Saltar al conteníu

Milton Obote

De Wikipedia
Milton Obote
Presidente d'Uganda

17 avientu 1980 - 27 xunetu 1985
Paulo Muwanga - Bazilio Olara Okello
Finance Minister of Uganda (en) Traducir

avientu 1980 - xunetu 1985
Lawrence Sebalu - Abraham Waligo
Ministro de Relaciones Exteriores de Uganda (es) Traducir

1980 - 1985
Otema Allimadi - John Mikloth Magoola Luwuliza-Kirunda
2. Presidente d'Uganda

2 marzu 1966 - 25 xineru 1971
Mutesa II de Buganda (es) Traducir - Idi Amin
2. Primer ministro de Uganda (es) Traducir

30 abril 1962 - 15 abril 1966
Benedicto Kiwanuka - ensin valor →
Vida
Nacimientu Apac (en) Traducir28 d'avientu de 1925[1]
Nacionalidá Bandera d'Uganda Uganda
Muerte Johannesburgu10 d'ochobre de 2005[2] (79 años)
Sepultura Akokoro (en) Traducir
Causa de la muerte insuficiencia renal
Familia
Casáu con Miria Obote
Estudios
Estudios Universidá Makerere
Adams College (en) Traducir
Busoga College (en) Traducir
Llingües falaes inglés[3]
Oficiu políticu
Serviciu militar
Cuerpu militar Fuerza de Defensa del Pueblo de Uganda (es) Traducir
Creencies
Partíu políticu Congreso Popular de Uganda (es) Traducir
1976
Cambiar los datos en Wikidata

Apollo Milton Opeto Obote (28 d'avientu de 1925Apac (en) Traducir – 10 d'ochobre de 2005Johannesburgu) foi un políticu ugandés, presidente de la República de Uganda en dos causes; el primer periodu d'ellos ente 1966 y 1971, y el segundu ente 1980 y 1985.

Entamos de la so carrera política

[editar | editar la fonte]

Empezó la so carrera política con Jomo Kenyatta en Kenia, dempués de negáse-y una oportunidá d'estudiar lleis n'Estaos Xuníos polos británicos que presidíen el gobiernu colonial de Uganda. De vuelta nel so país, fundó'l Congresu Nacional de Uganda (CNU) en 1955, pa lluchar políticamente pola independencia. En 1958 foi escoyíu pa l'Asamblea Llexislativa del país, entá baxu dominiu británicu. En 1959 québrase'l CNU, y Obote convertir en xefe del biforcáu partíu Congresu Popular de Uganda (CPU), qu'intentaba representar fundamentalmente los intereses de los pueblos acholi y lango, xunto con acutar el poder del reinu sureñu de Buganda, sol rei Mutesa II. Dempués de dellos años como xefe de la oposición, Obote formó una coalición con Buganda, y foi escoyíu Primer Ministru en 1961. Nesti cargu Obote implicar nel contrabandu d'oru, xunto a Idi Amin. En 1966, cuando'l Parllamentu esixó una investigación sobre Obote y la espulsión de Amin, Obote suspendió la Constitución de 1962 y arrestó a dellos miembros del so gabinete, asaltó'l Palaciu Real y obligó a Mutesa II a abdicar y exiliase, proclamando una nueva Constitución provisional qu'establecía un estáu republicanu centralizáu y abolía la monarquía y l'estáu federal. Se autoproclamó Presidente d'Uganda.

Primer presidencia y exiliu

[editar | editar la fonte]

El Parllamentu constituyir n'Asamblea Constituyente y redactó una nueva Constitución qu'entró a valir el 8 de setiembre de 1967, que declaró a Obote, Presidente d'Uganda por un periodu de 5 años. El so gobiernu foi acusáu d'autoritariu y corruptu. Implementó la persecución de delles minoríes étniques y llevó a cabu una sangrienta represión contra cualquier tipu de disidencia. Decidió alloñase del Reinu Xuníu y condergó el apartheid de Sudáfrica y Rodesia (actual Zimbabue). En 1971 foi derrocáu pol golpe militar empobináu pol so propiu collaborador, Idi Amin.

Se exilió en Tanzania, onde foi bien acoyíu pola so bones rellación col entós presidente d'esi país, Julius Nyerere. El réxime de Amin, nel poder en Uganda, decidió invadir Tanzania. El país tanzanu, que tenía un exércitu netamente superior, compensó rápido l'ataque ya intervieno en Uganda, derrocando a Idi Amin. Esto foi aprovecháu por Obote pa faese nuevamente col poder en 1980, por aciu un fraude eleutoral.

Segunda presidencia

[editar | editar la fonte]

Al faese nuevamente col poder, dexó'l revanchismo de les víctimes del réxime de terror de Amin. La so política represiva alicó la guerra civil yá empecipiada por Amin, y metanes la cual surden grupos guerrilleros qu'ataquen al so gobiernu, como los empobinaos por Yoweri Museveni, quien utiliza abellugaos tutsis pa combatilo. Esti y otros factores incidieron por que Uganda ingresara direutamente nos conflictos en Ruanda y el Zaire.

Segundu exiliu y muerte

[editar | editar la fonte]

En 1985, Obote foi derrocáu por Bazilio y Tito Okello. Dempués d'esto se exilió en Zambia. Mientres años se rumoreó que volvería a la política, hasta que n'agostu de 2005 anunció la so decisión de dimitir como líder del CPU. En setiembre de 2005 díxose que tornaría a Uganda antes de fin d'añu.

El 10 d'ochobre, Obote morrió nun hospital en Johannesburgu.

Celebróse un funeral d'estáu, presidíu pol presidente Museveni en Kampala, pal plasmu de munchos ugandeses, una y bones dambos yeren agafaos rivales.

El 28 de payares la so esposa Miria Kalule foi escoyida presidenta del CPU.

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Afirmao en: autoridaes BNF. Identificador BnF: 12437680k. Data de consulta: 10 ochobre 2015. Autor: Biblioteca Nacional de Francia. Llingua de la obra o nome: francés.
  2. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 27 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  3. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]