Phyllis Lambert
Phyllis Barbara Lambert, nacida como Phyllis Barbara Bronfman (24 de xineru de 1927, Montreal), ye una arquiteuta y filántropa canadiense, miembru de la Familia Bronfman.
Biografía
[editar | editar la fonte]Estudió en The Study, una escuela primaria independiente pa neñes, y nel Vassar College, onde llogró una llicenciatura n'artes en 1948. El 17 de mayu de 1949 casar en Montreal con Jean Lambert,[9] que yera consultor económicu y l'únicu fíu de Adolphe Lambert, d'Elmhurst (Estaos Xuníos).[10][11][12][13] La pareya divorciar en 1954.[9]
En 1951, el so padre, Samuel Bronfman, fundó Cemp Investments, una sociedá d'inversiones pa les sos 4 fíos, de la que Phyllis llogró una participación de propiedá del 22%. Controlaba la The Seagram Company Ltd.[14] Formó parte de la Xunta Directiva de la filial de Cemp, Cadillac Fairview.
Lambert camudar a Nueva York en 1954 p'aprender más sobre arquiteutura, y graduóse nel Institutu de Teunoloxía d'Illinois en 1963. Na década de 1960 diseñó'l Saidye Bronfman Centre for the Arts en Montreal. Como Direutora de Planificación del Seagram Building,[15] influyó por que Ludwig Mies van der Rohe xunir al proyeutu, encamentándolo tamién pal diseñu del Toronto-Dominion Centre, proyeutu nel que trabayó como asesora.[16][17]
En 1975, fundó'l grupu de preservación del patrimoniu llamáu Héritage Montréal.[18] Foi la so primer presidenta dende 1975 hasta 1983.[19]
En 1979, fundó'l Centru Canadiense d'Arquiteutura, un muséu y centru d'investigación nel barriu de Shaughnessy Village en Montreal, y donó 750 000 aiciones de Seagram p'ayudar a financiar el centru. Tamién foi una defensora de la revitalización del distritu Shaughnessy Village.[20][21] En 1989, la Shaughnessy House, una casona del sieglu xix que mercó y salvó de la baltadera, pasó a formar parte del Centru Canadiense d'Arquiteutura (CCA).[22]
Ayudó dirixir una batalla esitosa contra un diseñu anterior pal Place Montréal Trust en McGill College Avenue, qu'incluyiría una torre d'oficines que tapaba parcialmente la vista del Mont-Royal. Lambert manifestar nes oficines de Cadillac Fairview, de que'l so conseyu formaba parte.[23] El so trabayu tamién incluyó ser promotora de la restauración del Hotel Biltmore en Los Angeles llevada a cabu pol arquiteutu Gene Summers.
En 1985 pasó a ser miembru de la Orde de Canadá y pasó a ser Oficial en 1990, y promovida a Compañera en 2001. En 1985, foi nomada Caballeru de la Orde Nacional de Quebec, de la que foi promovida a Gran Oficial en 2005. En 1990, Lambert recibió un Doctoráu en Belles Artes n'Arquiteutura del Institutu Pratt. En 1992, foi nomada Oficial de la Orde de les Artes y les Lletres de Francia. Tien títulos honoríficos de 26 universidaes d'América del Norte y Europa.
Ganó'l Premiu Vincent Scully pol National Building Museum en 2006. El Direutor Executivu, Chase Rynd, afirmó que "El Muséu ta honráu en presentar el so Premiu Vicent Scully del añu 2006 y da-y lo a Phyllis Lambert por una vida de llogros sobresalientes nel diseñu de la redolada construyida. Dende l'edificiu de Seagram a la CCA, al so trabayu como conservacionista y educadora, Phyllis Lambert afondó'l mundu que construyimos pa nós mesmos."[24]
En 2007, un documental sobre Lambert, Citizen Lambert: Joan of architecture, foi publicáu por Filmoption International. La película foi dirixida por Teri Wehn-Damisch.
En 2014 anuncióse[25] que Lambert recibiría'l Lleón d'Oru na 14ª Bienal d'Arquiteutura de Venecia. En 2016, ganó'l Premiu de la Fundación Wolf de les Artes.[26]
Honores y Premiu
[editar | editar la fonte]- Miembro de la Orde de Canadá (1985)
- Caballeru de la Orde Nacional de Quebec (1985)
- Oficial de la Orde de Canadá (1990)
- Doctoráu Honorariu en Belles Artes n'Arquiteutura del Institutu Pratt (1990)
- Medaya d'Oru del Institutu Real d'Arquiteutura de Canadá (1991)
- Compañera de la Orde de Canadá (2001)
- Gran Oficial de la Orde Nacional de Quebec (2006)
- Premiu Vicent Scully del National Building Museum (2006)
- Lleón d'Oru per Llogru de la Vida de la 14ª Bienal d'Arquiteutura de Venecia (2014)
- Premiu de la Fundación Wolf de les Artes (2016)
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Afirmao en: SNAC. Identificador SNAC Ark: w60p15qk. Apaez como: Phyllis Lambert. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
- ↑ Afirmao en: autoridaes BNF. Identificador BnF: 12327263h. Data de consulta: 10 ochobre 2015. Autor: Biblioteca Nacional de Francia. Llingua de la obra o nome: francés.
- ↑ 3,0 3,1 URL de la referencia: http://www.ordre-national.gouv.qc.ca/membres/membre.asp?id=260.
- ↑ URL de la referencia: https://www.ulaval.ca/notre-universite/prix-et-distinctions/doctorats-honoris-causa-de-luniversite-laval/liste-complete-des-recipiendaires-de-1864-a-aujourdhui.html#c154958.
- ↑ URL de la referencia: http://www.prixduquebec.gouv.qc.ca/prix-qc/desclaureat.php?noLaureat=107. Data de consulta: 30 marzu 2021.
- ↑ «Diario Oficial de la República Francesa» (francés).
- ↑ Editorial: Conseil des arts et des lettres du Québec. URL de la referencia: https://www.calq.gouv.qc.ca/prix-et-distinction/ordre-des-arts-et-des-lettres-du-quebec/#tab-1. Data de consulta: 4 febreru 2019. Llingua de la obra o nome: francés.
- ↑ URL de la referencia: https://wolffund.org.il/2018/12/12/phyllis-lambert/.
- ↑ 9,0 9,1 "Lambert & Co.: 'Some Mistakes'—Head of Investment House Looks Back on Losses", The New York Times, 1 April 1967, pages 31 and 44
- ↑ "Phyllis Bronfman Wed in Montreal", The New York Times, 18 May 1949, page L-31
- ↑ «Canadian Jewish Review, 16 September 1949, page 18». Archiváu dende l'orixinal, el 4 de marzu de 2016. Consultáu'l 31 de marzu de 2017.
- ↑ Jean Lambert later became a banker, founding Lambert & Company, an investment bank in New York City; he was not Baron Jean Lambert of the Belgian banking family.
- ↑ Jean Lambert married, in 1963, as his second wife, Jacqueline Reille, the former wife of Christian, Count de Fels, per "Jean Lambert, Investor, Marries Countess Reille", The New York Times, 25 November 1963, page L-22
- ↑ Nicolas Faith, The Bronfmans: The Rise and Fall of the House of Seagram. St. Martin's Griffin, 2007. ISBN 978-0312332204. Retrieved 2015-04-22
- ↑ "Seagram heiress Phyllis Lambert: An architectural visionary looks back". Alex Bozikovic, The Globe and Mail, April 24, 2013.
- ↑ Building Seagram, Phyllis Lambert, Yale University Press, (2013)
- ↑ "A Personal Stamp on the Skyline, Mark Lamster, New York Times, April 3, 2013
- ↑ «Phyllis Lambert and the Canadian Centre for Architecture». Canadian Centre for Architecture. Archiváu dende l'orixinal, el 2009-12-26. Consultáu'l 21 de payares de 2009.
- ↑ «Montreal architecture icon Phyllis Lambert helped shape the city». Montreal Gazette. 20 de xineru de 2017. http://montrealgazette.com/news/local-news/phyllis-lambert-looks-back-on-90-years-in-art-and-architecture.
- ↑ «'Joan of architecture' to the rescue». Montreal Gazette. 2 d'abril de 2010. http://www.montrealgazette.com/business/Joan+architecture+rescue/2755131/story.html. Consultáu'l 2 d'abril de 2010.
- ↑ (n'inglés) Montreal architecture icon Phyllis Lambert helped shape a city. 21 de xineru de 2017. http://montrealgazette.com/news/local-news/phyllis-lambert-looks-back-on-90-years-in-art-and-architecture. Consultáu'l 23 de xineru de 2017.
- ↑ «At 90, architecture icon Phyllis Lambert is still fighting city hall». The Globe and Mail. 20 de xineru de 2017. http://www.theglobeandmail.com/life/home-and-garden/architecture/at-90-architecture-icon-phyllis-lambert-is-still-fighting-city-hall/article33683922/.
- ↑ Kolber, Leo (2003). McGill-Queen's University Press: Leo, a life. ISBN 978-0-7735-2634-1. Consultáu'l 5 de xineru de 2012.
- ↑ "Phyllis Lambert Accepts NBM's 2006 Vincent J. Scully Prize." http://www.prnewswire.com/cgi-bin/stories.pl?ACCT=109&STORY=/www/story/01-19-2006/0004263835&EDATE=
- ↑ «Phyllis Lambert to Receive Golden Lion for Lifetime Achievement at Venice Biennale». ArchDaily. 20 de mayu de 2014. http://www.archdaily.com/508501/phyllis-lambert-to-receive-golden-lion-for-lifetime-achievement-at-venice-biennale/. Consultáu'l 20 de mayu de 2014.
- ↑ «Israel's ‘pre-Nobel' Wolf Prize awardees announced». The Times of Israael.