Myriam Mézières

Myriam Mézières
Vida
Nacimientu	XVIII Distritu de París, 19 d'ochobre de 1951 (73 años)
Nacionalidá	Francia
Llingua materna	francés
Estudios
Llingües falaes	francés
Oficiu	guionista, cantante, actriz, direutora de cine, actriz de cine, actriz de teatru
Instrumentu musical	voz
IMDb	nm0617790

Myriam Mézières ye una actriz, escritora y cantante francesa que rodó estensamente col direutor suizu Alain Tanner.

Carrera

Nacida de padre exipciu y madre pianista d'orixe checu, Myriam Mézières criar nun orfanatu. Empezó nel cine a los 16 años: el so alcuentru col cineasta suizu Alain Tanner, nel set de Jonas que cumplió 25 años en 2000, en 1976, va ser decisivu pal restu de la so carrera.

Trabaya con Jean-Pierre Mocky (El balobru nun tien bolsos), Andrzej Żoławski (Les mios nueches son más belles que los sos díes),^[3] Paul Vecchiali (Nun camude de mano), Claude Lelouch, Yves Boisset o Claude Berri.Mientres los años 1980 y 1990, l'actriz sigue coles sos actuaciones protagonistes: ver en Les Nanas, The Débandade (Claude Berri), o El xuez Fayard dixo al Xérif (Yves Boisset).

Pero ye con Alain Tanner con quien llogra los sos papeles más importantes: No Man's Land, The Journal of Lady M. (que representa a Suiza nos Oscar), o Una llapada nel mio corazón, de la que ye coautora con Alain Tanner, y que-y valió'l premiu a la Meyor Actriz y Meyor Película nel Festival de Cine de Houston. En 2002 volvieron a codirixir Fleurs de sang con una gran acoyida. Mézières diz de la so collaboración con Tanner: "Dizse que yo soi la musa de Alain Tanner, y nun ta mal porque da un pocu de sentíu a lo absurdo de la vida, supongo. Pero espero convertime na musa de la mio mesma. La verdá ye que con Alain Tanner empecipié la mio carrera, inda ye'l direutor que más m'entendió como artista y como persona. Ente la mio esperiencia de Una llapada nel corazón y agora Flores de sangre evolucioné enforma y codirixir con él foi una esperiencia maraviyosa pero probablemente la mio esperiencia más dura. Pero siempres vale más enfrentate a daquién que ye intelixente y que tien personalidá qu'a una persona más blanda. Siempres ye prestosu tar debaxo de la mirada d'un home como Tanner. Tien dos güeyos azules que te percuerren l'alma."^[4]

N'España tuvo muncha actividá cinematográfica, trabayando con Manuel Gómez Pereira (Boca a boca), F. Merinero (Aguyetes na Alma) o Felipe Sole (Vamos Volver). Tamién participó na serie Cúntame de TVE.^[5]

En teatru, trabayó con autores y direutores como Bernard-Marie Koltés, Copi, Jorge Lavelli, Fernando Arrabalde o Jerôme Savary, col qu'empecipió la so carrera en Magic Circus. En 2013 presentó l'espectáculu de cabaré "Amour Fou", un montaxe que representa les distintes rellaciones hombre mujer.^[6]

Vive a caballu ente Barcelona, Madrid y París, amás d'actriz ye una polifacética y orixinal artista. Ella mesma compunxo ya interpreta los cantares de les sos películes.^[7]

D'una gran guapura y enerxía corporal, siempres foi una actriz desinhibida (Change pas de main clasificóse alternativamente X y d'ensayu), que combina la so pasión pola comedia y la música por aciu la creación de dos expectáculos musicales, Fruta Estraño^[8] y Carne y Suaños y cantando en munches de les sos películes. Per otru llau siempres pretendió apurrir un valor humano y social nel so trabayu y diz al respeutu: "Nunca voi dexar de falar de la probeza, nunca voi escaecer a los que nacieron na escuridá y tán solos..., milito pa la xente ensin accesu a la cultura, pa da-yos la mio idea de la dignidá y la elegancia".^[9]

Filmografía selectiva

1974 : Le Troisième Cri d'Igaal Niddam
1974 : Un linceul n'a pas de poches de Jean-Pierre Mocky
1975 : Change pas de main de Paul Vecchiali
1976 : Spermula de Charles Matton
1976 : Jonas qui aura 25 ans en l'an 2000 d'Alain Tanner
1977 : Le Juge Fayard dit Le Shériff d'Yves Boisset
1978 : Corps à cœur de Paul Vecchiali
1982 : En haut des coles de Paul Vecchiali
1983 : Poussière d'Empire de Lâm Lê
1984 : Les Nanas d'Annick Lanoë
1985 : No Man's Land d'Alain Tanner con Hugues Quester
1987 : Une flamme dans mon cœur d'Alain Tanner con Benoît Régent, Azize Kabouche
1989 : Radio Corbeau d'Yves Boisset
1989 : Mes nuits sont plus belles que vos jours d'Andrzej Żoławski
1991/92 : Mau Mau d'Uwe Schrader
1993 : Le Journal de Lady M. d'Alain Tanner con Félicité Wouassi
1995 : Marie de Nazareth de Jean Delannoy avec Myriam Muller, Didier Bienaime et Francis Lalanne
1996 : Black Dju de Pol Cruchten con Philippe Léotard
1998 : Ça n'empêche pas les sentiments de Jean-Pierre Jackson
1999 : La Débandade de Claude Berri
2000 : Krámpack de Cesc Gay
2002 : Fleurs de sang de Myriam Mézières et Alain Tanner
2005 : Tanger de Juan Madrid
2007 : Cuidate del mio de Javier de la Torre
2009 : Un axuste de cuentes de Juan Madrid
2011 : Vamos Volver de Felipe Solé

Curtios

1974 : Gliscom Butrew
1990 : Uhloz de Guy Jacques

Teatru

1972 : Par delà les marronniers de Jean-Michel Ribes, mise en scène de l'auteur, Festival du Marais Maison d'Ourscamp, Espace Cardin
1984 : Kidnapping de Catherine Rihoit, mise en scène Étienne Bierry, Poche Montparnasse
1986 - Dépêche-toi ! Il est shabat ! De Jacques Azulay (Franck Warriol).

Referencies

↑ Afirmao en: Wikipedia en francés. Llingua de la obra o nome: francés.
↑ «Les gens du cinéma». Consultáu'l 30 ochobre 2021.
↑ AlloCine. «Myriam Mézières». Consultáu'l 22 de marzu de 2018.
↑ «elmundo.es | alcuentru dixital con Myriam Mézières». Consultáu'l 22 de marzu de 2018.
↑ (en castellanu) Myriam Mézières. Conde Duque Madrid. http://condeduquemadrid.es/eventu/myriam-mezieres/. Consultáu'l 22 de marzu de 2018.
↑ PG Amour Fou - Myriam Mézières - Cabaret, 25 d'ochobre de 2013, https://www.youtube.com/watch?v=nULAb5nkjZk, consultáu'l 22 de marzu de 2018
↑ «[http://www1.rfi.fr/actues/articles/110/article_10948.asp RFI - Myriam Mézières, radical y multifacética]» (castellanu). Consultáu'l 22 de marzu de 2018.
↑ País, Ediciones El títulu=Myriam Mézières: "Ye un desafíu amosar dignidá moviendo'l culu" (6 de marzu de 1996) (en castellanu). El País. ISSN 1134-6582. https://elpais.com/diario/1996/03/06/cultura/826066808_850215.html. Consultáu'l 22 de marzu de 2018.
↑ País, Ediciones El títulu=Myriam Mézières: "Ye un desafíu amosar dignidá moviendo'l culu" (6 de marzu de 1996) (en castellanu). El País. ISSN 1134-6582. https://elpais.com/diario/1996/03/06/cultura/826066808_850215.html. Consultáu'l 22 de marzu de 2018.

Enllaces esternos

Sitio web de Myriam Mézières
Myriam Mézières na Internet Movie Database (n'inglés)(n'inglés)

[91be400f1722c2cb5ef16ea8975598393b71aa6f-1] Afirmao en: Wikipedia en francés. Llingua de la obra o nome: francés.

[16d6ff0d77ef6a82baf6b7a32031437c217e83b0-2] «Les gens du cinéma». Consultáu'l 30 ochobre 2021.

[3] AlloCine. «Myriam Mézières». Consultáu'l 22 de marzu de 2018.

[4] «elmundo.es | alcuentru dixital con Myriam Mézières». Consultáu'l 22 de marzu de 2018.

[5] (en castellanu) Myriam Mézières. Conde Duque Madrid. http://condeduquemadrid.es/eventu/myriam-mezieres/. Consultáu'l 22 de marzu de 2018.

[6] PG Amour Fou - Myriam Mézières - Cabaret, 25 d'ochobre de 2013, https://www.youtube.com/watch?v=nULAb5nkjZk, consultáu'l 22 de marzu de 2018

[7] «[http://www1.rfi.fr/actues/articles/110/article_10948.asp RFI - Myriam Mézières, radical y multifacética]» (castellanu). Consultáu'l 22 de marzu de 2018.

[8] País, Ediciones El títulu=Myriam Mézières: "Ye un desafíu amosar dignidá moviendo'l culu" (6 de marzu de 1996) (en castellanu). El País. ISSN 1134-6582. https://elpais.com/diario/1996/03/06/cultura/826066808_850215.html. Consultáu'l 22 de marzu de 2018.

[9] País, Ediciones El títulu=Myriam Mézières: "Ye un desafíu amosar dignidá moviendo'l culu" (6 de marzu de 1996) (en castellanu). El País. ISSN 1134-6582. https://elpais.com/diario/1996/03/06/cultura/826066808_850215.html. Consultáu'l 22 de marzu de 2018.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]