Marie Harel
Marie Harel | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | Crouttes, 28 d'abril de 1761[1] |
Nacionalidá | Francia |
Muerte | Vimoutiers, 9 de payares de 1844[2] (83 años) |
Estudios | |
Llingües falaes | francés |
Oficiu | agricultora |
Trabayos destacaos | camembert |
Marie Harel (nacida Marie Catherine Fontaine, 28 d'abril de 1761[3] - 9 de payares de 1844) yera una quesera francesa que, según la lleenda local, inventó'l quesu Camembert, xunto col abá Charles-Jean Bonvoust.[4] Trabayó como fabricante de quesu na casona de Beaumoncel, y fixo quesos de camembert acordies con el costume llocal. La so principal contribución foi la iniciación d'una dinastía de queseros entamadores que desenvolvieron en gran escala la producción de quesu camembertsobremanera'l so nietu Cyrille Paynel, nacíu en 1817, que creó una fábrica de quesos nel conceyu de -y Mesnil-Mauger na rexón de Calvados.
Vida personal
[editar | editar la fonte]Marie Harel nació col nome de Marie Catherine Fontaine el 28 d'abril de 1761, en Crouttes (Orne), cerca de Vimoutiers en Normandía. El 10 de mayu de 1785, en Camembert, Orne, casóse con Jacques Harel, un trabayador de Roiville. Morrió'l 9 de payares de 1844, en Vimoutiers, Orne.[5]
Invención del Camembert
[editar | editar la fonte]Dende fines del sieglu XVII, un famosu quesu taba produciéndose na rexón Camembert de Normandía. Nel so Diccionariu Xeográficu, publicáu en 1708 Thomas Corneille escribió: "Vimonstiers: [...] tolos llunes celebra un gran mercáu, al que se traen escelentes quesos de Livarot y Camembert." Sicasí, según una lleenda posterior qu'apaeció a principios del sieglu XX, la invención del quesu de Camembert foi atribuyida a Marie Harel, que se beneficiaría del conseyu d'un sacerdote refractariu, abá Charles-Jean Bonvoust, quién vivió recluyíu ente 1796 y 1797 na casona de Beaumoncel onde ella trabayó. Presuntamente él yera nativu de Brie, y apurriría-y a Marie una receta pa una clase de quesu con una corteza enmohecida comestible, tal como'l que se producía na so tierra natal. En realidá, Bonvoust provenía del País de Caux. Esta hestoria apócrifa, pa la cual nun hai evidencia, ye inda de cutiu aceptada como cierta.
L'ésitu de la producción del camembert na primer metá del sieglu XIX deber en gran midida a los descendientes de Harel, quien yeren consideraos únicos usuarios llexítimos de la denominación "Camembert". Sicasí, a partir de 1870, otros queseros de Normandía impugnaron esti monopoliu familiar.
La ciudá de Vimoutiers tenía una estatua d'ella. El 14 de xunu de 1944, mientres la batalla de Normandía, Vimoutiers foi bombardiáu poles fuercies aliaes. El pueblu foi destruyíu y 220 persones morrieron. 400 persones de Van Wert, Ohio contribuyeron nos costos de reconstrucción y arreglu de la ciudá, incluyendo la restauración de la estatua de Marie Harel en 1953. Esto rexístrase por una placa na plaza del mercáu de Vimoutiers.[6]
Una lleenda diz que finó en Champosoult, pero de fechu foi la so fía, tamién de nome Marie (1781–1855), quién morrió ellí.[7]
Harel tamién foi honrada con un Doodle de Google con ocasión de la so 256 cumpleaños en 2017.[3]
Ver tamién
[editar | editar la fonte]Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ URL de la referencia: https://pantheon.world/profile/person/Marie_Harel. Apaez como: Marie Harel. Data de consulta: 9 ochobre 2017.
- ↑ Afirmao en: autoridaes BNF. Identificador BnF: 14439503m. Apaez como: Marie Harel. Autor: Biblioteca Nacional de Francia. Llingua de la obra o nome: francés.
- ↑ 3,0 3,1 «Marie Harel's 256th Birthday» (inglés). Consultáu'l 28 d'abril de 2017.
- ↑ «Google Doodle Celebrates Inventor of Camembert Marie Harel». Time. 28 d'abril de 2017. http://time.com/4758882/google-doodle-marie-harel-camembert/. Consultáu'l 28 d'abril de 2017.
- ↑ Gérard Roger-Gervais, L'Esprit du camembert, Cheminements, 2005, p.53
- ↑ La nueva estatua y la placa, Wikimedia Commons, 29 d'abril de 2017.
- ↑ Sarka-SPIP, Collectif. «CHAMPOSOULT (61) : cimetière - Cimetières de France et d'ailleurs».
Otres llectures
[editar | editar la fonte]- Pierre Boisard, Le Camembert, mythe français, París, Odile Jacob, 2007.