Natalie Bauer-Lechner
Natalie Bauer-Lechner | |
|---|---|
| Vida | |
| Nacimientu |
Penzing (en)  , 9 de mayu de 1858[1] |
| Nacionalidá |
 Austria |
| Muerte | Viena, 8 de xunu de 1921[1] (63 años) |
| Familia | |
| Casada con |
Alexander Bauer (es) |
| Estudios | |
| Estudios | Universidá de Música y Arte Dramáticu de Viena |
| Llingües falaes | alemán[2] |
| Oficiu | violista |
| Instrumentu musical | viola |
 | |
Natalie Bauer-Lechner (9 de mayu de 1858, Penzing (en) – 8 de xunu de 1921, Viena) foi una violista, confidente mientres munchos años de Gustav Mahler. La so obra Mahleriana, basada nel conteníu d'un diariu priváu non calteníu escritu mientres los años 1890–1912, ufierta una pervalible visión, añu a añu, de la vida profesional y privao de Mahler.
Vida[editar | editar la fonte]
Natalia Anna Xuliana Bauer-Lechner yera la fía mayor del llibreru universitariu vienés Rudolf Lechner (1822–1895) y la so esposa Julia, de soltera von Winiwarter (1831–1905). La familia tuvo otros trés fíes y un fíu. Recibió clases privaes y depués estudió violín y acompañamientu de pianu nel Conservatoriu de Viena, d'onde egresó en 1872. Nel conservatoriu atopar por primer vegada con Mahler; anque ésti asistió a dichu centro nos años 1875–1878 (dempués de la graduación de Natalie) paez qu'ella caltenía un derechu d'usu de les instalaciones mientres la so hermana menor Ellen siguiera siendo estudiante.
El 27 d'avientu de 1875, con diecisiete años, casóse col catedráticu viudu de teunoloxía química na Escuela Téunica Cimera de Viena, nacíu'l 16 de febreru de 1836 en Mosonmagyaróvár, Alexander Bauer (1836–1921). Les fíes de Bauer teníen naquel momentu once, ocho y un años d'edá. El 19 de xunu de 1885 esti matrimoniu foi eslleíu de mutuu alcuerdu.[3]
Dende 1885 hasta la so muerte Natalie Bauer-Lechner vivió en Viena como violista y profesora particular de violín. De 1895 a 1913 tocó violar nel cuartetu de cuerdes femenín de Marie Soldat-Röger (primer violín y alumna de Joseph Joachim), y xunto con Elly Finger-Bailetti (segundu violín, dende 1898 Elsa von Plank) y Lucy Herbert-Campbell (violonchelu, dende 1903 Leontine Gärtner). El cuartetu debutó'l 11 de marzu de 1895 na sala Bösendorfer de Viena y en total ufiertó 51 conciertos ente 1895 y 1913 en Wien y otros dellos en xires pol estranxeru. Bauer-Lechner venceyar a Gustav Mahler tres el so matrimoniu fallíu; esta rellación de proximidá terminó tres el compromisu de Mahler con Alma Mahler. La dómina central del contautu ente Mahler y Bauer-Lechner ye'l periodu ente 1890 y 1901.[4]
N'años posteriores Natalie Bauer-Lechner destacó como feminista y pacifista. En 1907 publicó na editorial del so padre'l llibru Estace. Gelerntes und Gelebtes, una coleición d'aforismos y ensayos sobre temes artístiques, políticos, filosóficos y psicolóxicos, nos que la rellación cola cuestión femenina ye más fuerte. En concretu encétense asuntos específicamente femeninos nos capítulos “Amor y oficiu”, “Socialismu y cuestión femenina”, “Educación de los neños”, “Les muyeres – Cuestiones sexuales” y “Vistimienta de les muyeres” .[4] L'artículu pacifista publicáu en 1918 Über dean Krieg conducir a la cárcel por alta traición. En 1921 Natalie Bauer-Lechner ingresó nel Sanatoriu del Comerciu de Viena hasta'l 26 de febreru. Dempués vivió hasta la so muerte'l 8 de xunu de 1921 en casa del so hermanu Oskar. Ellí apurriéronse-y unos ingresos diarios de 300 corones austriaques. Incluyendo'l so violín, les sos pertenencies tres la so muerte fueron tasaes en 77.000 corones, lo que contradiz a otres fontes qu'indiquen que morrió na probeza. Natalie Bauer-Lechner foi soterrada nel mauseoleo de la familia Lechner nel campusantu central de Viena.[4]
Los diarios[editar | editar la fonte]
La hestoria de la publicación de la so obra más importante ye complicada. La fonte ye una abuitada coleición de notes titulada Mahleriana, aparentemente derivaes d'unos trenta diarios que yá nun esisten. Mientres la so vida, curtios estractos fueron publicaos en dos revistas: anónimamente en Der Merker (abril de 1913) y roblaos col so propiu nome en Musikblätter des Anbruch (abril de 1920). Erinnerungen an Gustav Mahler publicar en 1923, y representa una selección estrayida de los materiales disponibles.
Teníu hasta la so muerte pol especialista en Mahler Henry-Louis de La Grange, el manuscritu de Mahleriana nun ta intactu. Numberoses páxines fueron arrincaes por manes desconocíes, y nun hai nicios sobre qué pueden contener. Mientres la so vida, Natalie Bauer-Lechner tuvo'l vezu d'emprestar el so manuscritu a amigos y conocíos (Y.H. Gombrich indica que los sos padres tener nel so poder mientres dalgún tiempu), y esta práutica ye la que presumiblemente facilitó la eliminación de material.
Créese que, en dalgún momentu, llegó a atopase ente los sos papeles una coleición de notes que rexistraben conversaciones con Siegfried Lipiner, amigu de Mahler mientres munchos años. Desconozse'l so paradoriu actual.
Obres[editar | editar la fonte]
- Estace: Gelerntes und Gelebtes. Wien 1907
- Erinnerungen an Gustav Mahler. Y. P. Tal & Co., Wien-Leipzig 1923. Edición correxida y aumentada: Herbert Killian (Ed.), Knud Martner (Anmerkungen): Gustav Mahler in den Erinnerungen von Natalie Bauer-Lechner. Wagner, Hamburg 1984, ISBN 3-921029-92-9.
Bibliografía[editar | editar la fonte]
- José Luis Pérez de Arteaga: Mahler. Madrid, A. Machado, 2007.
- Helmut Brenner/Reinhold Kubik: Mahlers Menschen. Freunde und Weggefährten. St. Pölten - Salzburg - Wien 2014, S. 89-90, ISBN 978-3-7017-3322-4.
- Rezension von Erinnerungen an Gustav Mahler. In: Hermann Bahr: Liebe der Lebenden. Tagebücher 1921/23. Band 3. (Tagebuch. 15. September [1923]). Borgmeyer, Hildesheim 1925, S. 222–223.
Películes[editar | editar la fonte]
- Meine Zeit wird kommen. Gustav Mahler in den Erinnerungen von Natalie Bauer-Lechner. Documental, Austria, 2010. (Direición: Beate Thalberg. Actores: Petra Morzé y Robert Ritter).
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ 1,0 1,1 Afirmao en: SNAC. Identificador SNAC Ark: w6pr86r0. Apaez como: Natalie Bauer-Lechner. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
- ↑ «idRef» (francés). Agencia Bibliográfica de Enseñanza Superior. Consultáu'l 20 mayu 2020.
- ↑ Helmut Brenner/Reinhold Kubik: Mahlers Menschen. Freunde und Weggefährten. St. Pölten - Salzburg - Wien 2014, S. 17, ISBN 978-3-7017-3322-4
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Helmut Brenner/Reinhold Kubik: Mahlers Menschen. Freunde und Weggefährten. St. Pölten - Salzburg - Wien 2014, S. 19, ISBN 978-3-7017-3322-4
Datos: Q112641
Multimedia: Natalie Bauer-Lechner
