Saltar al conteníu

Melospiza melodia

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia

Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu.

Melospiza melodia
Estáu de caltenimientu
Preocupación menor (LC)
Esmolición menor (IUCN)
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Clas: Aves
Orde: Passeriformes
Familia: Emberizidae
Xéneru: Melospiza
Especie: M. melodia
(Wilson, 1810)
Distribución
     Nidificación      Ivernada      Tol añu
     Nidificación      Ivernada      Tol añu
Sinonimia
Melospiza cinerea
Consultes
[editar datos en Wikidata]

Melospiza melodia ye una especie d'ave emberízida presente nuna vasta porción d'América del Norte. Dalgunes de les sos numberoses subespecies son migratories.

Ye un gorrión d'ente 12 y 17 cm de llargor, dependiendo de la población. Ye de color pardu acoloratáu, col llombu rayáu con escuru, y pechu y banduyu blancos bien rayaos de pardu escuru; les rayes converxen nuna mancha central nel pechu. La cara ye gris con pardu, con una corona acoloratada y una raya supraocular clara. La tonalidá de la coloración varia llargamente. La cola ye relativamente llarga y de punta arrondada, y ye llevantada al volar y al correr.

Ye bien paecíu a les otres dos especies de la so xéneru, pero'l gorrión de Lincoln (M. lincolnii) tien un patrón de coloración distinta na cara, y la so cola ye más curtia; y el gorrión coronirrufo pantanero (M. georgiana) ye de cola ahorquillada y presenta pequeñes manches marielles na cara.

Anque son aves xeneralistas, prefieren árees arbustives y marismas, incluyendo les d'agua salao, n'Alaska, Canadá y los Estaos Xuníos. Tamién lleguen a árees habitaes por humanos, como xardinos, campos de cultivu, árees urbanes y a lo llargo de los caminos. Forrajean nel suelu, ente los arbustos, o n'agües someres, corriendo rápido. El so alimentu consiste principalmente d'inseutos y granes. Les poblaciones de les marismas tamién comen pequeños crustáceos.

Les aves nortices migren escontra'l sur de los Estaos Xuníos y al norte de Méxicu. Nesti últimu país hai poblaciones residentes llargamente distribuyíes qu'habiten inclusive les grandes ciudaes.

El cantar del machu ye de gran variación, con notes musicales y runfíos. El so llamáu ye un chep nasal. Añeren nun llugar semioculto, nel suelu, nun arbustu o sobre un árbol. La fema pon ente 3 y 5 güevos llixeramente verdosos con manches marrones. Los sos niales son vulnerables al parasitismu de puesta pol tordu cabecicafé (Molothrus ater). Los gorriones melódicos reconocen a los tordos y atacar cuando s'averen a los sos niales.

Referencies

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  • Peterson, Roger Tory, y Edward L. Chalif. 2008. Aves de México. Guía de campu. Editorial Diana, Méxicu. ISBN 978-968-13-3207-5
  • Sada, A.M.; Phillips, R., y Ramos, M.A. 1984. Nombres en castellano para las aves mexicanas. Publicación de Divulgación Non. 17. Institutu Nacional d'Investigaciones sobre Recursos Bióticos. Méxicu. Citáu por Peterson y Chalif (2008).

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]