Mariña esterior al sur de la canal Beagle
Mariña esterior al sur de la canal Beagle | |
---|---|
Situación | |
Datos | |
La mariña esterior al sur de la canal Beagle[Nota 1], allugada nel estremu meridional d'América del sur y sobre l'océanu Pacíficu, entiende la mariña de les islles que van dende la canal Cockburn hasta la badea Nassau y les mariñes ya islles que tán al sur de la islla Navarino hasta'l cabu de Fornos. Toes elles pertenecientes a la república de Chile. [1]
Alministrativamente pertenez a la Rexón de Magallanes y Antártica Chilena, Provincia de l'Antártica Chilena, comuna Cabo de Hornos. [2] D'estes mariñes, unes queden dientro del Parque Nacional Alberto de Agostini[3] y otres dientro de la Reserva de la biosfera Cabo de Hornos.
Dende hai aproximao 6000 años hasta metá del sieglu XX les sos mariñes fueron habitaes polos pueblos kawésqar y yamana. A empiezos del sieglu XXI estos pueblos fueren práuticamente escastaos pola aición del home blancu. [4]
Historia
[editar | editar la fonte]Dende hai unos 6000 años les sos agües yeren percorríes polos pueblu kawésqar y yámanas, nómades canoeros, pañadores marinos. Esto duró hasta mediaos del sieglu XX en que práuticamente yá fueren escastaos pola aición del home blancu.
El 17 d'avientu de 1774 el comandante James Cook col HMS Resolution, nel so segundu viaxe, recaló na entrada de la badea, la que darréu foi llamada asina na so memoria y reconocencia.
A fines del sieglu XVIII, a partir del añu 1788 empezaron a llegar a la zona los balleneros, los lloberos y cazadores de foques ingleses y estauxunidenses y finalmente los chilotes. [5]
Mientres los meses de febreru y marzu de 1830 el comandante Robert Fitzroy col HMS Beagle tuvo fondiáu en caleta Doris y en puertu March restolando una embarcación que-y foi robada polos indíxenes, tiempu qu'aprovechó pa trabayar nel llevantamientu de la zona.[6]
Mientres l'añu 1903 la cañonera Magallanes de l'Armada de Chile sol mandu del comandante Baldomero Pacheco efectuó trabayos de llevantamientu hidrográficu nel sector del grupu de los Timbales. [7]
Dende xunetu de 2011 l'Armada de Chile abrió la ruta comercial a l'Antártica dende y escontra el continente al traviés de la canal Thomson, pa ello habilitó una estación de tresferencia de práuticos na Alcaldía de Mar Timbales ya instaló un faru n'unu de los castros del grupu Sandwich nel estremu SE de la islla Londonderry.[8]
Xeoloxía y orografía
[editar | editar la fonte]Les islles del archipiélagu de Tierra del Fueu, dende'l puntu de vista xeolóxicu, son la continuación del estremu sur d'América. Los sos montes pertenecen al sistema andín y les sos llanures son bien asemeyaes coles estepes de la Patagonia. Pola constitución del suelu pertenecen a la yera cenozoica. Esisten grandes mases de roques estratificadas con, dacuando, arenisques laminadas, toes cubiertes con una capa de dos a seis metros de cascayos. Tamién hai estensos mantos de magnetita y dalgunos de rubinos. Los bloques erráticos tresportaos polos glaciares son bien abondosos y tán compuestos de granitu, sienita y gneis con venes de cuarzu, xeneralmente alcontraos nes llanures, pero tamién se-yos atopa a 100 o más metros sobre'l nivel del mar.
La formación volcánica predomina, sobremanera nes islles Clarence y Londondery. Na islla Grande y en Picton abonda la piedra pomez. En delles llocalidá ven llombes de basaltu y perdayuri hai roques igneas y daqué de granitu y cuarzu. Na zona atopar nicios de plomu y tamién la esistencia de hulla.
Clima y vientos
[editar | editar la fonte]El clima de la rexón de Magallanes ta influyida por trés factores: 1.- La circulación atmosférica, 2.- La influencia oceánica y 3.- El relieve. Estos trés factores anicien tres tipos de clima: a) Templáu fríu lluvioso, b) Estepa fría y c) Xelu d'altor. La circulación atmosférica carauterizar pola persistencia de los vientos del oeste. La influencia del océanu Pacíficu ye responsable qu'estos vientos sían bien húmedos y anicien bayuroses precipitaciones sobre la mariña pacífica. El relieve destaca'l papel de la barrera orográfica exercida pol cordal Patagónica-Fueguina, nel so lladral occidental producen precipitaciones d'hasta 4.000 mm. añales y nel so lladral oriental les precipitaciones son escases, menos de 500 mm añales. La coincidencia de tierres altes y temperatures relativamente baxes dexa la esistencia del clima glaciar de monte.
Estos trés climes son los que se manifiesten la rexón del archipiélago Tierra del Fueu. Nes islles del NON tenemos el clima templáu fríu lluvioso; na islla Grande el clima d'estepa fría y nes islles del sur y sureste el clima templáu fríu lluvioso y na parte cordillerana de los aventexos el clima de xelu d'altor.
El clima templáu fríu lluvioso carauterísticu de la rexón insular o cordillerana ye un clima marítimu subantártico con bien débil amplitú térmica añal (4°C) y copiosísimas precipitaciones (más de 3.000 mm), partíes regularmente con un predominiu serondiegu y mínimu pel hibiernu.
El clima de xelu d'altor qu'apodera nel sector de los aventexos, ye un clima glaciar de monte con temperatures inferiores a 0°C tol añu. Temperatures de branu relativamente baxes y nubosidad persistente.
El clima d'estepa fría carauterísticu de la rexón pampeana, presenta una amplitú térmica moderada (unos 9°C), branos curtios y frescos (menos de 4 meses con más de 10°C). Escases precipitaciones (casi 500 a menos de 300 mm añales). [9]
Flora y fauna
[editar | editar la fonte]El sector tien principalmente un clima templáu fríu lluvioso polo que cunta con una tupia vexetación formada principalmente por coigüe de Magallanes, canelos, lengas, ñire y delles especies comestibles como la frutuca magallánica; en dellos suelos atópense mofos, lique, coirón y fungos.
La avifauna esta formada por albatros, mabees, petreles y cóndores. Nes zones montiegues atópense'l caiquén y el martín pescador. Ente los mamíferos atópense, nes sableres elefantes marinos, llobu común y el llobu finu austral y escontra los montes, llondres y coipos. [10]
Islles, castros, roques y grupo
[editar | editar la fonte]Islles Camden
[editar | editar la fonte]Tán asitiaes escontra'l sur de la península Brecknock, estremu occidental de la isla Grande de Tierra del Fueu y formen la rivera sur de la canal Brecknock y de la canal Unión que les dixebra de les islles Andrés y Clementina del grupu de les islles Xeorxana.
Integren esti grupu les islles Astrea, London y Sidney, nomaes d'oeste a este y con una orientación xeneral 310°-130°. Ocupen una estensión de 16 nmi de llongura por un anchu d'aproximao 5 nmi. [11]
Islla Astrea
[editar | editar la fonte]Les sos coordenaes según la carta son: L:54°36'00” S. G:72°06'00” W. Mide 2½ nmi de llongura por 1 nmi d'anchu y ta dixebrada de la islla London por un enrío angostu y puercu. Ta arrodiada por numberoses roques nes que la mar ruempe constantemente.
Escontra'l NO y a 1½ nmi atópase la roca Llión. Escontra'l O del so estremu norte, a 3¼ nmi, atópense les roques Tussac y direutamente al norte d'estes les roques Charcot, a 3½ nmi del estremu norte de Astrea. [12]
Roca de Llión
[editar | editar la fonte]Ver tamién: Roques entrada occidental
Forma parte del grupu Camden. Ye la más occidental del grupu y ta asitiada al NO de la islla Astrea a 1½ nmi de distancia. Cerca d'ella hai delles rompientes. [13]
Roques Tussac
[editar | editar la fonte]Ver tamién: Roques entrada occidental
Son dos roques asitiaes en L:54°35'00” S. G:72°12'00” W. a 3¼ nmi a la corte del estremu norte de la islla Astrea. Son escelentes puntos de reconocencia de la entrada a la canal Brecknock. Nel so derredor nun hai peligros pal navegante. [13]
Roques Charcot
[editar | editar la fonte]Ver tamién: Roques entrada occidental
Allugaes al 248° y a 3½ nmi de la punta Miguel de la islla Aguirre. El track de navegación pa tomar la canal Brecknock pasa ente estes roques y la islla Aguirre. [13]
Roques Roxures del Este
[editar | editar la fonte]Ver tamién: Roques entrada occidental
Grupu de roques y rompientes allugaes nel llau del océanu na entrada oeste de la canal Cockburn. Tán al 293° y a 3 nmi del cabu Schomberg de la islla London. [13]
Roca Middle
[editar | editar la fonte]Ver tamién: Roques entrada occidental
Ye una roca aprucida que s'atopa asitiada al 293° y a 6 nmi del cabu Schomberg de la islla London, ente les roques Roxures del Este y del Weste.
1½ nmi al oeste hai una mancha predresu na que la mar ruempe violentamente. [14]
Roques Roxures del Weste
[editar | editar la fonte]Ver tamién: Roques entrada occidental
Grupu de roques y rompientes allugaes nel llau del océanu na entrada oeste de la canal Cockburn. Tán al 299° y a 9½ nmi del cabu Schomberg de la isla London. [13]
Islla London
[editar | editar la fonte]Ye la más grande de les islles Camden, de contorna y relieve bien irregular. Tien una llongura de 8½ nmi por un anchu de 3 nmi. Na parte NUN s'alza'l picu San Pablo de 734 metros d'elevación y na parte S'el picu Horacio de 488 metros.
Termina pol NO en dos proyeiciones de roca, altes y desnudes, una ensin nome y la otra cabu Schomberg que constitúi'l so estremu occidental.
Pola so mariña NO cuerre la canal Brecknock que la dixebra de la isla Aguirre, pel llau S'el pasu Pratt que la dixebra de la islla Sidney y la so mariña oeste ye bien desmembrada y dafechu abierta al océanu Pacíficu. [13]
Islla Sidney
[editar | editar la fonte]Ver tamién: Islla Sidney
Asitiada 1 nmi al SE de la islla London. Ye alta y montascosa. Tien 5 nmi de llongura por 2 nmi d'anchu. El so estremu NO constituyir la punta Cuarzu. [15]
Roca Hoskin
[editar | editar la fonte]Atopar al 126° y a 4½ nmi de la punta English de la islla London. [14]
Islla Xeorxana
[editar | editar la fonte]Ver tamién: Islla Xeorxana
Atópase 6 milles al este de la islla London, al sur de la península Brecknock y al norte de la islla Clementina de la que ta dixebrada por una canal bien angostu. Mide 3,3 milles nel so mayor llargu por 2 milles d'anchu. Forma parte de la mariña sur de la canal Brecknock, mariña que ye llimpia. Pel so llau este cuerre'l paso Prieto que la dixebra de la islla Basket. [16]
Islla Clementina
[editar | editar la fonte]Ver tamién: Islla Clementina
Atópase darréu al sur de la islla Xeorxana de la que la dixebra una angosta canal. Tien 2 milles d'anchu por 1½ milles de llargu. Pol so costáu oeste atópase la pequeña islla Andrés y pel so llau este ta'l paso Prieto que la dixebra de la islla Basket. La so mariña sur da forma a la canal Unión que la dixebra de la isla Sidney. [16]
Islla Andrés
[editar | editar la fonte]Ver tamién: Islla Andrés
Ye una pequeña islla de 1 milla de llongura por 0,8 milles d'anchu. Ta allugada al oeste de la islla Clementina, dixebrada d'esta por una canal ensin nome. El so costáu oeste forma parte del costáu sur de la canal Cockburn. La so mariña sur ta dixebrada de la islla Sidney pela canal Unión. [16]
Islla Basket
[editar | editar la fonte]Ver tamién: Islla Basket
Ta allugada al este de les islles Xeorxana y Clementina, dixebrada d'estes pol paso Prieto. Forma parte del costáu sur de la canal Brecknock. Tien 4 milles de llongura por 3 milles d'anchu. El so relieve ye bastante eleváu ya irregular. Tien un cuetu de 560 metros d'altor, cuetu Trés Picos.
L'estremu SE de la islla constituyir el cabo Desolación carauterísticu polos sos dellos picachos amás que marca'l términu de la badea Ablayamientu pol occidente . Na mariña NO fórmase caleta Basket y nel so llau Y ábrese badea Murray. [16]
GÜEYU - Faer una NOTA cuntando lo del robu de la chalupa del Beagle - persecución de Fitz Roy - Toma de rehenes y treslláu de 4 a Inglaterra.
Islla Stewart
[editar | editar la fonte]Mide aproximao 20 milles de llongura na so exa E-O. Pol so costáu norte cuerre la canal Ballenera, pel este'l pasu Adventure dixebrar de la islla Londonderry, pel sur ta l'océanu Pacíficu y pel oeste la badea Afarada.
Ye alta y de relieve irregular. Nel so llau oriental tien llombes de solu 60 a 80 metros que se van alzando escontra l'occidente onde'l so altor varia ente 600 y 900 metros, tales como'l cuetu Incla, el picu Stewart de 871 metros, el cuetu Apuntiáu de 681 metros y el Picu Doble de 645 metros. [17]
Islles Gilbert
[editar | editar la fonte]Tán allugaes al sur de la islla Stewart de la que les dixebra'l pasu Adventure. Son dos islles grandes arrodiaes de castros y roques. La islla del llau este mide 3 nmi de llargu y la del llau occidental 5 nmi. [18]
Islles Méndigos
[editar | editar la fonte]Conformáu por delles islla baxes allugaes nel sector este de la badea Fitz Roy, pegaes a la mariña oeste de la islla Londonderry, a la metá del sacu. Nun hai pasos navegables ente elles. [19]
Islla Hat
[editar | editar la fonte]Allugada nel sector centro sur de la badea Fitz Roy. La so forma de sombreru y les sos dimensiones faen d'ella un escelente puntu de recalada. Tantu na recalada como na salida al océanu puede ser dexada per cualesquier banda. [19]
Islla Londonderry
[editar | editar la fonte]Ye un verdaderu archipiélagu allugáu na ribera sur de la canal O'Brien. Al SE de la islla mayor arrexuntar munches islles grandes y pequeñes. La mariña sur de les islles d'esti grupu tien de salease con estremu procuru. [20]
Islla Treble
[editar | editar la fonte]Alcontrada 2 nmi al sur de la estremidá SO de la islla Londonderry. Ye bien notable por trés picachos que coronen el so visu. L'enrío que queda ente ella y la islla Londonderry ye navegable teniendo curiáu con una roca aprucida que ta señalizada por sargazos. [20]
Roques Phillips
[editar | editar la fonte]Asitiaes 6 nmi al sur de la islla Treble, ocupen una gran estensión de mar. Son baxes y anque visibles son peligroses pa la navegación, tien de dáse-yos un bon resguardu. [20]
Islles Alijulip
[editar | editar la fonte]Allugaes 4 nmi al SE d'islla Treble son bien notables pol so altor. La de más al norte tien un monte de 396 metros d'altu. Al este d'ella hai dellos castros y roques y a 2 nmi álzase la islla Jorge de 365 metros d'altu. [20]
Islla Phillips
[editar | editar la fonte]Cierra pel llau sur el seno Pared. Tien 3½ nmi de llongura por 1¼ nmi d'anchu con una orientación xeneral NE-SO. [21]
Islla Sea
[editar | editar la fonte]Alcontrada 2 nmi al SO de la punta del enrío d'entrada a la badea Sea. Ye d'altor notable. [22]
Grupu Sandwich
[editar | editar la fonte]Ver tamién: Historia
Formáu por delles islla, castros y roques ta allugáu nel estremu suroriental de la islla Londonderry. Cierra la estensa badea que s'abrir al sur del senu Triple na mariña de la islla Londonderry.
Nuna de les islles del grupu hai instaláu un faru automáticu. [22]
Islla Hoste
[editar | editar la fonte]Ye una de les de mayor superficie del archipiélagu de Tierra del Fueu. Por cuenta de la so especial configuración de cinco penínsules, ye una de les que tien mayor estensión de mariñes. Los cinco penínsules principales son: Dumás Pasteur, Hardy, Rous y Cloué.
Ye bien montascosa con cumes qu'algamen los 1.000 metros y que tán casi siempres cubiertes de nieve y glaciares que baxen poles quebraes.
Pel norte cuerren el Brazu del Suroeste y la canal Beagle, pel este la canal Murray, el senu Ponsonby y la badea Nassau, pel sur l'océanu Pacíficu y pel oeste la badea Cook. [23]
Islles Christmas
[editar | editar la fonte]Tán allugaes nel llau oriental de la entrada oceánica de la badea Cook. Son un estensu grupu que les sos islles mayores son: Whittleburry, Hamond, Waterman y Shag. Toes elles dan forma al senu Christmas pel oeste y suroeste. [24]
Islla Whittlebury
[editar | editar la fonte]Alcontrada al SO de la península Cloué de la islla Hoste y nel llau oriental de la badea Cook. Mide 6 nmi de llongura por 1½ nmi d'anchu. Ye pulgada y greba, nel so estremu occidental álzase'l monte Ross bastante altu y arrondáu nel so visu.
Ente ella y la islla Hamond atópase'l senu Christmas. [24]
Islla Hamond
[editar | editar la fonte]Allugada darréu al SO de la islla Whittleburry nel llau oriental de la badea Cook. Mide 5½ nmi de llongura por 1 nmi de mayor anchu. L'estremu oeste de la islla constituyir el cabu Carfort. Ye pulgada y greba.
El senu Christamas cuerre ente ella y la islla Whittleburry. [24]
Islla Waterman
[editar | editar la fonte]Atópase darréu al SE de la islla Hamond nel grupu de les islles Christmas. Tien numberosos cumes notables que son escelentes puntos de reconocencia viniendo dende alta mar. El cume más austral ye la que'l capitán Cook bautizó como Catedral de York pola so semeyanza con dichu monumentu inglés. [24]
Nel proyeutu de la 4° edición de Limits of ocean and seas presentáu nel 2001 pola Organización Hidrográfica Internacional, la islla Waterman apaez como la esquina noroeste del Pasaxe de Drake.[25]
Islla Shag
[editar | editar la fonte]Allugada al este de la islla Waterman nel grupu de les islles Christmas. Separada pol oriente de la islla Goose del grupu de les islles Wood. Ye allargada y mide 3 nmi, el so anchu nun algamar a ½ nmi. [24]
Roques Cabrestante
[editar | editar la fonte]Emplazadas 5½ nmi al oeste de la punta Catedral de York de la islla Waterman. Tienen un altor de 6 metros y despiden rompientes hasta 3 nmi de distancia. Les naves que saleen na so proximidá tienen de da-y un bon resguardu. [26]
Islles Wood
[editar | editar la fonte]Allugaes nel sector oriental de la entrada SE del senu Christmas y a curtia distancia de la mariña SO de la península Rous de la islla Hoste. Formen la ribera sur del pasu Talbot. Son un grupu integráu poles siguiente islla principales: Goose, Thomas, Caroline y Emily. [27]
Islla Goose
[editar | editar la fonte]Ye la más occidental del grupu de les islles Wood. Mide 3 nmi de llongura por 1 nmi de mayor anchu. Separada de la islla Thomas por un curtiu enrío de ½ nmi d'anchu. Marca l'empiezu de la ribera sur del pasu Talbot.[27]
Islla Thomas
[editar | editar la fonte]Alcontrada darréu al sureste de la islla Goose del grupu de les islles Wood. De contorna complicada, tien una llongura de 5½ nmi por un anchu mediu de 5 nmi. Separada pel este de la islla Caroline por una canal qu'esta semáu d'islles pequeñes. Forma parte de la ribera sur del pasu Talbot. [27]
Islla Caroline
[editar | editar la fonte]Allugada al SE de la islla Thomas del grupu de les islles Wood. Tien una llongura de 6 nmi por un anchu de 2 nmi. Forma parte de la ribera sur del pasu Talbot y nel so estremu sureste ábrese la badea Trefusis. [27]
Islla Emily
[editar | editar la fonte]Ta al sur de la islla Caroline del grupu de les islles Wood. Tien una llongura de 2 nmi por un anchu de 1 nmi. [27]
Islla Hind
[editar | editar la fonte]Allugada a 1¼ nmi al oriente de la punta Negra de la península Rous de la islla Hoste. Mide 3 nmi de llongura por 3 nmi d'anchu. Nella álzase'l monte Leading de 579 metros d'altu con forma de mitra, dos puntes; ye reconocible dende 18 a 20 nmi. Esisten informes que na islla atopáronse minerales de cobre. [28]
Islles Ildefonso
[editar | editar la fonte]Alcontraes 13½ nmi al sur de la punta Negra de la península Rous de la islla Hoste. Son un grupu de roques ya islines qu'ocupen una estensión de 3½ nmi en direición 310-130. El so altor mediu nun supera los 35 metros. Nun hai peligros pa la navegación na so redoma. Son bien visitaes polos cazadores de foques. [29]
Islles Morton
[editar | editar la fonte]Atopar al SE de la islla Hind a 3 nmi de distancia. Conformen una cadena d'islles d'unes 7 nmi de llongura que s'esprende del estremu SE de la península Rous de la islla Hoste, en direición SSO. Les principales islles del grupu son: Golddust, Robertson, Simpson, les roques Dos Hermanas y la islla Morton, la más grande y que da nome al grupu tien 3 nmi de llargu. Hai una serie d'islles más a les que nun se-yos dio nome.
L'estremu sur de la islla Morton ye la punta Ragged. Hai datos de que nes islles esisten minerales de cobre. La canal que les sepa de la islla Henderson nun ye aptu pa la navegación por tar llaráu de roques y sargazos. [29]
Islla Henderson
[editar | editar la fonte]Asitiada a 3 nmi al este de les islles Morton y nel llau occidental del senu Añu Nuevu. De 5 nmi de llongura por 2 d'anchu, tien el monte Beaufoy de 530 metros d'altu; la so aguda punta ye visible dende gran distancia. El so estremu sur constituyir el cabu Brisbane. El canal que la dixebra de les islles Morton tien roques y sargazos que lu faen peligrosu pa la navegación. [30]
Islla Sanderson
[editar | editar la fonte]Allugada 2 nmi al ESE de la islla Henderson. Tien 1 nmi d'estensión. [30]
Islla Dumont D'Urville
[editar | editar la fonte]Asitiada práuticamente nel centru del senu Añu Nuevu. Tien 7½ nmi de llongura por un anchu mediu de 1 nmi. La so orientación xeneral ye NNO-SSE. [31]
Islla Regnault
[editar | editar la fonte]Alcontrada nel sector NO del senu Añu Nuevu. Empobinada de E-O, tien 6 nmi de llongura por 2 nmi d'anchu. Pel so llau norte cuerre'l esteru Lajarte que la dixebra de la islla Hoste. [31]
Islla Hervé Mangón
[editar | editar la fonte]Asitiada na parte NE del senu Añu Nuevu. Tien una orientación NNE-SSO con una llongura de 7 nmi y un anchu de 2 nmi. Pel so llau occidental cuerre la canal Carfort y pel llau oriental el canal Hahn que la dixebren de la islla Hoste. [32]
Islla Pasaje
[editar | editar la fonte]Allugada 2¼ nmi al nordeste de la islla Sanderson na entrada este del senu Añu Nuevu. Ye de tamañu bien amenorgáu. Despide escontra'l NO y el S, a curtia distancia, roques aprucíes y somorguiaes. [32]
Islla Duperré
[editar | editar la fonte]Alcontrada 1¼ nmi al norte de la islla Pasaje na entrada oriental del senu Añu Nuevu. Ye de forma cuadrada con llaos de 1½ nmi de llargu. Ye alta y serrapatosa, terminando nun ribayu ablancazáu llamáu cabu Wedel. Una canal de 3 nmi d'anchu dixebrar de la islla Jaureguiberry. [32]
Islla Peyrón
[editar | editar la fonte]Asitiada al noroeste de la islla Duperré y próxima a la mariña SO de la península Hardy de la isla Hoste. Tien 1 nmi de llongura por ¼ nmi d'anchu. Ente la península y la islla hai dellos castros y roques. [32]
Islla Jaureguiberry
[editar | editar la fonte]Allugada ente la entrada oriente del senu Añu Nuevu y la mariña SO de la península Hardy de la isla Hoste. Separada de la isla Duperré pel oeste por una canal de 3 nmi d'anchu. Tien 5 nmi de llongura en direición NNO por 1½ nmi d'anchu. Cubierta d'abondosa vexetación. [33]
=== Castru La Centinela Alcontráu ente la entrada oriente del senu Añu Nuevu y la mariña SO de la península Hardy de la isla Hoste. A 1 nmi al sureste de la punta sur de la isla Jaureguiberry. [33]
Islla Loewy
[editar | editar la fonte]Emplazada ente la entrada oriente del senu Añu Nuevu y la mariña SO de la península Hardy de la isla Hoste. A 2½ nmi al este de la isla Jaureguiberry. Ye de pequeñes dimensiones, non más de 8 cables de llargu. [33]
Islla Trélat
[editar | editar la fonte]Asitiada ente la entrada oriente del senu Añu Nuevu y la mariña SO de la península Hardy de la isla Hoste. Ye de pequeñes dimensiones y ta casi xunida a la parte sur de la isla Loewy, dixebrada solo por un estrechu enrío. [33]
Islla Pothuáu
[editar | editar la fonte]Allugada ente la entrada oriente del senu Añu Nuevu y la mariña SO de la península Hardy de la isla Hoste. A 6 cables al NE de la isla Jaureguiberry, dixebrada por una canal nel qu'hai una isla. Tien 3 nmi de llongura por 3 nmi d'anchu. Algama un mayor altor de 565 metros, ye bien montiega.
Pola so mariña norte cuerre parte de la ribera sur de la canal Romanche. Al este del so estremu norte atópense los castros Pouchet. [34]
Castros Ponchet
[editar | editar la fonte]Alcontraos ½ nmi al este del estremu NE de la isla Pothuáu. Pol so costáu este cuerre la canal Romanche. [35]
Islla Thiery
[editar | editar la fonte]Asitiada al este de la isla Loewy a 3 nmi de distancia, ente elles flúi la canal Romanche. Tien 1½ nmi de llongura por ½ nmi d'anchu. [35]
Islla Diego Ramírez
[editar | editar la fonte]Les coordenaes del so puntu de referencia según la carta son: L:56°30'44” S. G:68°42'48” W.
Asitiaes 60 nmi al SO del Cabo de Hornos, son un grupu de castros predresos que sobresalen del fondu del océanu Pacíficu; nes sos proximidaes rexistren fondures de 80 a 100 metros.
Nun ufierten reparu dalgunu contra los malos tiempos frecuentes nesa zona, polo que pa suministrar la estación meteorolóxica allugada na isla Gonzalo, les naves tienen d'esperar en dalgún puertu de badea Nassau que se presente un bon tiempu.
Les islles ocupen una estensión de 6 nmi en direición N-S estremaes en dos grupos por un pasu llimpiu de 2 nmi d'anchu en que'l so centru se sondan 75 metros. El grupu del norte ta formáu por 6 farellones y delles roques que s'estienden por 1,2 nmi en direición xeneral NNO-SSE. El grupu del sur formar dos islles principales y un gran númberu de castros y roques. Les islles principales de denominen Bartolomé y Gonzalo.
Nun ufierten recursos de nenguna especie. Hai gran bayura d'aves marines y de llobos marinos. [36]
Islla Bartolomé
[editar | editar la fonte]Ye la mayor de les islles que formen l'archipiélagu de les isla Diego Ramírez. Estender en direición xeneral NNO-SSE con una llongura de 1½ nmi y un anchu mediu de 4 cables. Na so parte sur alza'l so mayor altor, el cuetu Tapamucho, de 190 metros.
La so mariña occidental ye inaccesible, pero na mariña oriental atópase'l fondeadero Orestes onde una nave puede fondiar a 300 metros de la mariña en 36 metros d'agua con fondu de sable. Al SE forma'l fondeadero Águila nel que puede fondiase a 4 cables de la mariña en 30 metros d'agua con fondu de sable. [37]
Islla Gonzalo
[editar | editar la fonte]Tamién llamada islla Bote ta asitiada darréu al sur de la isla Gonzalo del archipiélagu de les isla Diego Ramírez, dixebraes por un enrío puercu. Mide ½ nmi de llongura en direición ONO-ESE por 500 metros d'anchu. El so mayor altor ye'l cuetu Tapapoco de 140 metros.
Sobre la mariña NE atópase la estación meteorolóxica de l'Armada de Chile. [37]
Islla Milne Edwards
[editar | editar la fonte]Allugada frente a la mariña NE de la península Pasteur de la isla Hoste de la cual dixebrar la canal Canacus un pasu angostu non navegable. Tien 5 nmi de llongura por 3 nmi d'anchu. [38]
Islla Vauverlandt
[editar | editar la fonte]Alcontrada en sector NO de badea Nassau a 7 nmi al ESE del cabu Webley. Ye un bon puntu de referencia pa dirixise a cualesquier de los senos, badees y puertos de la zona. El so llau oeste despide una roca afogada a ¼ nmi de distancia. [39]
Islla Packsaddle
[editar | editar la fonte]Asitiada a curtia distancia del costu NE de la península Hardy de la isla Hoste. Tien 2 nmi de llongura en sentíu E-O y tan solu ½ nmi d'anchu. Tien un altor de 156 metros y protexe la badea Packsaddle pel norte. Ye visible desque se pasó l'estremu sur de la angostura Murray.
Ye de formación basáltica y ta coronada por dos mogotes xuníos por una cresta convexa, el conxuntu tien l'aspeutu d'una siella de montar, lo que sirve pa reconocela y da-y el so nome. [40]
Grupu Guffern
[editar | editar la fonte]Son un grupu de castros asitiaes darréu al oriente de la mariña NE de la península Hardy de la isla Hoste al sur de la Badea Packsaddle a la que protexen de los vientos del este.
El castru más occidental ta a 1¼ nmi de la mariña y el castru más alto algama los 50 metros. Escontra l'este del grupu a 1¼ nmi atópase la roca Cormorant. [40]
Islla Bertrand
[editar | editar la fonte]Allugada na entrada al senu Grandi na mariña sur de la isla Navarino. Mide 3,4 nmi de llongura en sentíu NNE-SSO por 1,4 nmi d'anchu. Dexa dos pasos estrechos pa entrar al senu Grandi, l'oriental llamáu Micalvi y l'occidental Isaza.
Ye alta y montascosa. Les sos mariñes occidental y norte son baxes, les de los llaos oriental y sur, serrapatoses. Pel llau del pasu Micalvi esisten numberosos castros que torguen la navegación. En sector norte de la isla ta puertu Grandi. [41]
Islla Vauverlandt
[editar | editar la fonte]Allugada nel sector occidental de la badea Nassau. 7 nmi al ESE del cabu Webley de la península Pasteur de la isla Hoste y 4½ nmi al sur de la isla Bertrand. Mide 2 cables de llongura per igual midida d'anchu.
Ye un bon puntu de referencia pa dirixise a cualesquier de les badees o puertos qu'hai nesta rexón. [42]
Islla Scott
[editar | editar la fonte]Asitiada 3½ nmi al ESE de la isla Bertrand y a 5,6 nmi al NNE de la isla Vauverlandt, darréu al sur de la península Señoret de la mariña sur de la isla Navarino. Mide 9 cables de llongura por 7 d'anchu. El so llau norte ta xuníu a la mariña de la isla Navarino por un estensu bancu de roques qu'apruz en baxamar. [42]
Islla Lennox
[editar | editar la fonte]Asitiada al SE de la isla Navarino de la que la dixebra'l pasu Goree y al SO de la isla Nueva de la que la dixebra'l pasu Richmond. Tien 7 nmi de llongura por 7 nmi d'anchu. De relieve baxu, algama na so parte central un altor máximu de 253 metros.
Na so mariña Y y SE, que ta abellugada de los vientos reinantes del 3° y 4° cuadrantes hai surgideros pa naves pequeñes y nel pasu Richmond pa buques grandes. La mariña esprende una zona de baxos fondos y castros escontra'l pasu Richmond en que'l so estremu atópase la isla Luff. Los surgideros son caleta del Oru, caleta Curo, caleta Cutter y caleta Lennox.
La islla algamó notoriedá a fines del sieglu XIX polos sos llavaderos d'oru, los que depués d'unos años d'esplotación fueron escosos. [43]
Islla Luff
[editar | editar la fonte]Emplazada 1 nmi al SE de la isla Lennox y al oeste de la salida sur del pasu Richmond. Tien 126 metros d'altor. El pasu que se forma ente les islles Lennox y Luff nun ye navegable. [44]
Islla Terhalten
[editar | editar la fonte]Allugada 9½ nmi al SE de la punta Guanaco de la isla Navarino y 6½ nmi al SSO de la isla Lennox. Ye pequeña, pero alta. Como a 1 nmi al SE d'ella atopa la pequeña isla Sesambre. [45]
Islla Sesambre
[editar | editar la fonte]Asitiada 1 nmi al SE de la isla Terhalten. Ye pequeña pero alta. Al llau despídese dos castros. [45]
Islla Evout
[editar | editar la fonte]Atopar al 129° y a 11 nmi de la isla Sesambre, práuticamente nel centru de la entrada oriental de la badea Nassau. Como a 1½ nmi al SSO d'ella hai dellos castros y roques. [45]
Islla Navarino
[editar | editar la fonte]Ye una de les isla mayores del archipiélagu fueguino, y la segunda más grande al sur de la canal Beagle, dempués de la isla Hoste. Mide 46 nmi de E-O y 22 nmi de N-S.
Ye de calter montascosu con cumes de normal nevaos que, como'l picu Dientes de Navarino, algamen los 1.200 metros d'altor. Les sos mariñes son llombes baxes con pasots que dexen la crianza d'animales.
Pola so ribera norte cuerre la canal Beagle, pel llau este atopa la badea Oglander y flúin los pasos Pasu PictonPicton y Goree, pel sur allúgase la badea Nassau y pel oeste la canal Murray. [46]
Islla Picton
[editar | editar la fonte]Allugada 2 nmi al este de la isla Navarino forma parte de la mariña sur de la canal Beagle. Tien 11¼ nmi en direición xeneral NO-SE por 3¾ nmi na so parte más ancha. Ye relativamente baxa. Pel centru cuerre una cadena de llombes. El so estremu NO constituyir la punta Ganáu, l'estremu NE la punta Nordeste, l'estremu S'el cabo María y l'estremu O la punta Occidental. [46]
Islla Nueva
[editar | editar la fonte]Alcontrada 7 nmi al este de la isla Lennox y sobre la mariña sur de la entrada oriental de la canal Beagle. Mide 8 nmi de llongura en sentíu E-O por 5½ nmi d'anchu. El so estremu norte ye la punta Waller, l'este ye la punta Oriental, la estremidá S'el cabu Graham y l'estremu NO la punta Jorge.
Ye llixeramente alta y montiega nel interior. Na punta NE esiste un altor carauterísticu llamada Oreyes de Pollín pola forma que tien, dos pichachos, El so altor ye de 310 metros y ye visible dende una bona distancia. La mayor parte ye plana con praderíes naturales aptes pa la crianza de ganáu lanar. Les instalaciones pa la so esplotación atópense allugaes na caleta Les Cases. Nes sos mariñes formen ensenaes pequeñes, d'escasa importancia poles sos males condiciones marineres.
Pel llau norte atopen la badea Waller, la caleta Carlos, la caleta Pescáu y la caleta Oreyes de Pollín. Na mariña occidental atópase la caleta Les Cases. [47]
Islles Wollaston
[editar | editar la fonte]Asitiaes a 8½ nmi al este de la península Hardy de la isla Hoste y en llau sureste de la badea Nassau. Xunto coles islles Hermite formen un archipiélagu de forma triangular d'alredor a 30 nmi per llau. Ta formáu por cuatro islles principales: Wollaston la más grande y central, Grévy y Bayly escontra'l noroeste y la isla Freycinet próxima al estremu sureste.
Na isla Wollaston álzase'l monte Hyde de 674 metros d'altu. Tán dixebraes del grupu de les islles Hermite próximes al sur pol senu y la canal Franklin. Les canales o pasos que se formen ente les islles son polo xeneral fondos, les roques que s'atopen nellos son roques aprucíes y les que nun lo son tán señalizaes por sargazos.
Toes, sacante la islla Grévy, son d'orixe eruptivu, roqueñas, elevaes y pertenecientes a la mesma formación geológiaca que la de la península Hardy. La isla Grévy ye mayormente baxa comparaes col restu, nun devasa los 220 metros y los terrenes tán formaos por depósitos terciarios, similares a los de la isla Navarino y mariña oriental de la Tierra del Fueu. [48]
Islles Hermite
[editar | editar la fonte]Allugaes 9¾ nmi al SE del Falsu Cabo de Hornos de la isla Hoste. Xunto coles islles Wollaston formen un archipiélagu de forma triangular d'alredor a 30 nmi per llau. Ta formáu poles siguiente isla principales: Hermite la más grande y más occidental, Jerdán al NE de l'anterior, Herschel y Deceit socesivamente al oriente de l'anterior, Barnevelt, la más oriental y la isla Horno la de más al sur.
Toles islles son d'orixe eruptivu, roqueñas , elevaes y pertenecientes a la mesma formación xeolóxica de la península Hardy de la islla Hoste. Les sos mariñes son abruptas y acantiladas. Los montes tienen picos de 400 a 600 metros d'altor. Tán cubiertes de vexetación, tupia y de verdor perenne que dacuando llega hasta los cumes.
Les canales o pasos que les dixebren son fondos y llimpios; les poques roques qu'hai nellos tán siempres señalizaes por sargazos. [49]
Islla Grévy
[editar | editar la fonte]Asitiada nel estremu NO del grupu de les islles Wollaston. Tien un altor de 226 metros. Mide 8 nmi de llongura en sentíu N-S por 3 nmi d'anchu. Nel so estremu NO ta'l cabu Hall, la punta norte llámase punta Dillón, l'estremu SE, península Low y l'estremu SO cabu Coquille.
Pel so llau oriental ta la badea Gretton y pel llau sur la badea Beaufort. Dambes badees tán xuníes por un enrío semáu de roques, non navegable y que la dixebra de la isla Bayly que s'alluga al SE. [50]
Islla Bayly
[editar | editar la fonte]Alcontrada al SE de la isla Grévy y separada d'esta pela canal Victoria, semáu de roques y non navegable. Mide 6 nmi en sentíu N-S por 3 nmi de mayor anchu. Na parte norte hai un cuetu de 338 metros d'altu. El so estremu norte formar el cabu Iron, l'estremu sur el cabu Barrow y l'estremu oeste'l cabu Lajarte.
Ente'l so llau oeste y el llau sur de la islla Grévy fórmase la badea Beaufort la qu'alluga trés pequeños surgideros. [50]
Islla Wollaston
[editar | editar la fonte]Alcontrada darréu al este de la isla Bayly, dixebraes pola canal Washington. Ye la más estensa del grupu de les islles Wollaston. Anque ye de forma bien irregular, puede dicise que mide 11 nmi en sentíu N-S por 9 nmi de mayor anchu.
Les tierres de la isla son más elevaes que les otres islles del grupu y de les Hermites. Na so parte norte hai un cuetu de 584 metros d'altu; el so llau SO ta percorríu por una cadena de cuetos d'altores ente 420 y 670 metros, nesta cadena alza'l monte Hyde de 674 metros d'altu.
L'estremu norte formar el cabu Ross y el so estremu suroeste constituyir el cabu Doze. Pel llau sur cuerre la canal Franklin que la dixebra de les islles Hermite y Herschell. Pel so llau oeste cuerre la canal Washington que la dixebra de los castros Otter y de la islla Bayly. Pol oriente flúi la canal Bravo que la sepa de la islla Freycinet. [51]
Islles Doedalus
[editar | editar la fonte]Son un grupu d'islles pequeñes asitiaes 1¾ nmi al norte de la isla Grévy nel sector NO de la badea Gretton. La más oriental del grupu llámase Doedalus. [52]
Roca Doedalus
[editar | editar la fonte]Allugada 4 cables al 044° de la islla Doedalus nel estremu NO de la badea Gretton. Ye pequeña y señalizada por sargazos, tien namái 0,9 metros d'agua enriba. Hasta 13 metros de distancia en tou la so contorna se sondan 13 metros de fondura. [52]
Roca Hazeltine
[editar | editar la fonte]Asitiada a 2½ nmi al 090° de la islla Doedalus nel sector NO de la badea Gretton. Sobre ella se sonda 4,8 metros d'agua. [52]
Islla Diana
[editar | editar la fonte]Alcontrada darréu al este de la península Low de la isla Grévy. Tien 8 cables de llongura en direición NO-SE pero ye bien angosta. Ta arrodiada de sargazos. [53]
Castros Otter
[editar | editar la fonte]Allugaos nel sector sur de la badea Gretton a 1½ nmi a la ENE de la península Low de la isla Grévy. Pel so llau oeste forma'l surgidero Otter. [54]
Islla Bandurries
[editar | editar la fonte]Emplazada nel sector sur de la badea Gretton, 6 cables al sur de los castros Otter y a 2½ cables al este de la isla Diana. El so redoso ye puercu hasta 2 a 3 cables de la so mariña. [55]
Islla Otaries
[editar | editar la fonte]Allugada 1½ cables darréu al este de la mariña NE de la isla Bayly y 5 cables al norte del cabu Iron, estremu NE de la isla Bayly. Pel so llau sur forma'l surgidero Romanche y escontra el ONO el surgidero Seagull. [55]
Castros del Cabu
[editar | editar la fonte]Son un pequeñu grupu de castros allugaos a curtia distancia del estremu NO de la isla Wollaston. La mariña de la isla Wollaston ente estos castros y el cabu Ross despide fondos puercos y sargazos hasta ¾ nmi de tierra. Ente la mariña de la isla Wollaston y los castros del Cabu nun hai pasu navegable. [56]
Islla Middle
[editar | editar la fonte]Emplazada darréu al SE de la caleta Middle y a tan solo 2 cables de la mariña oriental de la isla Wollaston. [57]
Islla Freycinet
[editar | editar la fonte]Ta emplazada a curtia distancia al SE de la isla Wollaston de la que la dixebra la canal Bravo. Tien 374 metros d'altu. [57]
Islla Hermite
[editar | editar la fonte]Allugada na parte occidental del grupu de les islles Hermite. Nel so llau oriental ye alta y escabrosa, onde s'alza'l picu Kater de 516 metros d'altor y va baxo escontra l'occidente hasta llegar al estremu oeste de la islla, el cabu West, que ye baxu.
Tien una llongura de 12 nmi en direición xeneral E-O por 4,5 nmi de mayor anchu. L'estremu norte constituyir la punta Neck, l'estremu SE, el cabu Seal y el so estremu sur, el cabu Spencer. Próximes al estremu NO atópense les islines Maxwell, Saddle y Jerdán. [58]
Islla Maxwell
[editar | editar la fonte]Atopar al norte del estremu NE de la isla Hermite. Ye de porte pequeñu y coronada por una roca aisllada de 161 metros d'alto sobe el nivel del mar. Ta dixebrada de la isla Saddle por una canal angostu llamáu Pasu del Norte. [58]
Islla Saddle
[editar | editar la fonte]Emplazada 6 cables al este de la isla Maxwell. Tien dos cumbre arrondaes de 60 metros d'altor. [58]
Islla Jerdán
[editar | editar la fonte]Allugada 2½ cables al sur de la isla Saddle. Mide 1½ nmi de llongura per igual midida d'anchu. Tien un cume cónicu de 356 metros d'altu. [58]
Islla Herschel
[editar | editar la fonte]Allugada 1½ nmi al este de la isla Jerdán y a ¾ nmi al sur de la isla Wollaston. Mide 7½ nmi en direición xeneral NO-SE por 3 nmi d'anchu. Ye la isla central del grupu de les islles Hermite. Ta dixebrada de les islles Wollaston y Freycinet pela canal Franklin y de la isla Deceit pol Pasu Al Mar del Sur. [59]
Islla Deceit
[editar | editar la fonte]Asitiada 1 nmi al este de la isla Herschel de la cual ta dixebrada pol pasu Al Mar del Sur . Mide 6 nmi de llongura en direición N-S por 2½ nmi de mayor anchu. El so estremu norte constituyir el cabu Austin y l'estremu sur el cabu Deceit. [59]
Islles Barnevelt
[editar | editar la fonte]Son un pequeñu grupu d'islles allugaes 8 nmi al este de la isla Deceit. La mayor del grupu, isla Barnevelt, mide 1 nmi de llargu y 100 metros d'altu. Dende la so mariña sur esprender escontra'l SE y el SO delles roques aprucir y somorguiar qu'algamen hasta 1 nmi de distancia de la mariña. Ye bastante pastosa.
Na mariña NE de la islla mayor, fórmase una pequeña caleta que tien una sablera de sable. Ye apta pa buques pequeños como fondeadero d'emerxencia. [60]
Islla Chanticleer
[editar | editar la fonte]Alcontrada 1 nmi al SSO del estremu sur de la isla Jerdán y a la mesma distancia al este de la isla Hermite. Ye de poco altor y escontra el despídese delles roques. [60]
Isla Horno
[editar | editar la fonte]Allugada 7 nmi al ESE del cabu Seal, estremu SE de la isla Hermite, y a 2 nmi al SO del estremu sur de la [Isla herschel (Chile)[isla Herschel]]. Ye reconocida mundialmente pol famosu cabu de Fornos.
El terrén de la islla ye na so mayor parte alteria dura con delles manches granítiques. La vexetación ta bastante desenvuelta, atopándose carbayos d'hasta 50 centímetros de diámetru. [61]
Badees, senos, ensenaes, esteros y radas
[editar | editar la fonte]Badea Afarada
[editar | editar la fonte]Ver tamién: Badea Afarada
Esta gran badea ye la entrada occidental de la canal Ballenera. Formar ente la mariña sur de la isla Grande de Tierra del Fueu y les islles Basket y Stewart. El so sacu ye de más de 12 milles. El so llau O xunir a la canal Brecknock y el so llau sur al océanu Pacíficu.
Nel llau norte atopen les islles Gorda y Marchant y fórmense los grandes senos Courtenay y Lladrones que s'internen na mariña sur de la isla Grande de Tierra del Fueu. Pel so llau oeste lo delimitan les islles Marsh y Basket, pel llau este les islles Burnt, Bruce y Stewart, el llau sur ta abiertu al océanu. [62]
Badea Stewart
[editar | editar la fonte]Ver tamién: Badea Stewart
Alcontrada na mariña SO de la isla Stewart, ta protexida de la mar y vientos del O y SO poles isla Shelter y Celina. Ye apoderada namái pa naves pequeñes. Tien trés entraes de 1½ cables d'anchu y una fondura de 9 metros. Son de mal navegación por cuenta de los castros y roques qu'hai nelles. Abonda la lleña y l'agua duce. [63]
Badea Latorre
[editar | editar la fonte]Asitiada nel sector SE de la isla Stewart. Tien 12 cables d'anchu por 14 de sacu. Hai fondeadero a 500 metros de la parte NO del sacu. Nesi llugar el fondu ye de conchuela.
La mariña sur ta formada por un grupu d'islles de regular altor y separaes de la isla Stewart por un enrío de 2 cables d'anchu. [64]
Badea Fitz Roy
[editar | editar la fonte]Estender escontra'l sur de la isla Stewart ente les islles Gilbert y la isla Londonderry. Tien 3½ nmi d'anchu por 5½ nmi de llargu. Dientro d'ella atopen les islles Méndigos y la notable isla Hat. [65]
Bahía Fiasco
[editar | editar la fonte]Alcontrada na mariña sur de la isla Stewart, direutamente al norte de la isla Gilbert occidental. Ta formada per un ampliu brazu de mar de 1½ nmi d'anchu por 2 nmi de sacu. La mariña norte y oeste ta formada por altos cuetos que la protexen de los vientos del 1° y 4° cuadrantes. [66]
Badea Complicada
[editar | editar la fonte]Allugada sobre la mariña sur de la isla Stewart, darréu al oeste de la bahía Fiasco. Como'l so nome indicar, ye complicáu llegar al so interior formáu por dos badees. La badea interior tien un sacu de 6 cables. Aptu solu pa naves medianes. [67]
Badea Kelpa
[editar | editar la fonte]Emplazada na mariña sur de la isla Stewart, al SO de la badea Complicada. Ta llena de sargazo pero a pesar d'ello puédese fondiar na so parte esterior en 30 metros d'agua. La parte sur de la badea ta formada pola isla Román. [67]
Badea Parker King
[editar | editar la fonte]Estender al SO del pasu Adventure, llindada pel norte pol estremu SO de la isla Stewart y al este pola isla Gilbert occidental. Recalando dende l'oeste ye fácilmente reconocible polos cantiles del cabu Castlereagh. [68]
Badea Ensin Nome
[editar | editar la fonte]Atopar na mariña sur de la isla Londonderry, darréu al norte de les islles Alijulip y al oeste de bahía Margarita. [21]
Bahía Margarita
[editar | editar la fonte]Allugada na mariña sur de la isla Londonderry al este de la badea Ensin Nome y zarrada pel sur pola islla Jorge. Mide 3 nmi de sacu por 2 nmi d'anchu. Al fondu esiste una caleta na cual cai una cascada. [21]
Seno Pared
[editar | editar la fonte]Alcontráu na mariña sur de la isla Londonderry y darréu al este de la península Curti. Ye una gran entrada de mar de 3 nmi d'anchu por 2 nmi de sacu, cerrada pel sur pola isla Phillips, dexando dos entraes a ella. [21]
Senu Escondíu
[editar | editar la fonte]Asitiáu na mariña sur de la isla Londonderry darréu al norte del seno Pared. Cuerre en direición E-O por 3 nmi. [21]
Badea Sía
[editar | editar la fonte]Abrir na parte oriental de la mariña sur de la isla Londonderry. Tien un anchu de 14 cables y una llongura de 3 nmi, empobinada del S'a'l NO.
Abierta al SE y comunicada col océanu por un enrío de 4 cables d'anchu útil. A 2 nmi del estremu del enrío atópase la isla Sía. [69]
Senu Triple
[editar | editar la fonte]Ye un ampliu brazu de mar de 4 nmi de llongura que s'abrir na mariña oriental de la isla Londonderry 4 nmi al NE del grupu Sandwich.
Nel so medianía estremar en tres ensenada. [22]
Seno Luisa
[editar | editar la fonte]Allugáu na mariña oriental de la isla Londonderry 7½ nmi al norte del senu Triple. Intérnase fondamente na isla, 10 nmi terminando pol NO nun estrechu ismu que lo dixebra de la canal Ballenera. [22]
Badea Cook
[editar | editar la fonte]Internar en direición NE ente la isla Londonderry pel oeste y les islles Hamond, Whittleburry y Hoste pel este. Esti estensu brazu de mar tien aproximao 12 nmi de llargu y una boca de 8 nmi. La so entrada oceánica ta ente'l grupu Sandwich y el cabu Carfort de la islla Hamond.
Ye llimpia y fonda. Nel so llau NE desagua'l brazu Suroeste de la canal Beagle. Nel so llau NE desagua la canal Barro Merín y pel llau NO el canal Thomson, dambos comunicar col senu Darwin.
Ye'l meyor llugar pa recalar cuando se vien d'alta mar y deseyar tomar les canales Beagle o Balleneru. [23]
Senu Christmas
[editar | editar la fonte]Allugáu ente la islla Whittleburry y la península Cloué de la isla Hoste y les islles Hamond, Waterman y Shag. La so parte norte ta cubierta por innumberables islla, castros y roques. La parte sur ye llimpia. [26]
Esteru Webb
[editar | editar la fonte]Formar nel llau SO de la isla Hoste, ente les penínsules Cloué y Rous. Tien tres brazos, el principal ye de 18 nmi y termina nun ismu baxu que lu dixebra del esteru Fouqué, asitiáu nel Brazu del Suroeste de la canal Beagle. El segundu brazu internar por 5 nmi y el terceru 3 nmi [70]
Badea Trefusis
[editar | editar la fonte]Alcontrada ente la mariña sureste de la islla Caroline y la punta Negra, estremu sur de la península Rous de la isla Hoste. Tien un sacu de 2 nmi de diámetru. Na entrada sur atópense delles roques aprucir y somorguiar. La badea nun ufierta nengún fondeadero. [27]
Badea Wyatt
[editar | editar la fonte]Allugada na mariña SE de la isla Hind. Ye pequeña y abierta al SE polo tanto espuesta a los vientos del 2° 3° cuadrantes. [29]
Senu Rous
[editar | editar la fonte]Abre ente la punta Negra de la península Rous de la isla Hoste y la isla Hind. Internar en direición norte na mariña de la península Rous como 7½ nmi. Nun ufierta nengún fondeadero. [29]
Badea Clearbottom
[editar | editar la fonte]Formar nel estremu norte de la islla Morton del grupu d'islles del mesmu nome. Nun s'encamienta pal navegante por ser bien pequeña y de mal aproximamientu, amás d'abierta a los vientos reinantes. [30]
Badea Duff
[editar | editar la fonte]Formada pola mariña sur de la península Rous de la isla Hoste, pola mariña este de la isla Hind y el llau occidental de les islles del grupu Morton. El so sacu tien 3 nmi de diámetru. El monte Leading sirva pa reconocer la so entrada. [30]
Senu Añu Nuevu
[editar | editar la fonte]Ta allugáu ente la mariña oriental de la península Rous de la isla Hoste y el llau occidental de la península Hardy de la mesma isla. Ye un gran brazu de mar cubiertu d'islles y roques que s'interna unes 20 nmi na mariña sur de la islla Hoste en direición xeneral NNO con un anchu mediu de 8 nmi. Estremar en cinco brazos o canales. Estes canales son bien fondos, pero terminen en delles caletas, onde una nave puede acoderase.
Toles canales y mariñes tán arrodiaos de montes d'altores máximos ente 800 y 1.000 metros. Dellos cumes son d'aspeutu bien particular, como ser: L'Aguya nel esteru La Monneraye y la Diadema. Tolos cumes tán cubiertes de nieve, pero les aguaes o faldes que queden protexíes del vientu cubrir de selves siempres verdes qu'algamen hasta los 400 metros d'altor.
La cantidá d'islles y castros ye menor na zona asitiada al oriente de la isla Dumont D'Urville qu'estrema'l senu en dos partes práuticamente iguales. [71]
Badea India
[editar | editar la fonte]Atopar na mariña oeste de la entrada del senu Añu Nuevu, reconocida pel monte Jane de 560 metros d'altor y forma tueru cónica. Ye abrigada contra tolos vientos, pero nun ye recomendable como fondeadero pos el so fondu ye de roca. [31]
Esteru La Monneraye
[editar | editar la fonte]Allugáu nel estremu norte y al fondu del senu Añu Nuevu. Termina nun gran llagu d'agua duce alzáu unos 10 metros sobre'l nivel del mar y separáu d'este por un ismu de 1.000 metros d'anchu. [31]
Esteru Lajarte
[editar | editar la fonte]Formar ente la mariña NO del senu Añu Nuevu y la mariña norte de la isla Regnault. Tien 6 nmi de llongura en direición xeneral E-O y na so entrada atopa la badea Clara. [31]
Badea Clara
[editar | editar la fonte]Ye una formosa badea que s'atopa na entrada oriente del esteru Lagarte del senu Añu Nuevu. [31]
Esteru Doze
[editar | editar la fonte]Asitiáu na mariña sur de la isla Hoste, darréu al sur de la canal Hahn na mariña oriental del senu Añu Nuevu Tien 6 nmi de llongura por 1 nmi d'anchu. Termina abrir en dos pequeños brazos de 2½ nmi de llongura que terminen en guapes dársenes naturales, bien zarraes y con fondu de fango.
Dambos brazos tán separaos del senu Tekenika por ismu de 2 nmi d'anchu polos cualos los indíxenes yamanas abasnaben les sos piragües pa pasar d'un senu al otru. [32]
Bahía Luisa
[editar | editar la fonte]Asitiada na mariña sur de la isla Hoste a 2 nmi del estremu NO de la isla Pothuáu nel estremu norte de la canal Romanche. Tien un sacu de 2 nmi. No fondero balera una riega que ye'l desaguadoriu d'un llagu cercanu. Les tierres que la arrodien son altes y montiegues. [35]
Badea Bourchier
[editar | editar la fonte]Alcontrada ente la isla Thiery y el cabu Payen de la mariña SO de la panínsula Hardy de la isla Hoste. La so boca oceánica tien 6½ nmi d'anchu y 6 nmi de sacu. Ta abierta a los vientos del 3° cuadrante y semada de castros y roques. Nun ye apta pa la navegación. [72]
Badea del Sur
[editar | editar la fonte]Emplazada na mariña SO de la península Hardy de la isla Hoste. Darréu al sureste del cabu Payen. Tien 4½ na so boca oceánica por 3 nmi de sacu. Ta semada de castros y roques. Abierta a los vientos del 3° cuadrante. Non apta pa la navegación. [72]
Badea 14 de Julio
[editar | editar la fonte]Allugada na mariña oriental de la isla Button ye un escelente fondeadero en 29 metros d'agua, protexíu de los vientos reinantes del 3° y 4° cuadrantes. Mide 500 metros d'anchu por 500 metros de sacu. [73]
Senu Ponsonby
[editar | editar la fonte]Internar na mariña nordeste de la isla Hoste. Ye un brazu de mar fondu y angostu de 26 nmi de llongura que dixebra les penínsules Dumas y Pasteur. La so entrada ye amplia, 6 nmi de boca, y ábrese ente la península Dumas y la isla Milne Edwards.
Nel so interior hai delles islles de tamañu regular la más grande ye la islla Mascart de 2 nmi de llongura por 1,5 nmi d'anchu. Ta arrodiáu de montes nevaos que les sos faldes tán cubiertes de montes. D'agües fondes, navegable por tou tipu de nave.
Al fondu del so sacu allúgase la badea Xelada, que'l so estremu norte ta separáu de la canal Beagle por un ismu de solu 1.500 metros d'anchu. [74]
Badea Xelada
[editar | editar la fonte]Alcontrada no fondero del sacu del senu Ponsonby na mariña NE de la isla Hoste. Tien 4,7 nmi de llargu. El so estremu norte queda cerca de la caleta Awaiakirrh asitiada na canal canal Beagle dixebraes por un ismu de 8 cables d'anchu. [38]
Badea Courcelle Seneuil
[editar | editar la fonte]Ábrese 2 nmi al sur de la isla Milne Edwards sobre la mariña de la península Pasteur de la isla Hoste. Tien 1 nmi de boca por 5 nmi de sacu. Abrir ente la islla Green pel norte y el cabu Webley pel sur.[38]
Badea Nassau
[editar | editar la fonte]Ye una estensa badea formada pel norte poles isla Navarino y Lennox, pel este les islles Terhalten, Sesambre y Evout, pel sur el grupu de les islles Wollaston y per oeste les penínsules Pasteur y Hardy de la isla Hoste. Mide de E-O 50 nmi con un anchu mediu de 12 nmi. Por aciu el canal Murray comunicar cola canal Beagle.
Pel llau NE comunicar cola badea Oglander, pel este con mar de la Zona Austral y pel sur col mar de Drake. Contién delles islles y dellos fondeaderos. Reparóse que na badea los compases magnéticos sufren perturbaciones notables. [75]
Badea Tekenika
[editar | editar la fonte]Allugada ente les penínsules Pasteur y Hardy de la mariña este de la isla Hoste. Tien una llongura de 20 nmi. Ta arrodiada de montes, les del norte tán siempres cubiertes de nieve y formen aventexos que terminen a 300 o 200 metros d'altor sobre'l mar.
Onde remata la badea álzase una de los cumes principales, La Corona, de 917 metros d'altor. Antes de llegar al fondu de la badea abren dos senos en que los sos fondos esisten istmos baxos y angostos que lo dixebren del esteru Doze del senu Añu Nuevu, dos tales poles cualos los indíxenes transitaben abasnando les sos embarcaciones. [76]
Badea Allen Gardiner
[editar | editar la fonte]Les coordenaes del so puntu de referencia según la carta son: L:55°22'54,44” S. G:68°15'44,37” W.
Abre sobre la mariña norte de la península Hardy de la isla Hoste, ente los castros Pringle y la punta Yagán a 6 nmi al SSO del cabu Webley. Tien un sacu de 2 nmi de llongura por un anchu mediu de 6 cables. La so fondura ye de 10 a 20 metros, el fondu ye fango. Ye un bon tenedero, abrigáu de los vientos reinantes.
La so mariña ta arrodiada de montes nevaos que les sos faldes tán cubiertes de montes de coigues y carbayu rexonal. N'el so ribera preséntase la tundra magallánica y los arbustales magallánicos. [77]
Badea Packsaddle
[editar | editar la fonte]Asitiada al oriente de la mariña NE de la península Hardy de la islla Hoste a 7½ nmi al SSE del cabu Webley. Pel llau norte ta la islla Packsaddle que pola so forma d'una siella de montar da-y nome a la islla y a la badea. Pel llau sur ta'l grupu d'islla Guffern.
Ye de bon accesu y puede atopase fondeadero en 14 a 23 metros d'agua. [40]
Bahía Orange
[editar | editar la fonte]Les coordenaes del so puntu de referencia según la carta son: L:55°31'38” S. G:68°06'00” W.
Formar na mariña este de la península Hardy de la isla Hoste 5 nmi al SSE de la badea Packsaddle. Tien 4¼ nmi de boca por 3,1 nmi de sacu. Abrir ente les puntes San Bernardo y Hariot.
Al centru de la badea tán les islles Burnt y Goose que protexen el surgidero pol oriente. Al oeste de la islla Burnt ta l'escelente fondeadero con fondu de sable y fango duru onde se sondan fondures de 18 a 29 metros. Ta arrodiada de llombes pocu alzaes polo que los williwaws y bastios nun son violentos. [78]
Badea Schapenham
[editar | editar la fonte]Abre na mariña oriental de la península Hardy de la isla Hoste darréu al sur de bahía Orange. La so boca mide 1½ nmi d'anchu. Nel centru de la so entrada hai una roca negra que siempres ta aprucida. Escontra'l fondu ven grandes sargazales y una gran cascada. Les sos veres son baxes. Nun s'encamienta como fondeadero. [79]
Badea Rice
[editar | editar la fonte]Allugada na mariña SE de la península Hardy de la isla Hoste 1¾ nmi al sur de badea Schapenham. El so fondeadero ye pequeñu pero seguru y recomendable pos queda protexíu peles tierres que lo arrodien.
Puede llograse agua duce y lleña a esgaya. Al fondu hai una sablera onde se pueden carenar naves pequeñes. [80]
Badea Lort
[editar | editar la fonte]Allugada sobre la mariña SE de la península Hardy de la isla Hoste a 4 nmi al NNE del Falsu Cabo de Hornos. La so boca de 1½ nmi d'anchu queda ente les puntes Lort y Cannelier. Tien un sacu de 1 nmi.
N'el so mariña formen cuatro escotaduras que constitúin pequeñes caletas. Frente a la caleta del Mediu puede atopase fondeadero en 25 metros de fondura y fondu de sable. [80]
Senu Grandi
[editar | editar la fonte]Les coordenaes del so puntu de referencia según la carta son: L:55°13'24,6” S. G:68°06'51,4” W.
Abrir na mariña sur, sector occidental, de la isla Navarino. La península Señoret avanza escontra la isla Bertrand formando esti gran senu que tien 6 nmi de llongura por 1½ nmi d'anchu mediu. Nel so llau este esiste una pequeña badea circular de 1 nmi de diámetru.
Ye llimpiu pero'l so accesu ye difícil pos puede efectuase por dos pasos estrechos que dexen l'ingresu solu de naves pequeñes de non más de 60 metros d'eslora. [41]
Badea Windhond
[editar | editar la fonte]Allugada na mariña sur de la isla Navarino, sector oriental. Tien 5 nmi d'anchu nel sentíu E-O por 6,5 nmi de sacu nel sentíu N-S. Ye llimpia. Fondu pareyu, pero ta dafechu espuesta a los vientos reinantes del 3° cuadrante. Nun s'encamienta como fondeadero. [81]
Badea Oglander
[editar | editar la fonte]Ta formada pel norte pola mariña sur de la isla Picton, pel este pola mariña occidental de la isla Nueva, pel sur pola mariña norte de la isla Lennox y pel oeste pola mariña oriental de la isla Navarino. Mide 8 nmi de N-S por 13 nmi de E-O.
Les siguientes canales lleguen a la badea: pol sector NO el pasu Picton, pol sector NE les agües de la canal Beagle, pol S'el pasu Richmond y pol SO el pasu Goree. Les mariñes de les islles Navarino y Lennox despiden delles roques y sargazales, visibles y fora de los track de navegación.
El so navegación solo rique curiáu na salida escontra la canal Beagle ente'l cabu María y la punta Jorge polos grandes sargazales que destaquen. [82]
Rada Goree
[editar | editar la fonte]Fórmase sobre la mariña oeste del pasu Goree que ye un escelente fondeadero. Al 148° de la punta Anchor atopa'l castru Goree. Nella puédese llograr agua duce y lleña. [83]
Rada Richmond
[editar | editar la fonte]Atopar na badea Oglander ente les islles Raquel, Lennox, Ormeño y Luff pel oeste y les islles Nueva y Augustus pel este. Na so parte norte, cerca de la isla Lennox, ta'l castru Raquel; al SO a 1 nmi de la isla Lennox atópase la isla Luff y pel llau SE, próxima a la isla Nueva, la islla Augustus. Ye un escelente fondeadero en fondures de 18 a 36 metros. Ye abrigáu de tolos vientos sacante de los del SE. [84]
Badea Beaufort
[editar | editar la fonte]Formar ente'l llau sur de la isla Grévy y el llau oeste de la isla Bayly. Tien 2½ nmi de boca por 3 nmi de sacu. Ye de contornes puerques y abierta a los vientos dominantes del 3° cuadrante. Nel so estremu NE atópase la salida de la canal Victoria, non navegable, que la xune cola badea Gretton. [50]
Senu Franklin
[editar | editar la fonte]Ta formáu poles l'Bayly y Wollaston pel norte y la isla Hermite pel sur. Tien 9 nmi d'anchu na so boca por 8 nmi de sacu empobináu al este. [85]
Badea Gretton
[editar | editar la fonte]Formada ente la punta Dillón de la isla Grévy y el cabu Ross estremu norte de la isla Wollaston. La so boca tien 10 nmi d'anchu y el sacu ye de 4⅓ nmi. Ye estensa y de bon accesu, pero abierta a los vientos del 1° cuadrante. Na mariña de la isla Grévy fórmense los fondeaderos rada Norte y surgidero Otter aptos namái como fondeaderos eventuales, pero na isla Bayly hai bonos fondeaderos nos surgideros Romanche y Seagull. [53]
Rada Norte
[editar | editar la fonte]Alcontrada na mariña NE de la isla Grévy nel sector NO de la badea Gretton. Los castros Doedalus protexer pel noroeste. Tien fondures de 20 a 31 metros. Ye bon accesu y ye un escelente puntu d'espera pa cruciar la badea Nassau en cualquier direición. [53]
Seno Alberto
[editar | editar la fonte]Allugáu al SE de la badea Gretton intérnase fondamente na mariña oeste de la isla Wollaston. Tien un sacu de 6½ nmi en direición SE y S. Nun ta abiertu al navegación. [56]
Badea Hately
[editar | editar la fonte]Fórmase 3 nmi al sur de la isla Middle sobre la mariña este de la isla Wollaston. Les sos agües son bien fondes polo que nun sirve como fondeadero. [57]
Badea Scourfield
[editar | editar la fonte]Formar na mariña de la parte suroriental de la isla Wollaston. Nun sirve como fondeadero poles grandes fondures de les sos agües. Nel estremu NO atópase la caleta Lientur. [57]
Badea Isthmus
[editar | editar la fonte]Formar na mariña sur de la península SO de la isla Wollaston. [86]
Bahía San Francisco
[editar | editar la fonte]Formar ente la mariña este de la isla Hermite, la mariña sur de la isla Jerdán, la mariña SO de la isla Herschel y la mariña O y N de la isla Horno.
Nel sector NO de la badea atopa la isla Chanticleer y la caleta San Martín, a media distancia ente Jerdán y Fornos allúgase la islla Hali. [60]
Canales, pasos y angosturas
[editar | editar la fonte]Pasu Pratt
[editar | editar la fonte]Ver tamién: Pasu Pratt
Cuerre ente'l costáu sureste de la isla London y el llau oeste de la isla Sidney. Comunica la canal Brecknock col océanu Pacíficu. [14]
Pasu Adventure
[editar | editar la fonte]Ver tamién: Pasu Adventure
Trabancosu pero d'agües fondes. Contornea la isla Stewart pel sur dixebrándola de les islles Gilbert y de la mariña oeste de la isla Londonderry. Tien un llargor de 17 milles y coneuta les badees Parker King y Fitz Roy.
La parte occidental del pasu ye más ancha que la so parte oriental, algamando un permediu de 2 nmi. Na mariña sur del pasu atópase, sobre la islla Gilbert oriental, la caleta Doris. [87]
Pasu Talbot
[editar | editar la fonte]Abrir en direición xeneral ONO-ESE dende'l senu Christmas hasta la badea Trefusis, dixebrando la península Rous de la isla Hoste, de les islles Goose, Thomas y Caroline pertenecientes al grupu de les islles Wood. Nun s'aconseya'l so navegación por tar semáu de castros y de sargazos; Tien una llongura de 16 nmi y na so parte más angosta solo 3 cables d'anchu. [27]
Canal Carfort
[editar | editar la fonte]Cuerre ente la mariña sur de la isla Hoste y la mariña oeste de la islla Hervé Magnón nel llau oriental del senu Añu Nuevu. Tien una llongura de 11 nmi y un anchu variable ente 1 nmi y 2 cables nel so estremu norte en que termina nun ismu d'unos 1.000 metros d'anchu pol cual los yamanas abasnaben les sos piragües cuando queríen pasar del senu Añu Nuevu al senu Ponsomby. Al norte de la islla Hervé Magnón xuntar cola canal Hahn. [32]
Canal Hahn
[editar | editar la fonte]Mover nel llau oriental del senu Añu Nuevu ente la mariña este de la isla Hervé Magnón y la mariña occidental de la isla Hoste. Tien una llongura de 9 nmi por un anchu mediu de 1½ nmi. Al norte de la isla Hervé Magnón xuntar cola canal Carfort. [32]
Canal Romanche
[editar | editar la fonte]Flúi ente la isla Thiery y la mariña sur de la península Hardy de la isla Hoste per un sitiu y les islles Pothuáu y Loewy pol otru. Tien una llongura de 8 nmi. Ye llimpiu y ufierta dellos fondeaderos. [35]
Canal Murray
[editar | editar la fonte]Flúi ente les islles Hoste y Navarino, xuniendo les agües de la canal Beagle coles de la badea Nassau. Tien una llongura de 23 nmi y un anchu variable, na so parte norte un anchu mediu de 7 cables que mengüen hasta 2 cables na Angostura y depués el so anchu aumenta hasta 1,3 nmi nel so salida sur.
Ye llimpiu y puede salease hasta mui cerca de la mariña porque hai abonda fondura. El so fondu ye irregular con fondures que van de 30 a 100 metros. Presenta dos picachos de piedra nos que se sonda namái 9 metros y que tán direutamente sobre'l track de navegación y que ye imposible evitar resultando nuna limitante respectu al tipu de naves que la pueden navegar. [88]
Pasu Micalvi
[editar | editar la fonte]Queda ente la mariña este de la isla Bertrand y la península Señoret de la mariña sur de la isla Navarino. Comunica'l senu Grandi cola badea Nassau. Tien 2,4 nmi de llargu. El so cursu ta cubiertu por delles islla y castros qu'enzanquen el so navegación, faciéndola complicada y peligrosa. [42]
Pasu Isaza
[editar | editar la fonte]Flúi ente la mariña occidental de la isla Bertrand y la mariña sur de la isla Navarino comunicando'l senu Grandi cola badea Nassau. Tien 2½ nmi de llargu. El so navegación vese atrabancada por una angostura de solu 50 metros d'anchu. [41]
Pasu Goree
[editar | editar la fonte]Flúi ente la mariña SE de la isla Navarino y les mariñes NO y O de la isla Lennox. Comunica la parte norte de la badea Nassau cola badea Oglander.
Tien una llongura de 9 nmi en direición xeneral NE a SO y un menor anchu de 3¼ nmi. Dambes mariñes despiden roques y sargazos hasta 1 nmi de distancia. [89]
Pasu Richmond
[editar | editar la fonte]Formar ente les islles Lennox y Luff pel oeste y el llau occidental de la isla Nueva pel este. Tien 7 nmi de llongura por un anchu de 2½ nmi. Nel llau occidental y próximo a la isla Lennox atópense delles islles que nun interfieren el so navegación. Comunica la badea Oglander col mar de la Zona Austral y la badea Nassau.[90]
Pasu Picton
[editar | editar la fonte]Abrir ente la mariña NE de la isla Navarino y la mariña occidental de la isla Picton. Xune la canal Beagle cola badea Oglander. Tien una llongura de xx nmi por un anchu mediu de xx nmi. Esiste un baxu fondu peligrosu, casi nel centru del pasu, asitiáu a 2 nmi del cabu Rees de la isla Navarino. [91]
Canal Victoria
[editar | editar la fonte]Dixebra la isla Grévy de la isla Bayly y xune la badea Gretton cola badea Beaufort. Ye bien trabancosu, mide 5 nmi de llargu. Ta semáu de roques polo que nun ufierta pasu pa nengún tipu d'embarcación. [50]
Canal Washington
[editar | editar la fonte]Dixebra les mariñes este y sureste de la isla Bayly del llau oeste de la isla Wollaston. Xune la badea Gretton col senu Franklin. Tien 8 nmi de llargu, ye angostu y de poca fondura. Nel so cursu topar ente otros les siguientes estorbises: el bancu Grande, señalizáu por sargazos y que s'atopa nel estremu NE de la canal y la roca Brown en sector centro. La corriente de marea, mientres la creciente, tira escontra'l norte. [92]
Canal Bravo
[editar | editar la fonte]Dixebra la isla Wollaston de la isla Freycinet. La so direición ye NE-SO. Na so entrada NE mide 1 nmi d'anchu y vase angostando hasta algamar 3 cables na so salida SO. [57]
Canal Franklin
[editar | editar la fonte]Dixebra'l grupu de les islles Wollaston del grupu de les islles Hermite. Cuerre d'este a oeste por 10 nmi. Ye llimpiu y encamiéntase salealo cargándose más al costáu norte de la media canal. [57]
Pasu al Mar del Sur
[editar | editar la fonte]Cuerre ente les islles Herschel y Deceit. N'el so cursu atopen delles roques y castros, ye navegable averándose a la mariña de la islla Deceit. [60]
Puertos, caletas, fondeaderos y surgideros
[editar | editar la fonte]Puertu Townshend
[editar | editar la fonte]Ver tamién: Puertu Townshend
Les coordenaes del so puntu de referencia según la carta son: L:54°43'33” S. G:71°54'45” W.
Allugáu nel estremu SE de la isla London, onde empieza la boca norte del pasu Pratt. Ye bono d'identificar pel picu Horacio de 488 metros d'altu que s'alza 1½ milles al NO d'él. Tien ½ milla de sacu.
los vientos del 3er. cuadrante provoquen fuertes williwaws nel fondeadero polo que ye consideráu como un mal puertu. [14]
Caleta Artilleru
[editar | editar la fonte]Alcontrada na mariña NO de la badea Latorre. Tien aproximao 5 cables d'anchu por 7 de sacu. La so mariña norte y oeste son de gran altor y muncha rimada, lo que sirve d'abrigu de los vientos reinantes.
Los dos puntes de la so boca despiden pequeñes restingas de sargazos. El fondu ye pareyu, variando ente 30 y 45 metros de fondura. El fondu del sacu tien forma circular. [64]
Caleta Doris
[editar | editar la fonte]Asitiada sobre la mariña nordeste de la isla Gilbert oriental. Ye un fondeadero seguru pa naves de porte amenorgáu. Tien 7 cables de sacu en direición SO y de 3 a 6 cables d'anchu. La so entrada tien 1¾ nmi. Les fondures varien ente 12 y 15 metros. [93]
Puertu Piloto Sibbald
[editar | editar la fonte]Allugáu na mariña sur de la isla Stewart, nel estremu NE de la bahía Fiasco. Tien un sacu de 3 cables de diámetru nel que puede fondiase en 30 metros de fondura en fondu de sable y piedres. Puede faese agua dende una cascada próxima. [94]
Puerto Chico
[editar | editar la fonte]Alcontráu na mariña sur de la isla Londonderry nel sector oeste de la gran península que va a senu Escondíu. Ye pequeñu pero llimpiu. [21]
Puertu March
[editar | editar la fonte]Emplazado nel llau este de la isla Waterman. Tien ½ nmi d'anchu na so boca y un sacu que s'interna escontra oeste por 1 nmi. Tien una especie de dársena bastante estrecha. Nel mediu del puertu hai un castru qu'amenorga'l so espaciu útil. El meyor fondeadero esta al NO del castru mentáu ente 16 y 25 metros. [26]
Puertu Clerke
[editar | editar la fonte]Alcontráu na mariña de la isla Waterman, a 1 nmi al norte de puertu March. Ta arrodiáu de montes de granitu pola que baxen violentes rabaseres y bastios. No fondero del sacu hai una cascada. Por cuenta de la presencia de dellos baxos esti puertu nun ye recomendable. [26]
Caleta Adventure
[editar | editar la fonte]Alcontráu na mariña de la islla Shag nel sector oriental del senu Christmas. Ufierta fondeadero en fondures de 25 a 27 metros fondo de sable. De bon accesu pero de porte amenorgáu. [70]
Caleta Angot
[editar | editar la fonte]Ye una pequeña escotadura na mariña de la isla Caroline, una de les integrantes del grupu de les isla Wood na entrada sureste del pasu Talbot. El so fondu ye disparejo y predresu polo que constitúi un mal tenedero. [27]
Caleta Desengañu
[editar | editar la fonte]Allugada na mariña SE de la península Rous de la isla Hoste sobre la mariña occidental de la entrada al senu Añu Nuevu. Ye de porte amenorgáu. [31]
Caleta Coralie
[editar | editar la fonte]Asitiada na mariña norte de la isla Pothuáu. Tien un sacu de 3 cables y nel centru fondures de 21 a 25 metros. Ye abrigada pero estrecha, apta solo pa naves pequeñes. Bañar les agües de la canal Romanche.[35]
Caleta Elena
[editar | editar la fonte]Asitiada na mariña sur de la isla Hoste, darréu al norte de la bahía Luisa. Ye un esteru predreso y fondo que la so entrada reconocer pol monte La Diadema de 753 metros d'altu. Nun ye apta como fondeadero pol so considerable fondura. Mide 2 nmi de sacu. [72]
Puertu Corriente
[editar | editar la fonte]Formar na mariña este de la península Dumas de laisla Hoste, onde la canal Murray toma'l nome de Angostura Murray. Tien 4 cables de boca por otros 4 cables de sacu. Ye bien fondu y llimpiu. El fondeadero encamentáu ta nel centru del puertu en 50 metros d'agua. Por cuenta de la so fondura nun ye encamentáu salvu n'emerxencies. [95]
Caleta Molinare
[editar | editar la fonte]Allugada na mariña este de la península Dumas de la isla Hoste darréu al sur de la Angostura de la canal Murray. Ye llimpia y puede fondiase en 27 metros d'agua en fondu de fango. [96]
Puertu Inútil
[editar | editar la fonte]Formar na mariña occidental de la isla Navarino, al NE de la isla Button. Anque ye amplia, 1,3 nmi de llongura por un anchu de 9 cables, ye de mal accesu por un enrío llargu y estrechu de non más de mediu cable d'anchu. Arrodiada d'altos cuetos. Nel centru de la badea se sondan 90 metros en forma pareya y hasta mui cerca de la mariña. [73]
Caleta de l'Aguada
[editar | editar la fonte]Alcontrada na mariña occidental de la isla Navarino al norte de la caleta Wulaia. Ye pequeña pero nella les naves, acoderándose a tierra, pueden faer agua duce d'una cascada a razón de 7 a 10 tonelaes per hora. [73]
Caleta Wulaia
[editar | editar la fonte]Les coordenaes del so puntu de referencia según la carta son: L:55°02'50,5” S. G:68°09'05,6” W.
Emplazada na mariña occidental de la isla Navarino direutamente al este del estremu sur de la isla Button. Ye'l meyor fondeadero de la parte chilena de la canal Beagle. Protexíu de los vientos de tolos cuadrantes. Poles sos bones condiciones marítimes, dende antiguu la población yamana concentrar na caleta. Darréu los misioneros ingleses tamién s'establecieron nesti llugar.
Formada por un enrío de 2 cables d'anchu por 5 cables de llongura en direición ESI que flúi ente la mariña de la islla Navarino y el castru Coneyos y la islla Coihue. La so entrada reconocer pol castru Águila y la islla Coihue, dos cuetos altos y cónicos que lo cierren pol SO. [97]
Caleta Douglas
[editar | editar la fonte]Mapa de la caleta Asitiada na mariña occidental del la isla Navarino, 3 nmi al norte del so estremu suroeste. Ye una pequeña inflexón na desaguada del ríu Douglas abierta a los vientos del 3° 4° cuadrantes polo que ye utilizada solo p'abastecer a la estancia allugada nel llugar. Hai bon fondeadero en 20 metros d'agua con fondu de sable. [98]
Puertu Grandi
[editar | editar la fonte]Asitiáu na mariña norte de la isla Bertrand bañáu peles agües del senu Grandi. Protexíu de los vientos reinantes, el so tenedero ye bonu.
El fondeadero queda frente a les cases de la estancia qu'esiste na islla; en 15 metros d'agua y fondu de sable y fango. [42]
Fondeadero Orestes
[editar | editar la fonte]Allugáu nel sector oeste de la badea Windhond. Na mariña sur de la isla Navarino. Sirve como fondeadero d'emerxencia en 14 metros d'agua. Queda protexíu pola punta Courrejolles. [81]
Caleta Bevan
[editar | editar la fonte]Alcontráu sobre la mariña este de la badea Windhond. Na mariña sur de la isla Navarino. Ye'l fondeadero pa suministrar una estancia qu'hai nel llugar. El fondeadero atopar al mediu de la caleta en 20 metros d'agua. Nun ufierta proteición contra los vientos reinantes. [81]
Caleta del Oru
[editar | editar la fonte]Formada darréu al este del cabo Carolina de la isla Lennox. Ye amplia y bon fondeadero en 16 metros d'agua y fondu de fango. Ye apta pa naves de cualquier porte. La so mariña ye alta y acantilada, sacante la parte norte onde hai una sablera de sable y piedres. [99]
Caleta Curo
[editar | editar la fonte]Formada na base de la península Carmen de la isla Lennox ½ nmi al este de caleta del Oru. Ye pequeña, tien 500 metros de sacu por 400 d'anchu. El fondeadero queda al centru de la caleta en 12 metros d'agua. Ye un mal fondeadero que s'emplega solamente p'abastecer a los pobladores de la isla. [99]
Caleta Cutter
[editar | editar la fonte]Les coordenaes del so puntu de referencia según la carta son: L:55°20'19” S. G:66°51'51” W.
Emplazada nel estremu SE de la isla Lennox, ente les islles Iñaque pel norte, la isla Lennox pel oeste y sur y los castros Mafuil pol sureste. Ye'l meyor fondeadero p'aportar a la islla. Ta protexíu de los vientos reinantes del 3° y 4° cuadrantes. [100]
Caleta Lennox
[editar | editar la fonte]Les coordenaes del so puntu de referencia según la carta son: L:55°17'21” S. G:66°49'49” W.
Formada na mariña este de la isla Lennox, cerrada pel este pola isla Ormeño y pel sur por una llingua de sable. El fondeadero ye bien amenorgáu polos baxos qu'arrodien la mariña y que s'estienden escontra fuera d'ella. Por cuenta del so poco fondu ye apoderada solo pa naves pequeñes. Les naves grandes tienen de fondiar 500 metros al norte de la islla Ormeño en 12 a 15 metros d'agua. [44]
Caleta Piedres
[editar | editar la fonte]Allugada na mariña oeste de la isla Picton a 1½ nmi de la punta Occidental. Ye pequeña y zarrada na so boca por dellos castros ensin vexetación y baxos fondos, que dexen l'accesu solu pel sur del castru más grande; l'enrío tien un anchu de 50 metros con una sonda mínima de 9 metros y ta semáu de sargazos.
El fondeadero ta al norte de la caleta con una área de borneo de 80 metros. Poles sos carauterístiques, ye apoderáu solo pa naves pequeñes menores de 30 metros d'eslora. Los buques mayores tienen de fondiar fora de la caleta. Nun tien proteición contra los vientos reinantes, el so fondu ye de piedra.
Nella atopen les instalaciones de la estancia qu'ocupa los terrenes de la islla pa la crianza de ganáu lanar. [101]
Puerto Toro
[editar | editar la fonte]Asitiáu na mariña este de la isla Navarino 1 nmi al NO del cabu Rees. Mide 900 metros de boca por igual cifra de sacu. Ye abrigáu a los vientos dominantes; el so tenedero ye de bona calidá. Puede fondiase nel centru del puertu en fondures de 25 a 32 metros lecho de sable y conchuelas. [102]
Caleta Les Cases
[editar | editar la fonte]Les coordenaes del so puntu de referencia según la carta son: L:55°16'20” S. G:66°38'56” W.
Alcontrada sobre la mariña oeste de la isla Nueva. Ye pequeña y nella atopa l'alministrador de la estancia qu'esplota'l ganáu lanar. Con vientos de fuercia cimero a 5 de la escala Beaufort ye imposible arriar embarcaciones nel fondeadero. Puede llograse carne fresco. [103]
Surgidero Otter
[editar | editar la fonte]Formar na parte SO de la badea Gretton ente la isla Diana y los castros Otter. Ye medianamente abrigáu y de bon accesu. Puede fondiase en 25 metros de fondura en llechu de fango y conchuela. Entra marexada colos vientos del 1° cuadrante. [55]
Surgidero Romanche
[editar | editar la fonte]Allugáu ente la mariña este de la isla Bayly y el llau sur de la isla Otaries. Tien una estensión de ⅓ nmi y fondures ente 14 y 29 metros y llechu de sable, conchuela y fango. El so accesu ye pela canal Washington. Ye inseguru poles fuertes raches que baxen dende los altos cuetos que la arredolen. [55]
Surgidero Seagull
[editar | editar la fonte]Formar ente la península Low de la isla Grévy, la mariña norte de la isla Bayly y les islles Diana y Otaries. El so accesu ye complicáu por una roca afogada y otros baxos qu'hai na so contorna, amás débese aportar pasando pol surgidero Romanche, una y bones el canal Victoria ye non navegable. Apropiáu solu pa naves de porte amenorgáu. [104]
Caleta Middle
[editar | editar la fonte]Allugada 2 nmi al SE del cabu Ross na mariña oriental de la isla Wollaston. La caleta ta cubierta por un gran sargazal. El so fondu ye de piedrecilla, conchuelas, arena y roca en dellos puntos. Ye pequeña pero segura y abrigada contra los vientos del oeste. [105]
Surgidero Hyde
[editar | editar la fonte]Formar na mariña sur de la isla Wollaston, al ESE de la badea Isthmus. [86]
Surgidero Kendall
[editar | editar la fonte]Formáu na mariña sur de la isla Wollaston, al este del surgidero Hyde. [86]
Puertu Maxwell
[editar | editar la fonte]Ta allugáu ente la mariña NE de la isla Hermite y la isla Jerdán. Mide 1 nmi de sacu. P'aportar a él namái esiste una canal navegable, el Paso Norte que se forma ente les islles Maxwell y Saddle. El pasu Oriental ta apexáu por roques y baxos fondos.
Dientro del puertu puede fondiase en cualesquier parte ente 28 y30 metros d'agua con llechu de sable y conchuela. El meyor fondeadero ta nel centru del puertu. Na mariña de la islla Hermite puede faese agua y lleña a esgaya. [106]
Caleta Martial
[editar | editar la fonte]Abrir na mariña NE de la isla Herschel a 1½ nmi al SO de la isla Freycinet. Tien 3½ cables de sacu y 2¾ cables d'anchu na boca. Les sos mariñes norte y sur tán orellaes por abondosu sargazos. No fondero hai una sablera de sable y un regueru onde puede faese enaguada fácilmente.
Ye abrigada a tolos vientos sacante a los del este. Ufierta un bon fondeadero al centru de la caleta en 10 metros d'agua sobre llechu de sable y fango. [59]
Caleta San Martín
[editar | editar la fonte]Asitiada na mariña del llau oriente de la isla Hermite, casi na so medianía. Ye bien formosa, ta arrodiada d'altos cumes: escontra l'interior de la mariña norte alza'l monte Fóster de 446 metros d'altu y escontra l'interior de la mariña sur ta'l picu Káter de 516 metros, el cume más altu de la islla.
Les sos mariñes son acantiladas, les naves pueden atracar al murallón que se forma na so ribera sur. Escontra'l fondu hai una sablera de quixarros na que puede desembarcase en botes.
Puede atopase fondeadero nel centru de la caleta en 32 metros d'agua en llechu de sable. Ye abrigada contra los vientos reinantes del oeste, pero los williwaws que baxen de los montes son bien violentos, la bona calidá del tenedero suple llargamente esta dificultá. Hai Lleña y agua a esgaya. [107]
Cordales y montes
[editar | editar la fonte]Monte Tortúa
[editar | editar la fonte]Asitiáu na parte SO de la isla Navarino, 2½ nmi al sur de la caleta Douglas. Tien 825 metros d'altor. [108]
Penínsules, puntes y cabo
[editar | editar la fonte]Cabo Schomberg
[editar | editar la fonte]Ye l'estremu occidental de la isla London. Al 293° y 3 nmi queda'l grupu de roques llamaes Roxures del Este y al 299° y a 9½ nmi les Roxures del Weste, asitiaes na entrada occidental de la canal Cockburn. [13]
Punta English
[editar | editar la fonte]Ta allugada al SSE del cabu Schomberg de la isla London, como a 3¾ nmi y sobre la isla más occidental. Al oriente d'esta punta, escontra l'interior de la isla London, álzase'l picu Horacio de 488 metros d'altu. [14]
Cabo Desolación
[editar | editar la fonte]Ye l'estremu SE de la isla Basket. Consiste nun puexu serrapatosu y bien notable, con dellos picos agudos nel so visu. Constitúi'l términu de la badea Afarada. [109]
Cabu Castlereagh
[editar | editar la fonte]Ye la estremidá suroeste de la isla Stewart. Consiste nun puexu alto y notable. [18]
Península Curti
[editar | editar la fonte]Proyeutar al centru de la mariña sur de la isla Londonderry dixebrando la bahía Margarita del seno Pared. La so mariña sur ye alta y acantilada. La so estremidá SE llámase punta Pipa. [21]
Cabu Kekhlao
[editar | editar la fonte]Ye l'estremu occidental de la isla Hoste y marca el términu del Brazu del Suroeste. Ye de color bien foscu y termina coronáu por dos pequeñes cumes. [24]
Punta Negra
[editar | editar la fonte]Ye l'estremu sur de la península Rous de la isla Hoste. Ta formada por un puexu eleváu y escuru. [27]
Cabu Brisbane
[editar | editar la fonte]Constitúi l'estremu sur de la isla Henderson. 3 nmi al 177° atópase'l petón Peligrosu de 1 nmi d'estensión nel que la mar ruempe cuando hai aguaxe. [30]
Península Hardy
[editar | editar la fonte]Ye l'estremu oriental de la isla Hoste. Mide 16½ nmi de llongura por 7 nmi d'anchu mediu en direición xeneral NNO-SSE. La mariña sur, na so parte oeste, ta apoderada pola cadena montascosa del cuetu Diadema y na oriental polos gordones de los montes Coloráu y Les Garites. Ye bien tropezosa y orellada por infinidá d'islles y roques, delles serrapatoses y ensin vexetación.
El fondu de la mariña vecina ye de roca y el so nivel camuda rápido. Azotar violentos temporales. El so estremu sur constituyir el Falsu Cabo de Hornos. [110]
Cabu Payen
[editar | editar la fonte]Asitiáu na mariña sW de la península Hardy de la isla Hoste. Llinda la badea Bourchier pol SE. [72]
Falsu Cabo de Hornos
[editar | editar la fonte]Les coordenaes del so puntu de referencia según el Carreru son: L:55°43'00” S. G:68°05'00” W.
Ye l'estremu sur de la península Hardy de la isla Hoste. Tien cierta paecencia col verdaderu cabu de Fornos del grupu de les islles Hermite, asitiáu a 32 nmi al SE.
Remata al sur nun castru apuntiáu, paecíu al cuernu d'un rinoceronte; nel so pie hai delles roques nes cualos la mar ruempe con violencia. [111]
Cabu Webley
[editar | editar la fonte]Les coordenaes del so puntu de referencia según el Carreru son: L:55°17'00” S. G:68°11'00” W.
Ye l'estremu oriental de la península Pasteur de la isla Hoste. El so enfilación col estremu SO de la isla Navarino indica l'estremu sur de la canal Murray. Al sur abre la badea Nassau. [112]
Punta Lort
[editar | editar la fonte]Ye una punta de la mariña SE de la península Hardy de la isla Hoste allugada 1½ nmi al sur de badea Rice. [80]
Punta Cannelier
[editar | editar la fonte]Cierra la badea Lort pel sur na mariña sureste de la península Hardy de la isla Hoste. Tien 134 metros d'altu. [80]
Punta Courrejolles
[editar | editar la fonte]Asitiada na mariña sur de la isla Navarino, 7¼ nmi al este de la isla Scott. Constitúi la punta occidental de la badea Windhond. El llau sur esprende sargazos hasta 1 nmi de distancia. [42]
Punta Harvey
[editar | editar la fonte]Llinda la badea Windhond pol sureste. Pertenez a la mariña sur de la isla Navarino. Atopar a 6 nmi de la punta Courrejolles. Pel so llau occidental despide un castru a ¾ nmi. [113]
Punta Guanaco
[editar | editar la fonte]Les coordenaes del so puntu de referencia según el Carreru son: L:55°18'12” S. G:67°13'00” W.
Ye l'estremu SE de la isla Navarino. Ta a 7 nmi de la punta Harvey. Esprende un estensu sargazal d'un anchu de 2 nmi. [113]
Punta Mary
[editar | editar la fonte]Ye l'estremu SO de la islla Lennox. [114]
Cabo Carolina
[editar | editar la fonte]Ye la estremidá SE de la islla Lennox. [99]
Punta Ganáu
[editar | editar la fonte]Les coordenaes del so puntu de referencia según el Carreru son: L:54°59'00” S. G:67°03'00” W.
Ye la estremidá NO de la isla Picton. [91]
Punta Occidental
[editar | editar la fonte]Ye l'estremu oeste de la isla Picton. [115]
Cabu Rees
[editar | editar la fonte]Asitiáu na mariña oriental de la isla Navarino y a ¾ nmi al SE de Puerto Toro. Ye un pequeñu puexu de 20 metros d'altu qu'enfusa 200 metros escontra'l mar. ½ nmi al norte d'él hai dos pequeños castros arrodiaos de sargazos llamaos Los Gansos. [102]
Cabo María
[editar | editar la fonte]Les coordenaes del so puntu de referencia según el Carreru son: L:55°06'00” S. G:66°49'00” W.
Ye la estremidá SE de la isla Picton. Carauterísticu polos sos altos ribayos de tierra que la formen. Destaca un enorme sargazal, d'una estensión de 5 nmi, escontra la punta Jorge de la isla Nueva. [116]
Punta Jorge
[editar | editar la fonte]Les coordenaes del so puntu de referencia según el Carreru son: L:55°12'00” S. G:66°40'00” W.
Ye la estremidá noroeste de la isla Nueva. Formada por ribayos altos de tierra. Despide escontra'l NO un gran sargazal. Al 196° y a 3 nmi de distancia hai un baxu de 8¾ metros arrodiáu de sargazos. [103]
Punta Fifty
[editar | editar la fonte]Constitúi l'estremu SO de la isla Nueva. Escontra l'oeste destaca un petón de regular estensión. Tien un covarón grande bien frecuentada polos llobos marinos. [117]
Cabu Graham
[editar | editar la fonte]Atópase 4 nmi al oriente de la punta Fifty de la isla Nueva. [117]
Punta Oriental
[editar | editar la fonte]Ye la estremidá este de la isla Nueva. Esprende a curtia distancia delles roques somorguiaes y fondos puercos. [117]
Punta Dillón
[editar | editar la fonte]Les coordenaes del so puntu de referencia según el Carreru son: L:55°30'00” S. G:67°39'00” W.
Ye l'estremu norte de la isla Grévy. [52]
Península Low
[editar | editar la fonte]Ye l'estremu SE de la isla Grévy. Ye de porte amenorgáu. Despide roques somorguiaes y sargazos en tol so redoso hasta 4 cables de distancia. [53]
Cabu Ross
[editar | editar la fonte]Les coordenaes del so puntu de referencia según el Carreru son: L:55°34'00” S. G:67°21'00” W.
Ye l'estremu norte de la islla Wollaston. La mariña escontra l'occidente, hasta l'altor de los castros del Cabu, ye puerca hasta ¾ nmi de la mariña. [56]
Cabo de Hornos
[editar | editar la fonte]Ye l'estremu sur de la islla Fornos. Ta formáu por un puexu de 406 metros d'altu. L'Armada de Chile caltién encendíu un faru nel llugar. [61]
Ver tamién
[editar | editar la fonte]- Orografía
- Xeoloxía
- Glaciación Würm (Edá de Xelu)
- Islles de Chile
- Xeografía de Chile
- Chile insular
- Islles de Chile
- Golfos per superficie
- Historia de la patagonia
- Patagonia chilena
- Pueblos orixinarios chilenos
- Parques nacionales de Chile
- Canales de la Patagonia
- Canales fueguinos
- Muséu Acatushun
- Estancia Harberton
Notes
[editar | editar la fonte]- ↑ Encamiéntase lleer esti artículu teniendo a la vista un atles y/o les cartes de navegación de les zones que se menten. Tamién encamiento emplegar el sitiu de Mapcarta.
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 15,244,276.
- ↑ Magallanes, 2018.
- ↑ Ministeriu de Bienes Nacionales (1985). «Parque Nacional Alberto de Agostini».
- ↑ Chapman, 2012, páxs. 29,30,31.
- ↑ Chapman, 2012, páxs. 88-100.
- ↑ King, 1839, páxs. 406-408-417.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, p. 12.
- ↑ Armada instala faru en Badea Cook y encurtia viaxe a l'Antártica Chilena. El Mostrador. 6 de xunetu de 2011. http://www.elmostrador.cl/noticias/pais/2011/07/16/armada-instala-faru-en-bahia-cook-y-encurtia-viaxe-a-la-antartica-chilena/.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 16-19,21.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, p. 20.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, p. 244.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 244,245.
- ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 13,4 13,5 13,6 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 245.
- ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 14,4 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 246.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 246,248.
- ↑ 16,0 16,1 16,2 16,3 Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 136,248.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 156,157,249.
- ↑ 18,0 18,1 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 250.
- ↑ 19,0 19,1 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 254.
- ↑ 20,0 20,1 20,2 20,3 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 257.
- ↑ 21,0 21,1 21,2 21,3 21,4 21,5 21,6 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 258.
- ↑ 22,0 22,1 22,2 22,3 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 259.
- ↑ 23,0 23,1 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 260.
- ↑ 24,0 24,1 24,2 24,3 24,4 24,5 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 261.
- ↑ Circular C55 de 2001
- ↑ 26,0 26,1 26,2 26,3 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 262.
- ↑ 27,0 27,1 27,2 27,3 27,4 27,5 27,6 27,7 27,8 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 264.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 264,265.
- ↑ 29,0 29,1 29,2 29,3 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 265.
- ↑ 30,0 30,1 30,2 30,3 30,4 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 266.
- ↑ 31,0 31,1 31,2 31,3 31,4 31,5 31,6 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 268.
- ↑ 32,0 32,1 32,2 32,3 32,4 32,5 32,6 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 269.
- ↑ 33,0 33,1 33,2 33,3 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 270.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 270,271.
- ↑ 35,0 35,1 35,2 35,3 35,4 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 271.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 273,274,275.
- ↑ 37,0 37,1 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 274.
- ↑ 38,0 38,1 38,2 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 282.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, p. 285.
- ↑ 40,0 40,1 40,2 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 287.
- ↑ 41,0 41,1 41,2 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 294.
- ↑ 42,0 42,1 42,2 42,3 42,4 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 295.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 297,298.
- ↑ 44,0 44,1 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 300.
- ↑ 45,0 45,1 45,2 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 301.
- ↑ 46,0 46,1 Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 302,303.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 235,307.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, p. 310.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 310,318,319.
- ↑ 50,0 50,1 50,2 50,3 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 311.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 311,312.
- ↑ 52,0 52,1 52,2 52,3 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 313.
- ↑ 53,0 53,1 53,2 53,3 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 314.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 314,315.
- ↑ 55,0 55,1 55,2 55,3 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 315.
- ↑ 56,0 56,1 56,2 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 316.
- ↑ 57,0 57,1 57,2 57,3 57,4 57,5 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 317.
- ↑ 58,0 58,1 58,2 58,3 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 319.
- ↑ 59,0 59,1 59,2 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 322.
- ↑ 60,0 60,1 60,2 60,3 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 323.
- ↑ 61,0 61,1 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 326.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 145,146,148,249.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 157,249,250.
- ↑ 64,0 64,1 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 253.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 253,254.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, p. 255.
- ↑ 67,0 67,1 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 256.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 256,257.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 258,259.
- ↑ 70,0 70,1 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 263.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 266-268.
- ↑ 72,0 72,1 72,2 72,3 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 272.
- ↑ 73,0 73,1 73,2 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 279.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 281,282.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 283,285.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 285,286.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 286,287.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 289,290.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, p. 290.
- ↑ 80,0 80,1 80,2 80,3 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 291.
- ↑ 81,0 81,1 81,2 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 296.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, p. 302.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, p. 306.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, p. 307.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, p. 312.
- ↑ 86,0 86,1 86,2 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 318.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 160,250,252, 254.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 276-278.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 297,306.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 301,306.
- ↑ 91,0 91,1 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 303.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 312,313.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 254,255.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 255,256.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, p. 278.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 278,279.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 279,280.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 280,281.
- ↑ 99,0 99,1 99,2 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 299.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 299,300.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 304,305.
- ↑ 102,0 102,1 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 305.
- ↑ 103,0 103,1 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 308.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 315,316.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 317,318.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 319,320.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, p. 324.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, p. 292.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, p. 248.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 269,270.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 272,292.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, p. 283.
- ↑ 113,0 113,1 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 297.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, p. 298.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, p. 304.
- ↑ Institutu Hidrográficu, 1958, páxs. 305,306.
- ↑ 117,0 117,1 117,2 Institutu Hidrográficu, 1958, p. 309.
Bibliografía utilizada
[editar | editar la fonte]- Institutu Hidrográficu de l'Armada de Chile (1974). Atles Hidrográficu de Chile. Valparaíso - Chile - Institutu Hidrográficu de l'Armada. Primer edición.
- Institutu Hidrográficu, Armada de Chile (1958). Carreru de la Mariña de Chile Volume V, 4, Institutu Hidrográficu de l'Armada.
- King, Phillip Parker (1839). Robert FitzRoy: Narrative of the surveying voyages of His Majesty's Ships Adventure and Beagle between the years 1826 and 1836, describing their examination of the southern shores of South America, and the Beagle's circumnavigation of the globe. Proceedings of the first expedition, 1826-30, under the command of Captain P. Parker King, R.N., F.R.S. (n'Inglés). Londres: Henry Colburn. Consultáu'l 2013.
- FitzRoy, Robert, ed., Narrative of the surveying voyages of His Majesty's Ships Adventure and Beagle between the years 1826 and 1836, describing their examination of the southern shores of South America, and the Beagle's circumnavigation of the globe. Proceedings of the second expedition, 1831-36, under the command of Captain Robert Fitz-Roy, R.N. London: Henry Colburn., I, London: Henry Colburn, http://darwin-online.org.uk/content/frameset?itemID=F10.2&viewtype=text&pageseq=1
- Yaganes del cabu de Fornos. Alcuentru colos europeos antes y dempués de Darwin., Santiago de Chile: Pehuén
editores S.A.
- Magallanes, Rexón (2018). Gobierno de Chile - Rexón de Magallanes. https://www.gob.cl/rexones/region-de-magallanes/. Consultáu'l 11 d'abril de 2018.
Bibliografía adicional
[editar | editar la fonte]- Institutu Xeográficu Militar (1970). Atles de la República de Chile. Santiago - Chile - Institutu Xeográficu Militar. Segunda edición.
- Isidoro
Vazquez d'Acuña García del Postigo (2004). Historia Naval del Reinu de Chile 1520-1826. Imprenta Salesianos S.A.. 956-12-1664-7.
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]- Direutemar - Armada de Chile (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
- Reglamentu de practicaje y pilotaje - Armada de Chile. (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
- Mayor altor islles Sud América - sobre 1000 metros.
- la canal_beagle_parque_nacional_alberto_de_agostini,88829104p Brazu del Noroeste - Parque nacional Agostini
- Wikipedia:Artículos con plantíes de notes d'encabezamientu enllaciando a páxines que nun esisten
- Wikipedia:Revisar traducción
- Provincia de Tierra del Fueu, Antártida ya Islles del Atlánticu Sur
- Islles de Chile
- Canales de Chile
- Xeografía de Chile
- Fiordos de Chile
- Penínsules de Chile
- Puertos de Chile
- Parques nacionales de Chile
- Reserves de la biosfera de Chile
- Patagonia chilena
- Xeografía de la Rexón de Magallanes
- Provincia de l'Antártica Chilena
- Árees protexíes de la Rexón de Magallanes y de l'Antártica Chilena
- Parque nacional Alberto de Agostini