Sylvia cantillans

De Wikipedia
(Redirixío dende Papuda bermeya)
Sylvia cantillans
papuda bermeya
Estáu de caltenimientu
Esmolición menor (LC)
Esmolición menor (IUCN 3.1)[1]
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Clas: Aves
Orde: Passeriformes
Familia: Sylviidae
Xéneru: Sylvia
Especie: S. cantillans
(Pallas, 1764)
Subespecies
  • Sylvia cantillans cantillans
  • Sylvia cantillans albistriata
  • Sylvia cantillans moltonni
  • Sylvia cantillans inornata
Consultes
[editar datos en Wikidata]
Güevos de Sylvia cantillans

Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu. La papuda bermeya[2] (Sylvia cantillans) ye una especie d'ave paseriforme de la familia Sylviidae.

Descripción[editar | editar la fonte]

Presenta un llargor de 12 cm, y un valumbu de 19 cm. L'iris ye castañu de Ø 3,5 mm. Picu abuxáu (más blancucia'l quexal inferior). Pates nun tonu anaranxáu.

El machu tien cabeza y mantu de color gris azuláu, ales y cola en tonu gris pardu, pescuezu y pechu castañu cobrizu, banduyu blancu y lladrales blancucios. Traces carauterístiques son un bigote blancu, n'ocasiones pocu marcáu, y aniellu ocular de tonu acoloratáu anaranxáu.

La fema estremar del machu pola so tonalidá más apagada y parda, onde la parte inferior faise más amarellentada, la cimera más parda, la bigotera reparar abondo menos marcada, y el aniellu ocular más descoloríu en tonu naranxa claru.

Hábitat[editar | editar la fonte]

Desenvolver ente carbes y maleza arbustiva de pequeñu porte, onde se despinta realizando vuelos curtios d'una a otru matu, pudiéndose alcuéntrase en campos baldíos, en campu abierto pobláu por esti tipu de vexetación (carba baxa) y con arboláu esvalixao. Suel atopase tamién nes proximidaes de los ríos, onde habita la espesura de les veres, húmedes y aptes pal so desenvolvimientu, onde atopa alimentu y resguarado.

Distribución[editar | editar la fonte]

La papuda carrasqueña presenta cuatro subespecies, talmente que según la so llocalización xeográfica asina va ser d'una o otra.

N'España ye un páxaru branizu, presente dende marzu hasta setiembre.

La papuda carrasqueña occidental (Sylvia cantillans cantillans), alcontrar nel noroeste peninsular d'Italia, en Sicilia, sur de Francia y Península Ibérica. N'ocasiones tamién se lleguen a alcontrar exemplares nel noroeste d'África.

La papuda carrasqueña oriental (Sylvia cantillans albistriata), alcontrar nel nordeste d'Italia, y tola franxa que va escontra'l sureste hasta'l sur de Turquía.

La papuda carrasqueña de Moltoni (Sylvia cantillans moltonii), ye endémica de les islles occidentales mediterránees (Córcega, Cerdeña y Islles Baleares), onde ta llargamente distribuyida.

La papuda carrasqueña inornata (Sylvia cantillans inornata), distribuyir pel noroeste d'África.

Voz[editar | editar la fonte]

El so reclamu ye caltriante, emitiendo un "chec-chec" nidiu y lentu, que tamién podría describise como "chac"; emitir con frecuencia tamién n'estáu d'alarma. El so cantar ye melodiosu y musical, curtiu, y ensin notes aspres o metáliques.

Dieta[editar | editar la fonte]

Ye básicamente insectívora, aliméntase mayoritariamente de los inseutos que caza, anque tamién inxer arañes, delles bárabos, distintos granes de plantes herbales, frutos monteses como bayes, y tamién puede picotiar dalguna qu'otra fruta que tope nel so camín.

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. BirdLife International (2004). Sylvia cantillans. 2006 Llista Roxa d'Especies Amenazaes IUCN. IUCN 2006. Consultáu'l 18 de febreru de 2011.
  2. URL de la referencia: http://www.sabencia.net/nomenclator.php.

Bibliografía[editar | editar la fonte]

  • PLEGUEZUELOS, J. M. (1992). «Avifauna nidificante de les sierres bétiques orientales y depresiones de Guadix, Baza y Granada», Universidad de Granada. Serviciu de Publicaciones de la Universidá, Granada. ISBN 84-338-1646-2.
  • BLANCO, J.C. & GONZALEZ, J.L. 1992. Llibru Coloráu de los Vertebraos d'España. ICONA. Madrid.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]