Manuel de la Peña y Peña
Manuel de la Peña y Peña | |||||
---|---|---|---|---|---|
16 setiembre 1847 - 13 payares 1847 ← Antonio López de Santa Anna - Pedro María Anaya →
| |||||
Vida | |||||
Nacimientu | Ciudá de Méxicu, 10 de marzu de 1789[1] | ||||
Nacionalidá | Méxicu | ||||
Muerte | Ciudá de Méxicu, 2 de xineru de 1850[1] (60 años) | ||||
Estudios | |||||
Llingües falaes | castellanu | ||||
Oficiu | políticu, diplomáticu, xuez, ministru | ||||
Creencies | |||||
Partíu políticu | Partido Liberal (es) | ||||
Manuel José María de la Peña y Peña (10 de marzu de 1789, Ciudá de Méxicu – 2 de xineru de 1850, Ciudá de Méxicu) foi un xurista y políticu mexicanu que foi presidente interín de Méxicu en dos causes mientres la Guerra d'Intervención Norteamericana.
Primeros años de la so carrera política
[editar | editar la fonte]Estudiante nel Seminariu Conciliar de Méxicu. Abogáu civil y eclesiásticu dende'l 16 d'avientu de 1811, síndicu del conceyu de la Ciudá de Méxicu dende'l 26 d'avientu de 1813. Nel 23 de febreru de 1820 la corona española nomar oidor de Quitu pero ante la proclamación del Plan d'Iguala prefirió quedase en Méxicu. Mientres l'efímeru Primer Imperiu Mexicanu foi encargáu de les fiscalíes de Facienda y del Crime, según conseyeru d'Estáu y ministru plenipotenciario na República de Colombia.[2] En 1824 foi ministru del Interior; en 1843 redactó un Códigu Civil y participó nes Bases Orgániques de la Xunta Nacional Llexislativa; profesor de la Universidá, presidente de l'Academia de Xurisprudencia y rector del Colexu d'Abogaos; designáu ministru plenipotenciario en Roma en 1845. Del 14 d'agostu al 13 d'avientu de 1845 foi ministru de Rellaciones Interiores y Esteriores nel gobiernu de José Joaquín de Herrera.[3]
Intervención estauxunidense en Méxicu
[editar | editar la fonte]Al entamu de la Guerra d'Intervención estauxunidense yera presidente de la Suprema Corte de Xusticia. Col norte de la república ocupada pol xeneral Taylor, los puertos bloquiaos pola armada de los Estaos Xuníos, la capital del país nes manes del xeneral Scott. Nel acontecimientu, el presidente de Méxicu Antonio López de Santa Anna fuxera, entós tocólu a don Manuel de la Peña y Peña entrar como presidente interín. El gobiernu mexicanu establecer en Toluca, la presidencia de Manuel de la Peña y Peña solo tenía un oxetivu: algamar la paz colos Estaos Xuníos d'América.[4]
Firma del Tratáu de Guadalupe Hidalgo
[editar | editar la fonte]El Congresu axuntó'l 7 de mayu en Querétaro, anque non tolos diputaos y senadores presentáronse, l'escupuliciu d'aprobar la firma del tratáu de paz yera un dilema. Peña y Peña foi nomáu presidente interín, cargu qu'exerció del 16 de setiembre al 13 de payares de 1847. Apurrió'l puestu al xeneral Pedro María Anaya quien lo nomó ministru de Rellaciones, exerciendo'l cargu del 14 de payares de 1847 al 8 de xineru de 1848.[5] A Manuel de la Peña y Peña tocó-y axustar como ministru de Rellaciones y roblar como presidente col gobiernu estauxunidense'l Tratáu de Guadalupe Hidalgo, pol cual Méxicu dexó 2 400 000 km² del so territoriu. Llogró salvar la península de Baxa California cola so unión per tierra con Sonora y caltener la soberanía del Ismu de Tehuantepec, según la lliberación de les reclamaciones de particulares anteriores a la guerra, mientres Estaos Xuníos obligar a defender la frontera de les incursiones indies y respetar los derechos de propiedá de particulares mexicanos nes tierres arrebataes. El gobiernu mexicanu recibió una indemnización de 15 millones de pesos, que nun s'apurrió completa. El tratáu foi robláu'l 2 de febreru de 1848.[3]
"El que quiera calificar de deshonroso el Tratáu de Guadalupe pola estensión del territoriu vencíu, nun va resolver nunca cómo va poder terminase una guerra desgraciada... Los territorios que se vencieron pol Tratáu nun se pierden pola suma de quince millones de pesos, sinón por reponer los nuesos puertos, pola cesación definitiva de toa clase de males, de too xéneru d'horrores, por consolar a ensame de families... Demasiao sentimos yá la desorganización social, la inseguridá de les poblaciones y caminos, la paralización de tolos ramos de riqueza pública y la miseria xeneral".Manuel de la Peña y Peña.[6]
De la Peña y Peña apurrió la presidencia al ciudadanu electu pol Congresu: José Joaquín de Herrera. Dexó'l poder el 2 de xunu de 1848. Al añu siguiente, foi electu gobernador del Estáu de Méxicu, pero prefirió ocupar un cargu na Suprema Corte de Xusticia de la Nación. Mientres la so xestión morrió víctima de cólera morbo el 2 de xineru de 1850. Los sos restos fueron treslladaos a la Rotonda de les Persones Pernomaes en 1895.[2]
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ 1,0 1,1 Afirmao en: SNAC. Identificador SNAC Ark: w6kw83sn. Apaez como: Manuel de la Peña y Peña. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
- ↑ 2,0 2,1 «Rotonda de les persones pernomaes». Segob. Consultáu'l 19 de xunetu de 2011.
- ↑ 3,0 3,1 Rocío Elena Hamue Medina. «Manuel de la Peña y Peña». Sistema Nacional y-Méxicu. Archiváu dende l'orixinal, el 2009-09-25. Consultáu'l 29 de setiembre de 2009.
- ↑ Rodríguez, Jaime Y. Op.cit. p.120-121
- ↑ «Los cancilleres de Méxicu al traviés de la so historia». Secretaría de Rellaciones Esteriores. Archiváu dende l'orixinal, el 18 de mayu de 2006. Consultáu'l 18 de xineru de 2010.
- ↑ Valadés, José C. Op.cit. p.459
Bibliografía
[editar | editar la fonte]- RODRÍGUEZ, Jaime Y. (1997). Myths, misdeeds, and misunderstandings: the roots of conflict in U.S.-Mexican relations, Wilmington, Ed. Rwumann & Littlefield, ISBN 978-0-8420-2662-8 URL, consultáu'l 29 de setiembre de 2009.
- VALADÉS, José C, et al (1994). Oríxenes de la República Mexicana: l'aurora constitucional, Méxicu, Ed. Universidá Nacional Autónoma de Méxicu, ISBN 978-968-36-3320-0 URL, consultáu'l 29 de setiembre de 2009.
Predecesor: Antonio López de Santa Anna |
Presidente de Méxicu 1847 |
Socesor: Pedro María Anaya |
Predecesor: Pedro María Anaya |
Presidente de Méxicu 1848 |
Socesor: José Joaquín de Herrera |