolición del sistema han (es) ; Edicto Haitōrei (es) ; conscription in Japan (en) ; Full Name Ordinance (en) ; Haircut and Sword Edict (en) ; Rebelión de Saga (es) ; Rebelión Shinpūren (es)

Samuráis del clan Chosyu, durante la guerra boshin

La Restauración Meiji (明治維新, Meiji ishin^?) describe una cadena d'eventos que llevaron a un cambéu na estructura político y social de Xapón nel periodu entendíu de 1866 a 1869, un periodu de cuatro añso qu'abarca parte del periodu Edo (tamién denomináu Shogunato Tokugawa tardíu) y l'empiezu de la Era Meiji.

Carauterístiques

La restauración Meiji Bakumatsu non Dōran (fin del réxime del shōgun) foi la cayida del réxime despóticu nel Xapón. Esti réxime yera bien paecíu al feudalismu européu, l'emperador (que se creía yera descendiente de los dioses) nun tenía'l poder real sinón que dependía del daimyō (señor feudal o hacendáu de families importantes) más importante. Esti titulábase "shōgun", que ye'l mayor rangu qu'un daimyō podía llograr. Por eso, el réxime políticu denomábase shogunatu o bakufu. Agora bien, Xapón hasta 1853 llevaba aislláu del restu del mundu económica y políticamente (sacante con China y Holanda). Nesta fecha llega una flota armada norteamericana (al mandu del Comodoro Perry) que tenía como propósitu demandar un tratáu de comerciu. Esti fechu conozse tamién como "Kuro-fune raikō" (arribada de los barcos prietos). Al nun tener Xapón una armada pa face-y frente tuvo qu'aceutar el tratáu, evidenciando lo débil que yera'l país.

Esta revolución tuvo una particularidá única na historia; la mesma clase dominante (l'aristocracia) foi la que vio la necesidá de cambéu y d'arrenunciar a los sos derechos especiales. Por eso taben estremaos en dos bandos: los Ishin shishi y los partidarios del shogunatu. Los terratenientes (daimyō) que taben en contra del shogunatu lideraron el Ishin shishi. Ente ellos destaquen trés dirixentes, el denomáu Ishin sanketsu (el triunviratu Ishin), que los sos integrantes yeren Toshimichi Okubo, Saigō Takamori y Kogoro Katsura.

Los partidarios del shogunatu cuntaben con distintes fuercies pa enfrentase a estos revolucionarios; ente ellos el Shinsengumi (una fuercia paramilitar-policial asitiada en Kyoto). En 1867, el movimientu revolucionariu llograra una meyora decisiva y l'emperador Meiji (que nun tenía poder real) dicta la orde d'esllir el bakufu (shogunatu). Pero'l shōgun Tokugawa Yoshinobu resistióse a dexar el poder en manes del Ishin shishi y en 1868 españen cinco batalles más, denomaes les Guerres Boshin, n'orde cronolóxicu son estes: Toba-Fushimi, Monte Ueno, Nagoaka, Aizu y Hakodate.

Darréu, los samuráis tres los radicales cambeos realizaos pol emperador, rebélase escontra esti, formando un exércitu que'l so enemigu va ser l'emperador, al abolir los privilexos de la clase samurái, los contrincantes fueron el recién fundáu cuerpu de policía, formáu en gran parte por samuráis que se punxeron al serviciu del emperador y samuráis de los clanes vencedores nes Guerres Boshin: Satsuma y Chozu.

Los resultaos de les cinco guerres foron determinantes y el shōgun convocó a conseyu al ishin Saigō Takamori, nel que tuvo presente'l xefe de marina shogunal, Katsu Kaishū. El resultáu d'esti conseyu foi la rindición del shogunatu.

Ver tamién

Bibliografía

H. Kohachiro Takahashi; Du féodalisme au capitalisme. problèmes de la transition; 1982; (Crítica 1986)).

Referencies

Enllaces esternos

Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Restauración Meiji.