Oh Well

Oh Well
Datos
Tipu	cenciellu
Álbum	Then Play On
Intérprete	Fleetwood Mac
Xéneru	blues rock
Sellu discográficu	Reprise Records
País	Estaos Xuníos
Fecha publicación	26 setiembre 1969
Cronoloxía de Fleetwood Mac
Man of the World Oh Well The Green Manalishi

«Oh Well» (n'asturianu «Oh bien») ye un cantar de la banda británica de rock Fleetwood Mac, publicáu como senciellu en 1969 por Reprise Records. Llanzóse coles mires de promocionar l'álbum Then Play On, pero nun foi incluyíu nel so llistáu de cantares hasta años más tarde cuando se remasterizó. La so primer inclusión nun discu foi en Fleetwood Mac - Greatest Hits de 1971 y dende entós amestóse nel llistáu de dellos recopilatorios como The Best of Peter Green's Fleetwood Mac, The Vaudeville Years y na caxa recopilatoria 25 Years - The Chain.

D'alcuerdu al sitiu Allmusic considérase-y como una de los primeros cantares que se crucia ente'l blues rock y el heavy metal.

Composición y antecedentes

Foi escrita por Peter Green en dos partes; la primera denominada «Oh Well, Part 1» ye un cantar de blues rock con referencies al blues llétricu qu'inclúi una curtia interpretación vocal. Esta parte ye conocida pol so rápidu riff de blues y poles poses que surden dempués que Mick Fleetwood toca la llueca, que da pasu a les poques frases que canta Green ensin acompañamientu musical. Entós que el riff retorna vien un solu de guitarra interpretáu por Danny Kirwan, que da términu a la parte unu. Dende'l minutu 2:19 empieza «Oh Well, Part 2», una pista instrumental basada na guitarra acústico y llétrico, y qu'inclúi curtios pasaxes de flauta duce, violoncello y pianu. Tolos instrumentos que s'escuchen nesta parte fueron interpretaos por Green, sacante la flauta duce que foi tocada por Sandra Eldson y del pianu, que foi la única participación de Jeremy Spencer en toa'l cantar.

Depués de ser publicáu nel mercáu mundial la banda solo tocaba la parte unu nos sos conciertos, onde delles grabaciones en direuto fueron publicaos nos discos Live y Live at the BBC. Amás y dempués de la salida de Green en 1970, la tema siguió interpretándose por otros miembros de la banda como Bob Welch, Lindsey Buckingham, Rick Vito y Billy Burnette.

Receición comercial

Tres el so llanzamientu llogró un bultable ésitu nes llistes musicales, principalmente europees. Nel Reinu Xuníu llegó hasta'l segundu llugar na llista UK Singles Chart, onde permaneció 16 selmanes consecutives. Ente que nos Países Baxos llegó hasta'l primer puestu de los Dutch Top 40, convirtiéndose nel so segundu númberu 1 en dichu país dempués de «Albatross» de 1968. N'otros países europeos como Irlanda, Bélxica, Noruega, Alemaña y Francia allugóse dientro de los top 5. Nel casu de los Estaos Xuníos nun #aportar# a un gran ésitu, yá que foi bien toques vegaes tocada nes estaciones radiales de FM, sicasí entró nos Billboard Hot 100 nel puestu 55 siendo los so primer senciellu n'ingresar nuna llista estauxunidense.

Versiones y otros usos

Col pasar de los años foi versionado por distintos artistes y bandes en diversos subxéneros musicales como ye'l casu de Tom Petty and The Heartbreakers, Joe Jackson, Kenny Wayne Shepherd, Big Country, Tribe of Gypsies, Eels, Ratt y Haim, ente otros. N'ochobre de 1999 foi tocada en direuto por Jimmy Page y The Black Crowes, pal discu en direutu Live at the Greek de 2000. En 2008 el exmiembro de Fleetwood Mac, Bob Welch, la versionó pal so álbum Greatest Hits & More.

Per otru llau, apaeció nel episodiu «Spearhead from Space» de Doctor Who y «Oh Well, Part 2» foi usada como sample pela banda británica The KLF pal so discu Chill Out de 1990.

Referencies

• Datos: Q7080555