Idioma montenegrín
Montenegrín 'Crnogorski' | |
---|---|
Faláu en | Montenegru |
Rexón | Península balcánica |
Falantes | 234.736 |
Familia | Indoeuropea Eslava |
Alfabetu | Alfabetu llatín y cirilico |
Estatus oficial | |
Oficial en | Montenegru |
Reguláu por | Xunta pa la Normalización de la Llingua Montenegrina |
Códigos | |
ISO 639-1 | n/d
|
ISO 639-2 | sla
|
ISO 639-3 | cnr
|
[[Ficheru:Idioma montenegrín
dientro del serbo-croata.png|250px]] |
El montenegrín (autoglotónimu crnogorski) ye una variante estandarizada del serbiu.[1][2] Ye falada polos habitantes de Montenegru y tamién pola diáspora montenegrina. Basar nel dialeutu štokavski.[3][4][5][6] Dende 2004 la comunidá académico y lliterario de Montenegru hai promovíu adulces la idea d'instituyir la llingua montenegrina pal públicu,[7] un movimientu que los sos orixe remóntense a 1993.[8] A partir de la independencia de Montenegru en 2006, el montenegrín convertir na llingua oficial de Montenegru según la nueva Constitución del 22 d'ochobre 2007; recibió una nueva norma'l 10 de xunetu de 2009.
Sistema d'Escritura
[editar | editar la fonte]Letra[9]
[editar | editar la fonte]- Versión Llatina: A B C Č Ć D Dž Đ E F G H I J K L Lj M N Nj O P R S Š Ś T U V Z Ž Ź.
- Versión Cirílica: А Б Ц Ч Ћ Д Џ Ђ Е Ф Г Х И Ј К Л Љ М Н Њ O П Р С Ш Ć Т У В З Ж З́.
Ver tamién
[editar | editar la fonte]Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Thomas, Paul-Louis (2003). escritu en París. «-y serbo-croate (bosniaque, croate, monténégrin, serbe): de l'étude d'une langue à l'identité des langues [Serbo-Croatian (Bosnian, Croatian, Montenegrin, Serbian): from the study of a language to the identity of languages]» (en francés). Revue des études slaves 74 (2–3): páxs. 311–325. ISSN 0080-2557. http://www.persee.fr/web/revues/home/prescript/article/slave_0080-2557_2002_num_74_2_6801. Consultáu'l 12 de mayu de 2015.
- ↑ Kordić, Snježana (2014). Lengua y Nacionalismu, Traducíu por Juan Cristóbal Díaz Beltrán, Madrid: Euphonía Ediciones, páx. 88–100. ISBN 978-84-936668-8-0. Consultáu'l 13 d'agostu de 2015.
- ↑ Kristophson, Jürgen (2000). escritu en Wiesbaden. «Vom Widersinn der Dialektologie: Gedanken zum Štokavischen [Nonsence of Dialeutology: Thoughts on Shtokavian]» (n'alemán). Zeitschrift für Balkanologie 36 (2): páxs. 178-186. ISSN 0044-2356.
- ↑ Gröschel, Bernhard (2009). Das Serbokroatische zwischen Linguistik und Politik: mit einer Bibliographie zum postjugoslavischen Sprachenstreit (n'alemán). Múnich: Lincom Europa, páx. 280–311. ISBN 978-3-929075-79-3.
- ↑ Pohl, Hans-Dieter (1996). «Serbokroatisch – Rückblick und Ausblick», Ohnheiser, Ingeborg: Wechselbeziehungen zwischen slawischen Sprachen, Literaturen und Kulturen in Vergangenheit und Gegenwart : Akten der Tagung aus Anlaß des 25jährigen Bestehens des Instituts für Slawistik an der Universität Innsbruck, Innsbruck, 25. – 27. Mai 1995 (n'alemán). Innsbruck: Non Lieu, páx. 205–219.
- ↑ Blum, Daniel (2002). Sprache und Politik: Sprachpolitik und Sprachnationalismus in der Republik Indien und dem sozialistischen Jugoslawien (1945–1991) (n'alemán). Wurzburgu: Ergon, páx. 8. ISBN 3-89913-253-X.
- ↑ Slobodan Backovic potpisao odluku o preimenovanju srpskog o maternji jezik
- ↑ /b/OL18890759M/Crnogorski-jezik Crnogorski jezik
- ↑ montenet.org Abeceda Crnogorskog jezika