Saltar al conteníu

Megascops asio

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Megascops asio
Estáu de caltenimientu
Esmolición menor (LC)
Esmolición menor (IUCN 3.1)[1]
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Clas: Aves
Orde: Strigiformes
Familia: Strigidae
Xéneru: Megascops
Especie: M. asio
(Linnaeus, 1758)
Distribución
Subespecies
ver testu.
Consultes
[editar datos en Wikidata]

Megascops asio,[2] tamién conocíu como curuxín chillón o tecolote oriental,[3] ye una especie d'ave estrixiforme de la familia Strigidae. Ye relativamente común nel este d'América del Norte, dende Méxicu a Canadá.[1][4] Habita na mayoría de los ambientes montiegos de la so distribución y, más que cualesquier otra uxu nel so área de distribución, afíxose bien al desenvolvimientu fechu pol home, anque evita frecuentemente la detección por cuenta de los sos vezos puramente nocherniegos.[5]

Descripción

[editar | editar la fonte]
Ilustración d'Audubon

Los adultos varien dende 16 a 25 cm de llargor y pesen de 121 a 244 gramos.[6] Ente les subespecies de tamañu distintu, el llargor puede promediar de 19,5 a 23,8 cm y el valumbu dende 46 a 61 cm. En Ohio, los machos promedian 166 g y les femes 194 g, ente que nel centru de Texas tienen un permediu de 157 g y 185 g, respeutivamente.[7][8] Tienen un patrón de plumaxe ferruñosu o gris escuru entrevesgáu, con rayes nes partes inferiores. Les curuxes de tamañu mediu pa los estándares, son robustes, de cola curtia y ales anches como ye típicu del xéneru. Tienen una gran cabeza redonda con moños prominentes nes oreyes, güeyos mariellos y un picu amarellentáu, que mide un permediu de 1,45 cm de llargor. Les pates son relativamente grandes y poderoses en comparanza con curuxes más meridionales y polo xeneral tán emplumaes hasta los deos, anque les poblaciones asitiaes más al sur namái tienen goches remanentes.

Los dos variaciones de color son denominaes "morfo coloráu o ablondu" y "morfo gris" polos observadores d'aves y ornitólogos. Les aves en tonos ferruñosos son más comunes nes partes meridionales de la gama. Ente que los tonos grises apurre camuflaje bien eficaz ente la corteza de los árboles de madera duro, los tonos coloraos pueden da-y seguridá en ciertos árboles de pinu y les fueyes coloridas cambiantes d'árboles de fueya caduca.

Subespecies

[editar | editar la fonte]
Autillo yanqui (Megascops asio), morfo coloráu

Cinco subespecies son típicamente reconocíes pal tecolote oriental, pero la taxonomía de la especie considérase "confusa". Gran parte de la variación puede considerase clinal, como yera previsible, el tamañu tiende a menguar de norte a sur y gran parte de la variación de color ye esplicable pola adautación al hábitat.

  • M. a. maxwelliae (Ridgway, 1877). Inclúi M. a. swenki. Distribuyir dende'l centru de Montana, el sureste de Saskatchewan, el sureste de Manitoba, hasta l'oeste de Kansas al sur.
  • M. a. hasbroucki (Ridgway, 1914). Nome de reemplazu pal enantes descritu M. a. trichopsis. Esta subespecie ye residente dende Oklahoma y el sur de Kansas al pandu de Edwards nel centru de Texas.

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. 1,0 1,1 BirdLife International (2012). «Megascops asio» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2013.2. Consultáu'l 3 d'ochobre de 2014.
  2. «Autillo Yanqui (Megascops asio) (Linnaeus, 1758)». avibase. Consultáu'l 3 d'ochobre de 2014.
  3. «Tecolote Oriental». avesmx.net. Archiváu dende l'orixinal, el 2015-09-12. Consultáu'l 3 d'ochobre de 2014.
  4. Sibley, David (2003). The Sibley Field Guide to Birds of Eastern North America. Nueva York: Alfred A. Knopf, páx. 225. ISBN 0-679-45120-X.
  5. Voous, K.H. 1988. Owls of the Northern Hemisphere. The MIT Press, 0262220350.
  6. «Eastern Screech Owl, Life History, All About Birds - Cornell Lab of Ornithology». Allaboutbirds.org. Consultáu'l 3 d'ochobre de 2014.
  7. Henny, C. J. and L. F. Van Camp. 1979. Annual weight cycle in wild screech owls. Auk 96:795-796.
  8. Gehlbach, F. R. 1994. The Eastern Screech-Owl: life history, ecology, and behavior in suburbia and the countryside. Texas A&M Univ. Press, College Station.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]