Raimundo Martí

De Wikipedia
Raimundo Martí
Vida
Nacimientu Subirats1215 (greg.)
Nacionalidá Corona d'Aragón
Muerte Barcelona1285 (greg.) (69/70 años)
Estudios
Llingües falaes llatín
Oficiu sacerdote católicu
Creencies
Relixón Ilesia Católica
Orde relixosa Orde de Predicadores
Cambiar los datos en Wikidata

Raimundo Martí (1215 (greg.)Subirats – 1285 (greg.)Barcelona) foi un dominicu catalán, teólogu y orientalista. El so nome apaez citáu de forma bien diversa: Ramón, Ramon, Raimondo, Raimundus, Raymundus, Raymundo o Raymond; y el so apellíu como Martí, Marti, Martín, Martin, Martini o Martinus.

Foi dedicáu pol so Orde al estudiu de les llingües orientales dende 1250.

Xaime I d'Aragón incluyó-y na comisión encargada en 1264 d'investigar los testos relixosos del xudaísmu nel contestu de la denuncia fecha en Francia pol conversu Nicolás Donin (alderique de 1240); un precedente de la Disputa de Tortosa.

Realizó otres obres apologétiques del cristianismu en discutiniu contra'l xudaismu y l'islam, utilizando les mesmes escritures sagraes y otros testos relixosos de dambes relixones.

Escontra 1256 escribió Explanatio simboli apostolorum ad insitutionem fidelium edita;[1] enantes de 1278 Summa contra Alcoranum y Capistrum Judaeorum, y dempués d'esta fecha Pugio fidei Christianae, escrita en llatín y hebréu.[2]

Anque s'especuló cola posibilidá de que fuera usáu como fonte por Santu Tomás d'Aquino, nun ye probable qu'asina fuera.[3]

Ver tamién[editar | editar la fonte]

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. Editáu por Denifle
  2. Impresa en París, 1651 y en Leipzig, 1687.
  3. Enciclopedia Católica