Península de Huon
| Península de Huon | |
|---|---|
 | |
| Alministración | |
| Reinos |  Papúa Nueva Guinea |
Provincia (es)  | [[Morobe|{{{2}}} |
| Tipu d'entidá | península |
| Xeografía | |
| Coordenaes | 6°20′S 147°25′E / 6.33°S 147.42°E |
| Superficie | 5680 km² |
| Demografía | |
 | |
La península de Huon (inglés: Huon Peninsula ) ye una gran península alcontrada nel estremu oriental de la gran islla de Nueva Guinea. Alministrativamente, pertenez a la provincia de Morobede Papúa Nueva Guinea.[1]
Foi clasificada pol Fondu Mundial pa la Naturaleza como una ecorrexón (Monte lluviosu de la Península de Huon, AA0107).[2]
Tien 89 quilómetros de llargu. Atópase arrodiada pol mar de Bismarck al norte, el mar de Salomón al este, el golfu de Huon al sur y el ríu Markham al oeste.[3] La península ye apoderada pola cordal Saruwaged, que s'alza a más de 4.000 m.[3]
Foi nomada n'honor al navegante francés Jean-Michel Huon de Kermadec, capitán de la fragata L'Espérance, que yera'l segundu al mandu de la espedición comandada por Bruni d'Entrecasteaux, al mandu de la La Recherche, qu'ente 1791 y 1793 intentó atopar la espedición perdida de La Pérouse.
Historia
[editar | editar la fonte]L'área cercana a Bobongara tien sitios arqueolóxicos onde s'atoparon ferramientes de piedra d'alredor de 40.000 años d'antigüedá, que son unes de les pruebes de presencia humana más antigües que se tenga conocencia n'Oceanía.[4]
Foi'l sitiu de la Campaña de la Península de Huon, mientres la Segunda Guerra Mundial en 1942-43.[3]
Biodiversidá
[editar | editar la fonte]
La zona coincide cola ecorrexón reconocida pol Fondu Mundial pa la Naturaleza (WWF), denomada Monte lluviosu de la Península de Huon (AA0107)[2] Esta rexón ta aisllada y remota, lo qu'apurre a les distintes especies d'animales y vexetales un llugar seguru onde vivir. Anque hubo delles perdes de territoriu debíes al desenvolvimientu humanu, polo xeneral la zona atópase en bon estáu de caltenimientu.[5] Tien una biodiversidá considerada de moderada a alta, con un númberu baxu, comparáu con otres zones indo-malayes, d'especies animales endémiques.[2]
Na ecorrexón esisten a lo menos 569 especies de vertebraos, partíes en 81 de reptiles, 77 de mamíferos, 370 d'aves y 41 d'anfibios.[6] La fauna mamífera inclúi tres especies de canguros, destacando'l canguru arbóreo Dendrolagus matschiei.[5] La avifauna inclúi delles families carauterístiques d'Australasia, ente les que s'atopen Ptilonorhynchidae, Eopsaltridae, Meliphagidae, y Paradisaeidae.[5] Les especies Psittaculirostris edwardsii y Chalcopsitta duivenbodei son endémiques.[6]
La flora de la rexón ye mayormente monte perenne lluviosu. Dalgunes de los cumes montascosos tienen ambientes alpinos, que son ecológicamente fráxiles.[2]
El dosel del monte zarráu de tierres baxes inclúin especies de los xéneros Pometia, Canarium, Anisoptera, Cryptocarya, Terminalia, Syzygium, Ficus, Celtis, Dysoxylum, Buchanania, Koompassia, Dillenia, Eucalyptopsis, Vatica y Hopea, ente otros.[2] El monte de monte ye de menor tamañu. Les especies del dosel predominantes pertenecen a los xéneros Nothofagus, Lauraceae, Cunoniaceae, Elaeocarpaceae, Lithocarpus, Castanopsis, Syzygium, Ilex, amás de coníferes australes. Notofagáceas y araucaries pueden crecer en grupos trupos y puros.[2]
Árees protexíes
[editar | editar la fonte]La península engloba l'Área de caltenimientu YUS (pelos ríos Yopno, Uruwa y Som), que ye la primera del país, creada en marzu de 2009.[7] La reserva, que cubre una área de 760 km², y va apurrir recursos a más de 10.000 aldeanos de 35 comunidaes indíxenes que viven na so contorna, gracies a un inusual alcuerdu col gobiernu.[7][8]
Terraces marines
[editar | editar la fonte]Les terraces marines de la península fueron añadíes en xunu de 2006 a la llista tentativa de la UNESCO como candidates a Patrimoniu de la Humanidá, na categoría mista Cultural y Natural.[9]
La rexón sufrió una aturbolinada historia xeolóxica, qu'inclúi vulcanismu, falles, terremotos y tsunamis, y foi llevantada pol procesu de subducción ente les plaques del Pacíficu y l'australiana, resultando na fragmentación de hábitats y nun altu grau de endemismu, y na apaición de les terraces que, anque nun son espectaculares, atraxeron l'interés científicu, pos son un testimoniu de la historia geoclimática de los postreros 300.000 años.[9]
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Traveljournals.net. 2008. Huon Peninsula. Revisáu'l 8/12/2008.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 John Morrison. World Wildlife Fund Scientific Report. : Huon Peninsula montane rain forests (AA0107). Publicáu en Terrestrial ecoregions of the Indo-Pacific: a conservation assessment. World Wildlife Fund. (2001).
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Encyclopædia Britannica. 2008. Encyclopædia Britannica Online: Huon Peninsula. Revisáu'l 6/12/2008
- ↑ Groube, Chappell, Muke & Price. A 40,000 year-old human occupation site at Huon Peninsula, Papua New Guinea Nature 324, 453-455 (1986).
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Wild World Ecoregion Profile. Huon Peninsula montane rain forests (AA0107). World Wildlife Fund. (2001).
- ↑ 6,0 6,1 World Wildlife Fund. Species found in Huon Peninsula montane rain forests (AA0107). 2008. Llista coles especies atopaes na ecorrexón,según WWF. Revisáu'l 9/12/2008
- ↑ 7,0 7,1 Papua New Guinea gets first conservation area. CNN. 4 de marzu de 2009. Revisáu'l 20 de marzu de 2009.
- ↑ Papua New Guinea creates its 1st natural caltenga International Herald Tribune. 2 de marzu de 2009. Revisáu'l 20 de marzu de 2009.
- ↑ 9,0 9,1 Houn Terraces - Stairway to the Past - UNESCO World Heritage Centre.
Datos: Q1350254