Muriel Casals

De Wikipedia
Muriel Casals
presidenta Q57775982 Traducir

28 xineru 2016 - 14 febreru 2016
← ensin valor - Lluís Llach →
diputada del Parllamentu de Cataluña

26 ochobre 2015 - 14 febreru 2016 - Adriana Delgado i Herreros (es) Traducir →
Distritu: Barcelona (es) Traducir
Eleiciones: eleiciones la Parllamentu de Cataluña de 2015
presidenta

2015 - 2016
← Eliseu Climent (es) Traducir - Joan Francesc Mira i Casterà →
8. presidente d'Òmnium Cultural

20 marzu 2010 - 21 xunetu 2015
← Jordi Porta i Ribalta - Quim Torra →
Vida
Nacimientu Avignon, 6 d'abril de 1945[1]
Nacionalidá Bandera de Francia Francia
España
Muerte Hospital Clínic de Barcelona[2], 14 de febreru de 2016[3] (70 años)
Sepultura cementeriu de La Bisbal d'Empordà
Causa de la muerte atropellamiento (es) Traducir
Familia
Padre Lluís Casals i Garcia
Fíos/es 1
Hermanos/es Montserrat Casals
Estudios
Estudios Universidá de Barcelona
Universidá Autónoma de Barcelona
Direutor de tesis Jordi Nadal i Oller
Llingües falaes castellanu
catalán
francés[4]
inglés[4]
Oficiu economista, profesora universitaria, política, activista
Llugares de trabayu Barcelona
Emplegadores Universidá Autónoma de Barcelona
Premios
Creencies
Partíu políticu políticu independiente (dende 2007)
Partíu Socialista Unificáu de Cataluña (dende 1967)
Iniciativa per Catalunya Verds (hasta 2007)
IMDb nm3899801
Cambiar los datos en Wikidata

Muriel Casals Couturier (6 d'abril de 1945, Avignon – 14 de febreru de 2016, Hospital Clínic de Barcelona)[5] foi una economista, profesora y política española, activa defensora de la independencia de Cataluña dende la organización Òmnium Cultural, que la so presidencia ocupó ente 2010 y xunetu de 2015.[6][7] Profesora emérita del Departamentu d'Economía y Hestoria Económica de la Universidá Autónoma de Barcelona, onde tamién foi vicerrectora de Rellaciones Internacionales y Cooperación ente los años 2002 y 2005.

Biografía[editar | editar la fonte]

Infancia y formación[editar | editar la fonte]

Nacida n'Avignon, fía d'un soldáu republicanu nel exiliu y madre francesa, cuando entá nun tenía un añu camudar a Sabadell.[8] Divorciada. Con una fía. Foi la hermana mayor y la primer muyer universitaria de la so familia.[9]

Llicenciada pola Universidá de Barcelona (1969), doctorar en 1981 cola tesis La industria testil lanera y la guerra 1914-18 na Universidá Autónoma de Barcelona, onde desenvolvió la so xera docente como profesora titular de Fundamentu de los Analises Económicos.[10]

Miembru del PSUC na so mocedá,[11] pasó darréu a militar n'ICV.[12]

Actividá profesional[editar | editar la fonte]

Ente les sos temes d'investigación tuvieron les reconversiones industriales, la hestoria del pensamientu económicu, la economía europea y la situación de les muyeres nestos procesos.[13] Casals foi tamién representante de la UAB na Rede Vives d'Universidaes de 2002 a 2009 y realizó estancies n'universidaes britániques: la Universidá d'Edimburgu (1990), la Escuela d'Economía y Ciencia Política de Londres (1998) y la Universidá de Gales en Bangor (1999).

Foi collaboradora habitual del selmanariu El Temps y de Catalunya Informació. Foi miembru del conseyu d'alministración de la Corporación Catalana de Medios Audiovisuales (1983-1988) y miembru del Conseyu Catalán del Movimientu Européu. Formó parte tamién de la xunta del Atenéu Barcelonés (2003-2007).[14]

Presidencia de Òmnium Cultural (2010-2015)[editar | editar la fonte]

El 20 de marzu de 2010 foi escoyida presidenta d'Òmnium Cultural,[15] entidá ensin ánimu d'arriquecimientu que trabaya pa la promoción de la llingua y la cultura catalana y pola identidá nacional de Cataluña. Sustituyó a Jordi Porta, que presidiera la organización mientres ocho años[16] y convirtióse na primer muyer que presidió la organización en casi 50 años d'historia.[17] Casals formaba parte de la Xunta de la organización dende 2008.

A los pocos meses de liderar l'asociación, Casals púnxose al mandu de la manifestación contra'l retayu del Estatutu fechu pol Tribunal Constitucional, asitiáu por numberosos analistes como epicentru de la meyora independentista de Cataluña. Un primer xestu que lu sirviría de carta de presentación en sociedá. A partir d'equí, los xestos fueron multiplicándose, faciendo de Casals y d'Òmnium Cultural iconos del procesu, xunto cola Asamblea Nacional Catalana (ANC), liderada por Carme Forcadell, y l'Asociación de Conceyos pola Independencia (AMI), presidida pol alcalde de Vic, Josep Maria Vila d'Abadal.[6]

Diputada del Parllamentu de Cataluña (2015-2016)[editar | editar la fonte]

El 15 de xunetu de 2015 dar a conocer que sería'l númberu trés na circunscripción eleutoral de Barcelona de la candidatura de Junts pel Sí apautada por CDC y ERC coles organizaciones independentistes pa les eleiciones al Parllamentu de Cataluña de 2015, tres Raül Romeva y Carme Forcadell.[18] Un día dempués Casals comunicó qu'abandonaba la presidencia de Omnium pa formar parte de la candidatura.[19] El 21 de xunetu de 2015 foi sustituyida al mandu de la organización pol abogáu y editor Quim Torra.[20][21] Foi finalmente electa.[22]

Fallecimientu[editar | editar la fonte]

El 30 de xineru de 2016 sufrió un accidente en Barcelona al ser pillada por un ciclista.[23] De resultes del atropellu, sufrió un traumatismu craneoencefálico con un hematoma subdural que riquió drenaxe quirúrxicu. Tamién se quebró la maxana; finó na madrugada del 14 de febreru a los 70 años, nel Hospital Clínicu y Provincial de Barcelona.[24]

Condecoraciones[editar | editar la fonte]

Medaya d'Oru de la Xeneralidá de Cataluña concedida a títulu póstumu'l 16 de febreru de 2016 pol gobiernu de la Xeneralidá de Cataluña en reconocencia a la so trayeutoria cultural y política.[25]

Obra[editar | editar la fonte]

  • 1992, La indústria a Catalunya. Tèxtil i confecció (en collaboración con V. Fabregat, F. Balcells y O. Homs), Departamentu d'Industria y Enerxía de la Xeneralidá de Cataluña.
  • 1994, Crisi i renovació del tèxtil: La diversificació de la base econòmica en Sabadell: Indústria i Ciutat. 1800-1980, J.M. Benaut, Y. Deu, J. Calvet (eds.) Abadia de Montserrat.
  • 1999, La cultura, el mercat i la política n'Informe per a la Catalunya del 2000. Societat, Economia, Política, Cultura. Fundación Jaume Bofill. Mediterrànea.
  • 2000, Women and Work in Catalonia: Is Catalonia still a working society? en Networking Europe. Eassys on Regionalism and SocialDemocracy. Y Bort and N. Evans (eds.) Liverpool University Press.
  • 2007, Solving the "national" problems of Europe en European Union, the Next Fifty Years (FT-LSE).
  • 2007, Per una Europa Oberta en Onze de Frankfurt. Institutu Ramon Llull.

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. ↑ Afirmao en: Internet Movie Database. Identificador IMDb: nm3899801. Data de consulta: 15 ochobre 2015. Llingua de la obra o nome: inglés.
  2. ↑ URL de la referencia: https://www.ccma.cat/324/mor-muriel-casals-per-les-ferides-causades-per-laccident-amb-una-bicicleta/noticia/2713182/.
  3. ↑ URL de la referencia: https://www.ccma.cat/324/mor-muriel-casals-per-les-ferides-causades-per-laccident-amb-una-bicicleta/noticia/2713182/. Data de consulta: 3 marzu 2020.
  4. ↑ 4,0 4,1 URL de la referencia: http://www.vilaweb.cat/noticia/4144611/20130919/muriel-casals-omnium-sortir-larmari-santa-coloma-gramenet.html.
  5. ↑ El Periódico. «Muerre Muriel Casals». Consultáu'l 15 de febreru de 2016.
  6. ↑ 6,0 6,1 «Muriel Casals, la maestra del procesu». El Diariu (29 de xunu de 2014). Consultáu'l 6 de xunetu de 2015.
  7. ↑ El País (21 de marzu de 2010). «Muriel Casals releva a Jordi Porta al mandu de Òmnium». Consultáu'l 15 de febreru de 2016.
  8. ↑ Muriel Casals, baluarte de la cultura catalana - El Periódico
  9. ↑ «Muriel Casals: Òmnium va sortir de l'armari a Santa Coloma de Gramenet» (catalán). VilaWeb (19 de setiembre de 2013). Consultáu'l 6 de xunetu de 2015.
  10. ↑ Enciclopedia de Cataluña. «Muriel Casals i Couturier» (catalán). Consultáu'l 6 de xunetu de 2015.
  11. ↑ Jordi Mercader (1 de febreru de 2015). «Casals, el glamur del PSUC». El País. Consultáu'l 15 de febreru de 2016.
  12. ↑ «[https://www.publico.es/politica/rauel-romeva-exeurodiputado-icv-encabezara.html El exeurodiputado de ICV Raül Romeva va encabezar la candidatura de CDC y ERC del 27-S]». Público (16 de xunetu de 2015).
  13. ↑ «nuesa-llibertá.html La llucha pola nuesa llibertá». Publico (8 de marzu de 2013). Consultáu'l 6 de xunetu de 2015.
  14. ↑ «noticia/muriel-casals-presidira-el-omnium-cultural-1099409749848.html?noticiaid=1268810693154 Muriel Casals va presidir el Òmnium Cultural» (catalán). Universidá Autónoma de Barcelona. Consultáu'l 6 de xunetu de 2015.
  15. ↑ «Muriel Casals, presidenta d'Òmnium Cultural per als propers 4 anys» (catalán) (20 de marzu de 2010). Consultáu'l 6 de xunetu de 2015.
  16. ↑ «Muriel Casals serà la nova presidenta d'Òmnium» (catalán). VilaWeb (22 de febreru de 2010). Consultáu'l 6 de xunetu de 2015.
  17. ↑ «Muriel Casals, nova presidenta d'Òmnium» (catalán). El singular (20 de marzu de 2010). Consultáu'l 6 de xunetu de 2015.
  18. ↑ «Muriel Casals. Razón y pasión». La Vanguardia (15 de xunetu de 2015). Consultáu'l 15 de xunetu de 2015.
  19. ↑ «Muriel Casals dexa la presidencia de Òmnium Cultural». Europa Press (16 de xunetu de 2015). Consultáu'l 24 de xunetu de 2015.
  20. ↑ «dimitiendo-muriel-casals.html Quim Torra, nuevu presidente de Òmnium Cultural en dimitiendo Muriel Casals». La Vanguardia (21 de xunetu de 2015). Consultáu'l 24 de xunetu de 2015.
  21. ↑ El Periódico (21 de xunetu de 2015). «Quim Torra, nuevu presidente de Òmnium Cultura». Consultáu'l 15 de febreru de 2016.
  22. ↑ «ACORD de 29 d'ochobre de 2015, de la Xunta Eleutoral Central, pel qual s'ordena la publicació del resum dels resultats de les eleccions al Parlament de Catalunya convocades pel Decret 174/2015, de 3 d'agost, i celebrades el 27 de setembre de 2015, conforme a les actes d'escrutini xeneral i de proclamació d'electes remeses per xúntes-yos electorals provincials de la comunitat autònoma de Catalunya». Diariu Oficial de la Xeneralidá de Cataluña núm. 6992 de 6 de payares de 2015 (Xeneralidá de Catalunya). ISSN 1988-298X. 
  23. ↑ «Asina foi l'accidente que costó la vida a Muriel Casals». Consultáu'l 15 de febreru de 2016.
  24. ↑ Muerre Muriel Casals. La Vanguardia. 14 de febreru de 2016. https://www.lavanguardia.com/politica/20160212/302117436554/muriel-casals.html. Consultáu'l 14 de febreru de 2016. 
  25. ↑ La Vanguardia. «El Govern concede la Medaya d'Or de la Generalitat a Muriel Casals». Consultáu'l 16 de febreru de 2016.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Muriel_Casals&oldid=4139696»