Noemí Walsöe de Reca
Noemí Walsöe de Reca | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | Provincia de Buenos Aires, 7 de febreru de 1937 (87 años) |
Nacionalidá | Arxentina |
Estudios | |
Estudios |
Facultad de Ciencias Exactas y Naturales (UBA) (es) Universidá de París-Sur Universidá Téunica de Múnich CEA Paris-Saclay (en) |
Oficiu | química |
Noemí Elisabeth Walsöe de Reca (7 de febreru de 1937, Provincia de Buenos Aires) ye una doctora en química arxentina, especializada en materiales nanoestructurados.[1] Ye Investigadora Cimera del CONICET y del CIC,[2] y desenvuelve les sos xeres nel Centru d'Investigaciones en Sólidos del CITEDEF. Foi ganadora del premiu Bernardo Houssay, ente otres distinciones nacionales ya internacionales.
Biografía
[editar | editar la fonte]Walsöe realizó primeru estudios de profesora d'inglés y maestra d'alemán.[3] En 1959 llicencióse en Química na Universidá de Buenos Aires. Realizó la so tesis doctoral "Autodifusión de Titaniu en Fase Beta" na mesma universidá en 1966. Especializar en Ciencia de los Materiales nel Centre d'Etudes Nucleaires Saclay, Faculté d'Orsay en 1965 y na Technische Hochschüle nel añu 2009.[1]
Trayeutoria profesional
[editar | editar la fonte]Ingresa a la carrera de CONICET en 1967 desenvolviendo la so actividá nel área de Ciencia de los Materiales y Nanomateriales Cerámicos. Les sos investigaciones trataron nel estudiu y aplicaciones de materiales funcionales pa sensores de gases, celdes de combustible y detectores d'infrarroxos.
Desenvolvió principalmente les sos actividaes na unidá d'Investigación y desenvolvimientu estratéxicu pa la defensa (UNIDEF, CONICET-MINDEF).
Nel periodu 1993-1999 foi representante nacional ante la Comisión d'Altes temperatures y Química del Estáu Sólidu de la IUPAC, Gran Bretaña.
Ye autora, en collaboración colos sos colegues del centru d'investigación en sólidos , de dolce patentes d'invención . Ente elles puédese mentar: Electródos autoadhesivos pa Equipu Holter de Control cardiolóxicu enllargáu (1996), un robot olfativu pa monitorear contaminación ambiental.[4]
Premios y Distinciones
[editar | editar la fonte]Premiu recibíos por Noemí Walsoe de Recaː[5]
- 2014: Premiu Leader Women in Science 2014 - American Chemical Society (ACS), AMERICAN CHEMICAL SOCIETY.
- 2014: Premiu Jorge Sábato - Miembros del Tribunal Evaluador. INSTITUTU SABATO, Universidá Nacional de San Martín.
- 2014: Premiu Líder Teunolóxicu 2014, FUNPRECIT.[6]
- 2014: Premiu Dr. Horacio Damianovich, Asociación Química Arxentina.
- 2013: UNESCO, Washington - Latin American Lectures, UNESCO.
- 2010: Premiu MERCOSUR 2010 - Categoría Integración. UNESCO.[7][8]
- 2010: Nanoteunoloxía nel MERCOSUR 2010 - Categoría Integración, UNESCO.
- 2003: Premiu Bernardo Houssay de la SECy T a la Investigación Científico y Tecnolóxico 2003 nel Área d'Inxeniería Química. [9]
- 2002: Premiu “Simón Delpech en Ciencia de los Materiales dau pola Academia nacional de Ciencies Exactes, Físiques y Naturales
- 1997: Premiu “The Best Experimental Scientific Work of PPMSS’97” de l'Academia de Ciencies d'Ucraína.
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ 1,0 1,1 «Dra. Noemí Elisabeth Walsöe de Reca».
- ↑ «Dra. Noemí Elisabeth WALSOE DE RECA» (castellanu). Consultáu'l 26 de marzu de 2018.
- ↑ «Noemi Walsoe | Estudios realizaos». Archiváu dende l'orixinal, el 2020-10-12. Consultáu'l 26 de marzu de 2018.
- ↑ (en castellanu) Más qu'humanu. https://www.lanacion.com.ar/220798-mas-que-humanu. Consultáu'l 26 de marzu de 2018.
- ↑ «Sistema d'Información de Ciencia y Teunoloxía Arxentín».
- ↑ «Premiu daos a personal de CITEDEF».
- ↑ Premiu MERCOSUR 2010 en Ciencia y Teunoloxía. FabaInforma. http://www.faba.org.ar/fabainforma/458/Actualidá02.htm. Consultáu'l 12 de mayu de 2018.
- ↑ desenvolvimientu-en-nanotecnologia/ La UNESCO premia al CITEDEF por desenvolvimientu en nanoteunoloxía. El ciudadanu. 5 d'ochobre de 2010. https://www.elciudadanoweb.com/la-unesco-premia-al-citedef-por desenvolvimientu-en-nanotecnologia/. Consultáu'l 12 de mayu de 2018.
- ↑ «Ganadores de los Premios SeCyT 2003. Premiu Bernardo Houssay a la Investigación Científico y Tecnolóxico».