Melospiza melodia
Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu.
Melospiza melodia | ||
---|---|---|
Estáu de caltenimientu | ||
Esmolición menor (IUCN) | ||
Clasificación científica | ||
Reinu: | Animalia | |
Filu: | Chordata | |
Clas: | Aves | |
Orde: | Passeriformes | |
Familia: | Emberizidae | |
Xéneru: | Melospiza | |
Especie: |
M. melodia (Wilson, 1810) | |
Distribución | ||
Nidificación Ivernada Tol añu | ||
Sinonimia | ||
Melospiza cinerea | ||
Consultes | ||
[editar datos en Wikidata] |
Melospiza melodia ye una especie d'ave emberízida presente nuna vasta porción d'América del Norte. Dalgunes de les sos numberoses subespecies son migratories.
Ye un gorrión d'ente 12 y 17 cm de llargor, dependiendo de la población. Ye de color pardu acoloratáu, col llombu rayáu con escuru, y pechu y banduyu blancos bien rayaos de pardu escuru; les rayes converxen nuna mancha central nel pechu. La cara ye gris con pardu, con una corona acoloratada y una raya supraocular clara. La tonalidá de la coloración varia llargamente. La cola ye relativamente llarga y de punta arrondada, y ye llevantada al volar y al correr.
Ye bien paecíu a les otres dos especies de la so xéneru, pero'l gorrión de Lincoln (M. lincolnii) tien un patrón de coloración distinta na cara, y la so cola ye más curtia; y el gorrión coronirrufo pantanero (M. georgiana) ye de cola ahorquillada y presenta pequeñes manches marielles na cara.
Anque son aves xeneralistas, prefieren árees arbustives y marismas, incluyendo les d'agua salao, n'Alaska, Canadá y los Estaos Xuníos. Tamién lleguen a árees habitaes por humanos, como xardinos, campos de cultivu, árees urbanes y a lo llargo de los caminos. Forrajean nel suelu, ente los arbustos, o n'agües someres, corriendo rápido. El so alimentu consiste principalmente d'inseutos y granes. Les poblaciones de les marismas tamién comen pequeños crustáceos.
Les aves nortices migren escontra'l sur de los Estaos Xuníos y al norte de Méxicu. Nesti últimu país hai poblaciones residentes llargamente distribuyíes qu'habiten inclusive les grandes ciudaes.
El cantar del machu ye de gran variación, con notes musicales y runfíos. El so llamáu ye un chep nasal. Añeren nun llugar semioculto, nel suelu, nun arbustu o sobre un árbol. La fema pon ente 3 y 5 güevos llixeramente verdosos con manches marrones. Los sos niales son vulnerables al parasitismu de puesta pol tordu cabecicafé (Molothrus ater). Los gorriones melódicos reconocen a los tordos y atacar cuando s'averen a los sos niales.
Referencies
[editar | editar la fonte]Referencies
[editar | editar la fonte]- Peterson, Roger Tory, y Edward L. Chalif. 2008. Aves de México. Guía de campu. Editorial Diana, Méxicu. ISBN 978-968-13-3207-5
- Sada, A.M.; Phillips, R., y Ramos, M.A. 1984. Nombres en castellano para las aves mexicanas. Publicación de Divulgación Non. 17. Institutu Nacional d'Investigaciones sobre Recursos Bióticos. Méxicu. Citáu por Peterson y Chalif (2008).
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]
- Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Melospiza melodia.
Wikispecies tien un artículu sobre Melospiza melodia. |