Pseudoseisura unirufa

De Wikipedia

Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu.

Pseudoseisura unirufa
Estáu de caltenimientu
Esmolición menor (LC)
Esmolición menor (IUCN 3.1)[1]
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Clas: Aves
Orde: Passeriformes
Familia: Furnariidae
Xéneru: Pseudoseisura'
Especie: P. unirufa
(D'Orbigny & Lafresnaye, 1838)
Distribución
Sinonimia
Anabates unirufus
Pseudoseisura cristata unirufa[2]
Consultes
[editar datos en Wikidata]

Pseudoseisura unirufa, tamién denomináu casaca-de-couro-de-crista-cinza (en portugués, Brasil), ye una especie d'ave paseriforme perteneciente al xéneru Pseudoseisura qu'integra la familia Furnariidae. Habita nel centru de Suramérica..

Pseudoseisura unirufa; ilustración de d'Orbigny, 1847.

Distribución y hábitat[editar | editar la fonte]

Distribuyir pol centru norte y este de Bolivia (Beni, estremu noroeste y sureste de Santa Cruz), suroeste de Brasil (sur de Mato Grosso, Mato Grosso do Sul) y norte de Paraguái (Alto Paraguái).[3]
Ye abondo común en cantos de bosque de galería, humedales, n'islles de vexetación en sabanes estacionalmente inundables (Pantanal) y n'árboles cerca d'edificaciones, per debaxo de los 500 m d'altitú.[4]

Descripción[editar | editar la fonte]

Mide ente 20[5] y 23 cm de llargor. El so plumaxe ye uniformemente ablondu-canela. Presenta un copete trupu con tonos abuxaos, usualmente arizáu. El so iris ye mariellu.[4] Ye trabáu y de cola bastante llarga.[6]

Comportamientu[editar | editar la fonte]

Polo xeneral ye arborícola, pero puede baxar al suelu, onde saltita o camina con pasu inseguru. La pareya acostuma permanecer cerca del nial.[7]

Alimentación[editar | editar la fonte]

Aliméntase principalmente d'inseutos y otros invertebraos, pero ye omnívoru.[8]

Reproducción[editar | editar la fonte]

El nial ye usualmente un enorme amasijo de cañes y palos asitiaos nun árbol o arbustu.[6]

Vocalización[editar | editar la fonte]

El so cantar, fuerte ya inconfundible, ye dau en dúu y oyíu con frecuencia; una ave da una serie descendiente de notes “chip”, qu'aceleren hasta un tatexo continuu; la pareya da una serie rápida de notes “che”, el final ye mediu balbuciante. Recuerda la voz del forneru (Furnarius rufus).[7]

Sistemática[editar | editar la fonte]

Descripción orixinal[editar | editar la fonte]

La especie p. unirufa describióse per primer vegada polos naturalistes franceses Alcide d'Orbigny y Frédéric de Lafresnaye en 1838 sol nome científicu Anabates unirufus; llocalidá tipo «Moxos (= Beni), Bolivia».[3]

Taxonomía[editar | editar la fonte]

El xéneru nun tien parientes cercanos obvios dientro de la so familia. La presente especie forma una superespecie con Pseudoseisura cristata y yera enantes considerada una subespecie de P. cristata, pero Zimmer & Whittaker (2000) presentaron evidencies pa considerar P. unirufa como especie separada.[9] Difieren ecolóxica y vocalmente (diferencies importantes na vocalización fueron demostraes per aciu esperimentos de "playback"), y posiblemente tamién nel sistema social y arquiteutura del nial. A pesar del aislamientu xeográficu de los dos poblaciones de la presente especie, nun hai diferencies evidentes de plumaxe que puedan sofitar la designación de subespecies. Ye monotípica.[3]

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. BirdLife International (2012). «Pseudoseisura unirufa» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2014.3. Consultáu'l 9 d'abril de 2015.
  2. Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes AB
  3. 3,0 3,1 3,2 Grey-crested Cachalote (Pseudoseisura unirufa) en IBC - The Internet Bird Collection. Consultada'l 9 d'abril de 2015.
  4. 4,0 4,1 Ridgely, Robert S. & Guy Tudor (2009) Field Guide to the Songbirds of South America: The Passerines 270, pl.2(10). University of Texas Press.
  5. Sigrist, Tomas: Guia de Campu Avis Brasilis – Avifauna brasileira – São Paulo: Avis Brasilis, 2013. Pseudoseisura unirufa, p. 324. ISBN 978-85-60120-25-3
  6. 6,0 6,1 Johnson, Tom. 2010. Neotropical Birds Online (T. S. Schulenberg, Editor). Ithaca: Cornell Lab of Ornithology; consultáu de Rufous Cacholote (Pseudoseisura unirufa) el 9 d'abril de 2015.
  7. 7,0 7,1 Gwyne, John, Ridgely, Robert, Tudor, Guy & Argel, Martha, 2010. Pseudoseisura unirufa, p. 184, n'Aves do Brasil Vol.1 Pantanal e Cerrado. Editora Horizonte. ISBN 978-85-88031-29-6
  8. Casaca-de-couro; Fauna Brasileira.
  9. Zimmer, K., and Whittaker, A. (2000). The Rufous Cacholote (Furnariidae: Pseudoseisura) is two species. Estractu Condor. 102(2): 409–422

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]