Saltar al conteníu

Programa espacial de la Xunión Soviética

De Wikipedia
Programa espacial de la Xunión Soviética
organización
programa espacial
Información
Parte de vuelu espacial
Cambiar los datos en Wikidata

Se engloban so la etiqueta de Programa espacial soviéticu les iniciatives astronáutiques desenvueltes pola XRSS dende 1957 hasta'l momentu de la so disolución en 1991. Les ambiciones espaciales ruses empezaron nel sieglu XIX, tuvieron los sos primeros estudios teóricos nel entamu del sieglu XX y desenvolviéronse principalmente mientres la Guerra Fría na Xunión Soviética. Los soviéticos fueron pioneros de la carrera espacial al ser los primeres n'unviar un satélite (Sputnik 1), una criatura viva (Laika), un home al espaciu (Gagarin) y sondes interplanetaries a Marte (Marsnik 1) y Venus (Venera 1).

El 4 d'ochobre de 1957, el satélite Sputnik 1 foi llanzáu con ésitu por un cohete R-7. El primer satélite artificial puestu n'órbita sorprendió a los estauxunidenses, que rápido crearon la NASA pa desenvolver el so programa espacial ya intentar algamar a los soviéticos.

El principal inxenieru a cargu foi Serguéi Koroliov. Tuvo un gran equipu, otru miembru destacáu foi Borís Yevséyevich Chertok, que tuvo a cargu del desenvolvimientu de sistemes de guía y control. [1] Archiváu 2016-03-03 en Wayback Machine

Un mes dempués, el 3 de payares de 1957, la perra Laika foi unviada al espaciu a bordu del Sputnik 2. L'oxetivu de la misión foi monitorizar los efeutos d'un viaxe al espaciu nun ser vivu. Laika foi la primer criatura viva en orbitar la Tierra.

El 12 de xunetu de 2007, Rusia celebró'l 100 aniversariu de la nacencia de Serguéi Koroliov, el presidente Putin apurrió reconocencies y flores a la fía del padre del programa espacial. [2]

Oríxenes

[editar | editar la fonte]

Les idees de la esploración espacial yá esistíen nel Imperiu rusu entá antes de la Primer Guerra Mundial. Nos sos trabayos pioneros, Konstantín Tsiolkovski escribiera y falara sobre esto esplicando'l conceutu de cohetes con múltiples etapes.

El primer cohete Soviéticu, llamáu GIRD, foi llanzáu'l 18 d'agostu de 1933. Depués, el 25 de payares de 1933, llanzóse un cohete híbridu de combustible especial llamáu GIRD-X. Yá pa la dómina de 1940-41 llegar a otra meyora na propulsión de cohetes pa producir en serie los cohetes pal sistema múltiple Katyusha.

Otra contribución pa la meyora del programa Soviéticu constituyir el troféu de Guerra los V-2, l'encargáu del proyeutu foi Dmitri Ustínov, y el diseñador ya Inxenieru en xefe Serguéi Koroliov tamién cuntaron l'ayuda de planos prindaos y del científicu alemán Helmut Gröttrup llograron construyir una retruca del V-2 y llamar Cohete R-1

Pero'l pesu de les primeres cabeces nucleares soviétiques riquía un propulsor más poderosu, dempués de delles pruebes con otros modelos Koroliov construyó'l R-7 que llogró llevar una carga a una distancia de 7000 km.[3], convirtiéndose nesi momentu como'l cohete más avanzáu de la dómina.

Años más tarde el Programa Espacial Soviéticu entró nun plan Quinquenal de 5 años y llogró tamién sofitos del Exércitu Soviéticu, en xineru de 1956 aprobóse'l plan pa desenvolver Satélites que orbitaran el planeta y llograr más conocencies del ambiente espacial (Sputnik) y tamién pa ganar esperiencia militar espacial (Zenit).

Dempués del ésitu mundial col Spútnik, a Koroliov pidióse-y marches forzaes pal desenvolvimientu d'un programa tripuláu y asina producir la nave espacial Vostok.

Dempués de la muerte de Koroliov en 1966, Kerim Kerímov quedó al cargu de la construcción del Vostok 1.[4] Kerímov foi nomáu como Xefe la comisión de Vuelos tripulaos y tuvo nesi cargu por más de 25 años (1966-1991). Él supervisó caúna de les etapes de desenvolvimientu y operación de vuelos tripulaos y misiones de sonda espaciales de la Xunión Soviética. Unu de los sos más grandes llogros foi la puesta n'órbita de la estación espacial Mir en 1986.

Proyeutos

[editar | editar la fonte]

El programa espacial soviéticu llevó a cabu un gran númberu de proyeutos, incluyendo:

Referencies

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]