Pedro de Valdés
Pedro de Valdés | |||
---|---|---|---|
1600 - 1607 | |||
Vida | |||
Nacimientu | Xixón, 1544 (greg.)[1] | ||
Nacionalidá | España | ||
Muerte | Xixón, 1615[1] (70/71 años) | ||
Oficiu | militar | ||
Serviciu militar | |||
Graduación | almirante | ||
Lluchó en | batalla de Salga (es) | ||
Pedro de Valdés y Menéndez de Llavandera (1544 (greg.), Xixón – 1615, Xixón) foi un marín y militar español qu'exerció como Gobernador de Cuba ente 1600 y 1607. La so alministración foi la que más favoreció la conclusión de les muralles de L'Habana, onde s'alzaron mientres el so gobiernu, los Dolce apóstoles» (entá esistentes), una batería de doce pieces d'artillería asitiaes nuna plataforma bien resistente.
Biografía
[editar | editar la fonte]Pedro Valdés y Menéndez de Llavandera nació en 1544 en Xixón, Asturies, España. De familia noble, viaxó al Reinu de Nápoles cuando tenía dieciséis años, ensin habe-y lo comunicáu antes a los sos padres. Sicasí, en llegando al reinu italianu, presentar al virréi y este concedió-y una plaza d'entrenamientu nel so palaciu virreinal. Tres un trabayosu entrenamientu, el virréi ordenó-y navegar nuna de les galeres col fin de buscar y esaniciar a los pirates moros. Asina, enfrentar contra ellos en constantes combates, llogrando col tiempu'l grau d'alférez d'infantería. Mientres el so lideralgu na galera, él y la so compañía tuvieron que lluchar con otres naves mores, llogrando la captura de dos d'elles. En 1566 apuntar na Armada del primer adelantráu Pedro Menéndez de Avilés pa lluchar y esaniciar a los corsarios franceses del océanu Atlánticu. Caltúvose fiel al adelantráu mientres ocho años, siendo asina maestre de campu y almirante. Amás, participó en reconquistar de Florida, onde paez que destacó en toles batalles de la entós provincia española, lluchando contra los hugonotes franceses.
Tamién participó na tentativa d'invasión de la isla de Terceira, que dio orixe a la batalla de Sala.
Foi xubíu a capitán xeneral de l'Armada de los galeones de la Carrera d'Indies en dos causes, según a capitán xeneral de l'Armada de Flandes. Foi mientres el so lideralgu nesta armada cuando invadió Amberes. En siendo depués armada la flota en corsu –sol so mandu– saleó cola flota poles mariñes cantábriques, onde atacó y prindó a munchos barcos enemigos. Sicasí, la rebelión asocedida nel reinu de Portugal provocó un bloquéu naval nes mariñes cantábriques. Más tarde, foi xubíu a almirante del escuadrón d'Andalucía na darréu llamada Armada Invencible. Pero tres la so derrota per parte de los ingleses, perdióse'l so galeón, La nuesa Señora del Rosario, y foi prindáu polos ingleses, permaneciendo prisioneru na Torre de Londres mientres siete años, hasta que'l so rescate foi pagáu «colo que-y quedaba del heriedu de los sos padres».
Col tiempu, Valdés foi tamién nomáu xeneral y gobernador per Mar y Tierra en Ultramar.
Morrió arruináu'l 9 de marzu de 1615, cuando tenía 54 años, nel so palaciu de Roces, Xixón.[2]
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ 1,0 1,1 «rexistru d'autoridaes BNE». Consultáu'l 21 xunu 2020.
- ↑ Historia Naval d'España: Biografía de don Pedro de Valdés y Menéndez de Llavandera.
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]