Pelecanus occidentalis occidentalis

Pelecanus occidentalis occidentalis
Estáu de caltenimientu
Esmolición menor (IUCN 3.1)
Clasificación científica
Reinu:	Animalia
Filu:	Chordata
Clas:	Aves
Orde:	Pelecaniformes
Familia:	Pelecanidae
Xéneru:	Pelecanus
Especie:	P. occidentalis
Subespecie:	P. o. occidentalis Linnaeus, 1766
Consultes
[editar datos en Wikidata]

Pelecanus occidentalis occidentalis, llamáu comúnmente: pelícanu pardu del Caribe, ye la subespecie típica del pelícanu pardu (Pelecanus occidentalis), una ave perteneciente a la familia de los pelícanos (Pelecanidae) qu'habita, con delles subespecies, nes mariñes d'América dende'l sur de los Estaos Xuníos hasta Brasil. Esta subespecie ye la que s'atopa nel mar Caribe. L'exemplar tipu provién de Xamaica.

Pelícanos pardos del Caribe nel Llagu d'Uviéu, Provincia de Pedernales, República Dominicana.

Pelícanos pardos del Caribe na islla Trinidá.

Pelícanu pardu del Caribe entá con plumaxe xuvenil, na boca del ríu Almendares, nos conceyos de Sablera y Plaza de la Revolución, L'Habana, República de Cuba.

Carauterístiques

Ye una ave escuro y pesao. Los sexos son similares nel color del plumaxe; dambos cunten con una llongura d'ente 114 a 137 cm. La carauterística más llamativa ye que tien suspendida de la metá inferior del so picu una enorme bolsa de piel desnudo, d'un volume d'unos 11 llitros, dos o tres veces mayor que'l so propiu estómagu. A esta bolsa emplegar pa pescar, dexando que l'agua drene polos cantos enantes de tragar los pexes. Estos nun los lleva na bolsa, facer nel gargüelu o nel esófagu. Tamién la bolsa esplegada déxa-y esfrecer la so sangre so un intensu calor.

Mientres la dómina reproductiva, la cabeza ye blanca con una llavadura de color mariellu maciu na corona y una cresta nucal castaña; el llargu picu gris ostenta un tinte arrosáu; el pescuezu dorsal, tol restu del envés, la rabadilla, y la cola tán veteados de gris y pardu escuru; el pechu y el banduyu son de color marrón coritu; los güeyos son de color mariellu maciu y la piel al so alredor ye acoloratada; les pates y pies son de color negru, con membrana interdixital, que xune los cuatro deos. Fora de la dómina de reproducción tola cabeza y el pescuezu ye blancu; y el picu gris.

El neñones tienen el pescuezu pardu y les partes inferiores blanques.

Distribución

Esta subespecie nidifica nes islles del mar Caribe, pel sur hasta'l sur de Venezuela. Fora de la temporada reproductiva migra en pequeños grupos escontra'l sur, llegando en Brasil regularmente a la boca del ríu Amazones, remontándolo dacuando hasta los ríos Tapajós y Branco. Ocacionalmente llega a les mariñes de la ciudá de Rio de Janeiro, siendo más al sur namái una especie vagante, con un rexistru estremu na marxe derecha del Ríu de la Plata.

Evolutivamente, el ríu Amazones resultó una barrera ecolóxica por que la subespecie nun habite les mariñes brasilanes, les que cunten con hábitats ideales pa los sos requerimientos.

Al norte del so área de nidificación, nes mariñes del océanu Atlánticu d'América del Norte, habita una subespecie similar: el pelícanu pardu de Carolina (Pelecanus occidentalis carolinensis).

Alimentación

Esti pelícanu aliméntase sobremanera de pexe, que prinda nes agües marines cercanes a la mariña, pos escasamente ver tresmanáu lloñe d'elles. Pa prindar los pexes utiliza la so enorme bolsa a manera de rede, dexando que l'agua drene polos cantos enantes de tragar la pesca asina llograda. Tamién emplega otra téunica: somorguiar dende altores d'hasta 10 m. Nun se somorguien. Allega a los botes pesqueros en busca de bagazos y refugayes, amás d'emplegalos como sitios de descansu.

A pesar de qu'un adultu rique a lo menos 1,7 kg de pexe al día, demostróse que nun compiten coles pesca comercial o deportiva, yá que nun comen especies de pexes de la mesma calidá de los que s'alimenten los humanos.

Reproducción

Nidifica en colonies. En Venezuela rexistráronse colonies nel golfu de Cariaco, en La Tortúa, y en delles islles del archipiélagu de Los Roques. Emplazan los niales sobre árboles, arbustos, o nel suelu. Los asitiaos nos árboles tán fechos de xuncos, camperes, paya, y cañes. Los niales allugaos nel suelu tán forraos con plumes y tienen un cantu de tierra construyida percima del nivel suelo. Los machos escueyen los sitios de anidación y realicen un esplegue visual p'atraer a una fema. Una vegada que la pareya fórmase, la communicación ente ellos ye mínima. El mayor porcentaxe de niales asocede mientres marzu y abril. La fema ovipone 2 ó 3 güevos d'un color blancu tiza, d'un pesu de 63,5 gramos en permediu. La incubación enllargar ente 28 a 30 díes. A los niales nel suelu, les críes abandonar 35 díes dempués de la eclosión; a los niales asitiaos nes copes de los árboles, les críes abandonar de 63 a 88 díes dempués de la eclosión, pa entamar el so primer vuelu. La edá de maduror sexual o reproductiva, en machos ye de 730 díes, y en femes, ye de 365 díes.

El pesu de los adultos ye de 3116 gramos en permediu. Estudios suxuren qu'en permediu namái'l 30% de los pichones sobreviven al primer añu de vida, y menos del 2% viven más de 10 años. La llonxevidá máxima ye de 43 años.

Pelícanu pardu del Caribe en Santa Marta, República de Colombia.

Ver tamién

• Pelícanu peruanu

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Pelecanus occidentalis occidentalis .

• Datos: Q6070925
• Multimedia: Pelecanus occidentalis occidentalis