Piscicultura
 | Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
La piscicultura ye la agricultura de peces, términu sol que s'arrexunten una gran diversidá de cultivos bien distintos ente sigo, polo xeneral denominaos en función de la especie o la familia. Les instalaciones de piscicultura industrial conócense como piscifactoríes, anque esti ye un términu en desusu, por cuenta de la diversificación que sufrió'l cultivu, en depósitos, estanques, xaules flotantes, etc.
Les especies más producíes a nivel mundial son carpa, salmón, tilapia y pez gato.[1][2]
Historia[editar | editar la fonte]
Esisten referencies de práutiques de cultivu de pexes na antigua China, Exiptu, Babilonia, Grecia, Roma y otres cultures euroasiátiques y americanes.[3] Les referencies más antigües daten en redol al 3500 a.c., na antigua China. Nel añu 1400 a.C, yá esistíen lleis de proteición frente a los lladrones de pexes. El primer tratáu sobre'l cultivu de carpa data del 475 a.c, atribuyíu al chinu Fan-Li, tamién conocíu como Fau Lai.
Ente griegos y romanos, esisten numberoses referencies. Aristóteles y Pliniu'l Vieyu escribieron sobre'l cultivu d'orca. Plinio, en concretu, atribúi al xeneral romanu Lucinius Murena l'inventu del estanque de cultivu, y cita les grandes ganancies de la so esplotación comercial, nel sieglu I. Séneca tamién tuvo la so opinión sobre la piscicultura, abondo crítica: “la invención de los nuesos estanques de pexes, eses cortiles diseñaes pa protexer la glotonería de les xentes del riesgu d'enfrentase a les nubes”.
Na cultura occidental, la acuicultura nun repunxo fuercia hasta la edá media, en monesterios y abadíes, aprovechando estanques alimentaos por calces fluviales, nos que'l cultivu consistía nel engorde de carpes y truches.
Nel añu 1758 producióse un importante descubrimientu, la fecundación artificial de güevos de salmones y truches por Stephen Ludwig Jacobi, un investigador austriacu, anque la so investigación nun salió del llaboratoriu y quedó nel olvidu.
En 1842, dos pescadores franceses, Remy y Gehin, llograron puestes vidables, totalmente al marxe del afayu de Jacobi. Llograron alevinos de trucha, que desenvolvieron n'estanque con ésitu. El descubrimientu llevó a l'Academia de Ciencies de París a afondar nel afayu, y collo la creación del Institutu de Huninge, el primer centru d'investigación en acuicultura.
Estación piscícola[editar | editar la fonte]
Les estaciones piscícoles empresten el serviciu d'inseminación al pexe pa la producción de la cría. Construyir col fin de criar y pescar un bon productu.
La ciudá de Necochea (Arxentina) cuenta con una estación de piscicultura allugada na paraxa Les Cascaes, sobre'l ríu Quequén. Nella realicen pasantías alumnos avanzaos de la carrera de Téunicu en Acuicultura de la Universidá Nacional de Mar del Plata y de la Universidá Nacional de Bahía Blanca, y tamién lo faen alumnos de la carrera de Médicu Veterinariu de la Universidá Nacional del Centru.
Carpicultura[editar | editar la fonte]
Ye'l cultivu de la carpa común y otros Ciprínidos, especies d'agua duce non tropical. Son los cultivos acuícolas más antiguos, yá practicaos polos antiguos Sumerios, Chinos y Romanos.
Salmonicultura[editar | editar la fonte]
Ye la acuicultura de Salmoniformes, tantu truches como salmones. Nel casu de la trucha, conozse como Truchicultura.
La puesta y el desenvolvimientu de bárabos y xuveniles trescurre n'agua duce, tantu pa truches como salmones. Nel casu de la trucha, puede caltenese n'agua duce hasta'l so tamañu comercial, o realizar el procesu d'esmoltificación, al igual que nel salmón, que ye una adautación gradual a l'agua de mar nel que se producen importantes cambeos fisiolóxicos.
Piscicultura tropical y subtropical d'agua duce[editar | editar la fonte]
Son cultivos d'especies de peces tropicales y subtropicales dulceacuícolas, en cultivu esterior o ivernaderu. Los más estendíos son los cultivos de tilapia, Pacu o Pangasius, y constantemente tánse incorporando nueves especies.
Estos cultivos de cutiu acomúñense a cultivu de crustáceos d'agua duce y otres actividaes agropecuaries, denominaos Cultivos Integraos. Nellos intégrase la producción acuícola na producción agrícola. Nel casu de los sistemes aquapónicos, l'agua de cultivu utilizar pal cultivu de vexetales de güerta, aprovechando los nutrientes minerales xeneraos pol cultivu, y la capacidá de depuración vexetal.
Piscicultura marina[editar | editar la fonte]
Tien una gran importancia nel comerciu. Nel casu de munches especies, la producción de cultivu casi sustituyó por completu a les captures pesqueres. Dalgunes de les especies más importantes son el rodaballu, la dorada, llubina, bacaláu, besugu, llinguáu, etc.
Una variante de acuicultura marina ye'l llamáu engrasado d'Atún Coloráu, que se realiza en xaula a partir d'exemplares monteses, hasta agora ensin cerrar el ciclu biolóxicu de la especie. Tres un procesu d'engorde son vendíos darréu nel mercáu xaponés, onde ye un productu bien apreciáu y d'eleváu preciu.
Ver tamién[editar | editar la fonte]
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ Según datos de FishStat database
- ↑ < http://www.scielo.br/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S1679-62252011000400024>
- ↑ Royero, Ramiro.: Peces Ornamentales de Venezuela. Cuadiernos Lagoven Lagoven, S.A. Caracas 106p (1993) ISBN 980-259-562-4
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q209894
Multimedia: Fish farming