Saltar al conteníu

Pueblu croata

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Infotabla de grupu humanuPueblu croata

Tipu etnia
Llingua croata
Relixón catolicismu
Parte de eslavu meridional
Xeografía
Estáu Croacia
[1]
[2]
[3]
[2][4][5]
[2]
[2]
[2]
[2]
[6]
[7]
[2]
[2]
[8]
[2]
[2]
[2]
[2]
[2]
[2]
[2]
[2]
[2]
[2]
[2]
[2]
[2]
[2]
[2]
Cambiar los datos en Wikidata

Los croates (en idioma croata Hrvati) son un pueblu Eslavos del Sur eslavu del Sur, asitiaos nos Balcanes, principalmente en Croacia y Bosnia-Herzegovina. Hai, coles mesmes, una notable comunidá croata nel estranxeru, tantu n'Europa Occidental, como n'Estaos Xuníos, Suramérica (principalmente n'Arxentina y Chile), Australia y Nueva Zelanda. Los croates son mayoritariamente católicos y falen l'idioma croata.

Situación xeográfica

[editar | editar la fonte]

Croacia ye la nación-estáu de los croates, anque munchos viven na vecina Bosnia-Herzegovina onde son una de los trés naciones constitutives del país xunto a bosníacos y serbios.

Asina mesmu, esisten minoríes croates en:

Croacia xeográfica ya históricamente dientro d'Europa.

D'antiguo tamién había población croata, como resultáu de migraciones en:

En total, suman cuatro millones en Croacia y 600.000 en Bosnia-Herzegovina (un 17% del país). La comunidá nel estranxeru ye difícil de cuantificar de manera exacta, de primeres dada la falta d'estadístiques y documentos oficiales y/o fiables, y la naturalización qu'algamaron grandes mases en naciones como Estaos Xuníos y l'Arxentina que nun dexen el discernir quien y a que nacionalidá perteneció, pero los aproximamientos van dientro de los del un millón y mediu hasta los dos millones d'emigraos.

La mayor comunidá croata fora de los Balcanes ye la que s'asitia n'Alemaña, onde cerca de 350.000 persones tienen ancestros y/o raigaños croates.[2] Asina mesmu, nos Estaos Xuníos concéntrase'l mayor númberu de descendientes de croates (1,2 millones, concentraos principalmente nel área metropolitana de Nueva York y na rexón de los Grandes Llagos).[2] N'Arxentina, esiste una importante presencia croata (250.000),[2] concentraos principalmente nes provincies de Buenos Aires, Santa Fe y Córdoba. En Chile, al igual que na Arxentina, esiste una gran égida croata, especialmente concentraos nes zones de Magallanes, Santiago y Antofagasta.[9]

Otres comunidaes importantes son les qu'esisten n'Australia, coles mayores concentraciones en Sydney, Melbourne y Perth; y en Canadá: (Sur d'Ontario, Columbia Británica, Alberta). Tamién esisten grupos en Bolivia, Brasil, Sudáfrica, Nueva Zelanda y en Perú onde hai delles fontes qu'indiquen una coleutividá de 82,000 descendientes.[7] La mayor asociación d'emigrantes croates ye la Unión Fraternal Croata alcontrada n'Estaos Xuníos.

Vease tamién: Historia de Croacia

Llegada de los Croates a la mariña adriática.

El primer estáu croata foi'l Principáu de Dalmacia, que'l so príncipe Trpimir se autodenominó duque de los croates en 852. Esta llamada Croacia Colorada yera folgazana nes sos llendes incluyendo dacuando a los habitantes de Neretva y de Zahumlje. En 925, el duque croata de Dalmacia, Tomislav de Trpimir unificó a tolos croates y creó un estáu tres anexonase el Principáu de Panonia.

Dende la unión dinástica con Hungría en 1102, los croates sufrieron d'una maxarización. Tres la Batalla de Mohács, la mayoría del Reinu d'Hungría foi ocupáu polos otomanos, recayendo la corona nos Habsburgu. Esta unión con Austria supunxo una xermanización. Amás, la división del territoriu ente los otomanos y los Habsburgu dixebró les tierres croates. Una cantidá importante de croates vivía n'Eslovenia, Istria, Rijeka, Herzegovina y Bosnia. Colos sieglos, la emigración croata tamién creó comunidaes en Molise (Italia), Burgenland (Austria) y, col tiempu, nos Estaos Xuníos d'América.

Tres la Primer Guerra Mundial, el territoriu croata foi finalmente unificáu como parte del reinu paneslavo de Yugoslavia, resultante de l'anexón per parte del Reinu de Serbia de la parte eslava del Imperiu austrohúngaru. Fueron una de les naciones constituyentes del país, y dende 1939, gociaron d'autonomía cola creación del Banato de Croacia.

Na Segunda Guerra Mundial, les fuercies del Exa creó l'estáu títere llamáu Estáu Independiente de Croacia, dirixíu pol partíu fascista y ultranacionalista Ustachá. En respuesta, munchos croates xunir al movimientu partisanu antifascista entamáu pol Partíu Comunista de Yugoslavia, que terminó per espulsar los del país. Ente 40.000 y 200.000 croates perdieron la vida mientres la guerra.

Na posguerra, constituyir nel antiguu reinu la República Federal Socialista de Yugoslavia, de calter federal, onde de los seis repúbliques, los croates yeren pueblu constituyente en Croacia y Bosnia Herzegovina. Sicasí, la minoría croata de la provincia autónoma serbia de Voivodina nunca algamó esi estatus. Na era post-Tito, la democratización del país viose acompañada de conflictos étnicos.

En 1990, la República de Croacia declaróse independiente, no que marcó l'empiezu de la Guerra Croata d'Independencia contra la so minoría serbia sofitada por Serbia y l'Exércitu Popular Yugoslavu, nuna guerra que causó cerca de 550.000 movíos.

La Guerra en Bosnia, que siguió al conflictu croata, vio como la minoría croata de Bosnia Herzegovina trataba de crear el so propiu estáu (Herzeg-Bosnia), que finalmente sería parte de la Federación de Bosnia Herzegovina.

La política gubernamental croata postbélica tratu de facilitar el regresu de los descendientes d'emigrantes croates, siendo particularmente importante la llegada de los refuxaos de Bosnia y Voidovina (Bačka y Srijem). Tres la paz de 1995, la mayoría de los refuxaos volvieron a los sos llares.

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Población por identidá étnica - Censu realizáu en Croacia en 2001. Consultáu'l 24 d'abril de 2009 (croata)
  2. 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 2,16 2,17 2,18 2,19 2,20 2,21 2,22 2,23 2,24 2,25 Tienes d'especificar urlarchivu = y fechaarchivu = al usar {{cita web}}.«Status of Croatian immigrants and their descendants abroad» (croata). Republic of Croatia: State Office for Croats Abroad. Archiváu dende l'orixinal, el 11 de xunu de 2013. Consultáu'l 20 de xunetu de 2013.
  3. CIA World Factbook: Bosnia and Herzegovina Archiváu 2007-06-12 en Wayback Machine 14,3% of a total population of 4,590,310, not including "Refugees and internally displaced persons" because they put Bosnian Croats together with other types.
  4. Croates en Chile
  5. Diáspora croata. <<El Ministeriu de Rellaciones Esteriores de la República de Chile evalúa que nesi país anguaño viven 380.000 persones consideraes de ser de descendencia croata, lo que ye un 2,4% de la población total de Chile.>>. Consultáu'l 24 d'abril de 2009.
  6. Población por nacionalidá. Censu realizáu n'Austria en 2001. Consultáu'l 24 d'abril de 2009.
  7. 7,0 7,1 http://www.espejodelperu.com.pe/Poblacion-del-Peru/Inmigracion-Croata-al-Peru.htm
  8. Serbian census 2011
  9. . Republic of Croatia: State Office for Croats Abroad. Archiváu dende l'orixinal, el 14 de xunu de 2013. Consultáu'l 20 de xunetu de 2013. «The largest number of Chilean Croats and their descendants still live in Santiago. However, the presence of Croatians and their share in the overall population in Chile, particularly in Punta Arenas (about 60,000 Croatian descendants) and in Antofagasta, is also quite considerable. There is a somewhat smaller Croatian community in Iquique, in Sele, in Concepcion and in Vini de Mar, although Croats can be found virtually all over Chile.»

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]