Paul du Chaillu
Paul du Chaillu | |
|---|---|
 | |
| Vida | |
| Nacimientu | París, 31 de xunetu de 1835[1] |
| Nacionalidá |
 Francia [2] Estaos Xuníos [2] |
| Muerte | San Petersburgu, 30 d'abril de 1903[3] (67 años) |
| Sepultura | cementeriu de Woodlawn |
| Causa de la muerte | accidente vascular cerebral |
| Estudios | |
| Llingües falaes | inglés |
| Oficiu | esplorador, antropólogu, zoólogu, escritor |
| Abreviatura en zooloxía | Chaillu |
 | |
Paul Belloni du Chaillu (31 de xunetu de 1835, París – 30 d'abril de 1903, San Petersburgu)[4]) foi un naturalista, antropólogu y esplorador francu-norteamericanu, que se fixo famosu na década de 1860 por ser el primer occidental en confirmar la esistencia de goriles y pigméos n'Árica central. Más palantre tamién se dedicó a la investigación de la prehistoria d'Escandinavia.
Primeros años[editar | editar la fonte]
El llugar y fecha de la so nacencia son oxetu de discutiniu. Danse tantu l'añu 1831 y el 1835 como años de la so nacencia. Propunxéronse como llugar de nacencia París, Nueva Orleans], Nueva York o'l Departamentu francés de Reunión, según comentarios contemporáneos, Chaillu referir a "Estaos Xuníos como'l mio país d'adopción y ... Francia como'l mio país de nacencia".[5]
Na so mocedá acompañó al so padre, un comerciante francés emplegáu por una firma parisina, a la mariña occidental d'África. Ellí, nuna base enclavada en Gabón, foi educáu por misioneros, adquiriendo interés y conocencia pel país, la so flora y fauna, los sos nativos, y les llingües qu'utilizaben.
Espedición a África[editar | editar la fonte]
Ente 1855 y 1859, foi unviáu pola Academia de Ciencies Naturales de Filadelfia a una espedición n'África, na qu'esploró les rexones del África occidental cercanes al ecuador y estudió el delta del ríu Ogowe y del ríu Gabón. Mientres esti viaxe, reparó numberosu gorilas, presentándose como'l primer home blancu que los había vistu. Los gorilas solo yeren conocíos hasta entós nel restu del mundu, pol rellatu d'Hannón, un navegante cartaxinés qu'en sieglu VI e. C. viaxara supuestamente hasta'l golfu de Guinea y que describió unes criatures que podríen ser gorilas.
Una espedición posterior, ente 1863 y 1865, dexó-y confirmar les narraciones de los vieyos de la zones sobre'l pueblu pigméu, qu'habitaben los montes africanos. Vendió los gorilas cazaos al Muséu d'Historia Natural de Londres y tamién publicó la crónica de dambes espediciones en 1861 y 1867 respeutivamente. Los llibros tuvieron una gran demanda en Nueva York, Londres y París. Primeramente hubo ciertes duldes sobre la veracidá de les sos narraciones, pero finalmente fueron aceptaes, anque la Encyclopædia Britannica especulaba que «posiblemente dalgunes de les aventures descrites nos sos llibros como mesmes, fueren rellatos d'hestories de caza de los nativos».
L'estudiu de la rexón nórdica europea[editar | editar la fonte]
Dempués de dellos años de residencia n'Estaos Xuníos, mientres los qu'escribió dellos llibros pa mozos basaos nes sos aventures africanes, du Chaillu dirixó la so atención escontra'l norte d'Europa. Tres una visita, en 1871, al norte de Noruega, los siguientes cinco años dedicar al estudiu de los costumes de los habitantes de Suecia, Noruega, Laponia y el norte de Finlandia. En 1881, publicó en dos volúmenes La tierra del sol de medianueche (dedicáu al so amigu de Nueva York, Robert Winthrop) de Nue.
El so trabayu de 1889 la Yera de los viquingos, yera una ampliu estudiu de la historia, costumes y usos de los antepasaos de les naciones de fala inglesa. Trabayó mientres ocho años y mediu, lleendo en tientes cientos d'historia que describen la vida de les persones qu'habitaben la península escandinava dende la Edá de Piedra hasta la Edá Media. Esti trabayu académicu demostraba, lo qu'anguaño ye de reconocencia xeneral, la importancia nórdica pal tresformamientu cultural de les Islles Britániques mientres los sieglos V hasta l'IX. Esti puntu de vista nun yera común na dómina, y foi fechu risión por Isaac Taylor.
Reconocencies[editar | editar la fonte]
El montascosu macizu de Chaillu, nel centru del actual Gabón, lleva'l so nome.
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 4 mayu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
- ↑ 2,0 2,1 «LIBRIS» (29 ochobre 2012). Consultáu'l 24 agostu 2018.
- ↑ URL de la referencia: https://africanistes.revues.org/2785.
- ↑ Hai discutiniu alredor de la fecha (1831 o 1835) y llugar de nacencia (La Réunion, París o Luisiana, según la llábana de la so tumba) de Paul Du Chaillu.
- ↑ Literary Encyclopedia: Paul Belloni Du Chaillu at www.litencyc.com, Y. Clodd, Memories (London, Watts & co 1926), 71-74, Obituary: Paul Belloni du Chaillu, Y. G. Ravenstein, The Geographical Journal, Vol. 21, Non. 6 (Jun., 1903), pp. 680-681
Bibliografía[editar | editar la fonte]
- (en francés) Numa Broc, Dictionnaire illustré des explorateurs et grands voyageurs français du XIX siècle. I. Afrique, Éditions du Comité des Travaux historiques et scientifiques, Paris, 1988, xxxii + 346 p. ISBN 2-7355-0158-2
- (en francés) Jean-Marie Hombert et Louis Perrois (dir.), Cœur d'Afrique : gorilles, cannibales et Pygmées dans le Gabon de Paul Du Chaillu, CNRS éd., Paris, 2007, 216 p. ISBN 978-2-271-06470-7
- (en francés) Nouvelles aventures de chasse et de voyage chez les sauvages - Ed Michel LEVY - 1875 , 311 p
Enllaces esternos[editar | editar la fonte]
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Paul du Chaillu.- (en francés) Biographie de Paul Belloni Du Chaillu
- (en francés) Sur les traces de Paul Chaillu (film documentaire français de Luc-Henri Fage, 2007, 62')
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q749495- Multimedia: Paul Belloni Du Chaillu
Especies: Paul Belloni Du Chaillu
