Saltar al conteníu

Namie Amuro

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Namie Amuro
Vida
Nacimientu Naha20 de setiembre de 1977[1] (47 años)
Nacionalidá Bandera de Xapón Xapón [2]
Llingua materna xaponés
Familia
Casada con Sam (1997 – div. 2002)
Estudios
Estudios Okinawa Actors School (en) Traducir
Llingües falaes xaponés
Oficiu actriz, cantante, modelu, productora musicalbaillarina
Trabayos destacaos Best fiction (es) Traducir
Past Future (es) Traducir
Premios
Miembru de Super Monkey's
Seudónimos Namie Amuro, 安室ちゃん y 奈美恵ちゃん
Xéneru artísticu pop
Rhythm and blues
Hip hop
J-pop
dance pop (es) Traducir
Dance
Mena de voz mezzosopranu
Instrumentu musical voz
Discográfica EMI Music Japan
Avex Trax
IMDb nm0025480
namieamuro.jp
Cambiar los datos en Wikidata

Namie Amuro (安室 奈美恵 Amuro Namie?, Naha, Prefeutura d'Okinawa, 20 de setiembre de 1977) ye una cantante, baillarina y primeramente estrella (actriz/cantante) infantil retirada, quien, debíu al pesu de la so popularidá yera conocida como la "Reina adolescente de Xapón" y la "Reina del J-pop". Retirar de los escenarios el 16 de setiembre de 2018, dando'l so últimu conciertu nel so Okinawa natal. [3][4]

Amuro debutó a la edá de catorce años nun grupu de moces llamáu Super Monkey's. Anque nun tuvieron enforma ésitu, el grupu ganó popularidá nel so últimu añu col senciellu "Try Me Watashi ~o Shinjite~" (1995). Amuro dexó'l grupu dempués del llanzamientu de dos senciellos más; empezó la so carrera como solista col entós-pequeñu ya independiente sellu discográficu Avex Trax. So la enseñanza del productor Tetsuya Komuro, Amuro rápido convirtióse nun ésitu comercial, produciendo ventes millonaries de los sos discos y empezando dellos enclinos de moda. El so senciellu "Can You Celebrate?" (1997) convertir nel senciellu más vendíu por una solista femenina en Xapón. A finales d'esi añu Amuro retirar pa dedicase al so compromisu y embaranzu.

Volvió a la industria musical en 1998 col so senciellu "I Have Never Seen". Enfrentó ventes cada vez más baxes conforme pasaba'l tiempu. Terminó la so rellación llaboral con Tetsuya Komuro en 2001, y xunióse al proyeutu Suite Chic que la tresformaría n'artista R&B. Dende entós tuvo anovándose a sigo mesma, y llogró anovar l'interés de la xente nella. El so discu Play (2007) debutó nel top de les llistes d'ésitos y foi siguíu polos senciellos "60s 70s 80s" (2008), los primeres en ser númberu unu dempués de 10 años.

Dempués de dos décades de debutar musicalmente, sigue siendo una de les cantantes femenines que sobrevivió mientres más tiempu. Ye la única cantante xaponesa que llogró tener un senciellu asitiáu nel top 10 cada añu mientres catorce años consecutivos. Tamién continua combatiendo exitosamente l'estigma de ser una madre soltera divorciada y trabayadora. El 30 de xunetu de 2008. llanzó'l so tercer álbum de grandes ésitos, Best Fiction, que foi tou un ésitu siendo l'Álbum d'una artista femenina en Xapón con más ventes del 2008, 2° nel chart añal del Oricon Style y #3 nel HMV.

En 2009 Namie llanzó'l so senciellu WILD/Dr. el cual algamó'l #1 nel Oricon Daily. N'avientu de 2009 Namie llanzó'l so 9° Album d'estudiu, tituláu Past<Future l'Álbum foi un ésitu vendiendo más que'l so anterior álbum d'estudiu PLAY. Depués del llanzamientu del Álbum, el so senciellu doble Break it/Get Myself Back vio la lluz llegando al #3 nel Oricon. Nel 2011 llanza dos singles: Naked/Fight Together/Tempest algamó'l 3° puestu del Oricon y SSWD!/Love Story algamó'l 2° puestu superando les ventes del single anterior.

Biografía

[editar | editar la fonte]

Vida temprana y carrera

[editar | editar la fonte]

Amuro nació en Naha, Okinawa, criada solamente pola so madre, Emiko Taira, por cuenta de que divorciárase cuando Namie tenía la edá de 4 años. Emiko ye media-xaponesa, media-italiana. Taira trabayaba como emplegada nuna guardería y hostess nun chigre pa caltener a los sos fíos.

Amuro nun tenía la intención de convertise nuna artista; quería ser azafata. Como sía, a la edá de dolce, mientres visitaba a una amiga, foi afayada por Masayuki Makino, el dueñu de la "Okinawa Actors School". Amuro xunióse eventualmente a esti colexu. Dempués de dos años d'estudiu, Makino asitiar nun grupu llamáu Super Monkey's con otros cinco chiques: Ameku Minako, Takushi Nanaku, Aragaki Hisako y Makino Anna. Debutaron en setiembre de 1992 en Toshiba-EMI. Un añu dempués graben el so primer senciellu Mr. USA (ミスターUSA), y en contra de los deseos de la madre de Amuro, el grupu camudar a Tokiu.

L'ésitu de Super Monkey's nun foi grande y camudaben constantemente de miembros. Ameku Minako dexó la banda pa trabayar cola so instructora de baille pasándose a llamar asina "Super Monkey's 4". En grabando'l so tercer senciellu Dancing Junk, Aragaki Hisako dexa la banda onde Matsuda Ritsuko (リナ) y Miyauchi Reina (レイナ) fueron les escoyíes pa reemplazar a les otres dos pequeñes.

Dende esi momentu Amuro captó l'atención de toos convirtiéndose, nuevamente en "Namie Amuro and the Super Monkeys", nome sol cual editaron el so cuartu senciellu Paradise Train. Amás de les actividaes col grupu, tuvo pequeños papeles en drames televisivos y pequeños filmes.

Dempués de dexar a Super Monkey's, Amuro llanzó dos senciellos como solista so la firma Toshiba-EMI y les otres moces formaron el so propiu grupu llamáu MAX.

1995-1997: Ésitu comercial

[editar | editar la fonte]

El senciellu debú de Amuro en Avex, "Body Feels Exit", foi llanzáu n'ochobre de 1995. Foi'l primer frutu de la so rellación llaboral col productor Tetsuya Komuro. "Chase the Chance" foi llanzáu dos meses dempués y convirtióse nel so primer senciellu númberu unu con ventes millonaries. Ganó'l Golden Arrow Award 1995.

Na primer metá de 1996, Amuro atropó senciellos de ventes millonaries: "Don't Wanna Cry" y "You're My Sunshine". El so álbum d'estudiu Sweet 19 Blues, llanzáu'l 22 de xunetu de 1996, foi un ésitu comercial, vendiendo más de tres millones d'unidaes. La so popularidá aumentó tamién. Apaeció na pantalla grande en dos películes y convirtióse nun iconu de la moda en Xapón, empecipiando una moda llamada Amuraa carauterizada por piel amorenada, pelo tiñíu, minifalda y botes.

El 27 de payares de 1996, llanzó'l senciellu "A Walk in the Park", que tamién vendió más d'un millón d'unidaes. A finales de 1996, Amuro ganó'l Grand Prix Award, l'honor más grande nes industries musicales de Xapón, pol so cantar "Don't wanna cry", convirtiéndola na artista más nueva en ganalo. Fixo Okinawa más popular nel país.

El so primer senciellu de 1997, "Can You Celebrate?", eventualmente vendió 2.29 millones de copies, siendo'l senciellu meyor vendíu por una artista femenina en Xapón. Esi mesmu añu, dempués del llanzamientu d'otru senciellu "How to be a girl", y un segundu álbum, Concentration 20, Amuro realizó un tour en cuatro domos de Xapón nel branu. El 3 d'agostu d'esi añu, les ventes de los sos discos algamaron los 20 millones.

Nel iviernu, Amuro anunció nuna conferencia de prensa que contraxera matrimoniu con Masaharu Maruyama (tamién conocíu como Sam del grupu TRF), y que por cuenta de esto y a que tenía tres meses d'embaranzu retiraríase temporalmente de la industria musical. A la fin d'esi mesmu añu, ganó'l Grand Prix Award de nuevu pero esta vegada por "Can You Celebrate?" y realizó la so apariencia final en Kouhaku Uta Gassen.

1998-2001: Lluches profesionales y personales

[editar | editar la fonte]

En mayu de 1998, Namie dio a lluz al so fíu Haruto y tornó a la industria musical n'avientu d'esi añu col so senciellu "I Have Never Seen". La so primer apaición televisiva foi nel Kouhaku Uta Gassen, onde cantó "Can you Celebrate?", el so más esitosu senciellu. A la fin del cantar, Namie nun pudo contener les llárimes al oyer a los sos fans glayar el so nome y estimar la so vuelta.

En marzu de 1999, salió'l so segundu senciellu "RESPECT the Power of Love". Esi mesmu día, la so madre, Emiko Taira, foi asesinada. Namie voló rápido a Okinawa, atayando les promociones del senciellu, pa identificar el cuerpu de la so madre. Tres esti fechu, Namie fíxose'l so tatuaxe del brazu esquierdu, onde pon: "My mothers love live with me. Eternally in my heart. R.I.P. 17/03/1999" (L'amor de la mio madre vive conmigo. Pa siempres nel mio corazón. R.I.P. 17/03/1999).

El so tercer senciellu "Toi et Moi", foi utilizáu pa la película de Pokemon: The Movie (2000). El so siguiente senciellu "Someting bout' the kiss" foi producíu pol productor americanu de Hip-Pop/R&B, Dallas Austin. El so primer álbum dende'l so "Hiatus", foi producíu por Tetsuya Komuro y Dallas Austin, llamáu "Genius 2000" publicáu en xineru de 2000. L'álbum algamó'l númberu unu de Oricon. Pasó la primer parte del añu 2000 nel Tour del "Genius 2000". Dempués de la xira presentó'l so siguiente senciellu "Never End", en xunetu de 2000.

El siguiente álbum de Namie Amuro "Break The Rules", nun llogró'l puestu númberu unu del Oricon, quedando nel segundu puestu. A partir de mayu de 2001 Namie empezó'l Tour d'este. La xira acabó en mayu.

N'agostu llanzó'l so senciellu "Say the word", onde per primer vegada, Namie escribió la lletra. El senciellu marcó tamién el fin de la so rellación de trabayu ente ella y el so productor Tetsuya Komuro. Sicasí, n'avientu d'esi añu, Komuro trabayó nel senciellu "Lovin' it", que Namie cantó xunto con Verbal del grupu m-flo.

2002-2006: Nueva imaxe y direición

[editar | editar la fonte]

El 13 de marzu de 2002, llanzó'l so nuevu álbum de grandes ésitos "Love Enhanced". En xunetu de 2002, divorciar de Sam (Masaharu Maruyama) y la custodia de Haruto pasa a él.

El 11 de setiembre de 2002, llanzó'l so senciellu "Wishing on the Same Star" escritu por Diane Warren, algamando'l puestu númberu dos nel gráficu selmanal de Oricon. El cantar foi orixinalmente cantada por Keedy en 1991. Dende avientu de 2002, viose dafechu somorguiada nel proyeutu musical xaponés de R&B "Suite Chic". Llanzaron dos senciellos, un álbum y un álbum de re-entemeces antes d'acabar el proyeutu en 2003.

Dempués d'eso, volvió a la so carrera en solitariu. Llanzó los senciellos "Shine More" (06/03/2003), "Put 'Em Up" (16/07/2003) y "So Crazy" (16/10/2003). El so siguiente senciellu "Come" foi utilizáu pal anime "InuYasha". A final d'añu llanzó l'álbum tituláu "Style".

Dende'l 29 de payares de 2003 hasta'l 11 d'abril de 2004, atopar de xira nel Tour "So Crazy Best Singles 2003-2004. Poco dempués de la xira, llanzó la balada "All For You", siguíu del senciellu "Girl Talk/the Speed Star" publicáu'l 14 d'ochobre de 2004.

Tres el terremotu nel océanu nel sureste asiáticu, Namie participó como única representante xaponesa de la MTV Asia Aid en febreru de 2005, donando 10 millones de yenes pa los neños afeutaos.

El 6 d'abril de 2005 llanzó'l so senciellu "Want Me, Want Me". Que foi un ésitu perbién recibíu, quedando na segunda posición nel Oricon. En mayu de 2005, tres trés años del so divorciu, informar de que Namie va engarrar pola custodia del so fíu Haruto. N'agostu, infórmase oficialmente que Namie ganó la custodia.

El 29 de mayu d'esi añu, Namie allega a MTV Video Music Awards Japan, onde recibió los premios de "Meyor video R&B" y "Artista Más Impresionante Asiática". Yá otros años, Namie fuera premiada con "Inspiración Musical de Xapón" en 2002 y "Meyor Collaboración" en 2003.

El 13 de xunetu de 2005 sale'l so sestu álbum "Queen of Hip-Pop". En collaboración con MGM Studios, Namie utilizó a la Pantera Rosa pal álbum y una "muyer pantera" creada especialmente pal álbum. Cuando l'álbum terminóse, Namie dixo qu'entá nun llograra perfeccionar del tou la so voz.

En setiembre de 2005, Namie empezó'l Tour "Space of Hip-POP". Poco dempués del empiezu del Tour, Namie fixo la ufierta a la empresa de distribución xaponesa de la película Sin City de cantar el so cantar. La empresa consideró que la imaxe de Namie encaxa cola película y aceptó la so ufierta. El cantar "Violet Sauce" salió a la lluz col senciellu "White Light/Violet Sauce" el 16 de payares de 2005. Poco dempués llanzó "Filmography 2001-2005", una escoyeta de los sos videos musicales dende 2001 hasta 2005.

El 17 de mayu de 2006 llanzó'l senciellu "Can't sleep, Can't eat, I'm sick/Nyngo". Otru senciellu de Namie que queda nel segundu puestu del Oricon. N'agostu de 2006 empezó'l so Tour de "Live Style 2006". A final d'añu dixo qu'en 2007 tenía cuenta de ameyorar la so actuaciones.

2007-presente: Alica la "Reina del J-pop"

[editar | editar la fonte]

El primer senciellu de Namie salió'l 24 de xineru de 2007, llamáu "Baby Don't Cry". L'A-side foi utilizáu como tema principal del Drama "Himistsu no Hanazono". Esti single supunxo un resurdir de Amuro yá que foi'l so single más vendíu dende la salida del single "Say the word" en 2001. El senciellu númberu 32 de Namie Amuro, "Funky Town", foi llanzáu'l 4 d'abril de 2007. Esi mesmu añu, Namie tamién participó nel álbum de m-flo, "cosmicolor", col cantar llamáu "Luvotomy".

El so esperáu y séptimu álbum, "PLAY", foi llanzáu'l 27 de xunu de 2007. "PLAY" ganó'l puestu númberu unu nel Oricon, el so primer númberu unu desque llanzó "Genius 2000". Una de los cantares del álbum, llamada "Top Secret", usar na 2ª temporada de Prison Break. El cantar "Hide&Seek" foi utilizada como promoción del álbum en radios y TV. Namie grabó un PV pa dicha cantar según otru pa otra de los cantares del álbum titulada "Hello". Pa promocionar l'álbum, del 18 d'agostu de 2007 hasta'l 27 de febreru de 2008, Namie realizó'l Tour de "PLAY Tour 2007".

El primer senciellu de Namie en 2008 llamáu "60s 70s 80s" foi publicáu'l 12 de marzu y fueron usaos pa la campaña de marketing del xampú Vidal Sasson. El senciellu contién tres canciones "New Look"(60s), "Rock Steady"(70s) y "What a FEELING"(80S). Diches cantares usaben samplings de famosos cantares americanos de cada dómina: Baby Love de The Supremes, Rock Steady d'Aretha Franklin y What a Feeling d'Irene Cara, tema del famosu filme de 1983 Flashdance. Esti senciellu algamó'l númberu unu nel Oricon con más de 290.000 copies vendíes, convirtiéndose nel so senciellu más vendíu dende "I HAVE NEVER SEEN", llanzáu diez años antes.

El 25 de marzu de 2008 Namie ganó'l premiu al "Meyor Videu Femenín" pol video musical de "Hide&Seek" nel Space Shower TV. "Hide&Seek" tamién ganó'l premiu al "Meyor videu R&B" en MTV Music Video Awards Japan 2008 el día 31 de mayu. En mayu de 2008, Namie collaboró con DOUBLE nel cantar "Black Diamond", que llogró'l certificáu de doble platín pola Recording Industry Association de Xapón. El 31 de xunetu partipó nel conciertu de DOUBLE nel cantar "Black Diamond".

Namie publicó'l so tercer álbum de grandes ésitos el "BEST FICTION" el día 30 de xunetu de 2008. L'álbum recueye tolos sos senciellos dende 2002, más dos canciones nueves. "Do MÓREME", utilizada na campaña de Vidal Sasson, y "Sexy Girl", tema del drama de la NHK: Otome no Punch. "BEST FICTION" vendió más de 681.000 copies na primer selmana, convirtiéndose n'otru númberu unu del Oricon. Tres la friolera de 6 selmanes nel númberu 1 y más de 2 años nos charts, el recopilatorio vendió 1.840.088 copies. Amás, el "BEST FICTION" ganó'l premiu a "Meyor álbum del Añu" en 50th Japan Record Awards. El 28 d'ochobre empezó la xira de "BEST FICTION 2008-2009 Tour".

El 18 de marzu de 2009, salió'l senciellu "WILD/Dr.", tamién utilizáu nun marketing de Vidal Sasson con Namie Amuro. Esti senciellu tamién algamó'l primer puestu nel Oricon. Namie collaboró con ravex nun cantar del so álbum Trax, llamada "ROCK O. feat. Namie Amuro. En xunu de 2009, Namie participó nun anunciu pa la marca McDonald's, sobre l'hamburguesa Quarter Pounder cola etiqueta "BIG MOUTH".

El 16 d'avientu de 2009 poner en venta'l so octavu álbum d'estudiu "Past<Future". L'álbum debutó #1 nel Oricon daily chart, y nel so primer día vendió alredor de 112,000 copies. A la fin de la primer selmana del so llanzamientu, l'álbum taba nel visu del Oricon weekly album chart, vendiendo alredor de 331,000 copies. Acordies con Oricon l'álbum vendió 545,929 copies en 10 selmanes, devasando les ventes del anterior álbum de Namie, PLAY. Pa ochobre de 2010 ye'l cuartu álbum más vendíu del 2010. Amás, esti álbum foi'l primeru, en tola historia, n'asitiase como númberu unu en 5 países Asiáticos, estableciendo un nuevu récor.

Na premiación de los MTV Video Music Awards Japan 2010, llogró'l premiu como Meyor Video Femenín, cola so tema FAST CAR, que rompió colos esquemes de música que produxera antes, amosando un cantar fresco y bailladero, xunto cola combinación d'un bon vestuariu y escenografía, amás d'una imaxe más provocatible y sensual.

El 18 de mayu de 2010 festexáronse los World Music Awards en Montecarlu (Mónacu), eventu al qu'asistió Namie, siendo la primer estrella Asiática que triara l'alfombra colorada, y más impresionante foi que cantar “Hide & Seek” del so discu “PLAY”, recibiendo dempués el premiu de Best Asian Artist, que foi apurríu por Paris Hilton, quien presentó a Namie Amuro como una cantante consagrada y una lleenda en Xapón, amás de tar mientres 10 años consecutivos nel TOP TEN.

La cadena de televisión de WOWOW, que tresmitió los Premios Grammy dende la década de 1990, ufiertó a la cantante Namie Amuro una invitación pal eventu 2010 y una entrevista esclusiva con Lady Gaga, quien Amuro declaró públicamente que ye un gran fan d'ella. WOWOW llograra una cuota de producción de 100 millones de yenes pal programa, y ufiertó Amuro tases nel doble millones de díxitos, pero refugo la ufierta.Otru individuu de la industria comento que Amuro declaró categóricamente que yá nun quería faer apaiciones en televisión, y que nun precisa más dineru namás que pueda vivir col so fíu y ser feliz. L'ingresu añal de Amuro se rumorea que ta a unos 100 millones de yenes, principalmente de les sos xires de conciertos y regalías. Escasamente apaez na televisión, cola esceición de los programes de música de xemes en cuando.

El 28 de xunetu de 2010 llanzó un nuevu single sol nome de Break It/Get Myself Back en dos ediciones: una edición CD que contién los tracks Break It y Get Myself Back y una edición con DVD qu'inclúi'l videoclip de cada tema y el so respeutivu making of.

Pa 2011 Namie anunció un nuevu material discográfico de Collaboraciones, y el so Sable tour 2011, con 36 feches y 18 locaciones, el so Sable tour 2011 va ser solo en Xapón, y posiblemente sía sobre'l so álbum de collaboraciones el cual inclúi la so collaboración con: DOUBLE, m-flo, Ai, etc. En febreru de 2011 anuncióse la so collaboración con Anna Tsuchiya y Ai, el cantar titúlase "Wonder Woman" y ye utilizada na campaña de Namie con Coca Cola, llamada "WILD RACE" onde ella compite una carrera de motocicletes nun desiertu contra robots.

Por cuenta de los sucesos del terremotu de Xapón del 2011, y los problemes que surdieron arriendes d'este, Checkmate! el so álbum de collaboraciones al igual qu'otros trabayos discográficos de AVEX fueron retardaos de manera indefinida. Namie dono un total de 43 millones d'Euros p'ayudar al so país a superar esta crisis, siendo la persona que más donó a la causa d'ente tolos artistes y discográfiques xaponeses.

L'álbum Checkmate! salió al mercáu n'abril, nel so primer día llogro unes ventes de 93168 copies vendíes consiguiendo'l #1 nel "Oricon Daily Album Chart", dempués de la so primer selmana consiguió 253000 copies vendíes, consiguiendo'l #1 nel "Oricon Weekly Album Chart", y entá perdiendo'l númberu unu nuna selmana, llogró llegar al #1 nel "Oricon Monthly Album Chart". Anguaño lleva vendíes más de 430000 copies.

En xunetu de 2011 salió a la venta un nuevu single "Triple A side" tituláu: "NAKED, Fight Together, Tempest", NAKED foi usada nos anuncios de la llinia da maquillaxe Kose - Esprique, Fight Together ye opening n° 14 del anime One Piece, y Tempest ye una balada co-escrita por Amuro pal Drama del mesmu nome. A finales d'añu, llanzó un nuevu single Doble A-side tituláu Sit! Stay! Wait! Down! / Love Story, siendo utilizaes dambos cantares nel popular Drama <<Watashi ga Renai Dekinai Riyuu>>. Anque dichu single nun consiguió algamar el top de Oricon, convertir nel so senciellu más vendíu dende 60s70s80s. Coinciendo cola salida d'esti single, inauguróse la so páxina oficial na rede social Facebook y primeramente la to canal oficial de Youtube. Dientro del Doble A-side Single Sit! Stay! Wait! Down! / Love Story inclúyese'l cantar utilizáu por ESPRIQUE nel CM, "Arigatou... and thank the world for LOVE" la cual ye de Free Download na páxina oficial de Facebook, yá que foi un regalu por Namie a los fans del mundu y a los xaponeses pola traxedia en Xapón. El 21 d'avientu llanzóse'l DVD del so tour de 2011 tituláu "Namie Amuro Live Style 2011" el cual consiguió'l n° 1 tantu en DVD como formatu Blu-Ray per segunda vegada, igualándose al récor primeramente establecíu por Ayumi Hamasaki.

En 2012 Edita'l so álbum UNCONTROLLED, y realiza la xira "Namie Amuro: 5 Major Domes ~20th Aniversary Best~" nos Domos de les ciudaes de Fukuoka, Osaka, Saporo, Nagoya y Tokiu, conmemorando los sos venti años de carrera na industria musical. En 2013 consigue crear el la etiqueta Dimension Point, sol sellu discográficu Avex Trax, editando esi mesmu añu l'álbum FEEL y l'entamando el "Namie Amuro FEEL Tour 2013". En 2014 Edita'l senciellu Tsuki y "Ballada", un álbum de grandes ésitos qu'arrexunta les balaes editaes a lo llargo de la so carrera, convirtiéndose nel so séptimu álbum consecutivu n'algamar en #1 nel Oricon Style dende Play. Nesi mesmu añu anuncia la so xira "Live Style 2014", con 36 conciertos en Xapón.

Discografía

[editar | editar la fonte]

Álbumes d'estudiu

[editar | editar la fonte]

Álbumes compilados

[editar | editar la fonte]

Maxi Singles

[editar | editar la fonte]
  • 2014: TSUKI
  • 1. TSUKI
  • 2. Neonlight Lipstick
  • 3. Ballerina

Videos musicales

[editar | editar la fonte]
  1. 1995 - Taiyou no SEASON
  2. 1995 - Stop the music
  3. 1995 - Body Feels EXIT
  4. 1995 - Chase the Chance
  5. 1996 - Don't wanna cry
  6. 1996 - You're my sunshine
  7. 1996 - SWEET 19 BLUES
  8. 1996 - a walk in the park
  9. 1997 - CAN YOU CELEBRATE?
  10. 1997 - How to be a Girl
  11. 1997 - Dreaming I was dreaming
  12. 1998 - I HAVE NEVER SEEN
  13. 1999 - RESPECT the POWER OF LOVE
  14. 1999 - SOMETHING 'BOUT THE KISS
  15. 2000 - LOVE 2000
  16. 2000 - NEVER END
  17. 2000 - PLEASE SMILE AGAIN
  18. 2001 - think of me #

2001 - think of me (Non-Edit Version)

  1. 2001 - Say the word
  2. 2002 - I WILL
  3. 2002 - Wishing On The Same Star
  4. 2002 - Did O #

2003 - shine more # 2003 - Put 'Em Up

  1. 2003 - SO CRAZY
  2. 2003 - Come #

2004 - ALARM

  1. 2004 - ALL FOR YOU
  2. 2004 - GIRL TALK
  3. 2004 - the SPEED STAR
  4. 2005 - WANT ME, WANT ME #

2005 - WoWa

  1. 2005 - White Light
  2. 2006 - CAN'T SLEEP, CAN'T EAT, I'M SICK
  3. 2006 - Ningyo
  4. 2007 - Baby Don't Cry
  5. 2007 - FUNKY TOWN
  6. 2007 - Hide & Seek
  7. 2007 - Hello
  8. 2008 - NEW LOOK
  9. 2008 - ROCK STEADY
  10. 2008 - WHAT A FEELING
  11. 2008 - Do Móreme #

2008 - Sexy Girl

  1. 2009 - WILD
  2. 2009 - Dr.
  3. 2009 - The Meaning Of Us
  4. 2009 - FAST CAR
  5. 2009 - LOVE GAME
  6. 2009 - Defend Love
  7. 2010 - Break It
  8. 2010 - Get Myself Back
  9. 2011 - Wonder Woman (Amuro Namie feat. Ai & Tsuchiya Anna)
  10. 2011 - make it happen (Amuro Namie feat. AFTERSCHOOL)
  11. 2011 - UNUSUAL (Amuro Namie feat. Yamashita Tomohisa)
  12. 2011 - #1 (Amuro Namie feat. Kawabata Kaname (CHEMISTRY))
  13. 2011 - NAKED
  14. 2011 - Tempest
  15. 2011 - Love Story
  16. 2012 - Go Round
  17. 2012 - YEAH-OH
  18. 2012 - ONLY YOU
  19. 2012 - Hot Girls
  20. 2012 - Let's Go
  21. 2012 - In The Spotlight (TOKYO)
  22. 2012 - Damage
  23. 2013 - Big Boys Cry
  24. 2013 - Contrail
  25. 2013 - Hands On

Me # 2013 - Heaven

  1. 2013 - Let Me Let You Go
  2. 2013 - Alive
  3. 2013 - Ballerina
  4. 2013 - Neonlight Lipstick
  5. 2014 - TSUKI
  6. 2014 - Four Seasons (New Music Video)
  7. 2014 - HimAWArI (New Music Video)
  8. 2014 - CAN YOU CELEBRATE? (New Music Video)
  9. 2014 - SWEET 19 BLUES (New Music Video)
  10. 2014 - BRIGHTER DAY
  11. 2014 - SWEET KISSES
  12. 2015 - Birthday
  13. 2015 - Stranger
  14. 2015 - Anything
  15. 2015 - Fashionista
  16. 2015 - Golden Touch

SUITE CHIC

  1. 2002 - GOOD LIFE feat.FIRSTKLAS
  2. 2003 - "Uh Uh,,,,,," feat.AI

Collaboraciones

  1. 2001 - lovin' it (Amuro Namie & VERBAL)
  2. 2006 - Do What O Gotta Do feat. AI, Amuro Namie & Mummy-D (ZEEBRA)
  3. 2008 - Luvotomy (m-flo ♥ Amuro Namie)
  4. 2008 - BLACK DIAMOND (DOUBLE & Amuro Namie)
  5. 2010 - FAKE feat. Amuro Namie (Ai)
  6. 2011 - Wonder Woman (Amuro Namie feat. Ai & Anna Tsuchiya)
  7. 2011 - make it happen (Amuro Namie feat. AFTERSCHOOL)
  8. 2011 - #1 (Amuro Namie feat. Kawabata Kaname (CHEMISTRY))
  9. 2011 - UNUSUAL (Amuro Namie feat. Yamashita Tomohisa)
  10. 2011 - BLACK OUT feat. Lil Wayne & Amuro Namie (VERBAL)
  11. 2014 - Grotesque (Ken Hirai feat Namie Amuro)
  12. 2015 - I´m Not Yours Jolin Tsai feat Namie Amuro

Ventes Añales

[editar | editar la fonte]
Año Ventes
1995 5,250,890
1996 7,786,110
1997 7,236,110
1998 2,346,780
1999 1,133,410
2000 2,222,650
2001 255,340
2002 532,872
2003 600,210
2004 339,147
2005 760,527
2006 700,525
2007 880,314
2008 1,866,251
2009 1,005,041
2010 271,735
Total 33,464,798

Conciertos y tours

[editar | editar la fonte]

Filmografía

[editar | editar la fonte]

Drama

  • Ichigo hakusho (TV Asahi, 1993)
  • Toki o Kakeru Shojo (Fuji TV, 1994)
  • Watashi, mikata desu (TBS, 1995)
  • Station (NTV, 1995)
  • 湘南リバプール学院 (Fuji TV, 1995)

Filmes

  • That's Cunning! Shijo Saidan no Sakusen (1996)
  • Gakko II: The Learning Circle (aka: A Class To Remember 2) (1996) (Cameo)
  • Doraemon The Gadget Cat From The Future (2015) "Película con persones reales" (Shizuka Minamoto "d'adolescente")

Cantares pa Anime

  • "Toi et Moi" - ending pa Pokémon: The Movie 2000 (1999)
  • "Come" - 7° ending de InuYasha (2003)
  • "Four Seasons" - tema pa la 3° película de Inuyasha (2003)
  • "Fight Together" - 14° opening de One Piece (2011)
  • "Contrail" (Doraemon The Gadget Cat From The Future (2015)
  • "Hope" - 20° opening de One Piece (2017)

Cantares Tarreza

  • "Chase The Chance" — The Chef (NTV, 1995)
  • "Can You Celebrate?" — Virgin Road (Fuji TV, 1997)
  • "I Have Never Seen" — Yonigeya Honpo (NTV, 1999)
  • "All for You" — Kimi ga omoi de nin Naru Mae nin (Fuji TV, 2004)
  • "Baby Don't Cry" — Himitsu no Hanazono (KTV, 2007)
  • "Sexy Girl" — Otome no Punch (NHK, 2008)
  • "Tempest" - Tempest (NHK, 2011)
  • "Sit! Stay! Wait! Down!" & "Love Story" - Watashi ga Renai Dekinai Riyuu (Fuji TV, 2011)

Referencies

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]