Pinidae

De Wikipedia
(Redirixío dende Pinopsida)
Pinidae
Rangu temporal: Carboníferu Inferior - recién
Clasificación científica
Reinu: Plantae
Superdivisión: Tracheophyta
División: Spermatophyta
Subdivisión: Gymnospermae
Clas: Coniferae / Pinopsida
Jussieu 1774 / Burnett 1835
Subclas: Pinidae
Chase & Reveal 2009
órdenes

Númberos de familia según Christenhusz et al. (2011).[1] Filoxenéticamente, puede incluyise a les gnetales:[2]

Grupos estinguíos probablemente parafiléticos al respective de les demás coníferes:

Consultes
[editar datos en Wikidata]

Les coníferes (taxón Pinidae, Coniferophyta o otros) son el grupu más importante de gimnospermes dende un puntu de vista ecolóxicu y económicu. Filoxenéticamente son un grupu parafiléticu al respective de Gnetales. Nun momentu les coníferes fueron dominantes nes comunidaes de plantes en tol mundu. Na actualidá, fueron reemplazaes en munchos llugares poles anxospermes, pero, inda son dominantes en munchos montes de coníferes. Los miembros d'esti grupu son llamaos coníferes porque la mayoría lleva les granes n'estructures especializaes llamaes conos. Los conos protexen a los óvulos y dempués a les granes, y faciliten la polinización y la dispersión. Estos conos consisten nuna exa que lleva cañes curties altamente modificaes, les escames ovulíferas (la evidencia de que son cañes provién de la orientación invertida de la vasculatura y de los fósiles entemedios ente les coníferes actuales y les coníferes fósiles, y d'otru fósil llamáu Cordaites). Estes escames tán sosteníes por bráctees, que pueden ser grandes y conspicuas como en delles Pinaceae, o bien pequeñes, como n'otres Pinaceae, o pequeñes a grandes y más o menos fundíes a la escama, como en Cupressaceae, na mayoría de los conos les escames ovulíferas son muncho más grandes que les bráctees. Les granes tán acomuñaes a les escames. Les escames de los conos de la mayoría de los miembros de Pinaceae y Cupressaceae son maderices o coriáceas. Juniperus tien escames más o menos jugosas y brillantemente coloriaes, volviendo a los conos con un aspeutu de baga, y tremaos por animales. En Podocarpaceae los conos son más bien amenorgaos, con escames altamente modificaes, jugosas, brillantemente coloriaes con solo un óvulu. Taxaceae lleva granes solitaries parcial o dafechu arrodiaes por un arilo jugoso. En Pseudotsuga les bráctees son elongadas y pueden trate na parte de fuera de les escames ovulíferas. Les granes son típicamente alaes, una adautación pa la dispersión de la grana por vientu.

Les coníferes entienden un grupu quiciabes monofilético d'árboles o arbustos altamente ramificaos con fueyes simples, esto ye una posible apomorfía del grupu. Les fueyes de les coníferes son lliniales, aciculares (como aguyeretia) o con forma de punzón. En delles coníferes les fueyes tán arrexuntaes en cañes curties, nos cualos los internodos axacentes son bien curtios. Un casu estremu ye'l fascículu, como en delles especies de Pinus, que ye una caña curtia especializada que consiste en texíu de tarmu, una o más fueyes aciculares, y escames de yemes basales persistentes. Una segunda apomorfía de les coníferes, aparentemente compartida coles gnétidas, ye la perda de la movilidá na espelma. Esto estrema a les coníferes d'otres gimnospermas, que tienen espelma flaxeláu. Les coníferes, como toles espermatofitas vivientes, son sifonógamas, esto ye, el gametofito masculín desenvuelve un tubu polínicu. Como nes cícadas y en Ginkgo, esti tubu ye haustorial, consume los texíos de la nucela (del megasporangio) per un añu aproximao dempués de la polinización. Una diferencia sicasí (probablemente rellacionada cola non movilidá de la espelma) ye que'l gametofito masculín de les coníferes dexa a les célules de la espelma más direutamente nel güevu por crecedera del tubu polínicu dientro de la cámara del arquegonio, onde fai contautu col gametofito femenín n'o cerca del arquegonio. Les célules del espelma non nadadores entós son lliberaes del tubu polínicu, faen contautu cola célula güevu del arquegonio, y fertilicen el nucleu de la oosfera (gametu femenín). Como hai más d'un arquegonio por grana, pueden asoceder múltiples eventos de fertilización, resultando en múltiples embriones nuevos, pero usualmente namái unu sobrevive na grana madura.

Reproductivamente les coníferes producen conos masculinos y conos femeninos, nel mesmu individuu (plantes monoicas) o menos comúnmente n'individuos separaos (plantes dioicas). Como en toles plantes vasculares, la estructura reproductiva contién fueyes que lleven esporangios (a estes fueyes llámase esporofilos). Como nes cícadas, el estróbilo masculín lleva microesporofilos o esporofilos masculinos, que lleven los esporangios masculinos o microsporangios, que producen los granos de polen. Los granos de polen de les coníferes son interesantes porque la mayoría tienen dos "sacca", dos vesícula que se evaginan de la paré del polen. Estes estructures, como vexigues d'aire, pueden funcionar pa tresportar el polen más eficientemente por vientu. Tamién pueden funcionar como dispositivos de flotación, p'ayudar na captura y el tresporte de granos de polen pola gota de polinización producida en toles gimnospermas.

Les coníferes daten del Carboníferu, hai unos 300 millones d'años. Munches de les families actuales desenvolver nel Triásicu tardíu o'l Xurásicu ceo, y dellos xéneros contemporáneos apaecieron a mediaos del Xurásicu. Anguaño les coníferes siguen siendo importantes nos climes más fríos, como los montes boreales de Norteamérica y Asia, onde les sos especies apoderen la vexetación. Otres coníferes (particularmente Araucariaceae, Cupressaceae y Podocarpaceae) son prominentes nes rexones más fríes del Hemisferiu Sur. Les coníferes son valuables como ornamentales, y la so madera ye utilizada pa papel, construcción, y munchos otros propósitos. Munches vegaes son llamaes "siempreverdes" pola xamasca persistente de la mayoría de les sos especies, o de "madera blando", porque la so madera ye más blanda que la de la mayoría de los árboles de anxospermes.

La polinización ye por vientu. La mayoría de les coníferes, como la mayoría de les espermatofitas non anxospermes, utilicen una gota de polinización, que ye un fluyíu pegañosu que exuda del óvulu na polinización, p'atrapar el polen del aire. Los granos de polen de la mayoría de Pinaceae lleven dos "saccas": apéndices pequeños, como ales, que pueden sirvir por que llexe el granu de polen na gota de polinización escontra l'óvulu, o pa empobinalo apropiadamente mientres la guañada. Alternativamente, el polen puede ser atrapáu n'estructures más o menos pegañoses na vecindá del óvulu. El polen entós grana y crez por aciu un tubu de polinización escontra l'óvulu (la espelma nun tien flaxelos).

Los árboles de coníferes son munches vegaes monopódicos con un tueru o tarmu central dominante. Col tiempu'l ápice puede ramificase irregularmente. Les cañes son munches vegaes verticiladas, siquier cuando la planta ye nueva. Les coníferes entienden 6 families, con unes 600 especies.

Sinonimia[editar | editar la fonte]

Les coníferes formen un taxón que recibió diversos nomes según los sistemes de clasificación, tales como Coniferae (Jussieu 1774, Eichler, Engler 1886-1924, Wettstein), Pinopsida (Burnett 1835, Kubitzki, Ehrendorfer, Ruggiero et al 2015), Coniferopsida (Sporne, Bierhorst, eol), Strobilophyta (Bessey), Coniferales (Coulter & Chamberlain), Coniferophyta (Johnson, Pant, Taylor, Cronquist, Margulis, ITIS), Coniferophytina / Pinicae (Cronquist et al), Pinatae (Kubitzki), Pinales (APG de Stevens, APWeb) y Pinidae (Chase & Reveal 2009, Christenhusz et al 2011, NCBI). Ye popular Pinophyta[3] (Reveal 1996) y tamién s'usó Coniferidae y Taxopsida. Per otru llau, Cole & Hilger (2013) estremen el clado Pinales de les coníferes (conifers), que formen un grupu parafiléticu al respective de les gnetales.

Filoxenia[editar | editar la fonte]

Acordies cola filoxenia más actualizada, puede atopase una diferencia importante ente'l clado y lo que tradicionalmente conocemos como coníferes, resultando estes postreres un grupu parafilético. Los analises xenéticos más diversos y actualizaos ponen a les gnétidas o gnetales como un clado hermanu de les pináceas (hipótesis gnepina), polo que les rellaciones asina establecíes ente les gimnospermas resumir nel siguiente cladograma:[4][5]

Coníferes y rellacionaes


 Cordaitales (P) †




 Voltziales (P) †



cupresofitas

Araucariales


 Araucariaceae



 Podocarpaceae



Cupressales


 Sciadopityaceae




 Cupressaceae



 Taxaceae





gnepinos


 Pinales (= Pinaceae)



 Gnetales






Otres hipótesis son anteriores, tienen menos respaldu na xenética y nun rellacionen a les gnetales coles pinales. Les gnetales nunca se consideraron coníferes dada les sos diferencies morfolóxiques.

El clado de les "coníferes y rellacionaes" denominar dacuando gnetíferas (neoloxismu de coníferes + gnetales) o tamién Pinales (Cole & Hilgher 2014). Presenta carauterístiques como los gametos masculinos inmóviles, la función del tubu polínicu ye'l tresporte d'estes célules espermáticas y nun hai cámara arquegonial. Hai ramificación, madera picnoxílica (con pocu o nengún parénquima nel xilema), traqueida con torus-margo, yemes auxiliares siquier en dellos nodos, microesporangióforos y microesporangio abaxal.[6]

Clados[editar | editar la fonte]

El clado gnepinos (Gnetales + Pinaceae) ta sofitáu por múltiples analises filoxenéticos, sicasí, los sistemes taxonómicos modernos prefirieron nun asigna-y un taxón qu'apuerta n'altamente controversial por cuenta de les importantes diferencies morfolóxiques ente dambos grupos y caltienen la clasificación nos cuatro taxones tradicionales de gimnospermas.[7] La paleobotánica paez sofitar cronológicamente estes resultancies, yá que mientres coníferes, ginkgos y cícadas aniciáronse hai unos 310 millones d'años (con fósiles de casi 300 Ma), atopáronse pináceas de fai 155 Ma y macrofósiles gnetales de solu 120 Ma.[8]

El clado cupresofitas (Araucariales + Cupressales) (APWeb) tamién se-y llama clado conífera II (Bowe et al 2000) o Cupressopsida (Simpson 2010),[9] presenta carauterístiques comunes a nivel del xilema y floema. Ta constituyíu por cinco families arrexuntaes filoxenéticamente de la siguiente maneraː {(Araucariaceae + Podocarpaceae) [Sciadopityaceae (Cupressaceae + Taxaceae)]}.

Taxonomía[editar | editar la fonte]

Introducción teórica en Taxonomía

Según Christenhusz et al. 2011[1] y adoptáu pol NCBI,[10] aprove una secuencia llinial de les gimnospermas hasta xéneru:

SUBCLASE IV. Pinidae Cronquist, Takht. & Zimmerm., Taxon 15: 134 (1966). Tipu: Pinaceae. Sinónimos: Taxidae Ehrend. ex Reveal, Phytologia 79: 71 (1996). Tipu: Taxaceae. Podocarpidae Doweld & Reveal, Phytologia 84: 366 (1999). Tipu: Podocarpaceae. Araucariidae Doweld, Tent. Syst. Pl. Vasc.: xx (2001). Tipu: Araucariaceae. Cupressidae Doweld, Tent. Syst. Pl. Vasc.: xix (2001). Tipu: Cupressaceae.

Nota: El nome 'Coniferales' foi usáu pa esti clado pero nun ta basáu nun xéneru esistente. L'usu de nomes basáu en 'Conifer-' (por casu Coniferopsida, Coniferidae, Coniferales, etc.) ye equivalente.
  • ORDE F. Pinales Gorozh., Lekts. Morf. Sist. Archegon.: 88 (1904). Tipu: Pinaceae. Sinónimos: Abietales Link, Handbuch 2: 474 (1829). Tipu: Abietaceae.
    • Familia 7. Pinaceae Spreng. ex F.Rudolphi, Syst. Orb. Veg.: 35 (1830), nom. cons. Tipu: Pinus L. Sinónimos: Cedraceae Vest, Anleit. Stud. Bot.: 265, 280. 1818. Tipu: Cedrus Trew. Abietaceae Gray, Nat. Arr. Brit. Pl. 2: 222, 223. (1822), nom. cons. Tipu: Abies Mill. Piceaceae Gorozh., Lekts. Morf. Sist. Archegon.: 79. (1904). Tipu: Picea A.Dietr.
      11 xéneros, cerca de 225 especies, Eurasia templáu a tropical, Sumatra, Filipines, Norteamérica Sur a Nicaragua, Oeste d'Indies. L'árbol filoxenéticu publicáu por Liston et al. (2003) foi usáu pa crear esta secuencia.
      • 7.1. Cedrus Trew, Cedr. Lib. Hist., Apol. Mant. 1: 6 (1757), nom. cons., non Duhamel (1755, nom. rej.), non Mill. (1757, = Cedrela P.Browne, Meliaceae). Tipu: C. libani A.Rich. (≡ Pinus cedrus L.)
      • 7.2. Pinus L., Sp. Pl. 2: 1000 (1753). Tipu: P. sylvestris L. Sinónimos: Pinea Wolf, Xen. Pl.: 156 (1776). Tipu: non designáu. Strobus (Sweet ex Spach) Opiz, Lotos 4: 94 (1854). Tipu: S. weymouthiana Opiz (≡ Pinus strobus L.) Caryopitys Small, Fl. S. E. U. S.: 29 (1903). Tipu: C. edulis (Engelm.) Small (≡ Pinus edulis Engelm.) Apinus Neck. ex Rydb., Bull. Torrey Bot. Club 32: 597 (1905). Tipu: Pinus cembra L. Leucopitys Nieuwl., Amer. Midl. Naturalist 3: 69 (1913), nom. illeg. (≡ Strobus (Sweet ex Spach) Opiz) Ducampopinus A.Chev., Rev. Int. Bot. Appl. Agric. Trop. 24: 30 (1944). Tipu: D. krempfii (Lecomte) A.Chev. (≡ Pinus krempfii Lecomte)
      • 7.3. Cathaya Chun & Kuang, Acta Bot. Ensin. 10: 245 (1962). Tipu: C. argyrophylla Chun & Kuang
      • 7.4. Picea A.Dietr., Fl. Berlin 1(2): 794 (1824). Tipu: P. rubra A.Dietr., nom. illeg. (≡ Picea abies (L.) H.Karst., ≡ Pinus abies L.) Sinónimos: Veitchia Lindl., Gard. Chron. 1861: 265 (1861) nom. rej. non Veitchia H.Wendl., (1868, Arecaceae), nom. cons. Tipu: V. japonica Lindl.
        Nota: Ésti ye ambiguamente sinónimu con Picea; la identidá de la especie tipu ye desconocida.
      • 7.5. Pseudotsuga Carr., Traité Conif., ed. 2: 256 (1867). Tipu: P. douglasii (Sabine ex D.Don) Carr. (≡ Pinus douglasii Sabine ex D.Don) [nome corrrecto P. menziesii (Mirb.) Franco]. Sinónimu: Abietia A.H.Kent, Man. Conif., ed. 2: 474 (1900), nom. illeg.
      • 7.6. Larix Mill., Gard. Dict. Abr., ed. 4: [ensin númberu de páxina.] (1754). Tipu: L. decidua Mill. (≡ Pinus larix L.)
      • 7.7. Pseudolarix Gordon, Pinetum: 292 (1858), nom. cons. Tipu: P. kaempferi Gordon [nome correutu P. amabilis (J.Nelson) Rehder] Sinónimos: Laricopsis A.H.Kent, Man. Conif., ed. 2: 403 (1900), nom. illeg., non Fontaine (1889). Tipu: L. kaempferi (Gordon) A.H.Kent (≡ Pseudolarix kaempferi Gordon). Chrysolarix H.E.Moore, Baileya 13: 133 (1965). Tipu: C. amabilis (J.Nelson) H.E.Moore (≡ Larix amabilis J.Nelson)
      • 7.8. Tsuga (Endl.) Carr., Traité Conif.: 185 (1855). Tipu: T. sieboldii Carr. (≡ Abies tsuga Siebold & Zucc.) Sinónimos: Hesperopeuce (Engelm.) Lemmon, Bienn. Rep. Calif. State Board Forest. 3: 126 (1890). Tipu: H. pattoniana (J.Jeffrey ex A.Murray) Lemmon (≡ Abies pattoniana J.Jeffrey ex A.Murray)
      • 7.9. Nothotsuga Huex C.N.Page, Notes Roy. Bot. Gard. Edinburgh 45: 390 (1989). Tipu: N. longibracteata (W.C.Cheng) C.N.Page (≡ Tsuga longibracteata W.C.Cheng)
      • 7.10. Keteleeria Carr., Rev. Hort. 37: 449 (1866). Tipu: K. fortunei (A.Murray) Carr. (≡ Picea fortunei A.Murr., como fortuni).
      • 7.11. Abies Mill., Gard. Dict. Abr., ed. 4, vol. 1: [ensin númberu de páxina] (1754). Tipu: A. alba Mill. (≡ Pinus picea L.) Sinónimu: Picea D.Don ex Loud., Arbor. Frut. Brit. 4: 2329 (1838), nom. illeg., non A.Dietr. (1824).
  • ORDE G. Araucariales Gorozh., Lekts. Morf. Sist. Archegon.: 72 (1904). Tipu: Araucariaceae. Sinónimos: Podocarpales Pulle ex Reveal, Novon 2: 239 (1992). Tipu: Podocarpaceae. Saxegothaeales Doweld & Reveal, Phytologia 84: 365 (1999). Tipu: Saxegothaeaceae. Falcatifoliales Melikian & A.V.Bobrov, Bot. Zhurn. (Moscow & Leningrad) 85(7): 61 (2000). Tipu: Falcatifoliaceae. Parasitaxales Melikian & A.V.Bobrov, Bot. Zhurn. (Moscow & Leningrad) 85(7): 61 (2000). Tipu: Parasitaxaceae. Microstrobales Melikian & A.V.Bobrov ex Doweld & Reveal, Novon 11: 396 (2001). Tipu: Microstrobaceae.
    • Familia 8. Araucariaceae Henkel & W.Hochst., Syn. Nadelhölz.: xvii, 1 (1865), nom. cons. Tipu: Araucaria Juss. Sinónimos: Dammaraceae Link, Abh. Konigl. Akad. Wiss. Berlin 1827: 157 (1830), nom. illeg. Tipu: Dammara Link. Agathidaceae (Vierh.) Baum.-Bodenh. ex A.V.Bobrov & Melikian, Komarovia 4: 61 (2006). Tipu: Agathis Salisb.
      3 xéneros, 41 especies, Sureste d'Asia y Filipines a Australasia, Pacíficu, sur de Suramérica.
      • 8.1. Araucaria Juss., Xen. 413 (1789). Tipu: A. imbricata Pav., nom. illeg. (≡ Pinus araucana Molina) Dombeya Lam., Encycl. Meth., Bot. 2: 301 (1786), nom. illeg., non L'Hér. (1785), nom. rej. Tipu: D. chilensis Lam., nom. illeg. (≡ Pinus araucana Molina) Sinónimos: Columbea Salisb., Trans. Linn. Soc. London 8: 317 (1807), nom. illeg. Tipu: C. quadrifaria Salisb., nom. illeg. (≡ Pinus araucana Molina) Eutassa Salisb., Trans. Linn. Soc. London 8: 316 (1807). Tipu: Y. heterophylla Salisb. (≡ Araucaria heterophylla). Eutacta Link, Linnaea 15: 543 ( 1842). Tipu: Y. cunninghamii (Aiton ex A. Cunn.) Link (tipu designáu equí por Mill & Farjon) (≡ Araucaria cunninghamii Aiton ex A.Cunn.). Quadrifaria Manetti ex Gordon, Pinet. Suppl. 14 (1862). Tipu: Q. imbricata (Pav.) Manetti ex Gordon (≡ Araucaria araucana). Marywildea A.V.Bobrov & Melikian, Komarovia 4: 57 (2006). Tipu: M. bidwillii (Hook.) A.V.Bobrov & Melikian (≡ Araucaria bidwillii Hook.). Titanodendron A.V.Bobrov & Melikian, Komarovia 4: 60 (2006). Tipu: T. hunsteinii (K.Schum.) A.V.Bobrov & Melikian (≡ Araucaria hunsteinii K.Schum.).
      • 8.2. Wollemia W.G.Jones, K.D.Hill & J.M.Allen, Telopea 6: 173 (1995). Tipu: W. nobilis W.G.Jones, K.D.Hill & J.M.Allen
      • 8.3. Agathis Salisb., Trans. Linn. Soc. London 8: 311 (1807), nom. cons. Tipu: A. loranthifolia Salisb., nom. illeg. (≡ Pinus dammara (Lamb.) L.C.Rich.) Sinónimos: Dammara Link, Enum. Pl. Horti Berol. 2: 411 (1822), nom. illeg., non Gaertner (1790). Salisburyodendron A.V.Bobrov & Melikian, Komarovia 4: 62 (2006). Tipu: S. australis (Lamb.) A.V.Bobrov & Melikian (≡ Agathis australis Salisb.).
    • Familia 9. Podocarpaceae Endl., Syn. Conif.: 203 (1847), nom. cons. Tipu: Podocarpus L'Hér. ex Pers. Sinónimos: Phyllocladaceae Bessey, Nebraska Univ. Stud. 7: 325 (1907). Tipu: Phyllocladus Rich. ex Mirb. Phyllocladaceae Y.L.Core ex H.Keng, Taiwania 18(2): 142 (1973), nom. illeg. Tipu: Phyllocladus Rich. ex Mirb. Pherosphaeraceae Nakai, Tyosen-Sanrin 158: 15 (1938). Tipu: Pherosphaera W.Archer bis. Nageiaceae D.Z.Fu, Acta Phytotax. Ensin.: 522 (1992). Tipu: Nageia Gaertn. Acmopylaceae Melikian & A.V.Bobrov, Proc. Intern. Conf. Plant Anat. Morph. (St. Petersburg) 1997: 93 (1997). Tipu: Acmopyle Pilg. Saxegothaeaceae Gaussen ex Doweld & Reveal, Phytologia 84: 365. (1999). Tipu: Saxegothaea Lindl., nom. cons. Microcachrydaceae Doweld & Reveal, Phytologia 84: 365 (1999). Tipu: Microcachrys Hook.f. Bracteocarpaceae Melikian & A.V.Bobrov, Bot. Zhurn. (Moscow & Leningrad) 85(7): 60 (2000). Tipu: Bracteocarpus' Melikian & A.V.Bobrov. Dacrycarpaceae Melikian & A.V.Bobrov, Bot. Zhurn. (Moscow & Leningrad) 85(7): 59 (2000). Tipu: Dacrycarpus de Laub. Falcatifoliaceae Melikian & A.V.Bobrov, Bot. Zhurn. (Moscow & Leningrad) 85(7): 61 (2000). Tipu: Falcatifolium de Laub. Halocarpaceae Melikian & A.V.Bobrov, Bot. Zhurn.(Moscow & Leningrad) 85(7): 60 (2000). Tipu: Halocarpus Quinn. Lepidothamnaceae Melikian & A.V.Bobrov, Bot. Zhurn. (Moscow & Leningrad) 85(7): 63 (2000). Tipu: Lepidothamnus Phil. Microstrobaceae Doweld & Reveal, Novon 11: 396 (2001). Tipu: Microstrobos J.Garden & L.A.S.Johnson. Parasitaxaceae Melikian & A.V.Bobrov, Bot. Zhurn. (Moscow & Leningrad) 85(7): 61 (2000). Tipu: Parasitaxus de Laub. Prumnopityaceae Melikian & A.V.Bobrov, Bot. Zhurn. (Moscow & Leningrad) 85(7): 58 (2000). Tipu: Prumnopitys Phil.
      19 xéneros, cerca de 180 especies, montes d'África tropical, Xapón a Australia y Nueva Zelanda, Suroeste del Pacíficu, Suramérica, América Central, Islles del Caribe. Los analises filoxenéticos que se siguen equí son los de Kelch (1997, 1998), Conran et al. (2000) y Sinclair et al. (2002).
      • 9.1. Phyllocladus Rich. ex Mirb., Mém. Mus. Hist. Nat. 13: 48 (1825), nom. cons. Tipu: P. billardieri Mirb, nom. illeg. (≡ Podocarpus aspleniifolius Labill.) [nome correutu: Phyllocladus aspleniifolius (Labill.) Hook.f.] Sinónimos: Podocarpus Labill., Novae Holl. Pl. Spec. 2: 71, t. 221 (1806), nom. rej. (≡ Phyllocladus por tipificación). Thalamia Spreng., Anleit., ed. 2, 2: 218 (1817), nom. illeg. Tipu: T. aspleniifolia (Labill.) Spreng. (≡ Podocarpus aspleniifolius Labill.). Brownetera Rich. ex Tratt., Xen. Nov. Pl.: adt. [14] (1825), nom. illeg. Tipu: B. aspleniifolia (Labill.) Tratt. (≡ Podocarpus aspleniifolius Labill.)
      • 9.2. Lepidothamnus Phil., Linnaea 30: 730 (1861). Tipu: L. fonkii Phil.
      • 9.3. Prumnopitys Phil., Linnaea 30: 731 (1861). Tipu: P. elegans Phil. [nome correutu: P. andina (Poepp. ex Endl.) de Laub.] Sinónimos: Stachycarpus (Endl.) Tiegh., Bull. Soc. Bot. France 38: 163 (1891). Tipu: S. andinus (Poepp. ex Endl.) Tiegh., como andina (≡ Prumnopitys andina (Poepp. ex Endl.) de Laub., ≡ Podocarpus andinus Poepp. ex Endl., como andina). Stachypitys A.V.Bobrov & Melikian, Bot. Zhurn. (Moscow & Leningrad) 85(7): 58 (2000) nom. illeg., non Schenk (1867, fossil). Tipu: S. ferrugineus (G.Benn. ex D.Don) A.V.Bobrov & Melikian (≡ Prumnopitys ferruginea (G.Benn. ex D.Don) de Laub., ≡ Podocarpus ferrugineus G.Benn. ex D.Don). Van-Tieghemia A.V.Bobrov & Melikian, Bot. Zhurn. (Moscow & Leningrad) 85(7): 58 (2000) nom. illeg., non Vantieghemia Kuntze (1891, fungus). Tipu: V. montana (Humb. & Bonpl. ex Willd.) A.V.Bobrov & Melikian (≡ Prumnopitys montana (Humb. & Bonpl. ex Willd.) de Laub., ≡ Podocarpus montanus Humb. & Bonpl. ex Willd.). Botryopitys Doweld, Turczaninowia 3(4): 37 (2001). Tipu: B. montana (Humb. & Bonpl. ex Willd.) Doweld (≡ Prumnopitys montana (Humb. & Bonpl. ex Willd.) de Laub., ≡ Podocarpus montanus Humb. & Bonpl. ex Willd.).
        Nota: Botryopitys ye un nuevu nome acuñáu por Doweld pal nome illexítimu Van-Tieghemia A.V.Bobrov & Melikian.
      • 9.4. Sundacarpus (J.Buchholz & N.Y.Gray) C.N.Page, Notes Roy. Bot. Gard. Edinburgh 45: 378 (1989). Tipu: S. amarus (Blume) C.N.Page (≡ Podocarpus amarus Blume, como amara)
      • 9.5. Halocarpus Quinn, Austral. J. Bot. 30: 317 (1982). Tipu: H. bidwillii (Hook.f. ex Kirk) Quinn (≡ Dacrydium bidwillii Hook.f. ex Kirk)
      • 9.6. Parasitaxus de Laub., Fl. Nouv. Calédonie 4: 44 (1972). Tipu: P. usta (Vieill.) de Laub., como ustus (≡ Dacrydium ustum Vieill.)
      • 9.7. Lagarostrobos Quinn, Austral. J. Bot. 30: 316 (1982). Tipu: L. franklinii (Hook.f.) Quinn (≡ Dacrydium franklinii Hook.f.)
      • 9.8. Manoao Molloy, New Zealand J. Bot. 33: 196 (1995). Tipu: M. colensoi (Hook.) Molloy (≡ Dacrydium colensoi Hook.)
      • 9.9. Saxegothaea Lindl., J. Hort. Soc. London 6: 258 (1851), como Saxe-Gothaea, nom. & orth. cons. Tipu: S. conspicua Lindl. Sinónimu: Squamataxus J.Nelson, Pinaceae 168 (1866), nom. illeg. Tipu: S. albertiana J.Nelson, nom. illeg. (≡ Saxegothaea conspicua Lindl.)
      • 9.10. Microcachrys Hook.f., London J. Bot. 4: 149 (1845). Tipu: M. tetragona (Hook.) Hook.f. (≡ Athrotaxis tetragona Hook.)
      • 9.11. Pherosphaera W.Archer bis, Hooker's J. Bot. Kew Gard. Misc. 2: 52 (1850). Tipu: P. hookeriana W.Archer bis. Sinónimu: Microstrobos J.Garden & L.A.S.Johnson, Contr. New South Wales Natl. Herb. 1: 315 (1951). Tipu: M. fitzgeraldii (F.Muell.) L.A.S.Johnson ( ≡ Pherosphaera fitzgeraldii F.Muell.)
      • 9.12. Acmopyle Pilg. in H.G.A. Engler, Nat. Pflanzenr. IV. 5 (Heft 18): 117 (1903). Tipu: A. pancheri (Brongn. & Gris) Pilger (≡ Dacrydium pancheri Brongn. & Gris)
      • 9.13. Dacrycarpus de Laub., J. Arnold Arbor. 50: 315 (1969). Tipu: D. dacrydioides (A.Rich.) de Laub. (≡ Podocarpus dacrydioides A.Rich.) Sinónimos: Bracteocarpus A.V.Bobrov & Melikian, Byull. Moskovsk. Obshch. Isp. Prir., Otd. Biol., ser. 2, 103(1): 58 (1998). Tipu: B. imbricatus (Blume) A.V.Bobrov & Melikian (≡ Dacrycarpus imbricatus (Blume) de Laub., ≡ Podocarpus imbricatus Blume). Laubenfelsia A.V.Bobrov & Melikian, Bot. Zhurn. (Moscow & Leningrad) 85(7): 60 (2000). Tipu: L. vieillardii (Parl.) A.V.Bobrov & Melikian, non rite publ. (≡ Dacrycarpus vieillardii (Parl.) de Laub.).
        Nota: Magar el nome de la única especie de Laubenfelsia foi una publicación inválida, el nome de xéneru Laubenfelsia foi consideráu válidu (R.K. Brummitt, pers. comm. a Mill, 19 de febreru de 2001).
      • 9.14. Dacrydium Lamb., Descr. Pinus 1: 93 (1807). Tipu: D. cupressinum Sol. ex Lamb. Sinónimos: Corneria A.V.Bobrov & Melikian, Bot. Zhurn. (Moscow & Leningrad) 85(7): 62 (2000), nom. illeg., non Cornera Furtado (1955, Arecaceae). Tipu: C. elata (Roxb.) A.V.Bobrov & Melikian (≡ Dacrydium elatum (Roxb.) Wall. ex Hook. ≡ Juniperus elata Roxb.) Gaussenia A.V.Bobrov & Melikian, Bot. Zhurn. (Moscow & Leningrad) 85(7): 62 (2000). Tipu: G. lycopodioides (Brongn. & Gris) A.V.Bobrov & Melikian (≡ Dacrydium lycopodioides Brongn. & Gris). Metadacrydium M.G.Baum.-Bod. ex Melikian & A.V.Bobrov, Bot. Zhurn. (Moscow & Leningrad) 85(7): 63 (2000). Tipu: M. araucarioides (Brongn. & Gris) M.G.Baum.-Bod. ex Melikian & A.V.Bobrov (≡ Dacrydium araucarioides Brongn. & Gris)
      • 9.15. Falcatifolium de Laub., J. Arnold Arbor. 50: 308 (1969). Tipu: F. falciforme (Parl.) de Laub. (≡ Podocarpus falciformis Parl.)
      • 9.16. Retrophyllum C.N.Page, Notes Roy. Bot. Gard. Edinburgh 45: 379 (1989). Tipu: R. vitiense (Seem.) C.N.Page (≡ Podocarpus vitiensis Seem.). Sinónimos: Decussocarpus de Laub., J. Arnold Arbor. 50: 340 (1969), nom. illeg. Tipu: D. vitiensis (Seem.) de Laub. (≡ Retrophyllum vitiense (Seem.) C.N.Page ≡ Podocarpus vitiensis Seem.)
        Nota: El nome Decussocarpus ye illexítimu porque incluyía al nome anterior Nageia Gaertn. El tipu nun ye un Nageia y dempués foi descripto como Retrophyllum.
      • 9.17. Nageia Gaertn., Fruct. Sem. Pl. 1: 191 (1788). Tipu: N. japonica Gaertn., nom. illeg. (≡ N. nagi (Thunb.) Kuntze, ≡ Myrica nagi Thunb.)
      • 9.18. Afrocarpus (J.Buchholz & N.Y.Gray) C.N.Page, Notes Roy. Bot. Gard. Edinburgh 45: 383 (1989). Tipu: A. falcatus (Thunb.) C.N.Page, como falcata (≡ Taxus falcata Thunb.)
      • 9.19. Podocarpus L'Hér. ex Pers., Syn. Pl. 2: 580 (1807), nom. cons. Tipu: P. elongates (Aiton) L'Her. ex Pers. (≡ Taxus elongata Aiton, typ. cons.) Sinónimu: Margbensonia A.V.Bobrov & Melikian, Byull. Moskovsk. Obshch. Isp. Prir., Otd. Biol., ser. 2, 103(1): 59 (1998). Tipu: M. macrophylla (Thunb.) A.V.Bobrov & Melikian (≡ Podocarpus macrophyllum (Thunb.) Sweet, ≡ Taxus macrophylla Thunb.)
  • ORDE H. Cupressales Link, Handbuch 2: 470 (1829). Tipu: Cupressaceae. Sinónimos: Taxales Link, Handbuch 2: 470 (1829). Tipu: Taxaceae. Taxodiales Schimp., Traité Paléont. Vég. 2*: 309 (1870). Tipu: Taxodiaceae. Cephalotaxales Takht. ex Reveal, Phytologia 74: 175 (1993). Tipu: Cephalotaxaceae. Sciadopityales Takht. ex Reveal, Phytologia 75: 176 (1993). Tipu: Sciadopityaceae. Actinostrobales Doweld, Tent. Syst. Pl. Vasc: xx (2001). Tipu: Actinostrobaceae. Athrotaxidales Doweld, Tent. Syst. Pl. Vasc: xix (2001). Tipu: Athrotaxidaceae. Cunninghamiales Doweld, Tent. Syst. Pl. Vasc: xix (2001). Tipu: Cunninghamiaceae.
    • Familia 10. Sciadopityaceae Luerss., Grundz. Bot.: 265 (1877) Tipu: Sciadopitys Siebold & Zucc.
      1 xéneru con una única especie en Xapón.
      • 10.1. Sciadopitys Siebold & Zucc., Fl. Jap. 2: 1 (1842). Tipu: S. verticillata (Thunb.) Siebold & Zucc. (≡ Taxus verticillata Thunb.)
    • Familia 11. Cupressaceae Gray, Nat. Arr. Brit. Pl. 2: 222. (1822), nom. cons. Tipu: Cupressus L. Sinónimos: Juniperaceae J.Presl & C.Presl, Delic. Prag.: 142 (1822). Tipu: Juniperus L. Thujaceae Burnett, Outl. Bot.: 502, 1149 (1835). Tipu: Thuja L. Cunninghamiaceae Siebold & Zucc., Fl. Jap. 2: 1, 3 (1842). Tipu: Cunninghamia R.Br. Taxodiaceae Saporta, Ann. Sci. Nat.,Bot., ser. 5, 4: 44 (1865), nom. cons. Tipu: Taxodium Rich. Sequoiaceae C.Koch ex Luerss., Grundz. Bot.: 265 (1877). Tipu: Sequoia Endl. Cryptomeriaceae Gorozh., Lekts. Morf. Sist. Archegon.: 88 (1904). Tipu: Cryptomeria D.Don. Thujopsidaceae Bessey, Nebraska Univ. Stud. 7: 325 (1907). Tipu: Thujopsis Siebold & Zucc. ex Endl. Actinostrobaceae Lotsy, Vortr. Bot. Stammesgesch. 3**: 98 (1911). Tipu: Actinostrobus Miq. Callitridaceae Seward, Fossil Pl. 4: 124, 151, 336 (1919). Tipu: Callitris Vent. Limnopityaceae Hayata, Bot. Mag. (Tokyo) 46: 25. 1932. Tipu: Taxodium Rich. Taiwaniaceae Hayata, Bot. Mag. (Tokyo) 46: 26 (1932). Tipu: Taiwania Hayata. Tetraclinaceae Hayata, Bot. Mag. (Tokyo) 46: 27 (1932). Tipu: Tetraclinis Masters. Microbiotaceae Nakai, Tyosen-Sanrin 165: 13 (1938). Tipu: Microbiota Komarov. Metasequoiaceae S.Miki ex Hu & W.C.Cheng, Bull. Fan Mem. Inst. Biol., ser. 2, 1: 154 (1948). Tipu: Metasequoia Hu & W.C.Cheng. Athrotaxidaceae Doweld, Prosyllab. Tracheophyt.: xix (2001). Tipu: Athrotaxis D.Don. Libocedraceae Doweld, Novosti Sist. Vyssh. Rast. 33: 42 (2001). Tipu: Libocedrus Endl. Neocallitropsidaceae Doweld, Prosyllab. Tracheophyt.: xx (2001). Tipu: Neocallitropsis Florin. Widdringtoniaceae Doweld, Prosyllab. Tracheophyt.: xx (2001). Tipu: Widdringtonia Endl. Arceuthidaceae A.V.Bobrov & Melikian, Komarovia 4: 79 (2006). Tipu: Arceuthos Antoine & Kotschy. Diselmaceae A.V.Bobrov & Melikian, Komarovia 4: 96 (2006). Tipu: Diselma Hook.f. Fitzroyaceae A.V.Bobrov & Melikian, Komarovia 4: 80 (2006), 'Fitz-Royaceae'. Tipu: Fitzroya Hook.f. ex Lindl. Pilgerodendraceae A.V.Bobrov & Melikian, Komarovia 4: 87 (2006). Tipu: Pilgerodendron Florin. Platycladaceae A.V.Bobrov & Melikian, Komarovia 4: 97 (2006). Tipu: Platycladus Spach
      29 xéneros, cerca de 130 species, casi cosmopolita. Esta secuencia ta basada nos árboles filoxenéticos de Gadek et al. (2000) y Little et al. (2004).
      • 11.1. Cunninghamia R.Br. in L.C.M. Richard, Comm. Bot. Conif. Cycad. 149 (1826), nom. cons., non Schreb. (1791), nom. rej. Tipu: C. sinensis R.Br., nom. illeg. (≡ C. lanceolata (Lamb.) Hook., ≡ Pinus lanceolata Lamb.) Sinónimos: Belis Salisb., Trans. Linn. Soc. London 8: 315 (1807), nom. rej. Tipu: B. jaculifolia Salisb., nom. illeg. (≡ Pinus lanceolata Lamb.) Jacularia Raf., Gard. Mag. & Reg. Rural Domest. Improv. 8: 247 (1832), nom. illeg. Raxopitys J.Nelson, Pinaceae: 97 (1866) Tipu: R. cunninghamii J.Nelson, nom. illeg. (≡ Pinus lanceolata Lamb.)
      • 11.2. Taiwania Hayata, J. Linn. Soc., Bot. 37: 330 (1906). Tipu: T. cryptomerioides Hayata
      • 11.3. Athrotaxis D.Don, Ann. Nat. Hist. 1: 234 (1838). Tipu: A. selaginoides D.Don
      • 11.4. Metasequoia Hu & W.C.Cheng, Bull. Fan Mem. Inst. Biol., ser. 2, 1(2): 154 (1948), nom. cons., non Miki (1941, nom. rej. = fósil). Tipu: M. glyptostroboides Hu & W.C.Cheng, nom. & typ. cons.
      • 11.5. Sequoia Endl., Syn. Conif.: 197 (1847), nom. cons. Tipu: S. sempervirens (D.Don) Endl. (≡ Taxodium sempervirens D.Don)
      • 11.6. Sequoiadendron J.Buchholz, Amer. J. Bot. 26: 536 (1939), nom. cons. prop. Tipu: S. giganteum (Lindl.) J.Buchholz (≡ Wellingtonia gigantea Lindl.) Sinónimos: Wellingtonia Lindl., Gard. Chron. 1853: 823 (1853), nom. illeg., non Meisn. (1840). Tipu: W. gigantea Lindl. Americus Hanford, Great Calif. Tree: 6 (1854), nom. rej. prop. Tipu: A. gigantea (Lindl.) Hanford (≡ Sequoiadendron giganteum (Lindl.) J.Buchholz ≡ Wellingtonia gigantea Lindl.) Washingtonia Winslow, Calif. Farmer 2: 58 (1854), nom. inadmis., non Raf. ex J.M.Coulter (1900), nom. cons. Tipu: W. californica (≡ Sequoiadendron giganteum (Lindl.) J.Buchholz ≡ Wellingtonia gigantea Lindl.)
      • 11.7. Cryptomeria D.Don, Ann. Nat. Hist. 1: 233 (1838). Tipu: C. japonica (Thunb. ex L.f.) D.Don (≡ Cupressus japonica Thunb. ex L.f.)
      • 11.8. Glyptostrobus Endl., Syn. Conif.: 69 (1847). Tipu: Taxodium japonicum Brongn., nom. illeg., non (L.f.) Brongn. (= G. pensilis (Staunton ex D.Don) K.Koch)
      • 11.9. Taxodium Rich., Ann. Mus. Natl. Hist. Nat. 16: 298 (1810). Tipu: T. distichum (L.) Rich. (≡ Cupressus disticha L.) Sinónimos: Schubertia Mirb., Nouv. Bull. Sci. Soc. Philom. Paris 3: 123 (1812), nom. rej. Tipu: S. disticha (L.) Mirb. (≡ Cupressus disticha L.) Cuprespinnata J.Nelson, Pinaceae: 61 (1866), nom. illeg. Tipu: C. disticha (L.) J.Nelson (≡ Taxodium distichum (L.) Rich. ≡ Cupressus disticha L.)
      • 11.10. Papuacedrus H.L.Li, J. Arnold Arbor. 34: 25 (1953). Tipu: P. papuana (F.Muell.) H.L.Li (≡ Libocedrus papuana F.Muell.)
      • 11.11. Austrocedrus Florin & Boutelje, Acta Horti Berg. 17(2): 28 (1954). Tipu: A. chilensis (D.Don) Pic.Serm. & Bizzarri (≡ Thuja chilensis D.Don)
      • 11.12. Libocedrus Endl., Syn. Conif.: 42 (1847). Tipu: L. doniana Endl., nom. illeg. (≡ L. plumosa (D.Don) Sarg. ≡ Dacrydium plumosum D.Don) Sinónimu: Stegocedrus Doweld, Novit. Syst. Pl. Vasc. 33: 42 (2001). Tipu: S. austrocaledonica (Brongn. & Gris) Doweld (≡ Libocedrus austrocaledonica Brongn. & Gris).
      • 11.13. Pilgerodendron Florin, Svensk Bot. Tidskr. 24: 132 (1930). Tipu: P. uviferum (D.Don) Florin (≡ Juniperus uvifera D.Don)
      • 11.14. Widdringtonia Endl., Xen. Pl. Suppl. 2: 25 (1842). Tipu: W. cupressoides (L.) Endl. ( = Thuja cupressoides L.) Sinónimos: Pachylepis Brongn., Ann. Sci. Nat. (Paris) 30: 189 (1833), nom. illeg., non Less. (1832). Tipu: P. cupressoides (L.) Brongn. (≡ Widdringtonia cupressoides (L.) Endl. ≡ Thuja cupressoides L.) Parolinia Endl., Xen. Pl. Suppl. 1: 1372 (1841), nom. illeg., non Webb (1840, Brassicaceae). Tipu: Thuja cupressoides L.
      • 11.15. Diselma Hook.f., Fl. Tasmaniae 1(5): 353 (1857). Tipu: D. archeri Hook.f.
      • 11.16. Fitzroya Hook.f. ex Lindl., J. Hort. Soc. London 6: 264 (1851), como Fitz-Roa, nom. & orth. cons. Tipu: F. patagonica Hook.f. ex Lindl. (= F. cupressoides (Molina) I.M.Johnst. ≡ Pinus cupressoides Molina) Sinónimu: Cupresstellata J.Nelson, Pinaceae: 60 (1866). Tipu: Cupresstellata patagonica (Hook.f. ex Lindl.) J.Nelson (≡ Fitzroya patagonica Hook.f. ex Lindl.)
      • 11.17. Callitris Vent., Decas Xen. 10 (1808). Tipu: C. rhomboidea R.Br. ex Rich. & A.Rich. Sinónimos: Frenela Mirb., Mém. Mus. Hist. Nat. 13: 30, 74 (1825), nom. illeg. Tipu: Frenela rhomboidea (R.Br. ex Rich & A.Rich.) Endl., por tipificación (≡ Callitris rhomboidea R.Br. ex Rich. & A.Rich.) Cyparissia Hoffmanns., Preis-Verzeichn. Pfl., ed. 7: 20 (1833), nom. illeg. Tipu: C. australis (Pers.) Hoffmanns. (≡ Cupressus australis Pers. = Callitris rhomboidea R.Br. ex Rich. & A.Rich.) Octoclinis F.Muell., Trans. & Proc. Philos. Inst. Victoria 2(1): 21 (1857). Tipu: O. macleayana F.Muel l. Laechhardtia Gordon, Pinetum Suppl.: 40 (1862). Tipu: L. macleayana Gordon, nom. illeg. (≡ Frenela variabilis Carr.) Nothocallitris A.V.Bobrov & Melikian, Komarovia 4: 85 (2006). Tipu: N. sulcata (Parl.) A.V.Bobrov & Melikian (≡ Callitris sulcata Parl.).
      • 11.18. Actinostrobus Miq. en J.G.C. Lehmann, Pl. Preiss. 1: 644 (1845). Tipu: A. pyramidalis Miq.
      • 11.19. Neocallitropsis Florin, Palaeontographica, Abt. B, Paläophytol. 85B: 590 (1944). Tipu: N. araucarioides (Compton) Florin (≡ Callitropsis araucarioides Compton) Sinónimu: Callitropsis Compton, J. Linn. Soc., Bot. 45: 432 (1922), nom. illeg., non Oersted (1864). Tipu: C. araucarioides Compton
      • 11.20. Thujopsis Siebold & Zucc. ex Endl., Xen. Suppl. 2: 24 (1842), nom. cons. Tipu: T. dolabrata (Thunb. ex L.f.) Siebold & Zucc. (≡ Thuja dolabrata Thunb. ex L.f.) Sinónimu: Dolophyllum Salisb., J. Sci. Arts (London) 2: 313 (1817), nom. rej. Tipu: Thuja dolabrata Thunb. ex L.f.
      • 11.21. Thuja L., Sp. Pl. 2: 1002 (1753). Tipu: T. occidentalis L. Thya Adans., Fam. Pl. 2: 480 (1763), nom. illeg.
      • 11.22. Fokienia A.Henry & H.H.Thomas, Gard. Chron., ser. 3. 49: 67 (1911). Tipu: F. hodginsii (Dunn) A.Henry & H.H.Thomas (≡ Cupressus hodginsii Dunn)
      • 11.23. Chamaecyparis Spach, Hist. Nat. Vég. Phan. 11: 329 (1841). Tipu: C. sphaeroidea Spach, nom. illeg. (≡ C. thyoides (L.) Britton, Sterns & Poggenb. ≡ Cupressus thyoides L.). Sinónimos: Retinispora Siebold & Zucc., Fl. Jap. 2: 36 (1844). Tipu: R. obtusa Siebold & Zucc. Shishindenia Makino ex Koidz., Acta Phytotax. Geobot. 9: 101 (1940). Tipu: S. ericoides (Boehm.) Makino ex Koidz. (≡ Chamaecyparis obtusa var. ericoides Boehm.).
        Nota: Chamaecyparis obtusa 'Ericoides' ye un cultivar, non una variedá natural de C. obtusa.
      • 11.24. Cupressus L., Sp. Pl. 2: 1002 (1753). Tipu: C. sempervirens L. Sinónimos: Callitropsis Oerst., Vidensk. Meddel. Dansk Naturhist. Foren. Kjøbenhavn 1864: 32. (1864), nom. rej. prop. Tipu: C. nootkatensis (D.Don) Florin (≡ Cupressus nootkatensis D.Don). Xanthocyparis Farjon & T.H.Nguyên, en Farjon et al., Novon 12: 179 (2002), nom. cons. prop. Tipu: X. vietnamensis Farjon & T.H.Nguyên. Tassilicyparis A.V.Bobrov & Melikian, Komarovia 4: 72 (2006). Tipu: T. dupreziana (A.Camus) A.V.Bobrov & Melikian (≡ Cupressus dupreziana A.Camus). Platycyparis A.V.Bobrov & Melikian, Komarovia 4***: 73 (2006). Tipu: P. funebris (Endl.) A.V.Bobrov & Melikian (≡ Cupressus funebris Endl.). Hesperocyparis Bartel & R.A.Price, Phytologia 91: 179 (2009). Tipu: H. macrocarpa (Hartw. ex Gordon) Bartel (≡ Cupressus macrocarpa Hartw. ex Gordon) Neocupressus de Laub., Novon 19: 301 (2009), nom. illeg. Tipu: N. macrocarpa (Hartw. ex Gordon) de Laub. (≡ Cupressus macrocarpa Hartw. ex Gordon)
        Nota: Adams et al. (2009) amosó que Cupressus formaba dos clados: el clado del Vieyu Mundu de Cupressus yera hermanu de Juniperus, ente que'l clado del nuevu mundu de Cupressus (Hesperocyparis) inclía a Xanthocyparis vietnamensis y a Callitropsis nootkatensis. Sicasí, Mao et al. (2010) amosó que Cupressus nel so sentíu más ampliu incluyendo a Xanthocyparis y a Callitropsis ye monofilético con sustentu débil. Hasta que se llegue al resolución de la posición filoxenética de Cupressus, equí tómase una opción conservativa y decide asitiase a Cupressus en sentíu ampliu, incluyendo a Callitropsis, Hesperocyparis y a Xanthocyparis.
      • 11.25. Juniperus L., Sp. Pl. 2: 1038 (1753). Tipu: J. communis L. Sinónimos: Sabina Mill., Gard. Dict. Abr., ed. 4, 3 (1754). Tipu: S. vulgaris Antoine (≡ Juniperus sabina L.) Cedrus Duhamel, Traité Arb. Arbust. 1: xxviii, 139. t. 52 (1755), nom. rej. Tipu: Non designáu. Thujiaecarpus Trautv., Pl. Imag. 11 (1844). Tipu: T. juniperinus Trautv., nom. illeg. (= Juniperus oblonga M.Bieb. = J. communis var. saxatilis Pall.). Arceuthos Antoine & Kotschy, Oesterr. Bot. Wochenbl. 4: 249 (1854). Tipu: A. drupacea (Labill.) Antoine & Kotschy (≡ Juniperus drupacea Labill.) Sabinella Nakai, Tyosen-Sanrin 165: 14 (1938). Tipu: S. phoenicea (L.) Nakai (≡ Juniperus phoenicea L.)
      • 11.26. Calocedrus Kurz, J. Bot. 11: 196 (1873). Tipu: C. macrolepis Kurz Sinónimu: Heyderia C.Koch, Dendrologie 2(2): 177 (1873), nom. illeg., non Link (1833, fungus). Tipu: H. decurrens (Torrey) C.Koch (≡ Calocedrus decurrens (Torrey) Florin ≡ Libocedrus decurrens Torrey).
      • 11.27. Tetraclinis Masters, J. Roy. Hort. Soc. 14: 250 (1892). Tipu: T. articulata (Vahl) Masters (≡ Thuja articulata Vahl)
      • 11.28. Platycladus Spach, Hist. Nat. Vég. Phan. 11: 333 (1841). Tipu: P. stricta Spach, nom. illeg. (= P. orientalis (L.) Franco ≡ Thuja orientalis L.) Sinónimos: Biota (D.Don) Endl., Syn. Conif.: 46 (1847), nom. illeg., non Cass. (1825). Tipu: B. orientalis (L.) Endl. (≡ Thuja orientalis L.)
      • 11.29. Microbiota Komarov, Bot. Mater. Gerb. Glavn. Bot. Sada RSFSR 4(23/24): 180 (1923). Tipu: M. decussata Komarov
    • Familia 12. Taxaceae Gray, Nat. Arr. Brit. Pl. 2: 222, 226 (1822), nom. cons. Tipu: Taxus L. Sinónimos: Cephalotaxaceae Neger, Nadelhölzer 23, 30 (1907). Tipu: Cephalotaxus Siebold & Zucc. ex Endl. Amentotaxaceae Kudô & Yamam., in Kudô, J. Soc. Trop. Agric. 3: 110 (1931). Tipu: Amentotaxus Pilg. Austrotaxaceae Nakai, Tyosen-Sanrin 158: 14 (1938). Tipu: Austrotaxus Compton Torreyaceae Nakai, Tyosen-Sanrin 158: 14, 23 (1938). Tipu: Torreya Arnott
      6 xéneros, 28 especies, Eurasia a Malesia, Norte d'África, Nueva Caledonia, Norteamérica a América Central. Esta secuencia sigue los árboles filoxenéticos de Hao et al. (2008). Taxaceae ye monofilético cuando Cephalotaxus y Amentotaxus son incluyíos (Price 2003). Puédese arguir que los resultaos filoxenéticos de Hao et al. (2008) sofiten una clasificación alternativa en 3 families (Taxaceae, Cephalotaxaceae y Amentotaxaceae), pero equí optóse por una circunscripción más amplia de Taxaceae en llugar d'eses pequeñes families.
      • 12.1. Austrotaxus Compton, J. Linn. Soc., Bot. 45: 427 (1922). Tipu: A. spicata Compton
      • 12.2. Pseudotaxus W.C.Cheng, Res. Notes Forest. Inst. Natl. Centr. Univ. Nanking, Dendrol., ser. 1: 1 (1948). Tipu: P. chienii (W.C.Cheng) W.C.Cheng (≡ Taxus chienii W.C.Cheng) Sinónimu: Nothotaxus Florin, Acta Horti Berg. 14: 394 (1948), nom. illeg.
      • 12.3. Taxus L., Sp. Pl. 2: 1040 (1753). Tipu: T. baccata L. Sinónimu: Verataxus J.Nelson, Pinaceae: 168 (1866). Tipu: Taxus communis J.Nelson (≡ T. baccata L.)
      • 12.4. Cephalotaxus Siebold & Zucc. ex Endl., Xen. Pl. Suppl. 2: 27 (1842). Tipu: C. pedunculata Siebold & Zucc. ex Endl., nom. illeg. (= C. harringtonii (Knight ex J.Forbes) K.Koch ≡ Taxus harringtonii Knight ex J.Forbes)
      • 12.5. Amentotaxus Pilger, Bot. Jahrb. Syst. 54: 41 (1916). Tipu: A. argotaenia (Hance) Pilger (≡ Podocarpus argotaenia Hance)
      • 12.6. Torreya Arnott, Ann. Nat. Hist. 1: 130 (1838), nom. cons., non Raf. (1818, Lamiaceae), non Raf. (1819, Cyperaceae), non Spreng (1820, Verbenaceae), non A.Eaton (1929, Loasaceae), all nom. rej. Tipu: T. taxifolia Arnott. Sinónimos: Tumion Raf., Good Book: 63 (1840), nom. illeg. Tipu: T. taxifolium (Arnott) Greene (≡ Torreya taxifolia Arnott) Struvea Rchb., Deutsche Bot. Herbarienbuch: 222, 236 (1841), nom. rej. Tipu: Torreya taxifolia Arnott Caryotaxus Zucc. ex Henkel & Hochst., Syn. Nadelhölzer: 365 (1865), nom. illeg. Tipu: C. nucifera (L.) Henkel & W. Hochst. (≡ Taxus nucifera L. ≡ Torreya nucifera (L.) Siebold & Zucc.) Foetataxus J.Nelson, Pinaceae: 167 (1866), nom. illeg. Tipu: F. montana J.Nelson, nom. illeg. (≡ Torreya taxifolia Arnott)

Ver tamién[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

Referencies[editar | editar la fonte]

  • Judd, Campbell, Kellogg, Stevens, Donoghue. 2007. Plant Systematics, a phylogenetic approach, third edition. Sinauer associates, inc. USA.
  • Simpson, M. G. 2005. Plant systematics. Elsevier Academic Press.

Referencies citaes[editar | editar la fonte]

  1. 1,0 1,1 Christenhusz, M.J.M, Reveal, J.L, Farjon, A., Gardner, M.F, Mill, R.R, y Chase, M.W. 2011. A new classification and linear sequence of extant gymnosperms. Phytotaxa 19: 55-70. (el_Phytotaxa19_Gymnosperms_55_70.pdf?sequence=2 pdf)
  2. J. Gordon Burleigh & Sarah Mathews 2004. Phylogenetic signal in nucleotide data from seed plants: implications for resolving the seed plant tree of life. Am. J. Bot. September 2004 vol. 91 non. 10 1599-1613
  3. V.P. Singh 2006. Gymnosperm (naked Seeds Plant), structure and development.
  4. Theodor Cole & Hartmut Hilger 2013-2014 Trachaeophyte Phylogeny Archiváu el 4 de marzu de 2016 na Wayback Machine.
  5. Jason Hilton and Richard M. Bateman 2006, Pteridosperms Are the Backbone of Seed-Plant Phylogeny. The Journal of the Torrey Botanical Society Vol. 133, Non. 1 (Jan. - Mar., 2006), páxs. 119-168 y trabayu deriváu.
  6. EMBRYOPSIDA. Pinales. APWeb 2015
  7. DE Soltis 2006. Developmental Genetics of the Flower: Advances in Botanical Research. Vol. 44 University of Birmingham
  8. Gymnosperms. The Gymnosperm Database 2014
  9. Michael G. Simpson 2010. Plant Systematics. Elsevier
  10. Pinidae NCBI Taxonomy browser