María Olivia Mönckeberg
María Olivia Mönckeberg | |
|---|---|
 | |
| Vida | |
| Nacimientu | Santiagu, 29 de mayu de 1944 (79 años) |
| Nacionalidá |
 Chile |
| Estudios | |
| Estudios | Pontificia Universidá Católica de Chile |
| Llingües falaes | castellanu |
| Oficiu | periodista |
| Emplegadores | Universidá de Chile |
| Premios |
ver
|
| Miembru de |
Colegio de Periodistas de Chile (es)  |
 | |
María Olivia Mönckeberg Pardo (29 de mayu de 1944, Santiagu)[1] ye una periodista, ensayista y académica chilena, Premiu Nacional de Periodismu 2009.[2][3]
Ye profesora titular de la Universidá de Chile y direutora del Institutu de la Comunicación ya Imaxe (ICEI) dende l'añu 2010. El so trabayu desenvolvióse nel área de periodismu d'investigación en Chile y publicó dellos llibros d'altu impautu nel momentu de la so publicación.
Carrera profesional[editar | editar la fonte]
En 1972 titular de periodista de la Universidá Católica de Chile. Un añu antes, en 1971, empecipiara'l so trabayu profesional na revista de la so alma máter Alderique Universitariu.[4]
En setiembre de 1973 ingresó a la revista Ercilla, onde tuvo hasta empiezos de 1977, añu en que foi una de los fundadores de la revista Güei, na que se caltuvo hasta 1981 como editora d'Economía y Sociedá. Esi añu incorporar a la revista política Analís, opositora al réxime militar, onde foi editora xeneral y subdireutora hasta 1987.
Mientres la década de 1980 foi fundadora del Movimientu Muyeres pola Vida y en 1984 recibió'l Premiu Internacional de Periodismu Louis Lyon (Louis Lyons Award for Conscience and Integrity in Journalism), dau pola Fundación Nieman de la Universidá de Harvard, Estaos Xuníos.
En 1987 ingresó al diariu La Dómina, onde trabayó hasta marzu de 1990, cuando asumió como editora xeneral del diariu La Nación, periódicu onde tuvo al cargu de les entrevistes polítiques dominicales ente 1994 y 1998. Tamién foi direutora de prensa de Radio Nacional, ente 1992 y 1994.
Paralelamente, ocupó dellos cargos nel Colexu de Periodistes de Chile; foi conseyera nacional ente 1985 y 1990, miembru de la Directiva Nacional, y presidenta de la Comisión de Llibertá d'Espresión ente 1985 y 1988.
Ye tamién miembru fundadora del Conseyu del Observatoriu del Llibru y la Llectura, formáu en xunetu de 2012 pola Universidá de Chile y la Cámara Chilena del Llibru, ya integró el Conseyu Asesor del Fondu d'Estudios sobre'l Pluralismu de la Comisión Científico y Tecnolóxico, Conicyt, ente los años 2009 y 2011.
Carrera académica[editar | editar la fonte]
Profesora titular de la Universidá de Chile, ye direutora del Institutu de la Comunicación ya Imaxe (ICEI) d'esa casa d'estudios dende 2010. Foi reelecta pal so segundu periodu (2014-2018) en xunu de 2014. Exerz les cátedres ética y tratamientos periodísticos na Escuela de Periodismu de periodismu d'investigación, de la Escuela de Periodismu. Al empar, coordina'l Diplomáu de Periodismu d'Investigación del ICEI.
Publicaciones[editar | editar la fonte]
- Crime baxu estáu de sitiu, Editorial Emisión (1986)
- El saquéu de los grupos económicos al Estáu de Chile, Ediciones B (2001)
- L'imperiu del Opus Dei en Chile, Ediciones B (2003). Sacó una versión actualizada en 2016 nel sellu Alderica[5]
- La privatización de les universidaes. Una hestoria de dineru, poder ya influencies, La Copa Rota (2005)
- El negociu de les universidaes en Chile, Random House Mondadori (2007)
- Los magnates de la prensa, Random House Mondadori (2009)
- Karadima. El señor de los infiernos, Ramdon House Mondadori (2011)
- Con fines d'arriquecimientu, Random House Mondadori (2013)
- La máquina pa defraudar. Casos Penta y Soquimich, Penguin Random House (2015)
- El poder de la UDI. 50 años del gremialismu en Chile, Alderique (2017)
Premios y reconocencies[editar | editar la fonte]
- Premiu Internacional de Periodismu Louis Lyon 1984 (Louis Lyons Award for Conscience and Integrity in Journalism, dau pola Fundación Nieman de la Universidá de Harvard)
- Finalista de los Premios Altazor 2006 con La privatización de les universidaes
- Premiu Nacional de Periodismu 2009
- Finalista de los Premios Altazor 2011 con Karadima. El señor de los infiernos
- Premiu N'aitún 2013 (Corporación Cultural Artistes Pro Ecoloxía)
- Premiu Municipal de Lliteratura de Santiago 2016 pol so llibru La máquina pa defraudar. Casos Penta y Soquimich
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ Curtia biografía de Mönckeberg, Premios Altazor
- ↑ Nacional pa Maria Olivia Monckeberg
- ↑ María Olivia Mönckeberg foi gallardoniada col Premiu Nacional de Periodismu 2009
- ↑ L., Constanza Flores. «mecanismos-del-poder María Olivia Mönckeberg, temeraria investigadora tres los mecanismos del poder» (castellanu). Consultáu'l 17 d'abril de 2018.
- ↑ «María Olivia Mönckeberg llanzó edición actualizada del llibru "L'Imperiu del Opus Dei en Chile"», portal de la Universidá de Chile, 12.12.2016; accesu 23.12.2017
Enllaces esternos[editar | editar la fonte]
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre María Olivia Mönckeberg.- María Olivia Mönckeberg Pardo, Universidá de Chile
- Páxina de la Escuela de Periodismu de la Universidá de Chile de María Olivia Mönckeberg Pardo
- gremialismu-creyer-nun va-gobernar-la-udi-sale-pinera-estan-gruesu-error/ Andrea Moletto y Wladimir Salcedo. «María Olivia Mönckeberg y el so nuevu llibru del gremialismu: “Los que crean que nun va gobernar la UDI si sale Piñera tán nun gruesu error”», The Clinic, 18.11.2017
Datos: Q6004383- Multimedia: María Olivia Monckeberg
